کتاب «قربانت ایرج» زندگی‌نامه «شهید ایرج بیات‌موحد» به قلم «فرزاد بیات‌موحد» در ۱۳۶ صفحه منتشر و روانه بازار نشر شد.
پایگاه خبری صدای زنجان-
کتاب «قربانت ایرج» زندگی‌نامه «شهید ایرج بیات‌موحد» به قلم «فرزاد بیات‌موحد» در
۱۳۶ صفحه منتشر و روانه بازار نشر شد.
او در مقدمه این کتاب آورده
است؛ روی سخنم با ایرج است؛ پسر فریدون بیات موحد. نام مادرش شمسی سپهری است.
فرزند دوم و پسر اول خانواده. خواهرش آذر از او بزرگتر است و رضا و مهدی و شهرزاد
و علی از او کوچک‌ترند. خانه‌ای داشتند در زنجان، جاده همایون، بالاتر از دروازه
ارک، با حیاطی بزرگ و دو باغچه سبز که دورش را گل‌های رز رنگارنگ کاشته بودند و ایوانی
که در قسمت شمالی خانه را پر کرده بود
ایرج از آن دسته آدم‌هاست که
مزاری بر روی زمین ندارند و سینه‌های مردم عارف و عامی را مزار خویش ساخته‌اند. از
آنهایی است که نامشان با زر بر رواق زبرجد نوشته شده و مصداق «جز نکویی اهل کرم
نخواهند ماند» است؛ زیرا که دوست و آشنا از ایشان به نیکی یاد می‌کنند. حال، برادر
و همسر و دوستانش بر آن شده‌اند که این اهل علم، کرم و مهربانی را به آنها که طالب
عالم واقعی و عارف کامل هستند، بشناساند و من واسطه این شناخت شده‌اند.
یادگاری‌هایی از گذشته را در
ذهنم می‌گشتم از سال‌های کودکی را جستجو می‌کردم تا تصویری از او پیدا کنم، اما
دانسته‌هایم کافی نبود برای نوشتن. برادرش، رضا سرنخ این ماجرا بود. راه باز شده و
حاصلش کتابی شد که می‌خوانید
«قربانت ایرج»؛ متشکل از دو
بخش
نویسنده کتاب«قربانت ایرج» می‌افزاید: سال گذشته
تصمیم بر این شد که کتاب زندگی‌نامه این شهید را به نگارش در بیاورم اما متاسفانه
به دلیل شخصیت خاصی که این شهید داشتند، هیچ اطلاعات دقیقی در این زمینه در دسترس
نبود که بتوان از آن کمک گرفت از همین جهت به مصاحبه با اطرافیان و نزدیکان او
پرداختم.
بیات موحد خاطرنشان می‌کند: این
کتاب در دو بخش تشکیل شده است، بخش اول از زبان خود ایرج است و تا زمان شهادت ایشان
را شامل می‌شود. در این بخش، نامه‌های ایشان، استخوان‌بندی مطالب را تشکیل می‌دهد
و خاطرات دیگران بر زبان او جاری شده است. بخش دوم، به روایت همسر شکل گرفته و از
شهادت ایشان تا حال حاضر را در بر می‌گیرد. در این بخش نیز، خاطرات عزیزان در جای
مناسب و از زبان همسر ایشان نقل شده است.
قربانت ایرج؛ حسن ختام نامه‌های
این شهید به همسرش
وی در خصوص نام این کتاب اظهار
می‌کند: این شهید همواره در پایان نامه‌های خود که برای همسرش ارسال میکرد،
«قربانت ایرج» می‌نوشته است که بر همین اساس اسم کتاب را قربانت ایرج گذاشته‌ایم
چرا که بخشی از کتاب به نامه‌های این شهید به همسرش پرداخته است.
