میانگین جهانی عود اعتیاد در جهان در سال ۲۰۱۴ بین ۴۰ تا ۶۰ درصد بوده، در حالی که میانگین بازگشت به اعتیاد در ایران به ۹۰ درصد می‌رسد. این امر نشان می‌دهد که پروتکل‌های درمانی در مراکز ترک اعتیاد و نیز فعالیت این مراکز در کشور و به تبع آن در استان نیازمند بازنگری جدی است
الهام احمدی-
طبق آمارهای موجود تعداد زیادی از افرادی که به مراکز درمانی و کمپ‌های ترک اعتیاد
مراجعه می‌کنند، پس از مدتی به مصرف باز می‌گردند و اصطلاحاً اعتیاد در آن‌ها عود می‌کند.
میانگین جهانی عود اعتیاد در جهان در سال ۲۰۱۴ بین ۴۰ تا ۶۰ درصد بوده، در حالی که
میانگین بازگشت به اعتیاد در ایران به ۹۰ درصد می‌رسد. این امر نشان می‌دهد که پروتکل‌های
درمانی در مراکز ترک اعتیاد و نیز فعالیت این مراکز در کشور و به تبع آن در استان نیازمند
بازنگری جدی است.
کارنامه مراکز درمانی و کمپ‌هاست
موضوع مهم دیگر در زمینه درمان معتادان است، با وجود اهمیت و لزوم تداوم فعالیت مراکز
ترک اعتیاد، اما درصد بالای بازگشت معتادان و یا عود اعتیاد موضوعی است که نشان می‌دهد
فعالیت این مراکز باید مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفته و بهینه‌سازی شود.
پژوهشگران بر این باورند که یکی
از حلقه‌های مفقوده در چرخه درمان عدم تغییر افکار معتادان و متقاضیان ترک اعتیاد است،
در بسیاری از مراکز ترک اعتیاد، به صرف سم‌زدایی
و خروج آثار از مواد از بدن فرد اکتفا شده و تلاش کمتری برای کنترل افکار آن‌ها می‌شود.
برخی منتقدان نیز بر این
باورند که کمپ‌های ترک اعتیاد صرفاً برای درآمدزایی صاحبان آن ایجاد شده و خروجی
ندارند چرا که علم و تجربه لازم را در برخورد با معتادان نداشته و صرفاً به برخی
روش‌های سم‌زدایی سنتی اکتفا کردند و گاهی از شیوه‌های غیرانسانی برای ترک اعتیاد
معتادان استفاده می‌کنند که در هیچ اصولی پذیرفته شده نیست از طرفی با قشری مواجه‌اند
که مطالبه‌گر نبوده و نمی‌توانند به روش‌های نادرست صاحبان کمپ اعتراضی داشته
باشند و یا بابت هزینه‌ای که برای درمانشان پرداخت کرده‌اند مطالبه دریافت خدمات
بهتر را داشته باشند.
جان معتاد برای خانواده و
جامعه اهمیتی ندارد؟
فرد بهبودیافته‌ای که خود
سابقه حضور در کمپ را دارد نیز در اظهارات خود این‌گونه عنوان کرد که گاهی برای
درمان اعتیاد معتادان از روش‌های غیرعلمی و غیرانسانی در کمپ‌های ترک اعتیاد
استفاده می‌شود و در صورتی که معتاد بر اثر این رفتارها جان خود را از دست دهد نه
خانواده و نه جامعه دلیل مرگ را پیگیر نمی‌شوند.
این فرد سیستم نرم‌افزاری و
عملکرد و نوع برخورد آن‌ها را رد کرده و بر این باور است که این کمپ‌ها بازدهی
مثبتی در ترک اعتیاد معتادان ندارند چرا که دید آن‌ها نسبت به این موضوع علمی
نیست.
