پایگاه خبری صدای زنجان- مردی بلند قد با هیکلی نسبتا تنومند پشت میز نشسته، کتابی قدیمی و تسبیح به دست دارد. با پرسیدن اسم مادر و اسم خود شخص، دانه‌های تسبیح را به حرکت در آورده و کتابش را باز می‌کند. با خواندن خطوط کتاب از گذشته و حال آینده خبر می‌دهد.

با شنیدن برخی از کلمات از زبان دعانویس، حیرت شخص چند برابر می‌شود. برخی از حرف‌هایی که به زبان می‌آورد، انگار واقعیت‌های محضی است که در زندگی وی جریان دارد که همین امر بهانه‌ای برای ادامه گرفتن دعا، پول خرج کردن و اعتماد به دعانویس می‌شود، اعتمادی که می‌تواند گاهی حتی منجر به نابودی زندگی شخص شود.

از دعانویسی در خانه‌ها تا رمالی و فال‌گیری در فضای مجازی

دعانویسی یکی از موضوعاتی است که از دیرباز مورد استقبال عده‌ای از مردم  بوده و  برخی شدیدا به این موضوع اعتقاد دارند؛ به طوری که حتی آن را بالاتر از دوا و دکتر می‌دانند و برخی نیز نوشته‌های دعانویسان را تنها یک کاغذپاره خوانده و اعتقادی به آن ندارد.

روند دعانویسی در کشور ما به مرور زمان تغییر پیدا کرده است. زمانی مردم برای گرفتن دعا دست به دامان سادات می‌شدند اما هم‌اکنون بساط دعانویسان از خانه‌ها فراتر رفته است و امروز نه تنها گوشه و کنار شهرها و خیابان‌ها، بلکه در بسیاری از کانال‌ها و پیچ‌های فضای مجازی شاهد فعالیت افراد ناشناخته و بی‌اسم و رسمی هستیم که ادعا می‌کنند عالم به علوم غریبه بوده و دستی بر علم اعداد و حروف، علم اجرام و کواکب و علم غیب دارند.

بسیاری از افراد از این آب گل‌آلود، ماهی گرفته و سود هنگفتی به جیب زدند و متاسفانه برخی نیز قربانی این ماجرا شده و علاوه بر پول؛ حیثیت‌شان را نیز به باد دادند تا جایی که گاهی در اخبار شاهد قربانی شدن زنان و دختران توسط عده‌ای شیاد و رمال و هتک حرمت آنان به بهانه حل مشکلات‌شان هستیم. کسانی که قربانی سادگی خود شده و توسل به غیر را جایگزین توسل به خدا می‌کنند.

دعانویسی در اسلام

در اسلام برای سوره‌های قرآنی هر کدام خواص و قواعدی برای خواندن تعریف شده و مناجاتی که حضرات معصومین (ع) با پروردگار داشته‌اند، موجود است ولی امر سودجویی و دعانویسی که به رمالی نیز شبیه می‌شود، هیچ‌گاه مورد تایید دین اسلام نبوده ‌است؛ از این رو افراد زیادی برای کسب درآمد در تاریخ اسلام به جمع‌آوری دعاهای خیر و شری که اکثر آن‌ها هیچ ریشه دینی و قرآنی ندارند پرداختند و آن دعاها را به قرآن و امامان نسبت دادند و همه آن‌ها در غالب نوشته‌های جسته گریخته نسل به نسل به آیندگان منتقل شده‌ است. برخی معتقدند شخصی به نام درویش محمد یکی از بزرگان دعانویسی بوده و طمطم‌الهندی نیز مجموعه کاملی از این دعاها را نوشته ‌است.

نظر مراجع تقلید درباره دعانویسی

آیت‌الله ناصر مکارم‌شیرازی درباره دعانویسی بر این عقیده است که «نوشتن دعاهایی که از حضرات معصومین (ع) رسیده و در کتب معتبر موجود است، اشکالی ندارد؛ ولی دعانویسی حرفه‌ای که شغل افراد سودجو است، صحیح نیست و غالب کتاب‌هایی که به آن استناد می‌کنند، اعتباری ندارد».

آیت‌الله صافی گلپایگانی نیز در این باره گفته است:‌ «نوشتن دعاهایی که با دلیل معتبر از ائمه معصومین (ع) نقل شده و اجرت گرفتن در مقابل آن، اشکال ندارد ولی مراجعه به فال‌گیرها و دعانویسانی که به ‌صورت‌های مختلف از منابعی که اعتبار شرعی ندارد نقل می‌کنند یا می‌نویسند جایز نیست و پول گرفتن اینگونه اکل مال به باطل و حرام است.