بیات موحد خاطرنشان می‌کند: دلیل
اصلی که باعث شد، من به عنوان یک نویسنده اقدام به نگارش خاطرات این شهید بزرگوار
کنم، این بود که وقتی ایشان به جبهه رفتند؛ وزیر وقت نامه‌ای را خطاب به ارتش
نوشتند و خواستار برگشت این شهید همراه 8 نفر دیگر از دانشمندانی شدند که در مرکز
تحقیقات مشغول به فعالیت بودند، که این نامه به صورت مستند در داخل این کتاب قرار
داده شده است.
دلیل نگارش این کتاب، نامه وزیر
وقت در خصوص بازگشت این شهید
وی در این رابطه ادامه می‌دهد:
بر اساس این نامه 8 نفر از کسانی که نام آنها در نامه بود، به پشت خط بازگشتند اما
ایرج بیات موحد با اگاهی از متن این نامه از جبهه برنگشت و این زمینه‌ای شد برای اینکه
برای همسرش نامه‌ای با این مضمون بنویسد که آیا کتاب «حج» دکتر شریعتی را خوانده‌ای؟
دکتر شریعتی در این کتاب برای حضرت ابراهیم حالتی را متصور می‌شود که اکنون حال من
به آن حالت بی‌شباهت نیست. من باید یا به خانه بازگردم یا در جبهه بمانم و شهید
شوم. این بخش از متن نامه من را موظف میکرد که به نگارش این کتاب بپردازم.
مفقودالاثر شدن شهید
بیات‌موحد با معرفی این شهید
اظهار می‌کند: ایرج بیات‌موحد، متولد سال 1331 در زنجان هستند و دیپلم خود را در
دبیرستان توفیق و دوره لیسانس خود را در دانشگاه شریف در رشته برق گرفتند، گذراندند
و سپس برای بورسیه تحصیلی اقدام و به هلند می‌روند و فوق لیسانس می‌خوانند و پس از
بازگشت به ایران در زمان انقلاب مشغول به کار در مرکز تحقیقات مخابرات می‌شوند که اکنون به پژوهشگاه مواد و
انرژی تبدیل شده است. پس از انقلاب اما به مرکز تحقیقات دکتر زندی منتقل و در آنجا
مشغول فعالیت میگردند و کارهای تحقیقاتی خود را می‌گذراندو ایشان با توجه به اینکه
دوره سربازی خود را در سال 56 به پایان رسانده بود، با شروع جنگ به جنگ فراخوانده
می‌شوند و به تیپ یک لشگر 16 قزوین اعزام شدند و در میدان جنگ به مبارزه پرداختند
تا سرانجام در تاریخ 15 دی 59 در عملیات نصر در منطقه هویزه به شهادت رسیدند و مفقود
الاثر شدند.
این نویسنده با بیان اینکه من
در بخشی از این کتاب سعی کردم که خاطره را به شیوه داستان‌پردازی شده و مستند به
کار گیرم، اظهار می‌کند:. آنچه که در این زمینه اهمیت دارد، این است که این دست از
کتاب‌های خاطره می‌توانند منبعی برای داستان نوشتن باشند.
هر داستانی باید یک پشتوانه قوی
از واقعیت داشته باشد
به اعتقاد این نویسنده هر
داستانی باید یک پشتوانه قوی از واقعیت داشته باشد و اگر این امر محقق شود، در
واقع داستان باور پذیری بیشتری خواهد داشت.
بیات موحد ادامه می‌دهد:
یکی از مسائلی که در نگارش این کتاب‌ها اهمیت می‌یابد و مخاطبین با خوانش این دست
از کتاب‌ها به آن می‌رسند، این است که مخاطب با خوانش کتاب در می‌یابد که در واقع
در جنگ چه اتفاقاتی افتاده است؟
وی خاطرنشان می‌کند: معمولا در
بین این خاطرات نکاتی پیدا می‌شود که برای یک نویسنده به عنوان یک سوژه می‌تواند
در نظر گرفته شود. ضمن اینکه به قدری این سوژه‌ها قوی هستند که می‌توانند سر منشا
بسیاری از داستان‌های جنگی باشند. 942
انتهای پیام/