پایگاه
خبری صدای زنجان- بانوی داور با درجه ممتاز ملی کاراته میگوید
که «نبود حمایت مالی»، «نبود برنامه مدون برای تمامی ردهها بهویژه رده پایه»،
«مدیریت افراد غیرورزشی رشته کاراته» و «شیوع کرونا و تعطیلی اجباری سالنهای
وزشی»، کاراته زنجان را در آستانه نابودی قرار داده است!
سمیرا
مظفری، داور ممتاز ملی و مربی درجهیک کاراته است و آرزو دارد پیش از اینکه کاراته
رو به افول برود، اداره کل ورزش و جوانان استان کاری برای این رشته ورزشی بکند!
او
که از 9 سالگی رشته کاراته را آغاز کرده، جزو قهرمانان دوره خود بوده و 2 مدال
برتر المپیاد دانشجویی و حضور در تیمهای لیگ برتری «شهرداری زنجان» و «پاس همدان»
در سالهای 90 و 91 را در کارنامه خود دارد.
مظفری
پس از آسیبدیدگی از سال 92 ترجیح داد از میادین ورزشی خداحافظی کرده و بهعنوان
مربی و داور، شاگردان خود را تربیت و به مسابقات اعزام کند.
ورود غیرورزشیها به
مدیریت کاراته زنجان
او
که هماکنون نماینده سبک «شیتریو اینویی» در زنجان، یکی از سبکهای قوی که حدود 80
درصد ملیپوشان در این سبک فعالیت میکنند، است، دلیل کنارهگیری از ورزش قهرمانی
و حرفهای را «خیر ندیدن از ورزش کاراته» اعلام میکند!
مظفری
مسئولیت کمیته «کلیستنیکس» هیئت ورزشهای همگانی زنجان را نیز بر عهده دارد.
تمرینات کلیستنیکس، تمریناتی هستند که در آنها از وزنه استفاده نمیشود و تنها از
وزن بدن بهعنوان عامل مقاومتکننده استفاده میشود.
مظفری، مسئول کمیته آمادگی جسمانی سازمان EIKO است.
این سازمان نوپا بوده و شامل سبکهای مختلف رزمی ازجمله شرقی و اروپایی و متشکل از
12 رشته رزمی اعم از کاراته، کونگفو، ووشو، جودو، آیکیدو، تکواندو و غیره است.
گفته میشود که این سازمان بیش از 70 سال سابقه فعالیت دارد
و مرکز جهانی این سازمان در حال حاضر در کشور آلمان قرار دارد.
این داور ممتاز ملی میگوید: در راستای اهداف کمیته مذکور،
استادهای رشتههای رزمی جذب و به سازمان مرکزی معرفی میکنیم. با همه این تفاسیر
قلبم همیشه برای کاراته میتپد! ما استعدادهای خوبی در این رشته داشته و داریم!
زنجان تا چند سال پیش یکی از قطبهای رشته کاراته در ایران بود! در این رشته مربی،
سرمربی و ورزشکار افتخارآفرین هم کم نداشتیم اما از یکجایی به بعد کاراته زنجان افول کرد!
ازنظر او «نبود حمایت مالی» و «ورود افراد
غیرمتخصص به عرصه مدیریت کاراته» را از عوامل مؤثر در افول کاراته زنجان دانسته و
عنوان میکند: بسیاری از افتخارآفرینان از این رشته کنار کشیدهاند! انگار هیچکس
جای خودش نیست! کاراته را غیرورزشیها اداره میکنند و این یعنی درد! هیچ برنامهای
برای رده پائین کاراته وجود ندارد! من نمیگویم وضعیت تمامی رشتهها خوب است شاید تقریباً
دردمان مشترک باشد اما دراینبین وضع کاراته وخیمتر است! نگاه کنید! مسابقهای
نیست که به ورزشکارانمان انگیزه بدهد!
کاراته زنجان ترمیم میشود!
غفار
امانی، معاون ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان در پاسخ به این اظهارات در
گفتوگو با صدای زنجان، علت اصلی محسوس نبودن رشد
و ترقی کاراته بانوان زنجان را یک موضوع ملی دانسته و میگوید: ترقی کاراته بانوان
بهسرعت کاراته آقایان نیست، درمجموع در کل کشور راهاندازی کاراته بانوان کمی
دشوار است که مربیگری ضعیف یکی از دلایل میتواند باشد!
