پایگاه خبری صدای زنجان- لیلا محمدی/ نبود پشتوانه بیمه‌ای، عدم اقدامات شایسته در حوزه حفظ برند مس زنجان، دستورالعمل مالیاتی دولت برای صنف مسگرها و گرانی‌ها در بازار مواد اولیه و بی‌برنامه‌گی ادارات دولتی و متولیان امر در حمایت شایسته از این هنر- صنعت سبب شده تا وضعیت مس و تولیدکنندگان آن در زنجان که در حوزه تولید کالاهای مسی «دست‌ساز» زبانزد هستند، مطلوب نباشد.

در حال حاضر مجوز۱۱۰۰ کارگاه گروهی و انفرادی مسگری در سطح شهر زنجان صادر شده است که جواز ۱۰۰ مورد آن توسط صنعت، معدن و تجارت، ۷۰۰ مورد آن توسط میراث فرهنگی و حدود ۳۰۰ مورد آن توسط اتاق اصناف صادر شده است.

به گفته محسن سلیمی، رئیس اتحادیه مسگران زنجان از این تعداد نزدیک به ۷۰۰ مورد در کارگاه و مابقی در منازل و غیره مشغول مسگری هستند.

مسگران می‌گویند: مسئولان نه در حمایت بیمه‌ای بلکه به لحاظ تبلیغات و حمایت از برند مس زنجان، کاری برای مس نکرده‌اند و اگر وضع این گونه ادامه یابد باید صنعت مس زنجان را به سایر استان‌های رغیب دو دستی تقدیم کنیم!

**گرانی مواد خام؛ بن‌بستی بر سر راه بسته‌بندی صنایع دستی

با وجود پیشرفت‌هایی که در عرصه بسته بندی دیده می‌شود، همچنان صنایع‌دستی در میان روزنامه و نایلون‌های پلاستیکی پیچیده می‌شوند و در اختیار مشتری قرار می‌گیرند. به‌جرات می‌توان گفت، یکی از مشکلات مهم بر سرراه محصولات صادراتی کشورمان در سال‌های اخیر، نبودِ بسته‌بندی مناسب در بازارهای داخلی و جهانی است.

اما مسگران زنجان که از طرفداران بسته‌بندی شکیل تولیدات مربوط به صنایع دستی هستند، عنوان می‌کنند که گرانی مواد خام واولیه بسته‌بندی برای تولید کنندگان صنایع دستی و نبود قالب اندازه‌های متناسب محصولات تولیدی با هدف عرضه بدون آسیب در بازارهای داخلی و صادراتی از جدی‌ترین موانع بر سر راه فعالان این بخش است.

یکی از تولید کنندگان صنایع دستی در بخش محصولات چوبی، گرانی مواد اولیه را یکی از مهمترین مشکلات تولید کنندگان برای انتقال به چرخه بسته بندی محصول تولیدی بیان کرد و گفت: با توجه به افزایش قیمت مقوا و نیز چوب، باید طراحی بسته بندی‌ها به گونه‌ای صورت گیرد که با حداقل قیمت تمام شود.

وی با تاکید و قبول این مهم که بسته بندی صنایع دستی اهمیت ویژه‌ای هم برای مشتری وهم صادرات آن دارد، تصریح کرد: متاسفانه بعضی از صنایع دستی هنوز به صورت بسته بندی در خور محصول به مشتریان ارائه نمی‌شود و این موضوع برای فروش صنایع دستی به گردشگران خارجی ضرورت دارد؛ چرا که با ارسال صنایع دستی به هر یک از کشورهای دنیا در واقع بخشی از فرهنگ و هنر ما به جهان معرفی می‌شود.

جبار نورسینا، از هنرمندان پیشکسوت هنر- صنعت مس هم با تائید این مباحث «نبود بسته‌بندی» را از ضعف‌های حوزه صنایع دستی دانسته و عنوان می‌کند: 10 سال است با صدای بلند گفته و می‌گوییم که برای اجرای پروژه بسته بندی که از بزرگترین کارها محسوب می‌شود، مسئولان برنامه‌های حمایتی خود را ارائه کنند چرا که از عهده بخش خصوصی (صنف مسگرها) خارج است.