وی بر این باور است که یکی از
بهترین راه‌های ترک اعتیاد کمپ است ولی در صورتی که علمی برخورد کنند، در حال حاضر
کمپ‌ها کارائی لازم را ندارند.
این معتاد بهبود یافته با طرح
این سوال که اگر برخی مدعی
کارایی و تأثیرگذاری کمپ‌های ترک اعتیاد در رهایی معتادان از چنگال این بیماری هستند
بگویند چرا بسیاری از آن‌ها به محض خروج از کمپ مستقیم برای تهیه مواد به بلوار
آزادی یا محل مربوطه می‌روند؟
وی معتقد است یک فرد معتاد در
کمپ ترک اعتیاد حدود دو ماه برای خارج شدن سم مواد مخدر از بدنش رنج و عذاب می‌کشد
تا این‌که بدنش پاک می‌شود ولی غافل از این‌که روحش ناآرام بوده و هنوز در بند اعتیاد
است به همین دلیل به محض خروج از کمپ به ۵ دقیقه نرسیده مواد مصرفی خود را تأمین
می‌کند.
محیط کمپ‌های ترک اعتیاد کثیف
بوده و رفتارهای عوامل کمپ با معتادان تحقیرآمیز است
این جوان بهبودیافته بر این
باور است که محیط کمپ‌های ترک اعتیاد بهداشتی نبوده و کثیف هستند، رفتارهای عوامل
کمپ با معتادان تحقیرآمیز بوده و به گونه‌ای است که فرد فکر برگشت به این مکان را
از سرش دور می‌کند از همین رو باید گفت مراکز کمپ ترک اعتیاد فقط می‌توانند سم
مواد مخدر را از جسم فرد معتاد خارج کنند و برای روح و روانش نیز از روش‌های دیگری
بهره بگیرند.
این شهروند معتقد است 99 درصد معتادانی
پس از خروج از کمپ ترک اعتیاد اگر اصولی را در زندگی خود پیاده نکنند مجدد لغزش
کرده و به کمپ ترک اعتیاد برمی‌گردند چرا که پس از ترک اعتیاد بیماری خاصی به شدت
در زندگی و شخصیت این افراد متبلور می‌شود، این‌که بفهمی در جای داستان قرار داری و
بتوانی با آن مشکلات و افکار تخریب‌کننده کنار آمده و همانند دیگر افراد جامعه
زندگی کنی به شدت سخت بوده از همین رو پس از پاک شدن جسم از اعتیاد باید بتوان
تبعات روانی و افکار مخرب را از ذهن نیز دور کرده و با پیاده‌سازی روش روحانی و
عرفانی زندگی سالم به دور از اعتیاد را داشت.
این جوان رهاشده از اعتیاد از
دیده‌ها و شنیده‌های خود از کمپ‌های ترک اعتیاد سخن گفته و بر این باور است که در
برخی از این کمپ‌ها با یک معتاد انسانی برخورد نمی‌کنند چرا که اگر بمیرند هم جانشان
برای خانواده و یا جامعه ارزشی ندارد از همین رو اگر معتادی در کمپ ترک اعتیاد
بمیرد کسی پیگیر دلیل مرگش نمی‌شود چون اهمیتی ندارد.
معتاد یک بیمار است و حق
شهروندی دارد
وی با تأکید بر درست نبودن
دیدگاه جامعه نسبت به یک فرد معتاد خاطرنشان کرد: در ابتدا باید دیدگاه جامعه را
نسبت به یک فرد معتاد تغییر داده و به این باور برسیم که معتاد یک بیمار است و
همانند همه بیماران دیگر حق زندگی داشته و از حقوق شهروندی برخوردار است و نباید
همانند یک انسان بدبخت و ذلیل با او رفتار شود.
این فرد ادامه داد: معتاد یک انسان
است و حق زندگی کردن دارد ولی در حال حاضر هیچ حق و حقوقی در جامعه ندارد و مرده و
زنده آن برای هیچ کس مهم نیست. وقتی این دیدگاه در جامعه و خانواده فرد معتاد وجود
دارد چه انتظاری باید از کمپ‌های ترک اعتیاد داشته باشیم.
