پایگاه خبری صدای زنجان- در این ماه‌ها
که جهان درگیر پاندومی کرونا است، کادر درمان نزدیک‌ترین گروه به بیمارانی هستند
که درگیر این مشکل‌اند. پزشکان و پرستارانی که گاه جان خود را نادیده می‌گیرند و
به درمان بیمارانی می‌پردازند که هنوز جهان برای بیماری آنها واکسنی کشف نکرده
است. در این میان پرستاران با پوشیدن لباس‌های مخصوصی که گاه تنفس را نیز برای
آنها مشکل کرده است نقش ویژه‌ای در همراهی این بیماران دارند و ساعت‌ها به مراقبت
از این گروه از بیماران می‌پردازند.
با نزدیک شدن به روز پرستار که
به نوعی مصادف با شب یلدا است، فرصتی است که از زحمات این قشر که ماه‌ها درگیر
مراقبت از مبتلایان به کرونا هستند قدردانی کنیم.
سال سختی را پشت سر گذاشتیم
«امی افشاری»، نزدیک 20 سال
است که به عنوان پرستار در بیمارستان‌های استان زنجان مشغول به کار است، در خصوص
این روزها این طور می‌گوید: واقعا سال سختی را پشت سر گذاشتیم و شاید در طول 20 سال
خدمت من، این ماه‌ها سخت‌ترین ماه‌هایی بود که تجربه کردیم.
به شدت خسته شده‌ایم
او ادامه می‌دهد: در این مدت
به شدت خسته شده‌ایم، به طوری که گاهی آرزو کردیم که در کنار خانواده باشیم و برای
یک روز استراحت داشته باشیم اما به خاطر کرونا و وضعیت موجود این امر ممکن نبود.
او از سال 1379 وارد این حرفه
شده است و عمدتا در بخش‌های جراحی فعالیت داشته است و بیشتر دوران خدمت خود را در
بیمارستان شفیعیه و پس از افتتاح بیمارستان آیت الله موسوی در این بیمارستان
گذرانده است .
او با اشاره به اینکه مثل همه
شغل‌های دیگر شاهد روزهای تلخ و شیرین زیادی در طی سال‌های فعالیتش بوده است، می‌گوید:
در دوره 20 ساله فعالیت خود به عنوان پرستار شاهد فراز و نشیب‌های بسیاری بوده است
و گاه به عنوان پرستار بالینی و گاه به عنوان سرپرستار و سوپروایزر فعالیت داشته
است.
به اعتقاد افشاری، پرستار کسی
که در بدترین شرایط روحی و جسمی در کنار بیمار خود قرار می‌گیرد و در این شرایط
همدم و همراه او است.
ما در کنار مردم هستیم
او در این رابطه اظهار می‌کند:
برخی از مشاغل هستند که بنا به اقتضائات خود با مردم در لحظات شاد زندگی‌شان همراه
هستند و موجب خوشحالی مردم می‌شوند اما متاسفانه ماهیت شغل ما جوری است که در
بدترین شرایط روحی و جسمی و وقتی حادثه‌ای رخ داده و یا بیماری پیش امده، ما در
کنار مردم هستیم و قطعا مردم در این زمان حال روحی و شرایط مساعدی ندارند و در
چنین شرایطی است که این شغل به ما می‌آموزد که چطور افراد را در این شرایط روحی و
جسمی حمایت کنیم.
این شغل کسی را می‌خواهد که سرسخت باشد و به این سادگی‌ها خودش را نبازد
این سرپرستار با اشاره به
اینکه پرستاران به عنوان یک تیم، در کنار پزشک و کادر درمانی فعالیت می‌کنند و شرح
وظایف تعریف شده‌ای دارند، می‌افزاید: در حقیقت شغل ما ماهیت سختی دارد و کسی را
می‌خواهد که سرسخت باشد و به این سادگی‌ها خودش را نبازد و تحمل کند و و شرایط را
درک کند، چرا که در بسیاری از موقعیت‌ها
که شاید حق با پرستار هم باشد یک پرستار بایستی به خاطر شرایط بیمار سکوت کند.
همچنین در بسیاری موارد هم که خسته است حق ندارد گله‌ای داشته باشد و این موارد
باعث می‌شود که پرستاری کار سختی باشد.
وی در این زمینه می‌گوید: در
کنار این سختی‌ها، ما خاطرات خوبی هم داریم زمانی که مریض از تخت پایین می‌آید و
حالش بهبود می‌یابد، ما به عنوان یک پرستار خوشحال می‌شویم و این تجربه یک تجربه شیرین
کاری برای ما است.
