«مهمان کردها» اثر دیگری از نویسنده پرکار زنجانی «فاطمه شکوری» است که به روایت جنگ از دید کودک خردسال زنجانی میپردازد و به دست روزگار او را به یکی از شهرهای مرزی کشور در روزگاران جنگ میرساند. کودکی که به سبب شغل پدر در روزهای جنگ به سقز میرود و روایت خاصی از روزهای جنگ دارد
پایگاه خبری صدای زنجان-
«مهمان کردها» اثر دیگری از نویسنده پرکار زنجانی «فاطمه شکوری» است که به روایت
جنگ از دید کودک خردسال زنجانی میپردازد و به دست روزگار او را به یکی از شهرهای
مرزی کشور در روزگاران جنگ میرساند. کودکی که به سبب شغل پدر در روزهای جنگ به
سقز میرود و روایت خاصی از روزهای جنگ دارد.
شکوری که متولد 1357 است و
کاردانی حقوق دارد، در خصوص ورود خود به حوزه ادبیات، میگوید: سال ۷۷ بود که با
شعر آشنایی پیدا کردم و در اولین گام در جلسات ادبی انجمن اشراق برای مدتی شرکت
داشتم. اما با ازدواجم در سال ۷۸، شعر و داستان را کنار گذاشتم و مدتها به دلیل
مشکلی که برای چشمم پیشآمده بود، به سراغ نوشتن و خواندن نرفتم.
وی بازگشت دوباره خود به سمت
ادبیات را در سال ۹۳ با نگارش رمان «ترلان»، همزمان میداند و میگوید: اگرچه این
رمان چندان رمان حرفهای نبود اما به تشویق دوستانم آن را با انتشارات نیکان کتاب
به چاپ رساندم. ورود من به حوزه خاطرهنویسی اما، زمانی میسر شد که برای چاپ رمان
«ترلان» به اداره حفظ آثار رجوع کردم و در آنجا با حجم خاطراتی مواجه شدم که از
سال ۶۹ تا ۷۹ جمع شده و هنوز نگارش نشده بودند و این دوران تلاش کردم بخشی از
رسالت خود را به این ادبیات انجام بدهم.
او اکنون 7 کتاب دارد که 6
مورد آن به موضوعات جنگ و تاریخ شفاهی میپردازد. شکوری در خصوص کتاب جدید خود «مهمان
کردها» به صدای زنجان میگوید: این کتاب ماجرای یک
خانواده زنجانی است و بخشی از خاطرات سکینه سعادتی است که در 8 سال جنگ به همراه
خانواده خود در سقز ساکن میشوند. این کتاب روایت جنگ از نگاه یک کودک در شهر مرزی
است. شهری محروم که در اواسط جنگ که بین کردها و کوملهها جابهجا میشود و داستان
آن از زبان یک دختر 8 ساله است.
نویسنده کتاب روزهای خاردار
افزود: در ابتدا طی گفتوگویی که با خانم «سکینه سعادتی» داشتم تحت تأثیر خاطرات
ایشان قرار گرفتم و میخواستم این کار را بهصورت شخصی دنبال کنم و بنویسم، اما
متوجه شدم که چند سال قبل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس از ایشان مصاحبه
گرفتهاند و مصاحبههایشان در این مرکز موجود است و سپس پیشنهاد این کار به من
داده شد.
روایت زندگی 25 روزه یک خانواده شیعه و ارتشی در زمان
محاصره سقز توسط کوملهها
وی ادامه داد: این کتاب جزو
گروه کتب تاریخ شفاهی است ولی سعی کردم کار را یکمیزان داستانیتر و جذاب کنم تا
مخاطبین در ارتباطگیری با کتاب مشکلی نداشته باشند. درواقع این کتاب مونولوگهای
شخصی سکینه سعادتی است که روزهای زندگی در سقز را یادآور میشود.
به عقیده این نویسنده، مهمان
کردها به موضوعاتی از جنگ پرداخته است که کمتر در کتب دیگر به آن پرداختهشده است.
وقایعی مثل بمباران حمام در سقز، یا موردحمله قرار دادن یک کودکستان که شاید خیلی
در روایتهای دیگر در مورد آنها صحبت نشده باشد. خانواده
سعادتی، خانواده ارتشی و مسلمان 25 روز زیر یک تخت، به سر بردند در شرایطی که
کوملهها پشتبام خانه بودند. آنهم در شرایطی که ارتش شهر را تخلیه میکند و این
افراد جا میمانند و جذابیت اصلی این داستان مربوط به این موضوع است.
