پایگاه خبری صدای زنجان- زهره میرعیسی خانی/  یک کارگردان اظهار کرد: از فیلمسازی در استان و کشور به صورت کلی حمایت می‌شود؛ اما معتقدم فیلم‌هایی که حمایت می‌شود، باید بیشتر رصد شوند. یعنی آن ارگان‌هایی که از فیلمساز حمایت می‌کنند، نباید به صورت مقطعی و تنها برای ساخت یک فیلم حمایت بکنند، بلکه بایستی بر روی فیلمسازها سرمایه‌گذاری اتفاق بیفتد. ضمن اینکه معتقدم تا وقتی که‌ ارگان‌های حمایتگر هم‌افزایی نکنند و در راس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان فرهنگی، اجتماعی شهرداری پای کار نیایند و نخواهند وضعیت هنر را در استان بهبود ببخشند،  فیلمساز به تنهایی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.

«سید حمید کرمانی» نویسنده و کارگردان و صدابردار است. او که مدرک تحصیلی کارگردانی سینما دارد، از سال 87 فعالیت حرفه‌ای شروع کرده است و در بیش از 50 فیلم و سریال تلویزیونی به عنوان مدیر صدابرداری و صدابردار و در پروژه های خارج از ایران در شهرهای باکو و اربیل و سلیمانیه فعالیت داشته است و طی سالهایی 95 تا 1401، پنج فیلم کوتاه را با عناوین «عاطفه»، «دایاخ»، «یارا»، «از کار افتاده» و «حیات» را به تولید رسانده است.

«حیات» به درگیری خانواده‌ها با فضای مجازی و غفلت آنها از فرزندان خود می‌پردازد که از شبکه ملی آی فیلم پخش شده است. او در گفت‌وگو با صدای زنجان می‌گوید: قصه فیلم «حیات» در مورد فرزندانی است که مورد غفلت خانواده قرار گرفته‌اند و خانواده آنها درگیر فضای مجازی و زندگی روزمره هستند.این غفلت گاهی عمدی وگاهی ناخواسته است و والدین همیشه از این اتفاق مطلع نیستند.

وی اظهار می‌کند: خانواده‌ها گاها خود آگاه نیستند که فضای‌مجازی و غفلت از فرزندان تا چه میزان می‌تواند به فرزندان آسیب بزند. کودکان تشنه محبت پدر و مادر هستند و همیشه آن را طلب می‌کنند اما گاها شاهد هستیم که خانواده‎ها به سبب درگیری، توجه به کودکان خود را فراموش می‌کنند. بخشی از معضلات بازی کودکان در فضای مجازی نیز مربوط به خانواده‌ها هست و اینکه وقتی خانواده‌ها درگیر فضای مجازی می‌شوند، به تبع آن کودکان نیز  درگیر فضای مجازی می‌شوند.

**سوژه‌ فیلم‌های من، غالبا از دل جامعه است

این کارگردان با بیان اینکه قصه «حیات» چندان به فضای مجازی پرداخت نکرده است ولی به صورت کلی از این ایده برداشت شده است، اظهار کرد: سوژه‌ فیلم‌های من، غالبا از دل جامعه است یعنی در زندگی‌های روزمره، اتفاقاتی هستند که یک لحظه رخ می‌دهند اما پشتش کلی حرف برای گفتن دارند. موضوع فیلم حیات هم از این قاعده مستثنی نیست. به طوری که روزی از خیابان عبور می‌کردم و کودکی را دیدم که مدام مانتو و شلوار مادر وپدرش را می‌کشید، ولی آنها هر دو درگیر تلفن همراه خود بودند و توجهی به کودک نداشتند تا اینکه بچه خسته شد و نشست در وسط خیابان و شروع به گریه کرد.این قصه‌ها، از دل شهر می‌آیند و من به عنوان فیلمساز سعی می‌کنم معضلاتی را انتخاب کنم که دغدغه جامعه باشد و در نهایت سعی می‌کنم دغدغه‌مند فیلم بسازم.

وی با اشاره به کار دیگر خود با نام «از کار افتاده» که طی امسال آن را  تهیه و کارگردانی شد، می‌گوید: «از کار افتاده» یکی دیگر از فیلم‌هایی است که امسال ساختم. قصه این فیلم نیز در مورد مردی است که  دچار بیماری صرع شده است و به سبب این موضوع می‌خواهند برای او بیمه از کارافتادگی بگیرند، منتهی موفق نمی‌شوند و درگیر اتفاقاتی می‌شوند. این فیلم فضا و پایان تلخی دارد.

**از فیلمساز حمایت کنیم نه فیلم!

این کارگردان در پاسخ به سوال اینکه «آیا به طور کلی از فیلمسازی در استان حمایت می‌شود؟» می‌گوید: از فیلمسازی در استان و کشور به صورت کلی حمایت می‌شود اما معتقدم فیلم‌هایی که حمایت می‌شود، باید بیشتر رصد شوند. یعنی آن ارگان‌هایی که از فیلمساز حمایت می‌کنند، نباید به صورت مقطعی و تنها برای ساخت یک فیلم حمایت بکنند، بلکه بایستی بر روی  فیلمساز ها  سرمایه‌گذاری اتفاق بیفتد. ضمن اینکه معتقدم تا وقتی که‌ ارگان‌های حمایتگر هم افزایی نکنند و در راس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان فرهنگی، اجتماعی شهرداری پای کار نیایند و نخواهند وضعیت هنر را در استان بهبود ببخشند،  فیلمساز به تنهایی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد . منِ فیلمساز تنها می‌توانم فیلم بسازم و طرحم را این ارگان و آن ارگان ببرم و انتظار داشته باشم که یکی از این ارگان‌ها فیلم من را حمایت کند.

