زهره میرعیسی‌خانی - نشر شانی 6 کتاب با عناوین « تحویل بگیر» از حسن پاکزاد، «جیغ‌های صورتی» از ژاله افشاری مقدم، «تر از باد» پریناز سعیدی، «دالیت» زهرا محمدی، «گودال» الهام خوشی و«خوش به حال او» حسن خلجی از شاعران و داستان نویسان استان زنجان به چاپ رسانده است.

مجید صالحی، مدیر مسئول انتشارات شانی، با اشاره به اینکه از سال 79 به عنوان ناشر مولف در حوزه شعر فعالیت می‌کنم، اظهار کرد: انتشار کتاب در کشور با مشکلات عدیده‌ای مواجه است، از همین رو و باشناخت مشکلات مولفان برای چاپ کتاب تصمیم گرفتم به حوزه نشر ورود پیدا کنم.

این شاعر با اشاره به اینکه از سال 82 با اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه شعر فعالیت می‌کنم، افزود: «شانی» اولین ناشر تخصصی شعر در کشور است که بیش از 70 درصد فعالیت‌های آن مربوط به سایر استان‌های کشور است.

صالحی با بیان اینکه این انتشاراتی با استان‌های بسیاری در ارتباط است، افزود: به همت حسن پاکزاد از شعرای نامی زنجان،شش کتاب شعر در زنجان رونمایی شد.

وی با اشاره به اینکه امیدواریم این عدد در سال آینده به سه برابر برسد، ادامه داد: استان زنجان دارای ظرفیت‌های خوبی در حوزه شعر است.

صالحی مشکلات انتشارات را بیشتر مربوط به عدم برنامه ریزی مناسب عنوان کرد و گفت: اگر به نحو مطلوبی در حوزه عرضه و تقاضا برنامه‌ریزی و مدیریت شود، ناشر به سوددهی نیز می‌رسد.

وی با اشاره به کاهش تیراژ کتب در سال‌های اخیر، اظهار کرد: در دوره حاضر تیراژهای سه هزار به 300 تا 400 جلد رسیده است.

این شاعر با بیان اینکه این انتشارات از کتاب اولی‌ها حمایت 100 درصد دارد،اظهار کرد: در مراسم‌های رونمایی و جشن امضا بخشی از هزینه‌های کتاب تامین می‌شود.

صالحی از حمایت برخی از ادارات استانی ارشاد از ناشران خبرداد و گفت: ما هم به عنوان ناشر رسالت داریم از قلم‌ اولی‌ها حمایت کنیم.

وی تصریح کرد: بسیاری از کتاب اولی‌ها توان سرمایه‌گذاری ندارند که ما با حمایت 100 درصدی به این افراد کمک می‌کنیم.

وی با بیان اینکه اولین ناشری هستیم که ضمانت پس دادن کتاب را داریم، افزود: افرادی که از کتاب‌های خریداری شده رضایت نداشته باشند می‌توانند کتاب دیگری را جایگزین کنند.

این ناشر ادامه داد: هدف این انتشارات معرفی شاعران جوان و هنرمندان مستعد شهرستان‌‌ها ‌است که در این زمینه اقدامات لازم انجام می‌شود.

 صالحی گفت: تاکنون بیش از یک هزار جلد کتاب شعر و ترانه از سوی این انتشاراتی منتشر شده است.

بزرگترین ضعفی که هنر از کمبود مخاطبینش دارد، ضعف مدیریتی است

در این خصوص پریناز سعیدی، شاعر کتاب «تر از باد» با اشاره به اینکه مجموعه «تر از باد» اولین مجموعه من است که توسط نشر شانی به چاپ رسیده است، گفت: این مجموعه شعر دارای دو بخش شعرهای بلند و کوتاه است که شعرهای بلند در بخش اول با عنوان «رگباران» یا «رگ باران» که آزادی خوانش هم دارد، قرار دارد و قسمت دوم شعرهای کوتاهم با عنوان «به بند» است.

وی ادامه داد: در این مجموعه 23 شعر بلند و 22 شعر کوتاه گنجانده شده است. برای شناخته شدن شعر یک بخشش که تخصصی است و باید عناصر شعری را به درستی به کار بگیرید و بر آن بسیار تسلط داشته باشید و همه عنصرها از قبیل خیال، عاطفه، زبان و محتوا تا یک بخش قابل قبولی بایستی در آثار قوت داشته باشد و این موضوع یک بحث است و یکی از شاخه‌های مطرح شدن شاعر در واقع ارتباطات او است اینکه شاعر بتواند با شاعران شهرها و استان‌های دیگر ارتباط برقرار کند و به همین منوال کانال‌های ارتباطی برقرار شود ضمن اینکه اگر بستر یک میزان فراهم شود که شاعر خود به دنبال کانال ارتباطی باشد به شاعر کمک‌رسان خواهد بود.