وی افزود: این خانواده 25 روز
در محدودیت کامل هستند و در این مدت هر چه آذوقه در خانه دارند را میخورند و هیچ
دسترسی به هیچ جایی ندارند و حتی مواد غذاییشان نیز در روزهای پایانی به یک تخممرغ
آبپز یک روز در میان میرسد و در انتها توسط پدر یکی از کوملهها نجات پیدا میکنند.
وی افزود: شروع نگارش این کتاب
از سال 98 محقق شد و طی 7 تا 8 ماه نوشته شد و بااینکه کار کمحجمی است و 80 صفحه
دارد اما به موضوعات ناگفتهای در مورد جنگ میپردازد. ضمن اینکه این کتاب پس از یک
وقفه دوساله با انتشارات سریر به چاپ رسیده است.
حرکت روی مرزهای حساس موضوع جنگ
شکوری خاطرنشان کرد: این کتاب
تا حدودی روی مرزهای حساس موضوع جنگ حرکت میکند و یکی از اتفاقاتی که من خیلی آن
را در کتاب دوست دارم همبستگی است که بین کوملهها و مردم معمولی است که فکر میکنم
جای دیگر اینقدر واضح به این موضوع پرداخته نشده باشد. همبستگی بهقدری بوده است
که در یک خانواده یکی از فرزندان کومله و دیگری کرد آرمانی بوده باشد و این موضوع،
در کتاب مهمان کردها از دید یک دختربچه صمیمانه مطرح میشود و باعث میشود تا جذابیت
کار بیشتر گردد.
این نویسنده بابیان اینکه
اگرچه هنوز هم کتاب «روزهای خاردار»م را بیشتر از سایر آثارم دوست دارم اما این
کتاب را از جهت که جزئیات زندگی در آن جریان دارد، جور دیگری میپسندم و فکر میکنم
این یک کار متفاوتی از سایر کارهایم باشد. آخرین کاری که در دست دارم، یک رمان
عاشقانه است و یک کاری آزاد است که برای خودم کار میکنم و نزدیک به 4 سال است که
رویش کار میکنم و بازم جای کار دارد.
وی افزود: جنگ جزو تاریخ ماست
و ما نمیتوانیم 8 سال از تاریخمان را حذف کنیم اما اتفاق بدی که درزمینهٔ ادبیات
جنگ افتاده است این است که به سمت نوشتن از جنبههای شعاری جنگ رفتهایم و یکجورهایی
میخواهیم بگوییم که ما قهرمان بودیم، اما فکر میکنم یکمیزان به این موضوع بایستی
بهصورت کلان نگاه کرد بهطوریکه گاهی با همین رزمندگان و جانبازان صحبت میکنیم میبینیم
آنها چارهای جز ادامه جنگ نداشتند و ناچار به این بودهاند که در منطقه بایستد و
بجنگد. درواقع معتقدم که اگر موضوعات جنگی باصداقت و صمیمیت با مخاطبین مطرح شود،
مخاطبین نیز جذب همین روایتها میشوند.
وی بابیان اینکه بودجه چاپ
کتاب بهسختی توسط بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس تأمین میشود، اظهار کرد: یکمیزان بحث فرهنگی در این زمینه مغفول مانده
است و از همین رو با توجه به مشکلات و موضوعاتی که این بنیاد با آن دستوپنجه نرم
میکند، از کیفیت چاپ و ویراستاری کتاب راضی بودم. ضمن اینکه طراحی جلد این کتاب
را آقای اصلان پور انجام دادهاند که کار را من بهشدت میپسندم.
وی بابیان اینکه متأسفانه درزمینهٔ
چاپ و تبلیغ کتاب در استان با مشکلات عدیدهای روبهرو هستیم، اظهار کرد: باوجوداینکه
در استان نویسندگان خوبی داریم اما متأسفانه کتابهای چاپشده در زنجان تبلیغات
چندان خوبی ندارند درزمینهٔ تبلیغات کمرنگ و بدعمل میکنیم و همین امر به کار ضربه
میزند. همچنین در حوزه پخش و توزیع نیز این مشکلات وجود دارد و کتابفروشیهای
استان حتی کتابهای نویسندگان زنجانی را در جلوی دید مخاطبین قرار نمیدهند، چه
برسد به اینکه در فروش و توزیع آن کمک کنند.
انتهای پیام/
خبرنگار: زهره میرعیسیخانی