استاد تربیت بدنی دانشگاه می‌گوید
وظیفه وزارت ورزش فراهم کردن شرایط ورزش کردن برای همه مردم است.
محمدعلی قره درباره وضعیت ورزش
همگانی در ایران اظهار کرد: در زمینه تعیین تکلیف ورزش در کشور، بالاترین جایگاه را
قانون اساسی و پس از آن نگرش مقام معظم رهبری دارد. قانون، اولین وظیفه کلیه مدیران
ورزش را رشد و گسترش ورزش همگانی تعیین کرده است. مقام معظم رهبری می‌فرمایند آن ورزش
هیجانی و بین‌المللی اولویت دوم ورزش ما است و اولویت اول با ورزش همگانی است. خود
ایشان هم در این زمینه به صورت عملی وارد صحنه می‌شود. ایشان وقتی بعد از عمل جراحی
از بیمارستان مرخص می‌شوند ارتباط مجددشان با دنیای بیرون را از کوه و در حال ورزش
کردن، آغاز می‌کنند.
ورزش همگانی، غرق در
گرداب ورزش قهرمانی
به گزارش ایسنا وی تاکید کرد: وزرای
ورزش وقتی به مجلس می‌آیند تا رای اعتماد بگیرند در برنامه‌هایی که در مجلس ارائه می‌کنند
بالاترین توجه خود را به ورزش همگانی نشان می‌دهند ولی وقتی رای اعتماد می‌گیرند، تصمیمات
خود را معطوف به ورزش قهرمانی می‌کنند. وزارت ورزش باید به همه مردم ایران ورزش بدهد
نه اینکه به وسیله تماشای ورزش، مردم را ساکن کند. در حال حاضر ورزش همگانی در بند
ورزش قهرمانی است و ورزش ایران در گرداب مسابقه‌ها
در حال غرق شدن است.
استاد تربیت بدنی تصریح کرد: اگر
کلمه مسابقه، حرکت مسابقه، خبر مسابقه و نمایش مسابقه را یک ماه یا یک سال از جامعه
ورزش ایران حذف کنیم می‌بینیم که ما فاقد ورزش هستیم. این مسابقه‌ها هستند که با نمایش
ورزش، مردم ایران را ساکن، تماشاچی، چاق، افسرده، تنبل و ضعیف می‌کنند. اخیرا وزارت
بهداشت اعلام کرد که آمار نوجوانان چاق در ایران دو برابر شده است.
10 سال برای تحقق ورزش
همگانی کافی است
قره با بیان اینکه وزارت ورزش می‌تواند
در طول 2 سال و به کمک شهرداری‌ها و سازمان‌های دیگر، تجهیزات و اماکن لازم برای وزرش
کردن عامه مردم را فراهم کند، گفت: بعد از آن حدود 4-3 سال زمان نیاز است که شناخت
ورزشی مردم را از طریق علم و آموزش بالا ببریم و پس از آن 5 سال دیگر زمان لازم است
که اثربخشی ورزش در زمینه‌های سلامت، مهار چاقی، پیشگیری از اعتیاد و بالا بردن کارایی
مردم مشخص شود. پس ما در یک برنامه 10 ساله می‌توانیم ورزش را همگانی کنیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر آقای
مجدآرا حدود 6 سال است که مدیریت فدراسیون ورزش همگانی را بر عهده دارد و در این مدت
اگر فدراسیون برنامه‌ای برای همگانی کردن ورزش داشته، الان باید نمود این برنامه‌ها
مشاهد شود. البته وقتی هیات دولت از وزیر ورزش مدال می‌خواهد و به دنبال آن، وزیر ورزش
هم معیار ارزشیابی مدیران ورزشی را به اشتباه موفقیت در ورزش قهرمانی می‌بیند، بنابراین
تمام فدراسیون‌ها به دنبال مدال می‌روند و در لابلای چرخ‌های این نگرش، فدراسیون ورزش‌های
همگانی له می‌شود. رییس جمهور باید عملکرد وزیر ورزش را با تعداد افراد تحت پوشش این
وزارتخانه بسنجد نه با تعداد مدال‌ها.
