رییس دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان: عدد و رقم درستی در رابطه با این ادعا که در دوران کرونا، بیماری ام.اس افزایش یافته است در دست نداریم/ عضو هیئت مدیره انجمن ام.اس استان زنجان: موثرترین عامل در بروز این بیماری ژنتیک است و در مرحله بعد، تنشهای شغلی و استرس میتواند موثر باشد
پایگاه خبری صدای زنجان-
رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماریهای وزارت بهداشت چند روز پیش در گفتوگو
با رسانهها به مناسبت روز ام.اس با اشاره به اقدامات انجامشده از سوی وزارت
بهداشت در حوزه بیماری ام.اس، گفته بود که طی دهههای اخیر شیوع بیماری ام.اس در
کشور بهخصوص در مناطق شهری افزایش یافته است.
مهدی شادنوش به وضعیت بیماران
ام.اس در کشور اشاره کرده و گفته بود که بر اساس آمار ثبت شده در سامانه بیماران
خاص معاونت درمان وزارت بهداشت، تا امروز تعداد ۷۰ هزار بیمار مبتلا به ام.اس در
کشور برآورد شده است.
او به متوسط شیوع این بیماری
بر اساس آمارهای جهانی اشاره کرده و گفته بود که متوسط شیوع این بیماری بر اساس
آمارهای جهانی به میزان ۱۱۲ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت بوده که در ایران نیز
شیوع ام.اس معادل ۸۷ بیمار به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت بوده است.
روند رو به رشد ام.اس در سالهای
اخیر موجب شده است که نگرانیهایی برای برخی از افراد ایجاد
شود بهطوری که شیوع کرونا در برخی از افراد که رابطه خانوادگی نزدیکی با بیماران
مبتلا به ام.اس دارند، نگرانیهایی ایجاد کرده است.
آنها
نگرانند که ممکن است به سبب فشارهای روانی و استرسهایی
که در این دوران بر افراد وارد میشود، به ام.اس مبتلا شوند. اگرچه بر اساس
مطالعات مختلف شدت عفونت کووید-۱۹ در افرادی که به دلیل ابتلا به بیماریها تحت
درمانهای سرکوبکننده ایمنی هستند، شدیدتر است و طبیعتا بیماران مبتلا به ام.اس نیز
جزو همین گروه هستند، اما تحقیقاتی در زمینه مساله کرونا و استرسهای ناشی از آن
وجود ندارد.
استرس و فشارهای روانی تنها
ممکن است در بروز زودهنگام بیماری ام.اس نقش داشته باشد
پرویز قزلباش، رییس دانشگاه
علوم پزشکی استان زنجان در این خصوص به صدای زنجان گفت: بیماری ام.اس بیماری است
که فراز و فرود بسیاری دارد، در واقع این بیماری پس از بروز به تدریج علایمش برطرف
میشود و سپس گسترش مییابد و به همین شکل در فواصل مختلف بروز و ظهور پیدا میکند
و علایمش خفیف میشود و سپس زمان این فواصل کاهش مییابد و شدتشان بیشتر میشود و
سیر خاصی در این زمینه دارد.
وی ادامه داد: عدد و رقم درستی
در رابطه با این ادعا که در دوران کرونا، بیماری ام.اس افزایش یافته است در دست
نداریم و کارهای تحقیقی در این رابطه به شخصه ندیدم ولی به طور کلی به نظر نمیرسد
که کرونا و مشکلات و فشارهای روانی و اقتصادی که ممکن است به افراد در این زمینه
وارد شود باعث شود که این بیماری در سطح جامعه افزایش یابد.
به گفته رییس دانشگاه علوم پزشکی
استان زنجان اگر چه ممکن است فشارهای عصبی و مشکلات و استرسهای مختلف باعث بروز بیشتر
این بیماری در این دوران شود (یعنی باعث پدیدار شدن زودتر علایم بیماری در افراد
شود) ولی خود این موارد (کرونا و یا علایم ناشی از آن) باعث بروز بیماری ام.اس نمیشود.
اگر چه نمیتوان نقش این فشارها را در بروز زودتر علایم این بیماری را انکار کرد.
ضمن اینکه عامل بیماری صرفا فشار و استرس نیست و عوامل بیشتری در ابتلا به این بیماری
نفش دارند.
موثرترین عامل در بروز بیماری
ام.اس ژنتیک است
در این زمینه فریدون طاهری،
عضو هیئت مدیره انجمن ام.اس استان زنجان نیز با تایید صحبتهای رییس دانشگاه علوم
پزشکی استان اظهار کرد: فشارهای اقتصادی و استرسهای روانی که در این دوران به
افراد وارد میشود به هیچ وجه نمیتواند موجب بروز ام.اس در افراد شود.
وی ادامه داد: اگر چه پیش از این
اطلاعات دقیقی در مورد دلایل ابتلای افراد به ام.اس وجود نداشت اما اکنون محققان
دریافتهاند که موثرترین عامل در بروز این بیماری ژنتیک است و در مرحله بعد، تنشهای
شغلی و استرس میتواند موثر باشد. ضمن اینکه در بین استانهای کشور، اصفهان بیشترین
تعداد بیماری ام.اس را دارد چرا که به نظر میرسد بر اساس تحقیقات زندگی در این
شهر با استرس بیشتری روبهرو است.
وی اظهار کرد: ام.اس بیماری
ارثی نیست، اما ژنتیک میتواند در تعیین استعداد فرد نسبت به ابتلا به بیماری
مزبور نقش داشته باشد و احتمال ابتلا به ام.اس در بستگان فرد مبتلا بیش از سایر
افراد است و این احتمال بهویژه در خواهر، برادر، والدین و کودکان بیمار وجود دارد.
به گفته او، ممکن است استرس شدید
از عوامل خطر بروز بیماری ام.اس باشد، هر چند شواهد موجود برای اثبات این موضوع
ضعیف است، اما بهعنوان مثال در پدر و مادری که بهطور غیر منتظره فرزند خود را از
دست دادهاند احتمال بروز ام.اس بیشتر است.
طاهری در مورد نشانههای این بیماری
ادامه داد: نشانههای این بیماری بسیار متغیر است و به محل و شدت ضایعات موجود در
داخل دستگاه عصبی بستگی دارد، اما از بین رفتن حس، التهاب عصب بینایی، ضعف، گزگز اندامها،
دوبینی، عدم هماهنگی عضلات، سرگیجه، حملههای ناگهانی، نشانههای مربوط به مثانه و
به زمین افتادن از نشانههای شایع در این بیماری است.
انتهای پیام/
خبرنگار: زهره میرعیسیخانی