کاهش پرداختی از جیب مردم برای خدمات سلامت، موضوعی است که در همه دولتها مطرح شده و بارها مسئولان وعده دادهاند اما هنوز هزینههای سنگین درمان دغدغه مردم است.
پایگاه خبری صدای زنجان- کاهش پرداختی از جیب مردم برای خدمات سلامت، موضوعی است
که در همه دولتها مطرح شده و بارها مسئولان وعده دادهاند اما هنوز هزینههای سنگین
درمان دغدغه مردم است.
کاهش
پرداختی از جیب مردم برای خدمات سلامت، موضوعی است که در همه دولتها مطرح شده و بارها
مسئولان وعده دادهاند که با افزایش پوشش بیمهای سهم مردم از پرداخت هزینههای درمان
کاهش پیدا کند اما هنوز هزینههای سنگین درمان دغدغه مردم است.
ماه
گذشته رئیس جمهور در جلسه هیات دولت گفت: یکی از خبرهای امیدآفرین این روزها، اقدامی
است که وزارت بهداشت در تحت پوشش بیمه سلامت قرار دادن بیش از ۵ میلیون نفر انجام داده
است. براساس اعلام سازمان تأمین اجتماعی، ۴۴ میلیون و ۴۷۲ هزار نفر در کشور تحت پوشش
سازمان تأمین اجتماعی هستند. این درحالی است که همه پزشکان با بیمهها قرارداد ندارند
و همین باعث شده که مراکز دولتی شلوغ باشند.
کامران
خداکرمی متخصص گوش و حلق و بینی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در پاسخ به
این سوال که چرا همه پزشکان با بیمههای پایه قرارداد ندارند، گفت: بیمههای پایه در
پرداخت به پزشکان عمومی و متخصص به شدت مشکل دارند و از طرفی با توجه به فرهنگ غلطی
که در حوزه مصرف دارو وجود دارد برخی بیماران به پزشک اصرار میکنند که برایشان داروی
بیشتر بنویسد و بیمهها هم چون میدانند که اگر بخواهند نسخه پزشک را مو به مو اجرا
کنند، ضرر میکنند برای نسخه کسورات ثبت میکنند تا هم از پرداخت به پزشک کسر کنند
و هم پرداختی کمتری به داروخانه داشته باشند.
او افزود:
به علت بدقولیهای فراوان بیمه که گاهی حتی بیش از یک سال پرداختها به تعویق میافتند
و کسورات فراوان، پزشکان از بستن قرارداد با بیمهها طفره میروند. از جهتی بیمهها
هم برای عقد قرارداد با پزشک سنگ اندازیهای بسیاری دارند.
خداکرمی
توضیح داد: رابطه منفی بین پزشکان و بیمهها شکل گرفته است و پزشکان و به ویژه متخصصان
علاقهای به عقد قرارداد با بیمههای پایه ندارند مگر پزشکانی که در بیمارستانهای
دولتی فعالیت میکنند. بیمههای پایه بدهیهای کلان و کسورات فراوان دارند. پزشک هم
نمیتوان تمام درآمدش را منوط به پرداخت بیمه کند به همین دلیل گفته میشود که ده درصد
متخصصان استان تهران با بیمهها قرارداد دارند. این معضل در پرداختهای بیمهای وجود
دارد و بیمهها شعار میدهند که با تاخیر یک روزه پرداختیها را انجام خواهند داد اما
بیمهها معضل نقدینگی دارند.
جای
خالی نظام ارجاع پزشک
دکتر
سعید مسکینی مود؛ پزشک خانواده دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی
ایسکانیوز به موضوع اجرا نشدن درست نطام ارجاع و پزشک خانواده و ارتباط آن با افزایش
هزینه درمان اشاره کرد و گفت: به اتفاق نظر همه کارشناسان، برنامه پزشکی خانواده و
نظام ارجاع وسیله مناسبی برای مدیریت منابع مالی نظام سلامت است و اگر از ١٧ سال پیش
این برنامه به درستی اجرا میشد قطعا امروز در این شرایط اقتصادی به مردم کمک فراوانی
میکرد اما این قصور و فرصتسوزی باعث شده تا از یک سو شاهد نارضایتی مردم از خدمات
گران قیمت سلامت باشیم و از سوی دیگر با نارضایتی و مهاجرت قشر زحمتکش و تلاشگر بهداشت
و درمان مواجه شدیم.