او تصریح کرد: ما نمی‌توانیم در
زمینه عدم گسترش ورزش همگانی تنها فدراسیون را محاکمه کنیم. تا زمانی که معیار موفقیت
یک فدراسیون، برای وزارت ورزش، تعداد مدال‌ها باشد و تا زمانی که این معیار اصلاح نشود،
وضعیت ورزش همگانی به همین صورت خواهد بود و فدراسیون ورزش‌های همگانی نمی‌تواند به
تنهایی این کار را انجام دهد.
آماری که ارائه می‌شود
علمی و پژوهشی نیست
قره با بیان اینکه از ابتدای انقلاب
تاکنون هنوز یک رقم علمی و پژوهشی در رابطه با اینکه چند درصد مردم ایران ورزش می‌کنند
وجود ندارد، گفت: چندی پیش اعلام شد که 21 درصد مردم ورزش می‌کنند. این یعنی اگر هر
فرد ایرانی بر روی یک کاغذ A4 اسم 100 نفر از دوستان و آشنایانش
را بنویسد 21 نفر از این 100 نفر هفته‌ای سه جلسه ورزش درست انجام می‌دهند که معتقدم
این طور نیست. البته هر کس لباس ورزشی می‌پوشد را نمی‌توان به عنوان فردی که ورزش می‌کند
به حساب آورد.
اقتصاد مقاومتی با ورزش
محقق می‌شود
او با تاکید بر اینکه وزیر ورزش
باید از تمام فدراسیون‌ها بخواهد تا درصد افراد تحت پوشش فدراسیون خود را بالا ببرند،
توضیح داد: دولت به همگانی شدن ورزش برای افزایش کارایی افراد جامعه نیاز دارد. مقام
معظم رهبری دو سال است که به مقوله اقتصاد مقاومتی می‌پردازند. به اعتقاد من اقتصاد
مقاومتی یعنی بالا رفتن بازدهی و پایین آمدن هزینه‌های مردم. اگر ورزش در بین مردم
رواج و گسترش پیدا کند کارایی آن‌ها بالا می‌رود و از سوی دیگر هزینه‌های درمانی و
سایر هزینه‌هایی که افسردگی، اعتیاد و... به جامعه و فرد تحمیل می‌کند، پایین می‌آید
و این یعنی تحقق اقتصاد مقاومتی.
ورزش همگانی، مدال‌آور
است
استاد تربیت بدنی اظهار کرد: بنده
به عنوان کسی که 45 سال در دانشگاه هستم می‌خواهم جمله‌ای بگویم که شاید در ابتدا عجیب
به نظر برسد و آن هم این است که "فقط ورزش همگانی مدال‌آور است" و این فقط
یک ایده نیست. سوئد حدود 9 میلیون و 700 هزار نفر جمعیت دارد و بیشتر از 50 درصد مردم
این کشور هفته‌ای سه جلسه ورزش می‌کنند. مابقی نیز هفته‌ای دو یا یک جلسه ورزش می‌کنند.
اما من رساله‌ای در سال 83 نوشتم که در آن مطرح کردم که فقط حدود 6 درصد مردم ایران
ورزش می‌کنند. آن هم ورزشی که نه مرتب است و نه علمی.
وی ادامه داد: ایران 80 میلیون
نفر جمعیت دارد که حدود 8 برابر جمعیت کشور سوئد است. ما در تمام ادوار المپیک حدود
68 مدال گرفته‌ایم ولی سوئد 468 مدال المپیک دارد. یعنی کشوری که یک هشتم کشور ما جمعیت
دارد حدود 8 برابر ما مدال المپیک گرفته است. علت این امر این است که سوئد 8 برابر
ما به ورزش همگانی پرداخته و اهمیت داده است. وقتی ملتی ورزش نمی‌کند، تیم‌های ورزشی
آن کشور را هم نمی‌توان تیم ملی نامید.
