زهره میر‌عیسی‌خانی- نمایش «خواب در فنجان خالی»نوشته نغمه ثمینی و به کارگردانی امیررضا مرادی در پلاتو ماندگار زنجان به روی صحنه رفت.

این نمایش از تاریخ یک الی7اسفند ماه بر روی صحنه بود و در این نمایش نسرین احمد خانی، سیما غنی لو، کاوه تبیانی و محمد حسین محمدی به ایفای نقش‌ پرداختند. طراحی صحنه و نور این نمایش را امیررضا مرادی به عهده داشت. از همین رو صدای زنجان بر آن شد تا مصاحبه‌ای با کارگردان این تئاتر داشته باشد.

 در این خصوص امیر رضا مرادی با اشاره به اینکه در هنر زنجان سه دسته هنرمند وجود دارد، گفت: یک سری از این هنرمندان اصلا دغدغه‌ای ندارد و یک سری از جوانی و نوجوانی با هم کار کرده اند و الان کمبودها را مطرح نمی کنند و یک سری از دوستان هم بحث میز و صندلی است که ما از سه تای این ها فارغ ایم .

وی ادامه داد: گله هایی از اهالی رسانه در زمینه تئاتر دیده می شود و در صدا و سیما که اصلا جایی برای تئالتر و تبلیغ آن وجود ندارد ولی رسانه ها باید در این زمینه ورود پیدا کنند چرا که هنر و رسانه در واقع دارند همسو کار می کنند و حرکت می کنند .

این کارگردان با اشاره به اینکه خواب در فنجان خالی اولین تجربه کاری اش است، گفت: محدودیت هایی برای همه کسانی که وارد تئاتر می شود وجود دارد که این محدودیت ها بیشتر از طرف اداره فرهنگ و ارشاد است و کلا فضا یک مقدار محدود است. انتقادی که به اداره ارشاد می شود ابتدا بر روی کلمه "ارشاد" است و به نظر من کلمه ارشاد در خور یک سازمان فرهنگی و هنری نیست یعنی اولین چیزی که با شنیدن این کلمه به ذهن مخاطب می رسد گشت ارشاد است و این بدین معنا است که هنرمند دارد بیراهه می رود و این اداره موظف است  هنرمند را به راه راست هدایت کند و در واقع این کلمه برازنده هنرمند نیست البته اگر هنرمندی وجود داشته باشد!

وی ادامه داد: برای اداره فرهنگ و ارشاد پیشنهادات زیادی می‌توان ارائه داد که پیشنهاد می‌شود این اداره اسم خود را به اداره نظارت و ارزشیابی فعالیت‌های فرهنگی و هنری تغییر دهند چرا که تنها بحثشان نظارت است و هیچ حمایتی از هنرمند چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ معنوی از هنرمند نمی‌شود و تنها حمایتی که از بنده به عنوان یک کارگردان اتفاق افتاد از سوی انجمن هنرهای نمایشی بود که در هر زمانی با مسئول این انجمن تماس می‌گیریم پاسخگو هستند و همواره موجب دلگرمی هنرمندان این عرصه می‌باشند. همچنین سرپرست گروه تئاتر پوپک حمید رضا قزلباش نیز همواره ما را مورد حمایت خود قرار دادند.

کارگردان تئاتر «خواب در فنجان خالی» با اشاره به اینکه مسئولین در اداره فرهنگ و ارشاد اشتباهی که در این زمینه می‌کنند این است که تصور می‌کنند همین که یک فضایی را برای هنرمند جهت تمرین، یا اجرای تئاتر فراهم می‌کنند از هنرمند حمایت کرده‌اند، گفت: این تصور اشتباهی است چرا که  این بخشی از وظایف این اداره است و اساس قضیه همین موضوع است.

مرادی با بیان برخی از انتقادات نسبت به فرهنگسرای امام خمینی(ره) افزود: این فرهنگسرا فقط دارای یک متخصص فنی است که این متخصص نیز در زمینه نور پردازی و تامین نور این فرهنگسرا فعالیت دارد و اکنون پروژکتور مورد استفاده در پشت صحنه این تئاتر را به زحمت این فرد از سه پروژکتور دیگر باز‌سازی شده است چرا که در فرهنگسرای امام خمینی یک پروژکتور سالم هم دیده نمی‌شود و این نشان از ضعف مدیریتی در این زمینه است  در حالی که از طرف دیگر شاهد هستیم در سالن سهروردی چهار لاین نوری وجود دارد که این چهار لاین خود دارای 27 پروژکتور است که در این سالن فقط سمینار و کنفرانس برگزار می شود و اصلا تئاتری در این سالن اجرا نمی شود.

