پایگاه خبری صدای زنجان- در پی انتشار گزارشی در پایگاه خبری صدای زنجان با عنوان «پول والیبال زنجان کجاست؟» که به بررسی حواشی هیئت والیبال استان پرداخته بود، داریوش محمدی مطلبی را در پاسخ به اظهارات صفرعلی صمیمی، رئیس هیئت والیبال استان در این گزارش به صدای زنجان ارسال کرد که در پی می‌آید:

«در پی مصاحبه والیبالی پایگاه خبری صدای زنجان، جناب آقای صفرعلی صمیمی رییس محترم هیئت والیبال استان اظهارات و پاسخ‌هایی بیان فرمودند که پر از ایراد و ابهام بوده و بر خود وظیفه می‌دانم به منظور روشن شدن حقایق مواردی چند به عرض دوست‌داران والیبال استان برسانم:

1– ایشان فرموده‌اند که آکادمی مورد نظر منتقدین، چون در لیگ کشور شرکت می کند، هیئت خود را ملزم به حمایت می‌داند.

ظاهر قضیه بسیار منطقی است و اصولا هیئت‌های ورزشی می بایست حامی تمامی فعالان و به خصوص این چنین عزیزانی باشند که در لیگ شرکت می کنند اما مشکل اینجاست که آیا معنی حمایت از نظر ایشان اینست که هیات والیبال و تصمیم گیری‌های مربوط به والیبال بکلی در اختیار این مجموعه باشد؟ آیا حمایت اینست که در یک سال 3 رده سنی را تنها به یک مربی از این مجموعه واگذار کنید و یک رده دیگر را هم به یک مربی دیگر این مجموعه و بقیه مربیان این آکادمی هم با سمت‌های مختلف در کنار تیم‌های منتخب حضور داشته باشند؟ آیا حمایت از یک مجموعه باید به صورتی باشد که سایر فعالان به طور کلی منفصل شوند؟

طبق این منطق می بایست تمامی مربیان تیم‌های پایه و دست اندرکاران هیئت آذربایجان غربی از باشگاه شهرداری ارومیه، تمامی مربیان پایه و دست اندرکاران هیات استان مازندران از مجموعه کاله آمل و ... باشند.

2– ایشان در بخشی از مصاحبه شان فرمودند که فقط 2 کانون در استعدادیابی فعالیت داشته اند و سایر کانونها استقبال نکردند.

در این زمینه بنده متوجه منظور ایشان نشدم و منتظر توضیحات بیشتری هستم.

3– در بخشی از مصاحبه یکی از دلایل انتخاب مربیان تیمهای منتخب از این آکادمی را مدرس بودن مدیر آن عنوان فرموده اند.

اولا که خود مدیر آکادمی که مدرس مربیگری هست، چند سالیست که به عنوان مربی تیمهای منتخب فعالیت نمی کند و سایر مربیان این آکادمی به عنوان مربیان تیمهای منتخب حضور دارند بنابر این آیا از نظر ایشان مدرس بودن مدیر یک مجموعه دلیل بر استفاده از سایر مربیان آن مجموعه هست؟

دوما در والیبال امروز ایران و جهان مدرس بودن ارتباط چندانی با مربی بودن ندارد و اغلب مدرسین فعالیت و موفقیت‌های محدودی در زمینه مربی‌گری دارند بارزترین نمونه آن در سطح کشور اساتید گرانقدر جناب آقای دکتر خسرو ابراهیم و سرکار خانم سیف زاده هستند که هر دو مدرسین برجسته فدراسیون جهانی والیبال می باشند و کلاسهای مربیگری بین المللی را برگزار می کنند اما در حوزه مربیگری فعالیت محدودی داشته و توفیق چندانی نیز به دست نیاورده اند به این دلیل که خصوصیات و توانایی های یک مربی با یک مدرس مربیگری تفاوتهای اساسی دارد.