او افزود:
یک تجزیه و تحلیل ساده نشان میدهد که در این ١٧ سال، همواره امکان اجرای برنامه پزشکی
خانواده وجود داشته است و کمبود بودجه و نیروی انسانی، نبود زیرساختهای الکترونیکی
و غیره توجیه کسانی است که تعارض منافع آنان ایجاب میکند که به هر شکلی برنامه پزشکی
خانواده را به مفاهیمی چون نظام ارجاع، پرونده الکترونیک و نظام پرداخت سرانهای سنجاق
کنند و برخلاف بیانات مقام معظم رهبری، نقطه امید مردم را در داشتن خدمات سلامت ارزان
و با کیفیت که با اجرای این برنامه محقق میشود را کور و دست نایافتنی جلوه دهند.
نارضایتی مردم از خدمات بیمه
این
بخشی از ماجرا است اما وجه دیگر این است که همان پوشش بیمهای و ارائه خدمات در بخش
دولتی هم در حد مطلوب نیست. پای صحبت مردم نشستم تا ببینم که خدمات بیمه کفاف هزینههای
درمانشان را میدهد یا خیر و آیا کیفیت ارائه خدمات در بخشهای دولتی مورد رضایت آنها
هست یا خیر؟
فاطمه
میم که برای پیدا کردن دلیل بیماری مادرش به چند مرکز مراجعه کرده میگوید که خدمات
ارائه شده توسط بیمهها کفاف هزینههای درمان مادرش را نمیدهد و از طرفی به دلیل تفاوت
کیفیت ارائه خدمات در بخش دولتی و خصوصی در نهایت بیماران مجبور میشوند که به بخش
خصوصی مراجعه کنند تا نتیجه بهتری بگیرند و ویزیت بخش خصوصی هم سنگین است.
خانم
اخلاقی معلم غیرانتفاعی معتقد است که هزینه درمان نسبت به درآمد او بسیار زیاد است.
او میگوید که مدت زیادی است که به پزشک مراجعه نمیکند و از درمان خانگی استفاده میکند
چراکه هزینه مراجعه به دکتر و تهیه داروها معادل یک چهارم حقوق او در ماه است. او میگوید
وقتی سالمی خدمات بیمه به نظرت خوب میآید اما خدا نکند که بیمار شوی آن وقت با هزینههایی
رو به رو میشوی که بیمه هم سعی میکند زیربارش نرود.
خانم
مردانه هم میگوید که بود و نبود بیمه تامین اجتماعی فرقی ندارد وقتی قیمت یک سنوگرافی
ساده با بیمه ۱۰۰ هزار و بدون آن ۱۲۰ هزار تومان است. او معتقد است که دکتر برای بیمار
در مطب خصوصی وقت بیشتری میگذارد و کیفیت خدمات و نحوه برخورد بهتر است. ما در کنار
بیمه پایه بیمه تکمیلی هم داریم اما با بهانههای مختلف سعی میکنند که هزینهها را
با نرخ آزاد حساب کنند.
موضوع
دیگری که مردم مطرح کردند این بود که شلوغی مراکز دولتی و بالا بودن تعداد مراجعات
و بعضا فراهم نبودن زیرساختها منجر به این شده کیفیت ازائه خدمات کاهش پیدا کند و
پزشکان متخصص هم بیماران را به مطب خصوصی خود هدایت میکنند. این شلوغی در مراکز دولتی
منجر به این میشود که زمان اختصاص یافته به هر بیمار کم شود و به تبع کیفیت ارائه
خدمات هم کاهش پیدا کند. برخورد نامناسب پرسنل با بیماران هم از جمله گلایههایی بود
که از سوی مردم مطرح شد.
انتهای
پیام
منبع: ایسکانیوز