سعیدی افزود: در واقع این امر که مخاطبی به شعر و ادبیات اضافه نمی‌شود بسیار درست است و یا مخاطب به شعر اضافه نمی‌شود و یا اضافه شدنش آن قدر کند است که آدم این قدر امیدوار نمی‌شود و یک نقطه روشنی برای خود نمی‌تواند متصور شود و در این وسط گرانی کاغذ و فضای مجازی قطعا یکی از پارامترهایی است که تاثیرات زیادی در جذب مخاطب می‌گذارد اما به نظر من مدیریت چیزی است که می‌تواند هم گرانی‌ها و هم فضای مجازی را تحت پوشش قرار بدهد و فکر می‌کنم بزرگترین ضعفی که هنر از کمبود مخاطبینش دارد، ضعف مدیریتی است و در واقع آدم احساس می‌کند که آن اراده جذب مخاطب در افرادی که می‌توانند در این زمینه نقش داشته باشند وجود ندارد تا اینکه بخواهد عملی شود و در واقع کسی به فکر هنر نیست.

سعیدی افزود:به نظر می‌رسد زمانی که جامعه به بن بستی می‌رسد این جامعه هنری است که می‌تواند چراغی را روشن کند و کانال‌های ارتباطی را باید برای هنرمند باقی بگذارد تا او لااقل با دغدغه‌هایی که دست و پجه نرم می‌کند با فراغ بالی و امید اینکه صدایش شنیده می‌شود آثارش برا به چاپ برساند.

 این شاعر افزود: شعر می‌تواند وقایع زمانی خود را در دل خود بگنجاند و این موضوع به قوت و قدرت شاعر و اثر او برمی‌گردد ولی شاید بتوان اذعان کرد که رمان جزئی‌تر به این مساله می‌پردازد اما در شعر قطعا می‌شود به این موضوع پرداخت و اختصار شعر در این موارد شاید یک فرصتی باشد برای مخاطب امروز که به هر حال فرصت کمتری دارد و کسانی که نمی‌توانند به صورت تخصصی وارد حوزه رمان و داستان شوند بتوانند شرایط روز جامعه را در شعر‌های شاعران بیایند و به نظر می‌رسد شعر این ظرفیت و پتانسیل را دارد و شعر ارتباط مستقیم با شاعر دارد.

وی ادامه داد:در دنیای ارتباطات صد در صد شهرستانی بودن  در پیشرفت و توسعه افراد تاثیرگذار است و در شهرهای بزرگ چون آدم با اساتید بزرگتری در زمینه ادبیات آشنا می‌شود؛ ارتباطاتش گسترده‌تر می‌شود و هر فردی بنا به جبر سرنوشت در جایی ساکن است که باید این موضوع را بپزیرد اما به نظر می‌رسد، شاعر می‌تواند از آن استفاده ببرد و با پذیرفتن این شرایط کار خود را انجام بدهد ضمن اینکه گذشت زمان در مورد اثر سخن خواهد گفت و در حال حاضر جهان نیز به سمتی حرکت می‌کند که مرگ مولف نیز به شدت به عینه می‌بینیم و احتمالا در سال‌های آینده اسمی از شاعر باقی نماند و تنها اثر است که می‌توان نسبت به آن نظر بدهند.

مخاطب شعر امروز با گذشته بسیار متفاوت شده است

 در ادامه ژاله افشاری مقدم با اشاره به اینکه متولد سال 1374 و دانشجوی ترم آخر تئاتر است، گفت: تابستان امسال اولین کتاب شعری خود با نام «جیغ‌های صورتی» را توسط انتشارات شانی به چاپ رسانده‌ام.

این شاعر در خصوص کتاب «جیغ‌های صورتی» اظهار کرد: این مجموعه شامل 23 غزل و 3 مثنوی و چند شعر محاوره و ترانه است ولی از آن‌جایی که غالبا غزل کار می‌کنم، بیشتر شعرهایم در این کتاب غزل بوده و تمرکزم بیشتر بر روی غزل است.

این شاعر با اشاره به اینکه هم اکنون شعر سپید نیز کار می‌کنم، گفت: تاکنون در این حوزه کتابی به چاپ نرسانده‌ام.

