این در حالی بود که این صنایع به آسانی می‌توانستند در نزدیکی معدن انگوران یا فاصله‌ای بسیار دورتر از بافت جمعیتی شهر زنجان توسعه پیدا کنند. این تجربه تلخ نشان می‌دهد مردم و به‌ویژه جامعه نخبگان شهر نیازمند دقت نظر و مطالبه‌گری از مجموعه تصمیم‌گیران شهر هستند و احتمال خطاهای بزرگ و پرهزینه در تصمیم ایشان همواره وجود دارد. علاوه بر مورد سرب و روی موارد دیگری هم می‌توان برشمرد که محمل افزایش نگرانی و دغدغه ما در زمینه تهدید آینده زیست بوم شهری و نسل‌های پیش روست. منابع طبیعی شهر و حفظ زیبایی و جاذبه آن‌ها از حقوق مردم است. از این روی اینجانبان از طیف‌های مختلف شهروندان شهر زنجان، به‌عنوان بخشی از مطالبه و حقوق اجتماعی خود و شهر زنجان احساس وظیفه نموده و در مورد یکی از مصادیق تعرض و دست‌اندازی به منابع طبیعی شهر زنجان اعتراض نموده و خواهان توقف و جبران صدمات وارد شده بر آن هستیم.

طرح موضوع:

 ناحیه گاوازنگ و مجموعه ائل‌داغی در شهر زنجان از سرمایه‌ها و جاذبه‌های طبیعی شهر است که برای ارتقای ظرفیت جذابیت و گردشگری آن سرمایه‌گذاری‌های سنگینی از منابع عمومی نیز در آن انجام شده است. انتظار می‌رفت اگر تغییری در موقعیت و کاربری‌های این ناحیه صورت می‌گیرد در جهت رفاه عموم و فرح بخشی بیش‌تر محیط این منطقه باشد. در این راستا شروع عملیات احداث یک شهرک مسکونی در ناحیه شمال‌غربی جاده گاوازنگ را می‌توان یک نوع دست‌اندازی و تعرض جدی به زیبایی و جاذبه این ناحیه و تضییع حقوق مردم دانست.

این اتفاق زمانی تلخ‌تر می شود که احداث این شهرک با شکافتن دامنه کوه محقق شده و مصداق کوه‌خواری می‌باشد. تصاویر نشان می‌دهد که چه حجم عظیمی از عملیات سنگ‌برداری و خاک‌برداری در این منطقه انجام شده است تا زیرسازی اولیه شهرکی مسکونی ایجاد شود.

 احداث این مجموعه مسکونی آن هم چند کیلومتر دورتر از آخرین ناحیه مسکونی شمال شهر زنجان و در بالاترین ارتفاع ممکن همه زیبایی و جاذبه بکر کوه و کوهپایه این ناحیه و کوه‌های شمال شهر را نابود خواهد کرد. ارزش جاذبه و زیبایی‌های از دست رفته نیز به هیچ وجه قابل جبران نخواهد بود. با توجه به اطلاعات جمع‌آوری شده در خصوص این پروژه سوالات و ابهامات زیادی مطرح است که انتظار می‌رود متولیان امر آن را شفاف و پروژه را متوقف سازند:

1-     اگر هدف جابجایی روستای گاوازنگ به این شهرک با منابع درآمدی حاصل از فروش زمین‌های این شهرک بوده است خود نقض غرض است چرا که اگر هدف این بود اینجا منطقه مسکونی نباشد چرا چند صد متر آن طرف تر و آن هم در ارتفاع بسیار بالاتر که کاملاً چشم‌انداز منطقه را نابود می کند مجدداً ناحیه مسکونی جدیدی احداث می‌شود؟

2-     اگر هدف کسب منابع درآمدی برای توسعه مجموعه گاوازنگ بوده است باز هم نقض غرض است چرا که به بهای تخریب و نابودی یک ناحیه آیا می توان ناحیه دیگری را زیبا و جذاب ساخت؟

3-     آیا متولیان اداره شهر ارزش زیبایی و فرح بخشی طبیعت بکر از دست رفته را با ایجاد این شهرک مسکونی محاسبه کرده‌اند؟ آیا متولیان مدیریت شهر به این موضوع توجه کرده اند ـ که به جای مشاهده کوه و زیبایی‌های این ناحیه که از هر نقطه پایین دست و نیز بالادست چشم‌انداز آن قابل رویت است ـ از این پس و تا ده‌ها سال باید چشم‌انداز زشت و ناموزون قوطی کبریت‌های قارچ‌گونه این شهرک را مشاهده و تحمل کرد.

4-     همه جا شهرداری خودش رو موظف می داند از تعرض به حریم شهر جلوگیری کند ولی اینجا شهرداری  و سایر نهادهای مرتبط تصمیم گیر با توسعه ناحیه گردشگری گاوازنگ بانی این تعرض می شوند و این تصمیم اگر عوض نشود، این کارنامه سیاه برای همیشه در عملکرد شهرداری و شورای شهر، سازمان همیاری شهرداری، منابع طبیعی، معاونت عمرانی استانداری و سایر نهادهای مرتبط می ماند که کوه و کوهپایه که متعلق به همه مردم شهر است آن را به چند نفر فروخته اند در غرب شهر زنجان صدها هکتار زمین برای گسترش شهر و ساخت و ساز جدید فراهم شده است. مگر محدودیت زمین در شهرک های مسکونی موجود وجود دارد تا ضرورتی باشد که دل کوه شکافته شود و زمین‌های آن نیز در اختیار جمعی محدود و ویژه قرار داده شود؟

 از این روی امضا‌کنندگان این نامه که دارای دغدغه های جدی در خصوص توسعه متوازن و پایدار شهر زنجان هستند و نوعا از طبقه دانشگاهی نیز می باشند به منظور حفظ سرمایه ها و منابع طبیعی شهر، خواهان توقف پروژه احداث شهرک مسکونی در ناحیه شمال غرب جاده گاوازنگ بوده و خواستار برخورد قانونی با تخلف تعرض به منابع و سرمایه های طبیعی شهر توسط نهادهای عمومی ناظر و مجری می‌باشند.

** لازم به ذکر اسامی امضاکنندگان این نامه در دفتر روزنامه موجود است و به دلیل تعدد اسامی عزیزان، در پی نیامده است.

اسامی پیگیری کنندگان و امضا کنندگان نامه