به اعتقاد نورسینا، با توجه به مشکلات هنرمندان و مسگران در مشمولیت بیمه حمایتی، گرانی مواد اولیه، این مسئولان دولتی هستند که باید برای بسته‌بندی صنایع دستی و بازارپسندی آن‌ها کاری کنند تا در کنار حفظ برند زنجان، زمینه برای ایجاد ارزش افزوده برای استان و کشور فراهم شود.

رئیس اسبق اتحادیه مسگران زنجان معتقد است: نمی توان از این مهم چشم‌پوشی کرد که کالایی با عنصر جاذبی به نام بسته‌بندی می‌تواند به سلیقه زیبایی‌شناسی خریدار پاسخ دهد و با اطلاعاتی که از محصول در اختیار خریدار داخلی و خارجی قرار می‌دهد، مانند شناسنامه محصول و برند می‌تواند به عامل مهمی در خرید محصول تبدیل شود.آنچه به عنوان بسته‌بندی یک کالا از آن نام برده می‌شود، فقط از جنبه زیبایی‌شناسی و نیاز مصرفی مورد بررسی قرار نمی‌گیرد.

**مسئولان استانی در حمایت از برند «مس زنجان» چه کرده‌اند؟

محافظت از محصول، برند و ارتباط با مشتری جزو وظایف بسته‌بندی است. اما چرا بیشتر تولیدات صنایع‌دستی ما بسته‌بندی مناسبی ندارند؟ چه راهکاری برای رفع این مهم در نظر گرفته شده‌ است و مسئولان صنایع‌دستی چه فعالیت‌هایی در این زمینه انجام داده‌اند؟

کارشناسان حوزه صنایع دستی با تاکید براینکه، بسته‌بندی یکی از ابزارهای اصلی مارکتینگ، فروش و موفقیت محصول است که نقش مهمی را به عنوان بیرونی‌ترین لایه در بر قراری ارتباط با مصرف‌کننده در فروشگاه‌ها و نقشی استراتژیک در ایجاد انگیزه برای خرید آن ایفا می‌کند، باور دارند که علاوه بسته‌بندی در بازار ارائه کالا ها، عملکرد شرکت‌ها در عرصه رقابت و برندینگ محصولات نقش مهمی عهده دار است. با این وجود ظاهرا مسئولان زنجان نتوانسته‌اند آن طور که در شان و جایگاه صنعت مس است، برای این هنر- صنعت کاری کنند!

محسن سلیمی، رئیس اتحادیه مسگران زنجان با اشاره به حضور کمرنگ مسئولان دولتی در معرفی صنعت مس به گردشگران و مسافران نوروزی عنوان می‌کند: مسئولان نه در حوزه حمایت بیمه‌ای بلکه به لحاظ تبلیغات کاری برای مس نکرده‌اند، نمی‌دانم چرا در حمایت از برند این هنر -صنعت کاری نکرده‌ایم!

سیلمی با اشاره به تولید روزانه نزدیک به ۵۰ تن مس در زنجان به کاهش معنادار تولیدات کارگاهی پرداخته و می‌گوید: همین الان در هر کارگاه به طور متوسط ۳۰۰ قطعه تولید می‌شود، اگر حمایت باشد این میزان به یک هزار قطعه می‌رسد.

جبار نورسینا از هنرمندان صنعت مس زنجان می‌گوید: نزدیک به 50 سال است در این عرصه فعالیت می‌کنم، تمامی تولیدات دست‌ساز توسط هنرمندان زنجانی ساخته و تولید می‌شود، در عرصه ساخت صنایع دستی مسی به شکل دستی، اصفهان بسیار ضعیف است اما این استان در صنعت پرس از استان زنجان پیش رفته است. همانطور که عرض کردم در صنعت دست ساز مسی به هیچ عنوان اصفهان به پای زنجانی‌ها نمی‌رسد! در حال حاضر در این عرصه تمامی نیازهای استان اصفهان توسط هنرمندان زنجانی تامین می‌شود.