4– در قسمت دیگری از مصاحبه با ظرافت خاصی توپ را به زمین مربیان انداخته و فرموده اند که ضعف مربیان باعث عدم شناسایی استعدادهاست.

این مساله یکی از فرمایشات اساسی ایشان است که بارها و بارها ضعفهای والیبال را به مربیان نسبت داده (البته بیشتر در لفافه که مبادا حامیان‌شان را آزرده خاطر کنند) و سعی در تبرئه خود نموده اند.

اولا بنده هم قبول دارم که با توجه به عقب ماندگی سطح والیبال استان ما و به تبع آن با دلایلی همچون عدم فعالیت و حضور مستمر مربیان ما در سطوح کشوری، سطح دانش فنی مربیان ما نیز چندان مطلوب نباشد اما بدون شک این معضل تابعی از مشکل بزرگتری به نام مدیریت است.

بر فرض که استدلال ایشان درست باشد این سوال مطرح می شود که ایشان در مدت طولانی مدیریت هیات برای بالا بردن سطح کیفی و فنی مربیان چه کارهایی انجام داده اند؟ آیا ایشان باید منتظر می‌ماندند تا دانش مربیان ما به وسیله نیروهای ماوراء الطبیعه ارتقاع یابد؟

دوما اگر مشکل در مدیریت نیست و مربیان قادر به انجام وظایف نیستند کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در رشته های مختلف ورزشی ده ها سال است که برترین مربیان جهان را به استخدام در می آورند پس چرا ورزششان همطراز کشورهایی که مربیان آن کشورها را استخدام کرده اند رشد نمی کند؟

واضح است که دلیل عدم توفیقشان دقیقا مثل والیبال استان ما مربوط به سیستم مدیریت ورزششان است.

5– ایشان فرموده اند تنها 15 الی 17 درصد هزینه های هیات والیبال از طریق اداره ورزش تامین می شود.

بنابراین فرمایش ایشان در بعضی از سالهای اخیر هیات محترم استان می بایست مبالغی در حدود 700 میلیون تومان در سال هزینه کرده باشد که هزینه شدن چنین رقمی در والیبال استان قطعا می بایست نمود بسیار واضح و گسترده ای داشته باشد در حالی که فعالیت های هیات ما مشخص بوده و اغلب از چارچوب اعزام تیمهای پایه و برگزاری مسابقات این رده ها فراتر نرفته است بنابر این در خصوص این ادعا جا دارد مسئولین امر رسیدگیهای دقیقتر را اعمال فرمایند.

6– در بخش دیگری از سخنانشان مشکلات کانونها را مرتبط با خالی بودن صندلی ریاست هیات شهرستان عنوان فرموده و بی ارتباط بودن این نوع مشکلات با وظایف هیات استان را بر شمرده اند.

اولا گویا ایشان خالی بودن صندلی هیات شهرستان را به هیچ عنوان به خود مرتبط نمی دانند و ظاهرا قصور از بنده و شما بوده و می بایست بابت این کم کاریمان از آقای صمیمی حلالیت بطلبیم. دوما جهت اطلاع عزیزان باید عرض کنم که ایشان در عمل به هیچ وجه تمایلی به انتخاب شخصی در این پست را ندارند زیرا که حاضر نیستند حتی بخش کوچکی از اختیاراتشان را به شخص دیگری ولو از نزدیکان خودشان واگذار کنند و این مساله صرفا در حد یک ادعا می باشد و چنانچه شخصی متمایل به حضور دراین پست باشد ایشان با سنگ اندازیهای گوناگون مانع می گردند.

نمونه بارز آن چند سال پیش بنده و چند نفر از پیش کسوتان، معاون محترم فرماندار وقت آقای مهندس جزونقی را راضی به قبول این زحمت کردیم و تمام مراحل اداری این مساله انجام شد و حکم ایشان هم صادر گردید ولی عدم همکاری و سنگ اندازیهای گوناگون آقای صمیمی به خصوص در واگذاری سالن موجب کناره گیری زودهنگام ایشان گردید .

