پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ لیلا محمدی: الناز رکابی، سنگ‌نورد زن ایرانی و برنده مدال برنز قهرمانی جهان در مسکو، از ایران مهاجرت کرد.

داود رکابی برادر الناز رکابی 20 اسفندماه 1403 اعلام کرد که این ورزشکار رشته سنگنوردی از کشورمان مهاجرت کرده است. 

 داود رکابی در صفحه اینستاگرام خود خطاب به خواهرش نوشت: هر کجا باشی زمین خانه توست، خواهرم. برو و بدرخش. 

برادر الناز رکابی با انتشار پستی در اینستاگرام با درج دو بیت غزلی معروف از وحشی بافقی اعلام کرد:

«ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشه بامی که پریدیم ، پریدیم»

داود رکابی در این استوری با انتشار عکسی در کنار خواهرش الناز رکابی نوشت: «ای کاش اینجا جای بهتری برایت بود، تا دلتنگی این‌گونه بر دلمان سنگینی نمی‌کرد... امیدوارم زود به زود بیایی ...»

حاشیه‌های الناز در رقابت‌های کره

الناز رکابی سنگ نورد مطرح ایرانی، در اوج اعتراضات پائیز 1401 که با مرگ مهسا امینی آغاز شده بود و به جنبش «زن، زندگی، آزادی» معرف شد، به رقابت های قهرمانی آسیا در کره جنوبی رفته بود. الناز روز 24 مهرماه 1401 و در جریان فینال این رقابت ها در حالی که تنها پیشانی بندی بر سر داشت بدون حجاب معمول زنان در چنین میادینی در مسابقه حضور یافت.

فردای آن روز «همشهری آنلاین» متعلق به شهرداری تهران با انتشار فیلم مسابقه فینال رکابی نوشت :

«الناز رکابی که از طرف ایران در مسابقات سنگ نوردی آسیایی شرکت کرده بود به دور نهایی راه یافت و چهارم شد. او با حضور بدون حجاب در فینال مسابقات جنجال ساز شده است. »

اولین واکنش الناز رکابی یک استوری اینستاگرامی بود که محتوای آن را در فرودگاه و در مصاحبه با صداوسیما نیز تکرار کرد. او «کشف حجاب» خود را سهوی خواند و روز بعد نیز به دیدار وزیر ورزش رفت.

وزیر ورزش اما از این دیداری روایتی به دست داد مبنی بر این که الناز از اقدام خود نادم و پشیمان است.

 دیدار وزیر وقت ورزش با الناز رکابی به شدت از سوی امام جمعه مشهد مورد انتقاد قرار گرفت. علم الهدی با انتقاد از وزیر گفت: این خانم در دیدار با وزیر باز هم بدون حجاب بود.

اما روز بعد از دیدار با وزیر، الناز رکابی پستی اینستاگرامی منتشر کرد که بسیاری آن را واکنش صادقانه و اصیل الناز رکابی به حواشی پیش آمده نامیدند؛ چراکه به وضوح با آنچه پیش از آن در فرودگاه و ملاقات با وزیر ورزش گفته بود، متفاوت بود.

رکابی در این پست شعری از شاملو را منتشر کرد (من به هیات ما زاده شدم) و در ادامه از کسانی که برای استقبال از او به فرودگاه رفته بودند تشکر کرد.

در روزهای بعد خبرهایی مبنی بر منزوی شدن الناز رکابی از صحنه های ورزشی منتشر شد که در فضای پر التهاب آن روزها دور از انتظار نبود. داوود رکابی برادر الناز رکابی نیز در مصاحبه با عصرخبر از حال او خبر داد:«الناز حالش خوب است و در کنار خانواده در خانه به سر می برد.»

اینک دو سال پس از این وقایع خبر رسید که الناز این سنگ نورد زن ایرانی مهاجرت کرده است.

درست نبود که ریشه الناز را بزنند و به راحتی حذفش کنند

داود رکابی، قهرمان سنگنوردی ایران و برادر الناز رکابی، دختر عنکبوتی ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با صدای زنجان در خصوص علت مهاجرت خواهرش گفت: فدراسیون جهانی و کمیته ملی المپیک نظرشان مثبت بود اما متاسفانه (مسئولان ملی) همکاری نکردند با وجود اینکه الناز رکابی به عنوان مربی انتخاب شده بود اما از او در ایران به عنوان مربی از ایشان استفاده نمی‌شد. الناز در سالن خودش تمرین می‌کرد، از همه چیز محروم شده بود، بالاخره الناز حرفه و کارش سنگ نوردی و ورزش بود نمی‌توانست این محرومیت و حذف شدن از همه چیز را تحمل کند.

رکابی اعلام کرد: با اینکه شاگردان الناز همگی قهرمان بودند اما در اعزام شاگردانش برای حضور در میادین ورزشی، به جای اینکه الناز به عنوان مربی در ترکیب قرار گیرد شخص دیگری را به عنوان مربی شاگردان الناز معرفی می‌کردند. بالاخره به الناز چنین رفتارهایی بر می‌خورد، نمی‌شود که کسی مدام از این رفتارها ببیند و بی‌تفاوت باشد و بگوید در ایران بمانم و با چنین رفتارهایی کنار بیایم و بسازم! سنگ نوردی عشق الناز بود، دوست داشت در این عرصه تدریس کند و مربیگری! نمی‌شود که دستان کسی که استعداد وزشی ایران و جهان شناخته می‌شود را ببندیم.

برادر الناز رکابی اضافه کرد: الناز به اسپانیا رفته و قرار است در کنار ورزش حرفه‌ای سنگ نوردی، تدریس و مربیگری را ادامه دهد که امیدوارم همه برنامه‌هایش به روال بیفتد. من و النار از دوران کودکی سنگ نوردی را آغاز کردیم ما با سنگنوردی بزرگ شدیم، در میادین ورزشی حضور یافته و مدال کسب کرده‌ایم، من 23 سال است در این عرصه حضور دارم و الناز حدودا 20 سال است که برای این مملکت مدال افتخار کسب کرده است اما در ایران کسانی به راحتی چشمانشان را می‌بندند و سختگیری می‌کنند. مشکلی پیش آمد درست نیست که از ته ریشه‌اش را بزنند و به راحتی حذفش کنند، خب دلخوری پیش می‌آید. وقتی می بیند به کار و حرفه اصلی‌ش یعنی سنگ نوردی ارزش قائل نیستند می‌رود به جایی که با او همکاری کنند. الناز بُرید که رفت وگرنه ایران را دوست داشت و دارد، سخت است دوری از خانواده‌! الناز مجبور شد که احساسات را کنار بگذارد و تصمیمی بگیرد که برای آینده‌اش کاری کند و مهاجرت را انتخاب کند.

قهرمان سنگنوردی ایران در مورد احتمال مهاجرت خود به دنبال مهاجرت خواهرش نیز گفت: من ایران را دوست دارم الناز هم ایران را دوست دارد اما شرایطش جوری بود که باید می‌رفت! موضوع الناز حجاب نبود بلکه استقلال زنان بود.

انتهای پیام/