برخی بر این باورند که جمله « معتاد یک بیمار است» فقط در
حد حرف خلاصه شده و در عمل به هیچ عنوان همانند یک بیمار برخورد نمی‌شود و صرفاً
به ابزاری برای بهره‌برداری برخی نهادها تبدیل شده است از همین رو پیش از آن‌که در
تلاش برای اصلاح وضعیت کمپ‌های ترک اعتیاد باشیم باید دیدگاه جامعه را به این افراد
اصلاح کنیم.
این جوان رها شده از اعتیاد
نیز بر این باور است که نهادها مرتبط با این موضوع اقدام موثری برای بهبود شرایط و
نجات افراد معتاد انجام نداده‌اند، بیان کرد: متأسفانه کمپ‌های ترک اعتیاد پزشک
مقیم و یا روانشناس و روانپزشک ندارد که در مواقع لزوم به داد معتادی که در تلاش
برای رهایی از بند اعتیاد است برسد.
وی معتقد است به عنوان یک
شهروندی که حق قانونی داشته و از حقوق شهروندی برخوردار است می‌تواند نسبت به
عملکرد ضعیف بهزیستی، دادگستری و ارگان‌های مرتبط دیگر در حوزه اعتیاد معترض باشم.
بازرسی از کمپ‌ها سرزده نیست
به گفته این شهروند قوانین هر
چند ناقص و قدیمی نیز در کمپ‌ها اجرایی نمی‌شود چرا که نظارت درستی بر عملکرد آن‌ها
وجود ندارد. بازرسی از کمپ‌های ترک اعتیاد با هماهنگی قبلی بوده و دقیق انجام
نمی‌شود تا در جریان وضعیت نامطلوب بهداشتی این مراکز قرار گیرند.
وی با اشاره به این‌که
متأسفانه معتادان بیرون کمپ از سوی خانواده و افراد جامعه ترور شخصیتی شده و روحشان
لگدمال می‌شود، بیان کرد: معتاد با حضور در کمپ ترک اعتیاد که به اجبار خانواده و
یا زور بوده باید به کمک عوامل کمپ اعتیاد خود را ترک کند در حالی که این افراد
همان معتادانی هستند که روزی در این مکان اعتیادشان را ترک کرده‌اند و روحشان خدشه‌دار
شده و پر از عقده‌های درونی‌اند و نمی‌توان از این افراد انتظار برخورد علمی و
اصولی داشت.
در حالی این فرد بهبودیافته از
چنگ اعتیاد به مشکلات کمپ‌ها اشاره دارد که قمر کیانی، پژوهشگر حوزه اعتیاد و
روانشناس نیز با تأیید این موضوع به عدم کارایی و نبود هیچ گونه خروجی از کمپ‌های
ترک اعتیاد اشاره کرده و افزود: در این مراکز به قوانین و دستورالعمل‌های موجود
نیز هیچ‌گونه توجهی نمی‌شود.
روان‌درمانی در کمپ‌های ترک
اعتیاد انجام نمی‌شود
وی معتقد است به طور یقین در
این مراکز نیز روان‌درمانی ضعیف بوده و آن‌گونه که باید انجام نمی‌شود چون هزینه‌ای
در این بخش نکرده و پولی به روانپزشک یا روانشناس نمی‌دهند که شاهد خروجی موثر نیز
باشند. وگرنه ما روانشناسان ذبده‌ای در این زمینه داریم که هیچ‌گاه با پول اندک در
این مراکز آن‌گونه که باید فعالیت نمی‌کنند.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد بر
این باور است که متأسفانه
فعالیت‌ها در مراکزی نظیر کمپ‌های ترک اعتیاد، مراکز متادون درمانی و غیره صرفاً
از سر بازکنی بوده و مسئولان نیز در حد این‌که بگویند ما فلان تعداد مرکز ترک
اعتیاد یا متادون درمانی تأسیس کرده‌ایم بسنده کرده‌اند ولی در عمل هیچ بازدهی
ندارد.
