وقتی در خیابان راه میرویم همه چیز عادی به نظر میرسد شاید هیچچیز خاصی نظرمان را جلب نکند و بعضی اتفاقها آنقدر به آرامی رخ میدهد که هیچکس نفهمد و آنقدر این زندگی ماشینی بر ما مسلط شده است ...
وقتی در خیابان
راه میرویم همه چیز عادی به نظر میرسد شاید هیچچیز خاصی نظرمان را جلب نکند و بعضی
اتفاقها آنقدر به آرامی رخ میدهد که هیچکس نفهمد و آنقدر این زندگی ماشینی بر ما
مسلط شده است و در این زندگی پر استرس غرق شدهایم که نمیدانیم چه برسرمان میآورد
و عوارض پنهانی این زندگی ماشینی چیست و فقط تب و تاب و زندگی راحت و زرق و برقش را
میبینیم در این زندگی پرحاشیه و پر استرس گاهی روحمان فلج میشود دوبینی و شک به آینده
و زندگی که شاید نشود واژگان را برایش ردیف کرد اما همه از جانب این پیشرفتهاست.
گاهی این عوارض هم جسمیست که
در بعضی آدمها بروز میکند که شاید وقتی راه میروند پا را کشانکشان بر زمین بکشند،
دنیای دورشان تاریک شود و دور سرشان بچرخد، یا موقع حرف زدن واژگان در دهانشان سر بخورد.
اینها از عوارض آشکار بیماری ام.اس است.
بیان ساده علائم بیماری ام.اس
که در عصر ارتباطات کمتر کسی با آن آشنا است بیماری که هدفش سیستم عصبی است و آن را
مختل میکند و هنوز هم درمان قطعی نه در ایران بلکه در هیچ کجای دنیا برای آن پیدا
نشده است.
وقتی اولینبار در مورد ام.اس
میشنویم شاید گمان کنیم هیچوقت به سراغ ما نیایید یا جزو بیماریهای خاص است و یا
کمتر کسی به آن مبتلا شود اما نه جزو بیماریهای خاص است نه آنقدر دور به نظر میرسد
که نگرانش نشویم اما این بیماری شروع ابتلاش از دورههای طلایی زندگی است که سن تقریبا
20 تا 40 سال را در بر میگیرد و بیشترین آمار مبتلایان هم در این سنین قرار گرفتهاند
اما از سنین بالاتر و پایینتر هم دیده شده است.
شاید خیلی از زنجانیها اطلاع
نداشته باشند در زنجان تقریبا 1500 نفر به این بیماری مبتلا هستند که حدود 800 نفر
از این تعداد توسط انجمن ام.اس زنجان شناسایی شده و انجمن ام.اس هم در صدد است پل ارتباطی
با افرادی که به این بیماری دچار هستند و به هر دلیلی خود را از دید جامعه پنهان کردهاند
برقرار کند چون خیلیها به دلایل مختلف مانند ترس از آگاهی دوستان و آشنایان از بیماریشان
پنهان شدهاند.
میگویند بیماری زیبارویان است.
این را از زبان مسئول فرهنگی انجمن ام.اس شنیدم و خیلی هم جالب به نظر رسید. البته
وی تاکید کرد : هم زیبارویان هم قدرتمندان.
اما افرادی هم هستند که به این
بیماری مبتلایند و زندگی میکنند. حتی این بیماری نتوانسته جلوی پیشرفت آنها را بگیرد،
افرادی مانند کارآفرین برتر، ورزشکار مقامآور، تحصیلکرده موفق و خیلیهای دیگر که
در جامعه زندگی میکنند و موفق شدهاند.
در این رابطه مسئول فرهنگی انجمن
ام.اس زنجان پرویز نجفلو میگوید: از سال 87 انجمن ام.اس زنجان شروع به کار کرد و
از همان روز اول اقدام به تشکیل پرونده برای مبتلایان کرد و فعالیت خود را آغاز نمود
و اینکه این بیماران از داروهای بازدارنده استفاده میکنند تا روند پیشرفت بیماری جلوگیری
کنند البته هنوز درمان قطعی از سوی محققین کشف نشده اما اگر فرد زود مطلع شود میتواند
از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
مشکل عمده بیماران هزینههای
داروهاست که این انجمن تلاش کرده به افراد ماهانه حدودا 100 هزار تومان برای خرید دارو
بدهد اما برخی از داروها رایگان هستند.
وی ادامه میدهد: ام.اس بر اساس
احتمالات با استرس رابطه مستقیم دارد اما علت دقیق مبتلا شدن به آن هنوز مشخص نشده
است و اینکه طبق آمار گفته شده زنان دو برابر مردان به ام.اس مبتلا میشوند.
نجفلو تاکید دارد: همچنین برای
تبلیغ و اطلاعرسانی مردم هم هر ساله همایشهایی برگزار میکنیم و یا به بچههای مدارس
قلکهایی اهدا میشود که هم با بیماری اماس آشنا میشوند هم کمکی به انجمن میکنند.
میپرسم در زنجان در انجمن ام.اس
چه فعالیتهایی برای بیماران انجام میگیرد؟ و وی پاسخ میدهد: در زنجان فعالیتهای
زیادی صورت میگیرد مثل برگزاری کلاسهای مهارتی که شامل قرآنخوانی، نهجالبلاغهخوانی،
موسیقی، خیاطی، کلاسهای مشاورهای، مسافرتهای همگانی، استخر با بلیت رایگان، برگزاری
پیادهروی و ... که انجمن برای بیماران انجام میدهد.
این مسئول فرهنگی انجمن ادامه
میدهد: در زنجان درمانگاه تخصصی ام.اس در حال ساخت و تکمیل شدن است که این درمانگاه
در سطح کشور جز اولین درمانگاههای مخصوص بیماران ام.اس بوده و ارائه خدمات نه تنها
برای هم استانیها بلکه استانهای شمالغرب کشور را نیز پوشش میدهد.
این کلینک در چهار طبقه به مساحت
5 هزار متر در ابتدای جاده گاوازنگ زنجان بنا شده است که 60 درصد عملیات فیزیکی تمام
شده و قسمتی در شهریور آماده میشود . این کلینک شامل قسمتهای مختلف از جمله فیزوتراپی،
داروخانه، استخر برای آب درمانی، هتلینگ، قسمت اداری، درمانگاه تخصصی برای پذیرش، کتابخانه
و بخش تحقیقاتی است.
انجمن ام.اس زنجان تاکنون بسیار
موفق عمل کرده است. با شعارهایی که «با ام.اس میشود زندگی کرد» و بیمارانی که همگی
با این بیماری خود کنار آمدهاند و در سطح جامعه فعالیتهای گستردهای دارند.
زندگی را نفسی ارزش غم خوردن
نیست
و دلم بس تنگ است
بی خیالی سپر هر درد است
همچنان میخندم، آنقدر میخندم
که غم از رو برود