معصومه نوروزی: ورزش در ایران
آینده‌ای ندارد!
پایگاه خبری صدای زنجان-
قهرمان بین‌المللی رشته کاراته بانوان ساکن خرم‌دره با اشاره به عدم استقبال شایسته
مسئولان ورزشی از مدال‌آوران می‌گوید که این رفتارها در کنار عدم برنامه‌ریزی برای
رشته کاراته بانوان سبب شده تا دیگر دل و دماغی برای ماندن نداشته باشد و در صورت
مهیا بودن شرایط، حاضر است برای همیشه کشور را ترک کند!
معصومه نوروزی، قهرمان ملی و بین‌المللی
رشته کاراته به صدای زنجان می‌گوید: دارای مدرک
کارشناسی رشته مکانیک هستم و مربی سه رشته ووشو، کاراته و بدنسازی! وقتی با خودم
خلوت می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که هنوز به جایی که دلم می‌خواست نرسیده‌ام! من
تلاش کردم اما نتوانستم در شرایطی که مسئولان برای‌مان
درست کردند به هدفم برسم! پدرم (منصور نوروزی) هم که مربی تیم ملی ووشو بوده این
رشته را با تمام علاقه‌ای که داشت کنار گذاشته و در حال حاضر مشغول تمرین شاگردان
در رشته رزمی غیر از ووشو است!
من از 6 سالگی کاراته را زیر
نظر مربی تبریزی‌ام آغاز کرده‌ام! هر دو هفته یکبار از خرم‌دره به تبریز می‌رفتم
تا یک فرم را یاد بگیرم! احساس می‌کردم برای رسیدن به آینده درخشان و پیشرفت، تحمل
سختی‌ها، شرط اول است اما حالا که به آستانه 29 سالگی رسیده‌ام، می‌بینم نتوانسته‌ام
آنطور که باید به اهدافم دست یابم! این از رفتار مسئولان با ورزشکارانی که مدال
آورده‌اند این هم از طرز برخوردشان با مربی‌ها! مسئولان هیچ فرقی بین مربیان و نوع
تمرین و مدال‌های کسب شده قائل نیستند! چرا باید زحمات ما نادیده گرفته شود؟
در حال حاضر کشورهایی نظیر ترکیه،
ارمنستان و آلمان ورزشکار می‌پذیرند! اگر شرایط مهاجرت داشته باشم 99 درصد می‌روم!
چون ورزش در ایران آینده‌ای ندارد!
دریغ از یک لوح خشک و خالی برای
کاراته‌کاهای دختر!
او که پس از 2 سال تعطیلی ناشی
از شیوع کرونا به تازگی فعالیت خود را از سر گرفته است، در گفت‌وگو با صدای زنجان می‌گوید: تعداد شاگردانم به کمتر از نصف رسیده
است، با این وجود به دلیل عشقی که به رشته کاراته و شاگردانم دارم، حاضر نیستم
کنار بکشم! در حال حاضر هزینه اجاره باشگاه‌ها بالاست و نمی‌توان با توجه به
مشکلات اقتصادی مردم، میزان شهریه‌ها را افزایش داد، هر آنچه که درآمد دارم صرف
اجاره بهای سالن می‌شود. ما مربیان همگی شرایط یکسانی داریم، خلاصه بگویم در بدترین
شرایط ممکن تمرین می‌کنیم.
داور رسمی فدراسیون کاراته با یاداوری
حضور خود در مسابقات بین‌المللی مالزی (حدود 5 سال پیش) و ارمنستان (حدود 4 سال پیش)
که به ترتیب در آن موفق به کسب مدال برنز و نقره شد، عنوان می‌کند: من و 9 شاگردم
از خرم‌دره در مسابقات بین‌المللی ارمنستان به نمایندگی از استان زنجان در تیم ایران
حضور داشتیم که کاراته‌کارانم صاحب مدال شدند!
این مربی اضافه می‌کند: در
مسابقات بین‌المللی مالزی هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی اعزام شده بودم.
