پایگاه خبری صدای زنجان- با وجود برگزاری جلسه توجیهی مسئولان استانداری و ارسال نامه‌های کتبی، واگذاری مدیریت منطقه گردشگری گاوازنگ به شهرداری در شورای شهر زنجان به علت مباحث حقوقی تصویب نشد.

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان با اشاره به قرارگیری این منطقه در مجاورت شهر زنجان معتقد است: به جز شهرداری هیچ ارگانی هم نمی‌تواند و هم نباید آن را مدیریت کند و دیر یا زود باید شهرداری مدیریت این منطقه را بپذیرد.

طرح گردشگری گاوازنگ در شمال شهر زنجان، تقریبا از اواسط دهه 70 کلید خورد و به گفته مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان طبق تامین دلیل کارشناس رسمی، تاکنون 58.5 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.

از ابتدا استانداری به عنوان دستگاه متولی، مدیریت این پروژه را در دست گرفت. تقریبا از سال 77 مدیریت پروژه 150 هکتاری به سازمان همیاری شهرداری‌های استان واگذار شد اما بعدها به دنبال پیگیری برخی از افراد مبنی بر مالکیت آن‌ها در محدوده نامبرده از طریق دستگاه قضایی و صدور احکام مربوطه که نشان می‌داد بخشی از اراضی متعلق به مردم بوده و شامل اراضی ملی نمی‌شود البته برخی دلایل محیطی و فنی دیگر نیز سبب شد که مساحت 150 هکتاری پروژه به ۱۰۰ و نهایتا 75 هکتار کاهش یابد.

ورود دستگاه‌های نظارتی به پروژه گاوازنگ پس از 20 سال!

نهایتا پروژه گردشگری گاوازنگ در سال 93 در کارگروه زیربنایی در قالب 14 لکه جداگانه در مجموع به مساحت 75 هکتار تعریف شد و به عبارت دیگر دارای طرح روشن و مشخصی شد. این طرح مشابه طرح تفصیلی در شهر بوده و در ۱۴ لکه متفاوت کاربری‌ها اعم از مسکونی، تجاری، اداری، گردشگری، آموزشی مذهبی، بهداشتی و انواع مراکز خدماتی مانند کافی‌شاپ‌ها ، فودکورت‌ها، هتل و نظایر آن مشخص‌تر شد اما بنا به اظهارات «سعید امیدی»، مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان به علت واگذاری‌های غیر اصولی انجام شده و انجام اقدامات خارج از چارچوب قرارداد در اواخر دهه 80 و اوایل دهه ۹۰، با ورود برخی دستگاه‌های نظارتی، عملا طرح سرعت حداقلی را داشته است. همچنین به تدریج برخی پرونده‌های مربوطه در نهادهای ذیربط تشکیل شده و موضوع در حال رسیدگی است.

ایرادات پروژه

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان با اشاره به دو دلیل تاکید کرد که پروژه گردشگری گاوازنگ، از ابتدا به درستی تعریف نشده است. نخست اینکه محل اجرای پروژه درست محل سکونت، کار و فعالیت‌های کشاورزی بومیان «امند» بوده در نتیجه یا نباید این نقطه برای اجرا انتخاب می‌شد یا در صورت اجرا باید خود اشخاص به نوع بهتری در روند طرح مشارکت داده می‌شدند. البته ساکنان منطقه همکاری خوبی با مجریان طرح در سال‌های گذشته داشته‌اند.

دوم و بسیار مهم‌تر اینکه منابع مالی پروژه به هیچ‌وجه روشن و مشخص نبوده و منابع موجود نیز توام با ریسک بوده است به عبارت دقیق یک‌ طرح بسیار بزرگ با بودجه صفر و بدون روش تعریف شده برای تامین مالی و بدون شیوه‌ای مشخص برای جذب شرکای تجاری!

به گفته امیدی محل منابع مالی پروژه در سال‌های نامبرده مشخص نبوده و بخشی از طریق منابع دولتی، بخشی نیز از محل خودپروژه و واگذاری بخشی از اراضی به افراد (از جمله اختصاص شهرک مسکونی در مجاورت سد گاوازنگ برای اسکان روستائیان در ازای واگذاری زمین‌های‌شان به مجری طرح) تامین شده است. که البته این موضوعات در قالب پرونده های حقوقی در مراجع ذیربط در حال رسیدگی است.

روند قضایی پروژه

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا پس از گذشت 20 سال هنوز مقصران شناسایی نشده و پروژه روند لاک‌پشتی خود را طی می‌کند، گفت: در مقطع کنونی، دستگاه‌ قضایی پرونده پیچیده پروژه گردشگری گاوازنگ را با جدیت و حساسیت پیگیری می‌کند، مسئولان ارشد قضایی استان و شخص استاندار نیز در یک سال اخیر به موضوع ورود کرده‌اند و به نوعی می‌شود گفت که پرونده از حالت کلاف سردرگم خارج شده است و بسیار شفاف تر از گذشته شده است. در این مسیر چالش‌های حقوقی احصا، برخی از آنها حل و فصل شده و بخشی نیز در مرحله رسیدگی است.