وی با بیان اینکه حمایت از فیلم‌ یک بحث است و حمایت از  فیلمساز یک بحث دیگر، اظهار کرد: حمایت از فیلمساز به این معنا است که  من به عنوان یک ارگان از کارگردان حمایت کنم تا او رشد پیدا کند هرچند ممکن است که فیلم ساز  در فیلم اول و دومش هم فیلم خوبی نساخته باشد ولی در نهایت ادامه مسیر و حمایت از فیلم‌‌ساز نتیجه‌بخش خواهد بود در این صورت است که ارگان‌ها می‌توانند به اعتلای هنر استان کمک کنند.

کرمانی با بیان اینکه متاسفانه دراستان شرایطی فراهم نشده است که یک فیلم سینمایی ساخته شود، اظهار کرد: من نمی‌خواهم به ارگانها خرده بگیرم، بلکه منظور این است که باید از فیلمساز حمایت شود نه فیلم! پیشنهاد می‌کنم ارگان‌ها جلسه‌ای را تشکیل بدهند و کارگروه‌هایی تشکیل بدهند و تعدادی فیلمساز را انتخاب کنند و برای مثال به مدت 5 سال از آنها حمایت کنند. در این صورت است که حداقل بعداز پنج سال استان زنجان در بدترین شرایط یک یا دو فیلمساز درجه یک خواهد داشت که توسط سازمان های فرهنگی و هنری تربیت و به موفقیت رسیده‌اند.

وی افزود: ما در استان افرادی را داریم که پتانسیل این را دارند که فیلم سینمایی بسازند. همین افراد در خارج از استان فیلم می‌سازند و یا در پشت صحنه فیلم‌ها حضور دارند و بخشی از فیلم‌های موفق کشوری را پیش می‌برند. اما متاسفانه نتوانستیم این زنجیره را در استان شکل بدهیم. اینکه چرا نمی‌توانیم این زنجیره را در استان شکل بدهیم و یک فیلم ساخته زنجان داشته باشیم خود مسئله‌ای است که باید به آن توجه داشته باشیم چرا که باید زنجان و قصه‌ای که در آن اتفاق می‌افتد را به همه نشان بدهیم.

**سینما در استان نیازمند یک هم‌افزایی اداری و انسانی است

به اعتقاد این فیلمساز، ممکن است در حوزه سینما یک اتفاق مثبت در آینده نه چندان دور رخ بدهد. ضمن اینکه اگر این اتفاق بیفتد قطعا در استان کار‌آفرینی رخ خواهد داد و صنعت فیلمسازی  پیشرفت و رشد می‌کند.

وی ادامه می‌دهد: مسئله امروز ما در سینمای استان، مسئله بودجه نیست. اکنون شاهد هستیم که به نوعی دارد در این زمینه حمایت شکل می‌گیرد. اما این حمایت به شیوه درستی نیست. در حقیقیت مسئله این است که اعتبار هست ولی هنوز به یک همافزایی انسانی و اداری نرسیده‌ایم. در این زمینه بایستی هم ادارات و ارگان‌ها و هم فیلمسازان وارد میدان شوند و خود را به چالش بکشند.

**زبان سینما یک زبان بین‌المللی است

وی با بیان اینکه سه کار من به زبان «ترکی» است، اظهار کرد: در دو کار دیگرم که به زبان فارسی ساخته‌ام به دنبال این نبوده‌ام که رویه خود را تغییر بدهم بلکه در واقع احساس کردم که فضا و اتمسفر فیلم به این زبان نزدیک‌تر است، ضمن اینکه معقتقدم زبان سینما یک زبان بین‌المللی است. در واقع گاهی اوقات من به عنوان یک کارگردان حس می‌کنم جغرافیای فیلمم در  یک جغرافیای خاص مثل استان زنجان بایستی اتفاق بیفتد و از همین رو باید آن را به زبان ترکی بسازم چرا که فضا و اتمسفر آن به محیط ترکی نزدیکتر است اما گاهی هم حس می‌کنم که موضوع فیلمم هیچ جغرافیایی ندارد و می‌توانم آن را به زبان ملی بسازم.

این کارگردان خاطرنشان می‌کند: در حقیقت زبان نمی‌تواند عامل محدودیت در زمینه مخاطب باشد. فیلم کوتاهم «یارا» که به زبان ترکی ساخته شده است از جشنواره هند، انگلیس؛ آمریکا و در بسیاری از جشنواره‌های بین‌المللی دیده شد و جایزه آورد چرا که زبان سینما یک زبان بین‌المللی است و من به این معتقدم که هیچ زبانی نمی‌تواند کارگردانی را محدود کند.

 وی در پاسخ به اینکه «آیا فضای مجازی به کمک دیده شدن فیلم کوتاه آمده است؟» اظهار کرد: فضای مجازی اکنون یک میزان مختل است. اما به اعتقاد من، فضای مجازی فرصتی برای دیده شدن فیلم کوتاه ایجاد نکرده است. این فضا فرصتی را برای فیلمساز ایجاد کرده است تا خود را به عنوان یک هنرمند و ارائه کارهایش معرفی کند. در حقیقت از جهتی باعث  رشد و اعتلای آن شده است و از سوی دیگر به آن لطمه زده است.  دلیل کمک کردن این می باشد که فرصتی برای ارائه کارهای هنری یک هنرمند فراهم آورده است و لطمه زده است چون هرکسی که دوربینی در دست گرفته و فیلمی ساخته است خود را فیلمساز معرفی کرده است.

انتهای پیام/