در مسابقات مالزی 3 شاگرد رده نوجوانان و یک شاگرد خردسال داشتم که همگی آنها
موفق به دریافت کاپ قهرمانی شدند که در تیم ایران تنها ورزشکارانی بودند که کاپ دریافت
کردند. ما از خرم‌دره و به نمایندگی از استان زنجان در ترکیب تیم ایران حضور داشتیم.
این مربی ضمن گله‌مندی از
مسئولان ورزشی استان و شهرستان خرم‌دره از نداشتن برنامه تقدیر از کاراته‌کاهای
خردسال و نوجوانی که در مسابقات اعزامی به مالزی در نخستین حضورشان در مسابقات
جهانی تنها کاپ طلای ایران در مسابقات مالزی را گرفته بودند، می‌گوید: مسئولان ورزشی
استان زنجان که از ما استقبالی نکردند! در خرم‌دره نیز مسئولان، به دادن یک دسته گل
بسنده کردند! انگار که مدال این شاگردانم که سن و سالی هم نداشتند چندان ارزشی برای
مسئولان نداشت! آنها پس از 2 سال تمرین و برای اولین بار در میادین بین‌المللی
(ارمنستان و مالزی) حضور می‌یافتند! اما به دلیل بی‌مهری مسئولان و عدم اعطای یک
لوح خشک و خالی 3 نفر از 4 کاراته‌کار برای همیشه کاراته را کنار گذاشتند و چهارمین
نفر نیز دست و پا شکسته در گوشه‌ای از سالن مشغول تمرین است!
چند بار به مسئولان گفتم حاضرم
برای ایجاد رقابت بین کاراته‌کاران از جیبم برای تجلیل از شاگردانم هزینه کنم اما
آنها حاضر نشدند که تجلیل کنند! این 4 ورزشکار اگر به خوبی حمایت می‌شدند 2 سال
بعد شک نکنید که جزو مدال‌آوران می‌شدند!
شاگردانم دیگر ذوق و شوق قبل
را ندارند و علت آن فقط بی‌کفایتی مسئولان است! می‌توانستند کاری برای ورزشکاران
کنند اما نکردند!
من در مسابقات بین‌المللی
ارمنستان هم بازیکن بودم و هم مربی! همزمان که شاگردانم را همراهی می‌کردم، به تمرین
خودم هم می‌پرداختم! اما پس از بی‌توجهی مسئولان به افتخارات کسب شده ورزشکاران، دیگر
برای قهرمان شدن تلاش نمی‌کنم، چون چیزی از مسئولان ندیدم! از این رو فعلا مشغول
مربیگری هستم، آن هم صرفا به خاطر شاگردانم!
کاراته بانوان در انزوا!
کسی که سالیان سال عمرش را پای
ورزش می‌گذارد، نیاز است به حرفه ورزشی‌اش به عنوان شغل نگاه شود و بیمه و سنوات
داشته باشد که این مهم باید از سوی مسئولان جدی گرفته شود. بانوان ورزشکار بسیار
حرفه‌ای فعالیت می‌کنند و استان در دنیا در رشته‌های ورزشی مختلف، قدرتمندانه ظاهر
شده است.
او با اشاره به استعداد کاراته‌کاران
و فنی بودن مربیان استان زنجان می‌گوید: رشته کاراته با وجود پتانسیل بالایی که
دارد، می‌تواند جایگاه خوبی را نه تنها در استان بلکه در دنیا داشته باشد چرا که
در چند سال اخیر در بخش بانوان بر روی سکوهای پرافتخار کشوری قرار گرفتیم. اما با
توجه به مواردی که عرض کردم اگر زحمات مربیان و ورزشکاران از سوی مسئولان نادیده
گرفته نشود می‌توان به کاراته بانوان زنجان خوش‌بین بود در غیر این صورت چشم‌اندازی
خوبی را نمی‌توان متصور بود!
به شخصه معتقدم، شکوفایی
استعداد مستلزم هزینه است، اما متاسفانه در حوزه ورزش به ویژه بانوان هزینه‌ای نمی‌بینیم
و این تفاوت‌ها در عدم پیشبرد اهدافمان تاثیرگذار بوده است.
انتهای پیام/
خبرنگار: لیلا محمدی