پایگاه خبری صدای زنجان- سال‌هاست برخی از مربیان فوتبال ایران گله می‌کنند پشت در باشگاه‌ها مانده‌اند چون در باند هیچ دلالی حضور ندارند و به دلال‌ها باج نمی‌دهند. ادعایی که پربیراه نیست و بررسی تغییرات مربیان در فوتبال این ادعا را ثابت می‌کند.

روزگاری صاحب منصبان فوتبال در ایران سبک مدیریتی مالکان و مدیران کشورهای عربی را به سخره می‌گرفتند و از آنها بابت پائین بودن آستانه تحمل‌شان انتقاد می‌کردند. حالا فوتبال ایران تبدیل به ملغمه‌ای از تغییرات و بی‌ثباتی شده که قطعا در فوتبال دنیا بی‌نظیر باشد. در طول لیگ نوزدهم از بین 16 تیم، 12 تیم روی نیمکت سرمربیگری خود تغییر داشتند و فقط 4 تیم فولاد خوزستان، سپاهان اصفهان، نفت مسجدسلیمان و سایپا با همان سرمربی که لیگ را شروع کردند، ادامه داده‌اند که شاید این رکورد در نوع خود غیرقابل تکرار باشد. در لیگ نوزدهم بیش از 35 مربی هدایت 16 تیم لیگ برتری را در این فصل برعهده داشتند و برخی از مربیان رفت و برگشت‌های عجیبی هم داشتند!

تغییرات روی نیمکت مربیان به اندازه‌ای زیاد است که تنها 4 تیم از 16 تیم لیگ برتری لیگ بیستم را با همان مربیان لیگ نوزدهم آغاز کردند. پرسپولیس، سایپا، فولاد و صنعت‌نفت آبادان تنها تیم‌هایی بودند که تغییری روی نیمکت‌های خود ایجاد نکردند و باقی تیم‌ها ترجیح دادند نفرات اول نیمکت‌های خود را تغییر دهند.

این حجم از تغییرات در تیم‌های لیگ برتری به لیگ بیستم هم کشیده شد و در 17 هفته 7 تیم دست به تغییر سرمربیان خود زدند. استقلال، تراکتور، آلومینیوم، نفت مسجدسلیمان، آلومینیوم اراک، ذوب‌آهن، نساجی مازندران و ماشین‌سازی تیم‌هایی هستند که دست به تغییر سرمربی در تیم های خود زده‌اند و برخی از آنها مثل ماشین‌سازی و نساجی مازندران سومین مربی خود را انتخاب کرده‌اند. 

قطعا بخشی از این همه تغییر مربی را می‌توان به کم تحمل بودن مدیران نسبت داد هم به بی‌تعهدی مربیان به قراردادهایشان، چون مد شده مربیان هم به قراردادهای خود پایبند نباشند و تا پیشنهاد بهتری از باشگاه دیگری به دست‌شان می‌رسد فیل‌شان یاد هندوستان می‌کند. از طرف دیگر پروسه انتخاب مربی در فوتبال ایران هیچ شباهتی حتی به کشورهای همسایه‌مان هم ندارد.

بحث دیگر در ماجرای تغییر مربیان در لیگ برتر فوتبال ایران تداوم حضور مربیان ناکام است. افرادی که هنری جز ناکامی و عدم موفقیت ندارند و سال‌هاست تاریخ انقضای آنها تمام شده و در هر تیمی می‌روند چیزی جز شکست عاید آن تیم نمی‌شود. با این وجود و در کمال تعجب می‌بینیم این مربیان هنوز در فوتبال ایران پیشنهاد دارند و مدام در حال کوچ از شهری به شهر دیگر هستند انگار که در فوتبال قحط‌الرجال آمده و معلوم نیست کی قرار است بساط تیم گرفتن با رفاقت و دلالی و باندبازی به پایان برسد.

سال‌هاست برخی از مربیان فوتبال ایران گله می‌کنند پشت در باشگاه‌ها مانده‌اند چون در باند هیچ دلالی حضور ندارند و به دلال ها باج نمی‌دهند. ادعایی که پربیراه نیست و بررسی تغییرات مربیان در فوتبال این ادعا را ثابت می کند. حتی برخی اهالی فوتبال ادعا دارند که برخی مربیان به همراه خود پکیج بازیکن هم دارند و به همراه خود بازیکنان را هم جابه‌جا می کنند. در واقع در فوتبال ایران با کمی چاشنی مربیگری و حتی سابقه ناموفق هم می‌توان به کمک دلالان تیم پیدا کرد و سال‌ها در سطح اول فوتبال ایران جولان داد.

سیدصالحی: چون با دلال‌ها کار نمی‌کنم بدون تیم مانده‌ام

سیدمهدی سیدصالحی جزو مربیان جوانی است که با وجود گذراندن دوره‌های مربیگری نتوانسته وارد چرخه مربیان شود. او درباره پدیده دلالی در فوتبال می‌گوید: چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است؟ همه می‌دانند در فوتبال ایران همه چیز دست دلال‌هاست و دلالی مال امروز و دیروز نیست و سال‌هاست فوتبال اسیر این اتفاقات است. مدیرانی که خودشان با رابطه سرکار می‌آیند معلوم است که با رابطه سرمربی و بازیکن انتخاب می‌کنند. علت بی‌کیفیتی فوتبال ما و افول هر روزه آن هم این است که براساس عملکرد و توانایی مربی و بازیکن انتخاب نمی‌شود بلکه هر فردی رابطه قوی‌تری داشته باشد می‌تواند سرمربی شود و بازیکنانش را با خودش به تیم‌های مختلف ببرد.

بازیکن اسبق تیم‌های استقلال، سپاهان، تراکتور و پرسپولیس افزود: چرا مربی جوانی مثل من با سابقه فوتبالی عالی و داشتن همه مدارک لازم برای مربیگری باید بدون تیم باشم؟ دلیلش این است که در تیم دلال‌ها نیستم و رابطه ندارم. در فوتبال ایران کسی به اطلاعات علمی و به روز شدن و کیفیت فنی توجه نمی‌کند و برای تیم گرفتن دنبال دلال باید بود. من در 4 تیم بزرگ فوتبال ایران بوده‌ام اما با وجود علم بالا و رزومه موفق در دوران بازیگری چون دلال و رابطه ندارم خانه‌نشین هستم وگرنه هر فردی اگر با یک مدیرعامل رابطه قوی داشته باشد می‌تواند تیم بگیرد.

انتهای پیام/

منبع: برنا