به گفته این استاد دانشگاه
اعتیاد چند وجهی بوده و برای بهبود و نجات معتادان باید همه این بخش‌ها نظیر
پیشگیری و درمان و غیره مد نظر قرار گیرد، ولی این‌گونه نبوده و صرفاٌ به سم‌زدایی
این افراد توجه داریم تا روان‌درمانی.
کیانی خاطرنشان کرد: از دید
روانشناسی وقتی فرد معتاد پس از خروج از کمپ ترک اعتیاد مجدداً به همان خانواده و
جامعه بدون هیچ تغییری در دیدگاه‌هایشان به فرد معتاد برمی‌گردد می‌تواند محرک‌هایی
برای بازگشت مجدد فرد به اعتیاد باشد.
وی با تأکید بر این‌که اگر می‌خواهیم
فرد معتاد اعتیاد خود را ترک کرده و این رهایی ماندگاری بیشتری داشته باشد باید بر
روی ابعاد روانی، اجتماعی و زیستی این افراد کار شود، تصریح کرد: اگر نمی‌توانیم در همه ابعاد این
تغییرات را ایجاد کنیم حداقل می‌توان روان‌درمانی را بر روی فرد معتاد و نیز
خانواده انجام داد تا منجر به توانمند شدن معتاد شود چرا که اگر عوامل محیطی نیز
تأثیرگذار باشند در صورت قوی بودن فرد می‌تواند مقاومت‌هایی را در قبال آن‌ها
داشته باشد.این‌که صرفاً بخواهیم مشکلات را گردن هم بیندازیم به وضع کنونی دچار می‌شویم.
به گفته این استاد دانشگاه در برخی از مراکز ترک اعتیاد
اختیاری نیز از روش‌های غیرعلمی و من درآوردی برای ترک افراد استفاده کرده و به
میزان پولی که از فرد معتاد و یا خانواده‌اش دریافت می‌کنند خدمات ارائه نمی‌کنند.
اجرای درست پروتکل‌های فعلی
سبب بازدهی 30 درصدی کمپ‌ها می‌شود
وی بر این باور است که باید در
ابتدا دو شیوه را در موضوع ترک اعتیاد معتادان و فعالیت‌های کمپ‌های ترک اعتیاد
پیاده‌سازی کنیم از جمله آن اتخاذ شیوه‌های نوین درمانی برای کاهش عود اعتیاد و
دیگری اصلاح شیوه‌های نظارتی فعلی است چرا که بنده معتقدم اگر همین پروتکل‌های
فعلی نیز به درستی اجرایی شوند 20 تا 30 درصد بازدهی در کمپ‌ها را شاهد خواهیم
بود.
این استاد دانشگاه با تأکید بر
این‌که متأسفانه نظارت‌ها در این بخش ضعیف بوده از همین رو دستورالعمل‌های موجود نیز
به درستی اجرایی نمی‌شود، تصریح کرد: نیروهای انسانی متخصص و آموزش دیده در این
مراکز مشغول به کار نمی‌شوند.
وی با اشاره به این‌که باید از
تجارب موفق دیگر کشورها در زمینه ترک اعتیاد الگوبرداری کرده و اجرایی کنیم،
خاطرنشان کرد: تحقیقات و
پژوهش‌های گسترده و مفیدی در حوزه اعتیاد انجام شده است ولی هیچ کدام از آن‌ها
کاربردی نشده و مورد استفاده قرار نمی‌گیرند در حالی که استفاده از همین داده‌ها و
یافته‌ها منجر به دستیابی به الگوهای موثر می‌شود.