امیدی با اشاره به احداث 20 واحد تجاری مستقل در کنار هم تحت عنوان بخش فودکورت‌ها که زمینه اشتغال حداقل 60 نفر را فراهم کرده است، اضافه کرد: این بخش در انتهای جاده گاوازنگ اجرا شده است. تاکنون بخشی از واحدها به بهره‌برداری رسیده‌اند و بخشی دیگر در آستانه بهره‌برداری هستند ، باید توجه کنیم که علیرغم وجود چالش‌های جدی حقوقی، این طرح در دو سال گذشته تعطیل نشده و حاصل کار و تمرکز جدی، اتمام عملیات اجرایی فودکورت ها بوده است که نتیجه آن، ارائه خدمات بهداشتی و تحت کنترل به همشهریان و گردشگران توسط سرمایه گذاران طرح است.

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان با بیان اینکه بخش فودکورت‌ها در پروژه گردشگری گاوازنگ مشکلات حقوقی و ابهاماتی داشت که با دیدگاه مثبت و حمایتی دستگاه قضایی و استانداری به دلیل حمایت از کلیات طرح گردشگری ، آن موانع حل شد، تاکید کرد: علاوه بر زیرساخت‌های قابل قبول، به نظرم این بخش (فودکورت‌ها) یکی از درست‌ترین اقدامات صورت گرفته در پروژه گردشگری گاوازنگ است.

حکایت زمین 400 هکتاری گاوازنگ

پروژه گردشگری گاوازنگ در دو بخش اجرایی می‌شود بخش نخست شامل عرصه ۷۵ هکتاری مشتمل بر ۱۴ قطعه با کاربری مختلف از جمله احداث انواع رستوران‌ها، کافی شاپ و اماکن تفرجگاهی است. بخش دوم نیز مربوط به عرصه ۳۲۷ هکتاری است که عموما ارتفاعات و قسمت بالای سد را در بر می‌گیرد. در این بخش انواع اقامتگاه‌ها و مراکز خدماتی و رفاهی، سکونت‌گاه‌ها و اماکن تفرجگاهی مستقر می‌شوند.

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان معتقد است پیچیدگی‌های بخش دوم بسیار بیشتر از بخش نخست پروژه است چرا که در مساحت 75 هکتاری، پس از اتمام بررسی‌ها و پیگیری قضایی و طی روند قانونی، سند برای مجری و سرمایه گذار، صادر می‌شود اما در بخش دوم شامل 327 هکتار، زمین پس از 15 سال جزو منابع ملی محسوب شده و باید به نام دولت سند زده شود که همین امر جذابیت سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در این بخش را تهدید می‌کند.

امیدی موضوع تعیین تکلیف سند ملکی، تبیین دقیق نحوه مشارکت و استفاده از سرمایه‌های مردمی و ایجاد جذابیت سرمایه گذاری را مهم‌ترین موضوع در روند اجرای پروژه‌های مربوط در بخش 327 هکتاری پروژه گردشگری گاوازنگ دانست و ابراز امیدواری کرد تا با همدلی دستگاه های ذیربط ، شیوه های قانونی و شفاف، پازل اولیه این بخش اصلاح شود.

مدیریت اول و آخر پروژه گردشگری گاوازنگ با شهرداری است

با وجود برگزاری جلسه توجیهی مسئولان استانداری و ارسال نامه‌های کتبی، واگذاری مدیریت منطقه گردشگری گاوازنگ به شهرداری در شورای شهر زنجان تصویب نشد. البته اعضای شورا به دلیل وجود بحث‌های حقوقی این طرح را تصویب نکردند.

امیدی در این رابطه به صدای زنجان گفت: به عنوان یک کارشناس و نه مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان باید عرض کنم بالاخره اول و آخر مدیریت این منطقه باید با شهرداری زنجان باشد، گاوازنگ در مجاورت شهر قرار گرفته و به نظرم به جز شهرداری هیچ ارگانی نمی‌تواند و یا نباید آن را مدیریت کند. البته ممکن است تحقق این مهم زمان بر باشد.

امیدواری برای رونق پروژه گردشگری گاوازنگ

عملیات اجرایی پروژه باراجین که در مسیر اتوبان قزوین–تهران قرار دارد در سال ۷۸ و حدود یک سال پس از پروژه گردشگری گاوازنگ آغاز شد. مساحت پروژه گردشگری قزوینی‌ها یک هزار و ۴۰۰ هکتار است یعنی ۳ برابر پروژه گاوازنگ! اما با این وجود میزان پیشرفت فیزیکی این دو پروژه گردشگری در زنجان و قزوین به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست.

مدیرعامل سازمان همیاری شهرداری‌های استان زنجان با بیان اینکه پروژه گردشگری باراجین قزوین به لحاظ ماهیت کارکردی و جنس کار، مشابه پروژه گردشگری گاوازنگ است، خاطرنشان کرد: پروژه باراجین قزوین در ابتدا دارای مشکلات مشابهی بوده ولی از اواخر دهه 80 خطاها و ایرادات مربوطه را اصلاح کرد و تغییر ریل دادند بطوریکه در حال حاضر سندهای مالکیت به نام آن شهرداری برای یک هزار و 200 هکتار زمین این پروژه صادر شده، علاوه بر آن به دلیل استقرار شهرداری منطقه ، سیستم اجرائیات و حقوقی مستقل داشته و علاوه بر برخورداری از ردیف بودجه شهری ، دارای ردیف بودجه ملی است. ما امیدواریم پروژه گردشگری گاوازنگ زنجان نیز همانند باراجین قزوین مسیر توسعه و پیشرفت خود را با همکاری دستگاه‌های متولی پیدا کند، البته باید بگویم قابلیت و استعداد این منطقه بسیار بالاست و بالفعل شدن این استعداد، همدلی و همکاری بین دستگاهی بسیار بیشتری طلب می‌کند.

لیلا محمدی

انتهای پیام