آیت‌الله علوی گرگانی در این باره نظر داده است که دعانویسی از نظر شرعی اشکال ندارد ولی فال‌گیری و جن‌گیری مورد تایید نیست اما دعانویسی که فعلا در مملکت ما رواج دارد و بیشتر افراد کلاه‌بردار به این امر مشغول هستند جایز نیست، زیرا بسیاری از آن‌ها معلومات کافی در این امر ندارند و گرفتن چنین پول‌هایی هم خالی از شبهه نیست و ما نباید خودمان را در معرض سوءاستفاده اینگونه افراد قرار دهیم».

دعاهایی که توسط افراد بی‌سواد نوشته می‌شود، مشروعیت ندارد

در همین رابطه رئیس حوزه علمیه علوی شهر هیدج با اشاره به گرایش عده‌ای از افراد در حل مشلات خود به دعانویسان به ایسنا، می‌گوید: دعاهایی که امروز در عرف جامعه رواج داشته و توسط افراد بی‌سواد نوشته می‌شود، مشروعیت و عقلانیت ندارد.

حجت‌الاسلام احمد صالحی با بیان اینکه مفاتیح‌الجنان گنجینه عظیم بسیاری از دعاهای زیبا و خوب است، می‌افزاید: بسیاری از دعاهای مورد تایید اسلام در همه زمینه‌ها در مفاتیح‌الجنان آمده است که مردم می‌توانند در برابر مشکلات به آن تمسک جویند.

توسل به خدا بهترین جایگزین دعانویسی

وی با تاکید بر اینکه توسل به خدا و دعا به درگاهش بهترین راهکار برای حل مشکلات است، ادامه می‌دهد: برخی از افراد در مواجهه با مشکل نمی‌توانند آن را با عقلانیت و درایت حل کنند، از این رو گرایش به خرافه را بهترین راه‌حل مشکل خود می‌دانند.

این مسئول ادامه می‌دهد: نماز، صدقه، توسل به ائمه معصومین (ع)، توسل به پدر و مادر و روزه‌داری از راه‌هایی است که انسان می‌تواند برای غلبه بر مشکلات آن‌ها را جایگزین دعانویسی کند.

این کارشناس مسائل دینی با بیان این‌که «در روایات آمده است که دعا اسلحه مومن است»، اظهار می‌کند: در برخی از روایات نیز آمده است که دعا اگر خالصانه و از عمق جان باشد قضا و قدر حتمی شده را برمی‌گرداند.

دعای بخت و محبت، بهترین موضوع برای درآمدزایی دعانویسان

صالحی با اشاره به افزایش سن ازدواج در جامعه که ریشه در مشکلات مالی و بیکاری دارد و استفاده رمالان و دعانویسان از این موضوع به عنوان سوژه‌ای داغ برای کاسبی خود، یادآور می‌شود: متاسفانه افزایش سن ازدواج در جامعه موجب اشاعه دعاهایی از سوی رمالان و دعانویسان در جامعه به نام دعای گشایش بخت شده که هیچ‌گونه مشروعیتی نداشته و خرافه است.

وی، دعای محبت را از دیگر دعاهایی که اغلب افراد برای شیرین شدن زندگی زناشویی به آن گرایش پیدا می‌کنند، عنوان کرده و می‌افزاید: خرافات و دعانویسی پایه‌های زندگی را محکم نمی‌کند، بلکه این محبت و معنویت است که موجب دوام و قوام زندگی می‌شود پس در زندگی که احترام و محبت بین زوجین جایی ندارد هزاران دعای محبت نیز تاثیرگذاری نخواهد داشت.

صالحی تاکید می‌کند: بشر از زمانی که به هستی و وجود خود اندیشید، دعا به یکی از کارهای روزمره‌اش تبدیل شد. حتی کسانی که به معنویات اعتقاد چندانی ندارند در مواقع اضطرار و نگرانی دست به دعا برده و از نیرویی برتر کمک می‌طلبند.

وی با تاکید بر اینکه تنها خداست که از آینده خبر دارد و هرکس ادعایی در این باره داشته باشد قطعا باطل است، می‌گوید: کسی اهل دعا و ارتباط با خداوند است، دیگر خطوات شیطانی براو اثر نمی‌گذارد.

ایسنا

انتهای پیام