پایگاه خبری صدای‌ زنجان- هر ساله 16 اردیبهشت‌ ماه یاد‌آور این بیت از حسین منزوی است که «نام من عشق است آیا میشناسیدم؟». شاعران بر سر مزار حسین منزوی، که سنگ قبرش به این بیت مزین است؛ جمع می‌شوند و اشعار او را زمزمه می‌کنند. امسال اگر چه محدودیت‌های کرونایی ممکن است این امکان را افراهم نیاورد که دوستدارانش سر مزار این شاعر جمع شوند، اما امسال زنجان مهیای اولین دوره جشنواره ملی دو سالانه غزل منزوی است جشنواره‌ای که می‌تواند یاد و نام و خاطره این شاعر را پررنگتر از هر زمان دیگر زنده نگه دارد و زمینه را برای گسترش شعر در این مرز و بوم فراهم آورد.

به همین مناسبت «اسماعیل امینی»، دبیر علمی جشنواره ملی دو ساله غزل منزوی در مصاحبه با صدای زنجان ضمن تعریف خاطره‌ای از دوران آشنایی و دوستی خود با «حسین منزوی» اظهار می‌کند: ما به واسطه این که در جلسات ادبی شرکت داشتیم؛ همدیگر را می‌دیدم و غیر از پیوندی که غزل موجبش بود، به دلیل ترک زبان بودن یک پیوند زبانی هم باهم داشتیم.

او ادامه می‌دهد: سه‌شنبه‌ها در فرهنگسرای اندیشه تهران جلسه شعرخوانی برگزار می شد و بسیاری از شاعران از نقاط مختلف به این فرهنگسرا می‌آمدند که در کنار هم شعرخوانی داشته باشند و از خود زنجان هم گاهی یک مینی‌بوس شاعر به تهران می‌آمدند. در دهه 70 سه‌شنبه‌ها فرهنگسرای اندیشه مرکز شعر و دیدنی بود.

یکی از این سه‌شنبه‌ها یکی از شاعران جوان از صحنه بالا رفت و گفت من شعری گفتم و شروع کرد به خواندن یکی از اشعار معروف حسین منزوی با عنوان «همواره عشق بی‌خبر از راه می‌رسد». من با شنیدن این شعر از جای خود بلند شدم و گفتم «دوست عزیز! این که شعر شما نیست» اما شاعر هم‌چنان اصرار که این شعر خودم هست و تازه گفتم. یک دفعه دیدم که کسی از پشت سر گفت که «نخیر، این شعر، شعر این شاعر جوان است و امینی تو اشتباه می‌کنی» و من برگشتم دیدم که آقای منزوی هستند. آن جوان با خیال راحت شعر خواندن خود را را ادامه داد و از صحنه پایین آمد و آقای منزوی من را صدا کرد و گفت: «حالا چه کار داری؟ دارد شعر می‌خواند دیگر، چرا شعر خواندن او را قطع کردی؟» و من از این رفتار بسیار خوشم آمد.

هر شاعری، اگر بود بلند می‌شد و می‌گفت که این شعر را من گفتم اما ایشان با بزرگواری به من می‌گفت اشتباه می‌کنی تا آن جوان سرخورده نشود.

نام حسین منزوی تداعی کننده غزل معاصر است

وی در ادامه با اشاره به اینکه اگر بنا است جشنواره‌ای برای غزل برگزار شود، بایستی نام جشنواره به نام یکی از سرآمدان این حوزه باشد، می‌گوید: اسم «حسین منزوی» به هر طریق تداعی‌کننده غزل معاصر است. اینکه جشنواره دوسالانه غزل منزوی به نام منزوی است این معنا نیست که شعرهایی بایستی در مورد حسین منزوی و به سبک و یا سیاق حسین منزوی باشد. جشنواره برای خود آیین‌نامه‌ای دارد و مسلما بر اساس این آیین‌نامه پیش خواهد رفت.

به گفته امینی؛ در این جشنواره به دنبال این نیستیم که یک سبک خاصی را تبلیغ کنیم و یا ترویج بدهیم، هر کس که خلاقیت دارد و شعر خوب می‌نویسد می‌تواند برگزیده این جشنواره باشد. ضمن اینکه غزل یک قالب شعری است که بیش از هزار سال سابقه دارد و مسلما غزل هر شاعری با شاعر دیگر متفاوت است و زیبایی شعر به همین تفاوت‌ها است و مسلما ما در این در جشنواره به دنبال این نخواهیم بود که شاعران اشعاری به سبک و سیاق منزوی بنویسند.