نورسینا با اشاره به همت بخش خصوصی در احیای صنعت مس زنجان یادآوری می‌کند: حدود 11 سال قبل، صنعت مس که کاملا از بین رفته بود را با همراهی تعداد معدود هنرمند، احیا کردیم و توانستیم تعداد هنرمندان مسگر را از 5 نفر به حدود 800 نفر برسانیم. در این مدت بخش خصوصی یک تنه، صنعت مس را زنده کرد و ارگان‌های دولتی و متولیان کاری نکردند.

**راه زیادی برای بهبود وضعیت بسته‌بندی صنایع دستی داریم!

الناز خدایی‌فر، معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی استان زنجان نیز با بیان اینکه دغدغه مجموعه میراث فرهنگی و صنایع دستی از ابتدای دهه 90 موضوع بسته‌بندی است، عنوان می‌کند: مسئولان وزارتخانه متبوع و حتی اداره کل معتقدند که موضوع بسته‌بندی، حلقه گمشده در تولید صنایع دستی است که باید برای ایجاد بازارهای مناسب و ایجاد رضایتمندی بری مشتریان در دستور کار باشد.

خدایی‌فر برخلاف اغلب صنعتگران که معتقدند مسئولان دولتی کاری در حوزه بسته‌بندی صنایع دستی نکرده‌اند به صدای زنجان می‌گوید: اقدامات خوبی در این زمینه صورت گرفته است، حداقلش این است که فروشندگان، دیگر صنایع دستی را روزنامه‌پیچ نمی‌کنند که تحویل مشتری دهند! در حال حاضر مشکل بسته‌بندی در ملیله و زیورآلات را به طور کامل حل کرده‌ایم و وضعیت به سمت مطلوب شدن می‌رود.

این مسئول بسته‌بندی صنایع دستی را مساوی با فشار مضاعف بر تولیدکننده دانسته و ابراز امیدواری می‌کند تا با برنامه‌های مدنظر آموزشی مشکلات تا حدودی مرتفع شود.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان برگزاری دوره آموزشی و 5 دوره طراحی محصول و بسته‌بندی را حاکی از عزم این ارگان برای بهبود وضعیت بسته‌بندی صنایع دستی می‌داند اما اذعان می‌کند که با وجود اقدامات موثر، هنوز راه زیادی برای بهبود شرایط مانده است.

**صنعتگران در سال‌های کرونایی با دولت همراهی کردند اما دولت به جای حمایت، مالیات سنگین بُرید!

مسگران می‌گویند قیمت متوسط هر کیلو مواد اولیه مس ۴۸۰ هزار تومان و ظروف آماده نیز در حد ۵۳۰ هزار تومان است که مابه‌التفاوت آن ۵۰ هزار تومان می‌شود.

سود مس نسبت به گردش مالی که دارد ۳ الی ۴ درصد است این در حالی است که ضرایب مالیاتی در نظر گرفته شده، ۱۶ درصد است که بیش از سود حاصل از فروش تولیدات است. یعنی سالانه باید مسگران زنجانی مبلغی هم از جیب خودشان کنار بگذارند تا در قالب مالیات به دولت بپردازند.

محسن سلیمی، رئیس اتحادیه مسگران زنجان هم به صدای زنجان می‌گوید: اگر دولت نخواهد در رابطه با اخذ مالیات اصلاحاتی داشته باشد، باید مسگران برای دولت کار کنند و چیزی عایدشان نشود البته اگر با این معادله مالیاتی، بدهکار دولت نباشیم!

