«توماس اردبرینک» خبرنگار روزنامه امریکایی «نیویورک تایمز» در گزارشی اشاره می‌کند که ایران پس از دهه‌ها این موضوع را پذیرفته که مشکلی به نام معتادان به مشروبات الکلی که از آنان تحت عنوان «الکلی» ها یاد می شود وجود دارد.

او به سراغ فعالان انجمن الکلی های ناشناس رفته است. ناصر یک راننده تاکسی است که سه سال با این انجمن همکاری دارد. مهدی نیز یک الکلی دیگر بوده که با همکاری با این انجمن در حال حاضر در ۳۶ سالگی می گوید که مصرف نوشیدنی الکلی را در نهایت کنار گذاشته است.

به گزارش آفتاب نیوز، با وجود سن کمی که دارد موهایش به صورت زودرس خاکستری شده اند. در سال های اخیر در ایران دولت برای اولین بار گام هایی را اتخاذ کرده تا برای مسئله و مشکل مبتلایان به مصرف دائمی مشروبات الکلی چاره اندیشی کند. این اولین باری است که دولت اذعان می کند که چنین مشکلی در ایران که از سال ۱۹۷۹ میلادی و از زمان پیروزی انقلاب به آن سو فروش و مصرف مشروبات الکلی ممنوع اعلام شده وجود دارد.

از سال ۲۰۱۵ میلادی وزارت بهداشت مراکزی را برای معالجه بیماران الکلی در نظر گرفت. ده ها کلینیک خصوصی نیز ایجاد شده اند. دولت هم چنین یک شبکه بزرگ و رو به رشد برای شناسایی بیماران الکلی ایجاد کرده است که در امریکا نیز مدل مشابهی وجود دارد.

مهدی که کارشناس مسائل رایانه ای است نمی خواهد نام واقعی و کامل اش فاش شود. او می گوید قدمی بزرگ را برای ترک مشروبات الکلی برداشته و در اغلب اوقات مست بوده است. دولت ایران حتی برنامه هایی را برای هشدار دادن به ایرانیان به منظور عدم رانندگی در هنگام مصرف بالای مشروبات الکلی تهیه دیده چیزی که هرگز در گذشته نمی توانست روی دهد. در کنار جاده های منتهی به دریای خزر نصب بیلبورد هشدار دهنده که در آن یک بطری ویسکی در کنار خودروهای سقوط کرده است بسیاری را شگفت زده کرده است. پلیس ایران رویدادهای رسانه ای از جمله امحای هزاران بطری و قوطی مشروب مصادره شده از قاچاقچیان را بازتاب می دهد. اما اکنون مشکل وجود معضل مصرف بالای مشروبات الکلی از سوی پلیس هم برسمیت شناخته شده است چیزی که پیش از این سابقه نداشت».

این روزنامه در ادامه اشاره می کند که این موضوع یکی از دستاوردهای پیروزی روحانی در انتخابات سال ۲۰۱۳ میلاید به این سو بوده است و می نویسد:«او و دولت اش تلاش کردند تا واقعیت ها را به مقام های ارشد یاداور شوند واقعیت هایی که تا پیش از این به دلیل نگاه غالبا ایدئولوژیک نادیده گرفته می شدند و یا انکار می شدند. افتتاح کلینیک های درمان بیماران الکلی نشان از تغییرات اجتماعی در ایران دارد: به طور بی سر و صدا دولت الکلی ها را شناسایی و تحت رصد و مراقبت قرار می دهد. امارها نشان می دهند که تقریبا ۱۰ درصد از ایرانیان مشروبات الکلی مصرف می کنند. برای برخی در میان طبقات متوسط شهری ایران نوشیدن مشروبات امری معمول است مانند ساکنان کشورهای غربی. رسانه های خبری ایران گزارش می دهند که این طیف حتی سنگین تر از روس ها و آلمانی ها مشروب می نوشند».

خبرنگار نیویورک تایمز در ادامه می نویسد: «یک دلیل آن نسبتا ساده بودن دسترسی به مشروبات الکلی با یک تماس تلفنی است. معامله گران کالاهای خود را از طریق شبکه توزیع غیر قانونی و قاچاقچیانی که از عراق به ایران مشروب قاچاقی می آورند تامین می کنند. رضا کنجدی ۳۶ ساله یک الکلی سابق که چندین ماه را در گروه های حمایت کننده ترک مصرف گذرانده می گوید اکنون دیدگاه تغییر کرده و مقام های دولتی الکلی ها را به چشم بیماران نیازمند درمان می بینند. پیش از انقلاب ایران مشروب معروف به «عرق سگی» که از کشمش بدست می آمد و ۶۵ درصد اتانول داشت محبوب بود و محبوبیت آن باقی مانده است. با این حال، نامرغوب بودن کیفیت مشروبات الکلی در ایران یک مشکل اساسی است  ده ها تن از افراد پس از مصرف این مشروبات حتی جان باخته اند. در سال ۲۰۱۳ میلادی ۱۳۵ نفر به دلیل کیفیت پایین مشروبات الکلی جان خود را از دست دادند»

مهدی در ادامه این گزارش می گوید که مشکلات اقتصادی عامل و انگیزه اصلی او برای الکلی شدن بود او می گوید:«اقتصاد در این خوب نیست. هر زمان احساس فشار می کردم یک بطری می گرفتم و آن را می نوشیدم». کنجدی می گوید که حداقل دو جلسه در روز برای جلوگیری از مصرف بطری ای الکل نیاز است. او می گوید این شبیه شیمی درمانی است و او به طور مداوم نیازمند دوز مشخصی برای درمان بیماری اش تا زمان ترک کامل می باشد.

اردبرینک می نویسد در این انجمن که جلسات اش در ساختمانی در غرب تهران برگزار می شود ۱۵ مرد و زن نشسته اند و با یکدیگر هر روز ملاقات می کنند. کنجدی می گوید دولت از آنان حمایت می کند. تنها موضوع آن است که این گروه ها برخلاف گروه های ترک اعتیاد به مواد مخدر فاقد مجوز رسمی هستند.

یکی از افراد شرکت کننده می گوید:«در مذهب ما الکل ماده ای خطرناک قلمداد می شود در حالی که واقعیت آن است که بسیاری از مردم در جامعه مواد مخدر را بسیار خطرناک تر و بدتر می بینند». کنجدی در پایان این گزارش می افزاید که تعداد بیماران الکلی در یک دهه گذشته رو به افزایش بوده اند. او می گوید:«ما نیازمند بیلبوردهای بیش تر و گروه های بیش تر برای کمک هستیم.

خوشبختانه دلکت کم در چند سال اخیر موضع مقام ها درباره این موضوع درست تر از قبل بوده است. که ما باید از این موضوع استقبال کنیم».

#روزنامه صدای زنجان ؛ مصرف مشروبات الکلی