مرگ برای ما عادی نشده است
این سرپرستار می‌گوید: برخلاف
تصور همه افرادی که فکر می‌کنند که مرگ برای ما عادی شده است؛ هرگز این اتفاق نمی‌افتد
و با مرگ هر مریض ما ممکن است روزها و هفته‌ها غمگین شویم و به یاد آن بیمار
بیفتیم و همزمان با خانواده او متاثر بشویم ولی چاره‌ی دیگری نیز نداریم و باید در
این شرایط هم وظیفه خود را انجام بدهیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه ما
شاهد صحنه‌های ناگواری هستیم، اظهار می‌کند: ما شاهد از دست دادن عزیزان خانواد‌‌هایی
هستیم که بر اثر اتفاقی یا عمل جراحی عزیزترین کسان خود را از دست می‌دهند و خود
این موضوع ناراحت‌کننده است و این جور صحنه‌ها برای مدت‌ها ما را غمگین می‌کند.
هیچ‌گاه نگفتم «ای کاش پرستار نمی‌شدم»
افشاری می‌گوید: در ماه‌های
اول شیوع کرونا واقعا اوقات سخت و طاقت‌فرسایی را سپری کردیم ولی فکر نمی‌کنم هیچ‌گاه
در طی این مدت پرستاری با خود این فکر را کرده باشد که «ای کاش پرستار نمی‌شدم».
درست است که شرایط سخت است اما پرستاری محاسن و ویژگی‌هایی دارد که باعث می‌شود یک
پرستار در این حرفه همچنان به فعالیت خود ادامه دهد و از کارش راضی باشد و یکی از
این محاسن، خوشحالی بیمار پس از بهبودی از بیماری خود است.
وی با بیان یکی از خاطرات خوب
خود در طول سال‌های فعالیتش به عنوان پرستار اظهار می‌کند: چند سال پیش بود که
تولد من همزمان با روز پرستار بود و همین شد که در جشنی که دانشگاه علوم پزشکی به
مناسبت روز پرستار برگزار شد به صورت اتفاقی مطرح شد که کسی هست که روز تولدش با
روز پرستار یکی باشد، و تنها من بودم که روز تولدم با روز پرستار یکی بود و خیلی
جالب است که من در طی آن سال 6 کیک تولد داشتم و حتی سرپرست یکی از بانک‌ها زحمت
کشیدند و به دیدار ما آمدند که من بسیار خوشحال شدم و به این باور رسیدم که هنوز
هم هستند کسانی که برای این حرفه احترام قائل باشند و این موضوع یکی از خاطرات به
یاد ماندنی من در تمام این سال‌ها است.
کادر درمان هم مریض می‌شود
او با گرامیداشت یاد و خاطره 5
شهید کادر درمان استان، می‌افزاید: از همان روزهای شیوع کرونا، به خاطر شرایط
موجود و اینکه علایم کرونا هر روز متفاوت ظاهر می‌شد، کادر درمان درگیر این بیماری
بود و حتی به جرات می‌توانم بگویم که در بخشی که من کار می‌کنم از حدود 30 نفر
پرسنل مجموعه، بالای 50 درصد درگیر این بیماری شدند و خوشبختانه بیماری را طی
کردند و برگشتند.
این سرپرستار با اشاره به
اینکه این بیماری نه تنها پرستاران، بلکه پزشکان و کادر درمان و پشتیبانی را نیز
درگیر کرده است، خاطرنشان می‌کند: کرونا بیماری است که اصلا قابل پیش‌بینی نیست و
مریضی که امروز با پرستار خود به راحتی حرف می‌زند و شما فکر می‌کنید که حالش کم‌کم
بهبود می‌یابد یک دفعه می‌بینید که حالش بد شده است و از دنیا می‌رود و این بسیار
آزاردهنده است.
مردم برای کاهش آمار کرونا همکاری کنند
وی در پایان می‌گوید: خوشبختانه
با اجرای محدودیت‌ها در یکی دو هفته پیش، آمار مبتلایان به کرونا پایین آمده است و
این جای خوشحالی دارد. امیدوارم که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و همکاری مردم این
آمار روز به روز کاهش یابد تا کادر درمان نیز بتوانند با خیال راحت در کنار
خانواده و عزیزان خود باشند.
زهره میرعیسی خانی
انتهای پیام/