سلیمی ضمن ابراز امیدواری برای اتخاذ تصمیم جدید در راستای اصلاح معادله مالیاتی در سال ۱۴۰۲ که اعتراض اصناف را به دنبال داشته است، تاکید می‌کند: ما مسگران زنجانی به هیچ عنوان به دنبال فرار مالیاتی نیستیم اما معتقدیم باید بر اساس منطقی میزان مالیات هر فعال صنفی مشخص شود. اگر به هر دلیلی دولت نخواهد که ترتیب اثری بدهد بی‌شک اغلب کارگاه‌ها جمع‌آوری می‌شوند. با این وضعیت تصور می‌کنم بهترین کار هم همین باشد، حداقل پول‌مان را در بانک سپرده‌گذاری کرده و سودش را هم می‌گیریم.

البته رئیس اتحادیه مسگران زنجان این نکته را نیز یادآور می‌شود که در صورت عدم اصلاحات روی بخشنامه‌های مالیاتی در سال ۱۴۰۲، ممکن است برخی از صنوف جوازهای خود را باطل کرده و به صورت زیرزمینی فعالیت کنند. از طرفی دیگر احتمال فرصت طلبی برخی افراد نیز در این فضا بالا می‌رود و شروع به تولید اجناس بی‌کیفیت که هیچ کنترلی بر آن‌ها نیست، می‌کنند.

جبار نورسینا، هنرمند پیشکسوت صنعت مس و رئیس اسبق اتحادیه مسگران زنجان نیز با اشاره به پایداری مشکلات هنرمندان این صنعت ادامه می‌دهد: در حال حاضر اغلب هنرمندان بدون هیچ حمایت بیمه‌ای، مشغول به کار هستند. آخرین حمایت بیمه‌ای مسگران به حدود 10 سال قبل (حدود سال 1389) برمی‌گردد و تا به امروز میراث فرهنگی زنجان به بهانه عدم تامین بودجه، هیچ حمایتی از صنعتگران حوزه مس نداشته است. علاوه بر اینکه این اداره در حوزه مشمولیت هنرمندان مسگر در بیمه یارانه‌ای کاری نکرده است، در حوزه اعطای تسهیلات، بسته بندی، طراحی که منجر به ارتقای وضعیت عرضه و فروش تولیدات و در نهایت رونق صنعت می‌شود، ارگان‌های دولتی متولی هیچ حمایتی از این صنعت نداشته‌اند.

نورسینا معتقد است: برای حفظ و نگهداری صنعت مس، باید ارگانی باشد که از این صنعت حمایت کرده و معافیت مالیاتی یا رفع مشکلات حوزه مالیات را در دستور کار قرار دهد چرا که بخش خصوصی به تنهایی قادر به حفظ این صنعت نیست با این حال ارگان‌های مربوطه ترجیح می‌دهند به صورت سلیقه‌ای، مسائل این صنعت را پیگیری کنند که تا به امروز نتیجه مدنظر را نداشته است.

نورسینا با اشاره به گلایه صنف مسگرها از محاسبه میزان مالیات فعالان مربوطه عنوان می‌کند: در ایام شیوع کرونا، مسئولان از ما خواستند که به علت مسائل مالی و مشکلاتی که هست، کارگران را در واحدها حفظ کرده و تعدیل نیرو نداشته باشیم، ما هم به دولت اعتماد کردیم و به هر نحوی بود کارگران را تعدیل نکردیم اما مسئولان به جای حمایت از صنعت مس مالیات‌های سنگینی برای صنف مسگرها لحاظ کردند، این در حالی است که وضعیت بازار فروش خوب نیست و درآمدها از این محل مطلوب نمی‌باشد. همین الان مواد اولیه به قیمت گزاف و از طریق دلال‌ها به دست تولیدکننده‌ها می‌رسد. ما امیدواریم در سال 1402 مسئولان به ویژه اداره میراث فرهنگی بسته حمایتی از هنرمندان حوزه مس را ارائه و عملیاتی کند.

انتهای پیام/