مشکل از جامعه است نه کمپ
در حالی که پژوهشگر حوزه
اعتیاد و نیز فرد بهبودیافته از عدم کارایی و وضعیت نامطلوب کمپ‌های ترک اعتیاد
سخن می‌گویند که حمید ابراهیم‌نژاد، مدیر داخلی کمپ نوای آرامش در مورد عدم کارایی
کمپ‌ها در ترک اعتیاد معتادان نظر دیگری داشته و بر این باور است تا زمانی که بستر
برای انجام کاری باشد کمپ و زندان که هیچ حتی اگر در زیرزمین هم فرد را چال کنید
وقتی در جامعه حضور پیدا کند مجدداً به همان رویه اشتباه خود برمی‌گردد.
به گفته این مسئول دغدغه اصلی
معتادان بهبودیافته بیکاری و نگاه‌های غلط خانواده و جامعه به یک معتاد و مسائل
ناشی از مصرف مواد مخدر است، وقتی معتاد بعد از خروج از کمپ با مسائل قضایی پیش
آمده در زمان مصرفش مواجه شده و راهی زندان می‌شود نباید توقع رهایی از وضعیت
نابسامان را داشت.
ابراهیم‌نژاد بر موضوع دست‌رسی
آسان به مواد مخدر اشاره کرد و گفت: فرد بعد از کمپ ترک اعتیاد به فاصله 5 دقیقه
می‌تواند انواع مواد مخدر خود را تأمین کند.
وی در واکنش به عدم روان‌درمانی
در کمپ‌های ترک اعتیاد و استفاده از روش‌های غیرعلمی و منسوخ شده این‌گونه عنوان
کرد: نمی‌توان گفت اگر بر روی
معتاد روان‌درمانی انجام شود دیگر به سمت مواد مخدر نمی‌رود، هر کسی این حرف را می‌زند
سخت در اشتباه است چون همه چیز بستگی به فرد معتاد و خواست او دارد وگرنه تمامی
مسائل مطرح شده در مورد دستورالعمل‌های قدیمی و روش‌های منسوخ شده و غیره یک
داستان و افسانه است. مشکلات خودمان را به پای شرایط نگذاریم چرا که شرایط
اقتصادی در شروع مجدد تاثیرگذار است ولی دلیلش نیست به طوری که نداشتن کار بر روی
آوردن فرد بهبودیافته به اعتیاد بی‌تاثیر نیست ولی دلیل اصلی نیست چون فرد معتاد
می‌داند چه بلایی بر سر خود آورده و یا خواهد آورد.
این مسئول در پاسخ به سوالی در
مورد موثر بودن رویه فعلی اجرایی شده در کمپ‌های ترک اعتیاد برای بهبود معتادان این‌گونه
عنوان کرد: این روش‌ها برای
ترک اعتیاد یک معتاد زیاد هم هست، زمانی معتاد را به تختخواب می‌بستند ولی الان
همه کار برای او می‌کنند دکتر، روانشناس، مددکار می‌برند و دارو می‌دهند و تغذیه
مناسب دارند.
وی با تأکید بر اهمیت بیکاری
در گرایش افراد به سمت اعتیاد خاطرنشان کرد: مشکل اصلی در بیرون از کمپ ترک اعتیاد
است وگرنه کمپ وظیفه خود را برای ترک اعتیاد معتادان انجام می‌دهد ولی فرد بعد
خروج از کمپ به دلیل نبود حمایت‌های لازم از سوی خانواده و جامعه و نداشتن کار و
درآمد امکان سپری کردن ادامه درمان خود و استفاده از روان‌درمانی‌ها و غیره را
نداشته مجدداً به مصرف مواد روی می‌آورد.
به گفته ابراهیم‌نژاد فرد بعد از
کمپ تغییر می‌کند در حالی که جامعه همچنان بدون تغییر باقی مانده است، به همین
دلیل فرد مجدد به همان رفیق‌ها ومحافل و دورهمی‌های شبانه و غیره روی می‌آورد.