اساتید دانشگاه و رسانه‌ها
متهم هستند
قره با بیان اینکه تا فضای ورزش
ایران تغییر نکند ورزش همگانی هم گسترش پیدا نمی‌کند گفت: دو متهم برای اینکه ورزش
در بین مردم رواج پیدا نکرده وجود دارد. متهم اول اساتید علوم ورزشی دانشگاه‌ها هستند
که دانشجویانشان را برای ارائه خدمات ورزشی به مردم تربیت نکرده‌اند. در تمام طول دوره
کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا، 2 واحد درسی در ارتباط با ورزش همگانی وجود ندارد.
در جامعه ما مردم، گم‌شده ورزش هستند.
او افزود: متهم دوم در این زمینه
رسانه‌های ورزشی هستند. رسانه‌ها به وزیر و مدیران ورزشی فشار می‌آورند که حاشیه‌ها
مهم هستند و اصل موضوع ورزش ایران که ورزش همگانی است، مغفول واقع می‌شود. تعداد زیادی
از مدیران ورزشی ایران از ترس مرگ خودکشی کرده‌اند و به خاطر اینکه مورد انتقاد رسانه‌ها
قرار نگیرند، تصمیماتی گرفته‌اند که فقط حیثیت مدیریتی‌شان زیر سوال نرود. وزیر ورزش
باید شجاعت داشته باشد و این رویه را تغییر دهد و اصلاح کند. من6 ماه در وزارت ارشاد
مسئول ارزشیابی رسانه‌های ورزشی بودم و در آنجا مشخص شد که تنها 3 درصد رسانه‌های ورزشی
ایران به ورزش همگانی و ورزش بانوان می‌پردازند و مابقی در خدمت ورزش قهرمانی هستند.
همان‌طور که وزارت نیرو
به همه مردم برق می‌دهد، وزارت ورزش هم باید به همه ورزش بدهد
قره با اشاره به اینکه در کشور
هر وزارتخانه‌ای مسئول ارائه خدمت به تمام مردم ایران است، گفت: وزارت نیرو به همه مردم ایران آب و برق می‌دهد.
وزارت کشاورزی مسئول تامین غذا برای همه مردم ایران است. به همین ترتیب وزیر ورزش مسئول
دادن ورزش به آحاد مردم ایران است. نمایندگان مجلس برای ورزش بودجه تعیین می‌کنند و
این پول به مدیران، اساتید و مربیان ورزشی داده می‌شود. این پول را تک تک مردم ایران
داده‌اند و باید در ازای آن، وزارت ورزش شرایطی را فراهم کند که همه مردم بتوانند ورزش
کنند اما مردم نه تنها ورزش نمی‌گیرند، بلکه با بها داده شدن بیش از حد به مسابقه‌های
قهرمانی و به وسیله خواندن اخبار ورزشی و تماشای مسابقه‌های ورزشی، ساکن می‌شوند.
او گفت: گاهی اخبار افتتاح بیمارستان‌ها
به صورت گسترده منتشر می‌شود و مسئولان وزارت بهداشت به این آمار افتخار می‌کنند ولی
من اعتقاد دارم دولت باید بدن‌های مردم را بسازد و آمادگی جسمانی آن‌ها را بالا ببرد.
وقتی این اتفاق بیفتد نیاز به بیمارستان هم کم می‌شود. وقتی آمادگی جسمانی مردم بالا
برود، آمادگی روانی مردم هم بالا می‌رود، خنده زیاد می‌شود، افسردگی کم می‌شود و در
این صورت نیاز افراد به درمان و بیمارستان کم می‌شود.
پول ورزشی‌ها برکت ندارد
قره با بیان اینکه در بین دست‌اندرکاران
ورزش ایران تفرقه حاکم است، گفت: به اعتقاد من دو آفت دیگر نیز در ورزش ایران وجود
دارد. اول اینکه در جامعه ورزش ایران از وزیر تا مدیرکل و از استاد دانشگاه تا خبرنگار،
تفرقه حکومت می‌کند. دو نفر که با هم صحبت می‌کنند در حال بد گفتن از نفر سوم هستند
و البته برخی روزنامه‌های ورزشی هم استاد تفرقه‌افکنی شده‌اند. دوم اینکه چون سیستم
ورزش کشور به وظیفه اصلی خود که همان گسترش ورزش در بین تک تک افراد جامعه است نمی‌پردازد،
برکت از پولی که مدیران، مربیان و دست‌اندرکاران ورزش می‌گیرند رفته است.