این کارگردان با اشاره به اینکه پلاتو تعریف متفاوت تری از آنچه که در پلاتوی ماندگار موجود است، دارد، گفت: صندلی‌های موجود در یک پلاتو باید در ردیف‌های شیب دار مستقر شود به طوری که هر صندلی بالا تر از صندلی دیگر قرار گیرد تا تماشاگر بر روی صحنه اشرافیت داشته باشند در حالیکه پلاتوی موجود در این فرهنگسرا به این صورت نیست و در واقع از ردیف دوم به بعد مخاطب بر روی صحنه دید ندارد و این مخاطب مطمئنا برای دوره‌های بعدی برای تماشای تئاتر نخواهد آمد و به همین دلیل مخاطب تئاتر رفته رفته از دست خواهد رفت.

وی با اشاره به عدم حمایت‌ها  از تئاتر استان افزود: نسرین احمد‌خانی  هنرمندی که در این تئاتر هم نقش آفرینی کرده است چندی پیش نمایشی تحت عنوان کاغذ باطله را به روی صحنه برد که کتاب نمایشنامه ایشان چند روز آتی در تهران رونمایی خواهد شد و همین متن در جشنواره تئاتری که گذشت، جایزه اول نویسندگی، اول بازیگری و دوم کارگردانی را گرفت و این موضوع  نشان می دهد که هنوز هم با وجود محدودیت های موجود، هنرمندانی هستند که خوش می‌درخشند اما نکته ای که در این زمینه حائز اهمیت است، این است که شرایط این هنرمند قبل و پس از برگزیده شدن در این جشنواره یکسان است و هیچ تغییری نکرده است و هیچ حمایتی  از او چه به لحاظ مالی و چه معنوی صورت نگرفته است که جای تاسف دارد.

این هنرمند با اشاره به اینکه وقتی صحبت از حمایت می‌شود، تصورها بر این است که منظور ما حمایت‌های مالی است، گفت: توقع هنرمندان از مسئولین این نیست که تنها حمایت مالی صورت گیرد بلکه گاهی هنرمندان نیازمند حمایت‌های معنوی مسئولین امر هستند که این مورد نیز حتی  در جامعه ادبی استان دیده نمی‌شود .

مرادی با اشاره به اینکه باید در حوزه تئاتر استان بررسی‌هایی صورت گیرد و آسیب شناسی شود، گفت: باید نقاط ضعف تئاتر استان بررسی شود و مشخص شود که چرا هر ده سال یک بار آثار ما به مسابقات کشوری راه می‌یابد در صورتی که در برخی استان‌ها، هر سال شاهد برگزیده شدن آثارشان در جشنواره‌های مطرح کشوری هستیم.

وی با اشاره به اینکه وقتی زیر ساخت‌ها و حمایت‌ها صورت گرفت، می‌توان توقع این را داشت که تئاتر استان دچار تحول شود، گفت: باید دید که مسئولین در حق تئاتر استان چه کار کرده‌اند که توقع داریم آثارمان به جشنواره فجر راه پیدا کنند. در صورتی که هیچ حمایتی حتی به صورت لسانی از تئاتر استان صورت نگرفته است، انتظار اینکه تئاتر استان به جشنواره‌های مطرح استان راه بیابد بی‌مورد است.

 این هنرمند خاطرنشان کرد: وقتی به کارهای انجام شده در سال 97 نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که در سال 97 به زور چهار کار جدی تئاتر در استان  انجام گرفته است در صورتی که در بخش کودک این طور نیست. وقتی من به عنوان کارگردان می‌آیم و چند کار جدی انجام می‌دهم و می بینم که مخاطب ندارد، ترجیح می‌دهم به سمتی حرکت کنم که مخاطب خود را داشته باشم. ضمن اینکه کار کودکی که در استان هم صورت می‌گیرد کاری است که چندان حرفه‌ای هم نیست در صورتی که اگر بخواهیم یک کار کودک حرفه‌ای بر روی صحنه ببریم باید فرایندهای سختی را پشت سر بگذاریم چرا که مخاطب اینگونه تئاتر‌ها در برهه زمانی خاصی از شکل گیری شخصیت خود قرار دارند و اثرپذیری بالایی نسبت به محیط خود دارند.