جلب اعتماد؛ مهم‌ترین نکته در جلب مخاطبین جشنواره دو سالانه منزوی

وی در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان این جشنواره را به یک جشنواره ماندگار تبدیل کرد، اظهار می‌کند: در این زمینه گزینه‌های مختلف باید مد نظر قرار گیرد، اما مهمترینش این است که این جشنواره بتواند اعتماد مخاطبین خود را جلب بکند و کسانی که شاعر و یا علاقه‌مند به شعر و یا در این زمینه صاحب نظرهستند، بدانندکه این جشنواره برای شعر برگزار می‌شود و این طور نباشد که شعر را برای چیز دیگر مصرف کند چرا که برخی از جشنواره‌ها این مشکل را دارند که به اسم شعر برگزار می‌شوند ولی مقصودی به غیر از شعر دارند و اگر این اعتماد را بتواند جلب کند در دوره های بعدی هم موفق خواهد بود.

این مسئول با اشاره به اینکه در این جشنواره قرارمان بر این است که همه کتاب‌های شعر خوبی که در فاصله زمانی مورد نظر جشنواره، مورد بررسی قرار گیرد، می‌گوید: همه کتاب‌های خوبی که در این بازه زمانی به چاپ رسیده اند، قرار است مورد بررسی قرار گیرند تا در اختتامیه این جشنواره اعلام شود که این چند کتاب به عنوان بهترین کتاب‌های این چند سال انتخاب شده است و مقصود اصلی این جشنواره  در واقع همین موضوع است و خیلی به دنبال جایزه دادن نیستیم‌، اگر چه که جایزه هم برای این جشنواره در نظر گرفته شده است.

وی با اشاره به اینکه مقصود از برگزاری این جشنواره این است که اقداماتی که در حوزه شعر در این  چند سال صورت گرفته است دیده شود، اظهار می‌کند: به نظر من این جشنواره وظیفه‌اش این است که همه آثار در بازه زمانی مطرح شده را ببیند و آثار منتخب خود را از میان این آثار انتخاب کند اینکه تنها کسانی که کتاب خود را به این جشنواره ارسال کرده‌اند را مد نظر قرار بدهند، درست نیست و وظیفه همه جشنواره به نظر من همین است. اگر جشنواره‌ای مدعی است که من دو ساله نقاشی برگزار می‌کنم، بایستی تمام آثار برجسته‌ای که در ان دو سال کشیده شده است را مد نظر قرار بدهد، و تنها آثاری که به این جشنواره ارسال می‌شود را مد نظر قرار ندهد.

متاسفانه در جوایز فرهنگی به لحاظ مادی همه چیز دست کم گرفته می‌شود

دبیر علمی جشنواره ملی دو ساله غزل منزوی خاطر‌نشان می‌کند: متاسفانه در جوایز فرهنگی به لحاظ مادی همه چیز دست کم گرفته می‌شود. اگر در جایزه بزرگ سال برای نفر اول 50 میلیون تومان در نظر گرفته می‌شود به نظر بسیاری این عدد بسیار بزرگ می‌آید ولی اگر همین جایزه را در حوزه ورزش و یا سینما به عنوان جایزه مقام اول در نظر بگیرید، متوجه می شوید که چه میزان ناچیز است. این مشکل تنها در حوزه شعر و فرهنگ و ادب است که چنین هزینه‌هایی جوایز بزگی محسوب می‌شوند در حالی که این طور نیست و قسمت مادی جوایز از این نگاه برای شرکتکنندگان چندان اهمیتی ندارد.

امینی اظهار می‌کند: اینکه در جشنواره غزل منزوی نیز به دنبال اهدای جوایز قابل قبول هستیم که برای شرکت کنندگان نیز انگیزه باشد، گفت: «البته بالا بودن سقف جوایز مشروط به تامین اعتبار آن خواهد بود.»

وی درمورد نحوه داروی این جشنواره می‌افزاید: داوران در دو بخش ترکی و فارسی به بررسی آثار می‌پردازند و اسامی داوران هم پس از اعلام آثار نهایی اعلام خواهد شد.

این مسئول با اشاره به اینکه داوران بخش ترکی و فارسی متفاوت خواهد بود، اضافه می‌کند: البته مقدار جایزه در زبان ترکی و فارسی تفاوتی نخواهد داشت
امینی با اشاره به اینکه تعداد داوران همانند داوران جشنواره‌های معتبر در هر بخش 5 نفر هستند، می‌گوید: با توجه به دو بخشی بودن جشنواره و بررسی شعر فارسی و ترکی دو گروه داور پنج نفره برای آن پیش‌بینی شده است.

دبیرعلمی نخستین دوسالانه جایزه ملی غزل در ارتباط با زمان‌بندی برگزاری جشنواره نیز می‌گوید: امیدواریم تا تابستان فرآیند برگزاری جشنواره را به پایان برسانیم و برندگان اعلام نهایی شوند.

انتهای پیام/

خبرنگار: زهره میرعیسی‌خانی