پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ گفتگوئی با عيسی مرادی، فوتبالیست خدابنده‌ای که در لیگ برتر به تیم مس رفسنجان پیوست انجام شده است که مشروح آن را می‌خوانید.

خودتان را معرفی کنید

عيسی مرادی متولد سال 1376 در روستای زرزر بخش سجاسرود شهرستان خدابنده استان زنجان هستم.

در مورد ورودتان به ورزش فوتبال و لیگ توضیح دهید

بنده از بچگی به ورزش و بویژه فوتبال علاقه خاصی داشتم.

در سال اول فوتبالی‌ام که سال خوبی بود در لیگ سه مرحله اول با نفت ایرانیان که مهدی محمدی سرمربی تیم بود، ۱۲ بازی کردم و 10 گل زدم.

سپس سرمربی تیم بنده را برای لیگ سه انتخاب کرد و در سال اول از مرحله اول از تیم نفت ایرانیان به پاراگ تهران رفتم و بازی کردم.

در سال دوم هم با نفت ادامه دادم و آقای گل لیگ سه شدم و با چند تا پیشنهاد خوب لیگ دو مواجه و در نهایت عضو تیم شهدای رزکان کرج شدم.

در ادامه با چهار گل و سه پاس گل لیگ‌ دو تمام شد و سپس یک بازی با سپاهان اصفهان داشتیم، در آن بازی یک گل خوب زدم و بخاطر همین آقای مورایس، سرمربی تیم سپاهان بنده را انتخاب کرد.

یک سال خوب کنار سپاهان داشتم و پارسال به شمس آذر قزوین رفتم و امسال هم خدمت تیم مس رفسنجان هستم.

از چه کسانی می‌خواهید تشکر کنید

واقعا اولاً فوتبالم را مدیون مهدی محمدی سر مربی‌ام هستم که بنده را در لیگ سه انتخاب کرد و همچنین از آقای مورایس هم ممنونم که بنده را برای سپاهان و لیگ برتر انتخاب کرد که دیده بشوم.

از تیم جدیدتان بفرمائید و اینکه قراردادتون چند فصل است

تیم‌ مس رفسنجان واقعاً تیم خوبی است و امیدوارم امسال بهترین سال برای خودم و تیمم باشد و یک فصل به صورت قرضی در این تیم بازی می‌کنم.

در مورد راز موفقیت‌تون بفرمائید

عشق‌ورزی به کارهای خود، زندگی خلاقانه و رفتن به دنبال رویاهای خود، ریسک‌پذیری و فکر‌کردن به کارهای بزرگ، حل مسائل با وفا‌داری به خود و اهمیت دادن به سلامتی از رموز موفقیت بنده است.

 چه توصیه‌ای به جوانان دارید

برای رسیدن به خواسته‌شان فقط باید تلاش، تلاش و باز تلاش کنند و باید برای آن وقت بگذارند تا به امید خدا در کم‌ترین فرصت به آرزوشان برسند و نباید دست از تلاش بردارند و زود خسته بشوند.

و اما سخن پایانی

در آخر هم از همه مردم استان زنجان بویژه بخش سجاسرود خدابنده و روستای خودم زرزر تشکر می‌کنم و امیدوارم با تلاش خودم و دعاهای مردم بتوانم بهترین عملکرد را داشته باشم و به حقم برسم و اگر خدا بخواهد عضو تیم ملی و لژیونر شوم.

همچنین از خانواده خودم هم تشکر می‌کنم که واقعاً در این پنج سال خیلی اذیتشان کردم و از اینجا دستانشان را می‌بوسم و امیدوارم بتوانم همیشه سر بلندشان کنم.

منبع/ موج رسا