این مسئول در کمپ نوای آرامش
در پاسخ به سوالی در مورد میزان عود اعتیاد این‌گونه بیان کرد: متأسفانه عود
اعتیاد در بین آقایان و خانم‌‌ها بیش از 97 درصد است.
پیش از نظارت بهزیستی کمپ‌ها
در گاوداری و مکان نامناسب دایر شده و وضعیت نگران‌کننده بود
محمد محمدی قیداری در واکنش به
صحبت‌های انجام شده در مورد وضعیت کمپ‌های ترک اعتیاد و استفاده از شیوه‌های غیر علمی
نظیر پابند و تنبیه‌های بدنی در این مراکز و بی‌توجهی کمپ‌ها به دستورالعمل‌های فعلی
یادآور شد: زمانی که مراکز ترک اعتیاد تحت نظارت بهزیستی قرار گرفت از وضعیت
نامطلوبی برخوردار بود تا جایی که عده‌ای از افراد بهبودیافته به صورت خودجوش در
مکان‌های نامناسب نظیر گاوداری یا با چادر کشیدن بر روی چاله‌ای این مراکز را راه‌اندازی
کرده بودند.
مدیرکل بهزیستی استان با تأکید
بر این‌که از اواسط دهه ۸۰ که رویکرد نگهداری افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد تقویت
شد، مراکز اقامتی به صورت خودجوش شکل گرفتند این مراکز در ابتدا با الهام از الگوهای
خودیاری و بهره‌گیری از همکاری افراد با سابقه اختلال مصرف مواد که بهبودی را تجربه
کرده بودند به صورت غیررسمی و با عناوین مختلف مثل کمپ و خانه بهبودی شروع به کار کرده
در سطح کشور توسعه یافتند، تصریح کرد: پس از مدتی اخبار گوناگون متعارض و بعضاً نگران‌کننده‌ای
از عملکرد این مراکز به گوش رسید تا جایی که به تدریج در مورد میزان موفقیت آن‌ها در
دستیابی به اهداف مورد نظر تردیدهای جدی بروز کرد و نیاز به ساماندهی این الگو و مراکز
احساس شد از همین رو سازمان بهزیستی براساس مأموریت قانونی و در راستای ایفای وظایف
ذاتی خود ساماندهی مراکز اقامتی موسوم به چپ یا خانه بهبودی را برعهده گرفت و وضعیت
الگوی اجتماعی و پرهیزمدار تا حد زیادی به سامان رسید.
وی با تأکید بر این‌که در زمان
واگذاری این مراکز به بهزیستی کمپ‌های ترک اعتیاد به هیچ عنوان استانداردهای لازم
را نداشت و نیروهای کاربلد و متخصصی فعالیت نداشتند، بیان کرد: به منظور بهبود
وضعیت این مراکز قرار بر تدوین پروتکل‌های لازم بود که با مشارکت انجمن‌های مرتبط
و بهبودیافته‌گان و غیره انجام شد ولی به
دلیل عدم پذیرش آن از سوی کمپ‌های ترک اعتیاد به دلیل هزینه‌بر بودن استقرار
روانشناس، پزشک و غیره، اجرای آن به سختی و به مرور انجام شد.
این مسئول با اشاره به این‌که سازمان بهزیستی در
سال ۹۴ با تدوین پروتکل جدید گامی در راستای ارتقاء علمی مراکز اقامتی برداشت،
بیان کرد: مهم‌ترین ویژگی این پروتکل آن است که مبتنی بر الگوی اجتماعی و بومی شکل
گرفته در کشور و در انطباق با مبانی علمی و پذیرفته شده بین‌المللی و با مشارکت گسترده
ذینفعان و صاحب‌نظران تدوین شده است.