امانی
که مدیریت کاراته توسط غیرورزشیها را قبول ندارد، افول تدریجی ورزش کاراته را رد
نمیکند اما معتقد است که این مهم به علت مشکلات و حواشی دو سال پیش وجود داشت و
پس از تغییر مدیریتی از افول کاراته جلوگیری شد!
امانی
بابیان اینکه کاراته بانوان و آقایان در بحث فنی بهتدریج در حال ترمیم شدن است بر
لزوم تدوین برنامه مشخص و مدون برای تمامی پایههای ورزشی از سوی هیئت کاراته
استان تأکید میکند.
خبردارید که مربی و
داور و قهرمان خانهنشین شدهاند؟
اما
سمیرا مظفری، داور ممتاز کاراته در واکنش به این اظهارات بابیان اینکه بهاندازه
سهمم تمامی تلاشم را میکنم تا کاراته زنجان نمیرد، تأکید میکند: درست است که در
حال حاضر در سالنهای امجدیه، شهید پیرمحمدی، شهید عطایی (زیر نظر هیئت کاراته و
اداره کل) ورزشکاران کاراته در حال تمرین هستند اما این حضور نشان از پویایی
کاراته نمیتواند باشد!
وی
با یادآوری تعطیلی اجباری مراکز و سالنهای ورزشی به علت شیوع کرونا ویروس از
اواخر سال 98 که تا به امروز کماکان ادامه دارد، معتقد است: علاوه بر موانع پیش
روی ورزش کاراته که عرض کردم، تعطیلی طولانیمدت سالنهای ورزشی سبب کاهش تعداد
ورزشکاران و خسارت مالی به مربیان و باشگاهداران شد. اولین جایی که تخته شد، ورزش
بود! به نظرم الآن دیگر نباید انتشار داشته باشیم که ورزشکار موفقی داشته باشیم!
ما انتظار داشتیم اداره کل ورزش و جوانان استان از مربیان و ورزشکاران در ایام
کرونا حمایت کند اما صدای مربی و ورزشکار را کسی نشنید!
بازیکن
اسبق تیمهای لیگ برتری کاراته زنجان و همدان بابیان اینکه برای رشته خودم
ناراحتم، میگوید: کاراته زنجان از سرمربی و مربی بگیرید تا ورزشکاران کارکشته، کم
نداشت و زبانزد بود، اما حالا کاراته ما کجا رفت؟ مربی و داور و قهرمان در خانه
هستند! چرا مسئولان ورزشی پیگیر قهرمانان ورزشی نیستند؟ چرا کسی نمیپرسد، قهرمانان
کاتای زنجان، ملیکا رسولی، لیلا و توران فروتن کجا هستند؟ چند روز پیش انتخابی تیم
ملی بزرگسالان را داشتیم، ورزشکار شاخصی نبود چون حمایتی نیست! 25 سال هزینه
کردم، خون و دل خوردم اما چه شد؟
«از
استانهای دیگر برای چاپ کتابهای تخصصی کاراته از ورزشکاران زنجانی کمک میخواهند!
پیش همه اعتبارداریم اما پیش هم استانیهایمان نه! چرا باید چنین شرایطی حاکم
باشد؟»
مظفری
میگوید: اگر با همین شیوه مدیریتی در کاراته ادامهدار باشد نه مربی میماند و نه
ورزشکار! فقط اسم خالیِ کاراته باقی میماند! جلسات متعدد برای ارتقای این رشته
برگزار میشود اما درنهایت آقایان کار خودشان را میکنند! چرا با همه استعدادها
زنجان در لیگ کاراته بانوان کشور، تیمی نداشته باشد؟ آخرین بار که به خاطر دارم
اوایل دهه 90 بود که تیم بانوان زنجان در دور رفت حضور داشت اما به علت مشکلات
مالی و نبود حمایت در دور برگشت حاضر نشد و درنهایت حذف شد! جای تأسف است که به
علت این مشکلات، کاراتهکاران زنجان فرقی نمیکند خانم یا آقا در تیمهای سایر
استانها حضور یابند! نمیدانم مسئولان ورزشی دقیقاً چهکار میکنند!
انتهای
پیام/
خبرنگار:
لیلا محمدی