7– ایشان برای چند هزارمین بار فرمودند که علاقه ای به ریاست هیات والیبال ندارند.

بنده عاجزانه تقاضا دارم بفرمایند اگر چنین است چرا واقعا از این سمت کناره گیری نمی فرمایند و خودشان را از این دردسر بزرگ خلاص نمی کنند؟

8– ایشان در قسمت دیگری فرموده اند که در این شهر قحط الرجال بوده و افراد توانمندی وجود ندارند که در این مسند بنشینند همچنین ایراد فرموده اند که اگر افراد توانمندی هستند قبل از ایشان کجا بوده اند؟

اولا که اکثر قریب به اتفاق کسانی که قبل از ایشان در این سمت بوده اند بدون هیچ حرف و حدیثی عملکرد به مراتب قابل دفاع تری نسبت به ایشان داشته اند و شاهد این مدعا اینکه به طور میانگین از هر 10 سال اقلا 7 سال استان ما در لیگ باشگاهی نماینده داشت که بدون استثنا همگی زیر نظر هیات های وقت فعالیت می کردند و مهمتر اینکه نتایج تیمهای آن زمان همواره در نیمه بالای جدول رده بندی مسابقات به پایان می رسید.

دوما کارهایی که ایشان با افتخار به عنوان عملکرد خود نام می برند از جمله حضور تیمهای پایه در مسابقات کشوری و برگزاری مسابقات استانی و از این قبیل موارد ، حتی در زمانهایی که به مدتی شخصی در مسند ریاست هیات استان نبود هم به سهولت و توسط مربیان و سرپرستان تیمها انجام می گرفت.

سوما فراموش نکنید که قبل از ایشان والیبال نه سالن اختصاصی داشت و نه حتی یک درصد از اقبال عمومی امروز.

چهارما در طول تاریخ هیچ شخصی به اندازه ایشان و این مدت طولانی در این مسند حضور نداشته اند و قائدتا ثبات حضور ایشان می بایست آثار بسیار پر بارتری برای والیبال رقم می زد .

9– و اما آخرین بخش از فرمایشات ایشان که نقطه عطف ماجراست و تکلیف والیبال را به وضوح مشخص می کند: فرموده اند ملاک انتخاب مربیان تیمهای منتخب سن و مدرک مربیان است که فقط اعضای این آکادمی دارای این شرایط بوده و مربیان سایر کانونها در این چارچوب جای نمی گیرند.

این سخن ایشان برای شخص من به هیچ وجه دور از انتظار نیست زیرا بنده بعد از 3 سالی که به عنوان دبیر هیات در خدمت ایشان بودم و شناختی که از ایشان بدست آوردم و به این نتیجه رسیدم که منشا تمام معضلات والیبال ماست.

فکر نمی کنم برای این جمله ایشان نیازی به ارائه توضیح باشد و مساله کاملا آشکار است.

یک دلیل بسیار غیر کارشناسانه برای انتخاب مربی

تمام دغدغه سالهای سال بنده و والیبالی‌های راستین استان که متاسفانه تا به امروزهیچ کس فریادمان را نشنیده همین است که یک چنین شخصی با این سطح تفکر والیبالی نمی تواند مدیریت صحیحی اعمال کند.

این یک اصل مهم روانشناسی است که هیچ انسانی قادر نمی باشد فراتر از سطح تفکرات خود عمل کند و بنابر این تکلیف والیبال با حضور آقای صمیمی روشن است و بی جهت دنبال تبصره و ماده نگردید

قضاوت را به شما می سپارم آیا انتظار دارید مدیری با یک چنین سطحی از تفکر والیبالی عملکردی به غیر از این داشته باشد؟

ضمن اینکه توجه مسئولان محترم اداره ورزش را به نگاهی موشکافانه و عمیق تر از پیش به این جمله آقای صمیمی دعوت می‌کنم.

داریوش محمدی- بازیکن اسبق تیم ملی والیبال