وی با تأکید بر این‌که در این پروتکل
به ویژگی‌های مددجو به دقت توجه شده تا حدی که در فصلی مجزا به انتخاب مددجو پرداخته
است و مبتنی بر آن الگوهای مختلف پذیرش نیز طراحی شد، عنوان کرد: پذیرش در این پروتکل
کاملاً منعطف و مبتنی بر ارزیابی دقیق از وضعیت سلامت جسمانی، روانی و دیگر ملاحظات
فرهنگی و اجتماعی مددجو است از همین رو در کنار تمامی موارد عنوان شده و الگوهای درمانی
موجود در درمان اعتیاد، ماندگاری در درمان حمایت تمامی ارگان‌های مرتبط را می‌طلبد
و حمایت‌های اجتماعی و خانوادگی اصل مهم در پیشگیری از عود بیماران است.
اعتیاد یک بیماری مزمن و عودکننده است
مدیرکل بهزیستی استان زنجان در
پاسخ به این سوال که برخی منتقدان از عدم کارایی کمپ‌های ترک اعتیاد و نداشتن خروجی
مثبت عملکردی سخن گفته و بر این باورند که این مراکز نتوانسته‌اند تأثیر خود را در
ترک اعتیاد معتادان داشته باشند از همین رو بعضاً شاهد حضور بیستمین بار معتادان در
کمپ‌های ترک اعتیاد هستیم به طوری که عود اعتیاد در این مراکز بیش از ۹۰ درصد است،
بیان کرد: بیماری اعتیاد یک بیماری مزمن و عودکننده است و مسئله عود در تمامی متدهای
درمان اعتیاد ملاحظه می‌شود از طرفی الگوهای بهبود و بازتوانی اعتیاد بسیار
متنوع بوده و در مجموع می‌توان تأثیرات قابل قبولی برای آنان برشمرد.
وی با اشاره به این‌که تأثیر کمپ‌های
ترک اعتیاد بر همه الگوهای مصرف‌کننده مواد با توزیع سنی متفاوت و مشخصات فردی و اجتماعی
گوناگون به اثبات نرسیده است، تصریح کرد: این الگوی درمانی نیز مانند بسیاری از الگوهای
درمانی دیگر ممکن است دارای معایبی بوده و در درمان تمامی افراد موثر نباشد.
به گفته محمدی قیداری این باور غلط است که فکر کنیم فرد
معتاد بعد از کمپ اعتیاد خود را ترک کرده باشد چرا که عوامل متعددی نظیر محیط،
خانواده، دوستان و غیره در امر ماندگاری بر پاکی فرد موثر بوده و تا زمانی که این
عوامل مورد غفلت قرار گرفته و برطرف نشود فرد معتاد از اعتیاد رهایی پیدا نمی‌کند.
این مسئول معتقد است فرد معتاد
با حضور 21 روزه در کمپ صرفاً مورد سم‌زادیی قرار گرفته و خانواده‌هایی که از سوی
این معتادانان مورد اذیت و آزار هستند این مدت از مشکلات مبتلابه رهایی پیدا می‌کنند.
وی با بیان این‌که خوشبختانه مراکز
اقامتی بهبود و بازتوانی اعتیاد در سال‌های اخیر توانسته‌اند به عنوان بازوی نیرومند
دولت قرار گرفته و در کاهش هزینه‌های بهداشتی، اجتماعی و کاهش رفتارهای مجرمانه در
جامعه بسیار موثر باشند، یادآور شد: با ورود افراد متخصص و روانشناسان و پزشکان در
کنار افراد بهبودیافته و گروه‌های همتا درمان در مراکز اقامت بهبودی تا حدودی به صورت
تخصصی و علمی انجام شد.