وی افزود: قالب غزل از دیرباز یک قالب شعری عاشقانه بوده است و در عصر حاضر هم در دوره پست‌مدرن به سر می‌بریم این قالب همچنان جای خود را حفظ کرده است و هنوز هم پر رونق‌ترین قالب کلاسیک محسوب می‌شود.

این شاعر با اشاره به اینکه اگر عشق وجود نداشته باشد هنر نمی‌تواند به راه خود ادامه بدهد، افزود: مخاطب شعر امروز با گذشته بسیار متفاوت شده است و با توجه به اینکه ما از عصر‌های خیلی دور به زمانی پرت شده‌ایم که دیگر آن آدم‌های ساده و بی‌آلایشی که قبلا بودند نیستند و درگیری‌ها و دغدغه‌های انسان امروز زیاد شده است و شاید هنر و شعر آخرین پناهگاهشان باشد برای اینکه کمی از این دغدغه‌ها دور شوند و احساس آرامش پیدا کنند و برای همین مخاطب‌ها هم صد در صد عوض شده‌اند و مخاطبی همان مخاطبینی که در گذشته بودند، نیستند و شاید سلیقه‌هایشان بسیار عوض شده است و باعث شده که حتی سطح سلیقه‌ها پایین تر بیاید و ساده‌پسند‌تر شوند و هر چیزی را شعر و یا هنر بپندارند.

وی افزود: شاعر امروز بایستی از گنجینه‌های شعری گذشتگان نیز استفاده کند و نمی‌شود که بدون هیچ پشتوانه‌ای وارد شعر شویم چرا که بالاخره ما زبانی داریم و زبان فارسی از دیرباز زبان شعر بوده و هنوز هم همین طور است و هیچ زبانی شاید به اندازه زبان فارسی این قدر شاعر و شعر نداشته است و طبیعتا ما از یک جایی شروع کرده‌ایم و به اینجا رسیده‌ایم پس بایستی اندوخته‌ها و تجربه‌هایی که شاعران پیشین به آن رسیده‌اند حتما استفاده کنیم. نمی‌شود که سعدی، حافظ شهریار و حتی شاعران منزوی را بگذاریم کنار و خودمان بدون این پشتوانه برای خودمان شعر بگوییم .

افشاری مقدم در پاسخ به اینکه چگونه می‌توان سلیقه مخاطب شعری را افزایش داد تا از گرایش به سمت شاعر نماها جلوگیری کنیم، اظهار کرد: به نظر من تنها زمانی می‌توان جلوی این امر را گرفت که بتوانیم سلیقه ادبی مخاطبمان را با آگاه کردن و آموزش دادن و قرار دادن اشعار فخیم در کتاب‌های درسی  افزایش داد. می‌توان سطح آگاهی مردم را نسبت به اینکه شعر خوب چیست بالا برد تا مخاطب بتواند شعر خوب را تمیز بدهد و بین شعر خوب و شعر بد یک معیاری قرار بدهد و این طور نشود که هر کسی که چیزی هم از شعر نمی‌داند برای خود مجموعه‌ای را چاپ کند و شعر نو در حال حاضر جایگاه خود را ندارد. شعری که نیما برای آن به قدری زحمت کشید که توانست برای آن یک جایگاهی در ادبیات فارسی ایجاد کند، امروز به واسطه شاعرانی که هر چیزی را به عنوان شعر می ‌نویسند و به مخاطبان قالب می‌‍‌کنند، به این فضا آسیب می‌زند.

وی با اشاره به اینکه با توجه به اینکه ما امروز از مدرنیته گذشته و وارد پست مدرن شده‌ایم و انسانی که در دوران مدرنیته زندگی می‌کرده است همواره پر از دغدغه بوده و فریادهایی دارند که هیچ وقت آن‌ها را نتوانسته به بیرون از خود انتقال بدهد و این باعث و یک سرگشتگی و آشفتگی در انسانها شده است، گفت: در این عصر هنرمند نقاشی با نام ادوارد مونک نقاشی جیغ را  می کشد که نقاشی این هنرمند نماد اکسپرسونیسم است که هیجان‌گرایی را می‌رساند. به نظر من تمام انسان‌های این دوران درگیر این جیغ هستند. جیغی که در درونشان وجود دارد و به بیرون راه پیدا نمی‌کند و صورتی بودن آن بر می‌گردد به زنانه بودن فضای شعرهای کتابم در واقع جیغ‌های انسان سرگشته‌ای است که یک زن است و دغدغه‌های زنانه خود را به اشتراک می‌گذارد.