گسترش ورزشی همگانی،
بیکاری را کم می‌کند
وی افزود: مطلبی را آقای دکتر شجیع
برای من نقل می‌کردند که می‌خواهم آن را اینجا تکرار کنم. در دنیا در سال 1960 میلادی
شعار "ورزش برای همه" در دستور کار قرار گرفت. در سال 1980 جهان به دنبال
تحقق شعار "همه در خدمت ورزش" بود. در سال 2000 دنیا به اینجا رسید که در
تمام تصمیمات دولتی، غیر دولتی، ملی، بخش خصوصی و حکومتی ورزش باید لحاظ شود و به عنوان
یک اولویت برای همه باشد. در حال حاضر در کشور بیکاری وجود دارد. به اعتقاد من یکی
از دلایل وجود بیکاری این است که همه به دنبال کار پشت میزی و به نوعی استراحت هستند
نه کار کردن. اگر ورزش در بین مردم گسترش پیدا کند، تنبلی هم از بین می‌رود و این خود
به از بین رفتن بیکاری در کشور هم کمک می‌کند.
قره با بیان اینکه فرهنگ ورزش باید
از داخل خانواده‌ها آغاز شود گفت: بچه‌ها باید از حدود 6 سالگی ورزش کردن را شروع کنند
و البته انجام این کار مستلزم این است که از طریق صداوسیما و رسانه‌ها، دانشگاه و حوزه
به پدر و مادرها آموزش داده شود.
حوزه‌های علمیه باید
در اشاعه ورزش وارد شوند
استاد تربیت بدنی دانشگاه با اشاره
به لزوم گسترش ورزش در حوزه‌های علمیه گفت: یکی از جاهایی که باید در آنجا ورزش اشاعه
یابد و به مردم اطلاع رسانی کنند، حوزه‌های علمیه است. این‌ها تریبون‌داران مورد اعتماد
مردم هستند و ورزش نیز از این طریق باید گسترش یابد.
او تاکید کرد: وزارت علوم باید
سرفصل دروس دانشگاه را بر مبنای همگانی شدن ورزش بگذارد و در این باره من از دکتر گائینی
گله دارم که چرا آن طور که باید این کار انجام نشده است. یکی از مراکز دیگری که عملکرد
آن باید مورد نقد قرار بگیرد، پژوهشگاه تربیت بدنی و در راس آن دکتر قراخانلو است.
باید از او پرسیده که این پژوهشگاه تا به حال چقدر بودجه مصرف کرده و چقدر در حل حتی
یک مشکل ورزش ایران توفیق داشته است؟
«فدراسیون فرهنگی – ورزشی»
تأسیس شود
قره با ارائه پیشنهادی به وزارت
ورزش مبنی بر تشکیل فدراسیونی با عنوان "فدراسیون فرهنگی ورزشی" توضیح داد:
ورزش فعالیتی فرهنگی است که باید با ابزار بدنی و مهارتی جهت رشد و تعالی تمام ابعاد
وجودی انسان انجام شود. در غیر این صورت ورزش، جسمی خواهد بود که روح ندارد. ورزش باید
محتوای فرهنگی و دینی داشته باشد و اگر از دل این مقوله بیرون نیاید صرفا بدنسازی است.
همان طور که در موارد زیادی دیده می‌شود که افراد لاابالی و بزهکار هم بدن‌های ورزیده‌ای
دارند. باید فدراسیونی با عنوان "فدراسیون فرهنگی ورزشی" تشکیل شود تا بتواند
به ورزش محتوای اخلاقی و فرهنگی بدهد و به اعتقاد من اگر سکانداری این فدراسیون به
آستان قدس رضوی داده شود کار مناسبی است. به این دلیل که آستان قدس به خاطر وابستگی
به امام رضا (ع) از لحاظ فرهنگی ظرفیت و صلاحیت انجام این کار و اداره این فدراسیون
را دارد و همچنین از لحاظ مالی هم توانایی اجرای برنامه‌های فدراسیون را خواهد داشت.