در گذشته نظارت جامعی بر
فعالیت‌های کمپ‌های ترک اعتیاد اعمال نمی‌شد
به گفته این مسئول در گذشته
نظارت جامعی بر فعالیت‌های کمپ‌های ترک اعتیاد اعمال نمی‌شد ولی در حال حاضر نظارت‌ها
طبق پروتکل‌های ابلاغی انجام می‌شود از طرفی با توجه به شیوع ویروس کرونا عود
اعتیاد نیز افزایش پیدا کرده است از همین رو کمپ‌های ترک اعتیاد نیز معتادان مورد
پذیرش قرار نمی‌گیرند.
وی با بیان این‌که روند درمان
در کمپ‌های ترک اعتیاد تکمیل نبوده و ادامه ماندگاری بر پاکی معتاد به وضعیت
جامعه، خانواده و همت فرد معتاد دارد، خاطرنشان کرد: معتادانی بودند که بر ترک
اعتیاد خود پافشاری کرده و دو سال پاکی را تجربه کردند از همین رو بهزیستی و کمیته
امداد نیز با ارائه وام‌های اشتغال‌زایی یاری‌گر این افراد بودند به طوری که سال
گذشته بیش از 150 معتاد بهبودیافته از این تسهیلات بهره‌مند شدند.
مدیرکل بهزیستی استان بر این
باور است که باید برای درمان هر معتادی نسخه واحدی پیچیده شود چرا که شرایط همه
این افراد یکسان نیز که روش‌های درمانی یکسانی داشته باشند.
اجرای طرح مدیریت مورد در
زنجان
وی در واکنش به این موضوع که
عدم توجه به سالم‌سازی روان معتادان از اعتیاد در کنار سم‌زدایی فعالیت‌های این
مراکز را بی‌ثمر کرده است، خاطرنشان کرد: از سال گذشته سازمان بهزیستی به دنبال
این موضوع بوده و در همین راستا دستورالعمل «مدیریت مورد» ابلاغ شده است که در این
شیوه درمانی یک معتاد به مدت یک سال تحت نظر یاری‌گر و روانشناس قرار گرفته و خانواده‌اش
نیز مورد مشاوره قرار می‌گیرند تا این‌که اطمینان از ماندگاری بر پاکی حاصل شده و
فرد معتاد به عنوان فرد سالم در جامعه فعالیت داشته باشد.
محمدی قیداری به ایجاد «مراکز
درمان جامع اعتیاد» اشاره کرد و گفت: طبق دستورالعمل‌های ابلاغی قرار بر این است
که امسال یک مرکزدرمان جامع اعتیاد در شهر زنجان ایجاد شود.
وی با تأکید بر این‌که شیوه
درمان در این مراکز تلفیقی از همه درمان‌هاست، خاطرنشان کرد: ترک اعتیاد در این
مراکز با استفاده از داور نبوده و از شیوه‌های درمانی مختلفی استفاده می‌شود.
به گفته این مسئول معتادان 4
ماه در مراکز مذکور می‌مانند و در نهایت یک معتاد انتخاب شده و یک سال تحت درمان
قرار می‌گیرد، این روش در کنار موثر بودن هزینه‌بر است و نمی‌توان برای تعداد
بالایی از معتاد اجرایی کرد.
مدیرکل بهزیستی استان تصریح
کرد: طبق دستورالعمل ابلاغی در هر استان یک مرکز جامع اعتیاد و مدیریت مورد باید
راه‌اندازی شود که در این مراکز توسط روانشناسان و کارشناسان بر روان خانواده‌های
معتادان نیز کار می‌شود.
حالا با توجه به واقعیت‌های
موجود در کمپ‌های ترک اعتیاد و اظهارات مسئولان مرتبط در این زمینه باید دید
نهادهای ناظر در راستای بهبود عملکرد این کمپ‌ها راهکاری ارائه می‌کنند یا همچنان
شاهد فعالیت این کمپ‌ها بدون خروجی مثبت و صرفاً منبع درآمدزایی برای عده‌ای خاص
خواهیم بود.
انتهای پیام