پایگاه خبری صدای زنجان- معادن، ابژه‌هایی هستند که در زیر زمین واقع شده‌اند و دارای ویژگی‌های استثنایی، متمایز و خاصی هستند. بدون اغراق باید بگوییم معدن‌ها پدیده‌هایی تکرار ناپذیرند که یک بار به وجود آمده‌اند و یگانگی آنها در این است که با وجود پراکندگی در تمام کشورها و قاره‌ها، هنوز کمیاب و نادر هستند. کریستف هنینگ جامعه‌شناس آلمانی تئوری‌هایی برای گردشگری تعریف کرده است؛ از دید جامعه‌شناسی برای گردشگری که به تماشای معدن‌ها می‌رود تماشای معدن می‌تواند ابعاد مختلفی داشته باشد. از تئوری‌های هنینگ می‌توان برای ترویج گردشگری معدن استفاده کرد.

نظریه فرار: معادن عتیقه بهترین مکان‌ها برای فرار از مشکلات روزمره و نادیده گرفتن آنها است. بازدید از معادن عتیقه یا آنتیک فرصتی است برای تغییر محیط و سبک زندگی.

نظریه بازآفرینی: بعضی از اشکال گردشگری معدن شرایطی فوق‌العاده برای به دست آوردن آرامش و احیای قدرت جسم و روح فراهم می‌کند.

نظریه غرایز: هر معدن می‌تواند مکانی بی‌نظیر برای تخلیه خواسته‌های اولیه انسان مثل نیاز به سفر یا اکتشاف باشد.

نظریه اصلاح‌طلبانه: این نظریه فعالیت گردشگری در معادن عتیقه را تقلیدی از الگوهای محبوب رفتاری، توجه به مُد روز یا مصرف‌گرایی با هدف خودنمایی می‌داند.

نظریه زیارت: این نظریه مفهوم زائر و گردشگر را مساوی می‌داند و براساس این نظریه، مقاصد گردشگری از جمله معادن عتیقه را می‌توان با اماکن مذهبی مقایسه کرد.

نظریه دنیاهای خیالی: طرفداران نظریه دنیاهای خیالی، تلاش می‌کنند درباره کلیشه‌ها و تصورات غلطی که از کار در معدن، عملیات ویژه آن و شرایط ایمنی معدن وجود دارد شفاف‌سازی کند.

 برای کسانی که در عمرشان هرگز به معدن پا نگذاشته‌اند معدن می‌تواند مکانی باشد که اسرار زیادی را در دل خود جا داده است. پیت مارپیچ و غول‌آسای معدن انگوران یکی از همین اسراری است که می‌تواند هر گردشگری را که به زمین و ماجراهای مربوط به آن علاقه نشان بدهد، جذب خود کند.

خبرنگاران و معدن

وقتی صحبت از اولین تور گردشگری خبرنگاران به معدن انگوران می‌شود، حس همذات‌پنداری قوی بین خبرنگاران و کارگران معدن دیده می‌شود. خبرنگارانی که پس از کار در معدن، شغلشان دومین کار سخت جهان محسوب می‌شود. از همین رو می‌توان درک کرد که معدن برای آنها می‌تواند معنای دیگری هم داشته باشد و آن هم آشنایی با کاری است که مسلما از حرفه آنها سخت‌تر است.

امیر ارجمند، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان در خصوص اولین تور آشناسازی مجموعه معدنی سرب و روی انگوران برای اصحاب رسانه می‌گوید: به واسطه این تور سرفصل جدیدی برای یک ظرفیت جدید گردشگری در استان باز شد .

او خاطرنشان می‌کند: خوشبختانه اولین تور گردشگری معدنی کشور، امروز با حضور خبرنگاران به عنوان اولین گردشگران این بخش محقق شد تا فصل تازه‌ای در حوزه گردشگری که پیش از این به ابنیه‌های تاریخی و طبیعی محدود شده بود، باز شود. بعد از عید نوروز سال آینده نیز ترم‌های جدید گردشگری از جمله کشاورزی را خواهیم داشت و معتقدیم این ظرفیت‌های گردشگری در کنار جاذبه‌های طبیعی و تاریخی می‌تواند فرصتی برای یک دیدار متفاوت باشد.

افتتاح نخستین دفتر خدمات مسافرتی و گردشگری

از کرونا و پروتکل‌های بهداشتی آن که بگذریم. معدن برای خبرنگاران این سفر رمز‌آلود دیدنی است. توقف کوتاه در دندی برای افتتاح نخستین دفتر خدمات مسافرتی و گردشگری در این شهر خبر از رشد و توسعه گردشگری در شهرستان‌ها می‌دهد. نشستن در اتوبوس و دنبال کردن تله کابینی که از میان آسمان نیلی ماهنشان می‌گذرد و همراه با فراز و فرودهای جاده گاهی گم و گاهی پیدا می‌شود جالب است. این موضوع که این تله کابین در چه سالی و با چه هزینه‌ای برای استخراج مواد معدنی ساخته شده است ذهن برخی از خبرنگاران را به خود مشغول می‌کند و زمینه گفتگو را در میان آنها پدید می‌آورد. و تنها پس از  بازگشت از تور است که برخی متوجه می‌شویم که اين وسيله تله كابين نيست و اسمش ROP WAY است. اين دستگاه از سه حلقه كابل به طول نوزده كيلومتر تشكيل شده كه داراي 410 كابين(باگت) ساخته شده است. سرعت چرخش كابل 14 كيلومتر در ساعت و ظرفيت حمل خاك توسط اين وسيله حدود دو هزار تن در دو شيفت دوازده ساعت است که به وسیله این وسیله مواد استخراج شده براي فرآوري و تغليظ به دندی فرستاده می‌شود.

قلب معدن انگوران تا 4 سال دیگر می‌تپد

با ورود به معدن سرب و روی انگوران اما قضیه جدی‌تر می‌شود. کامیون‌های حامل بار در حال رفت و آمد هستند و این نشان از فعال بودن این معدن دارد. گویی خون هنوز در قلب این معدن در جریان است و مواد معدنی پشت کامیون‌ها در حال جابه جایی هستند. موادی که شاید تنها تا چند سال دیگر در قلب این معدن وجود دارد. گفته‌ای که مدیر معدن سرب و روی به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: این قلب تپده به طور مستقیم و غیرمستقیم خون را در ۶۰ واحد تولیدی در شهرک‌های صنعتی به جریان در می‌آورد و برای نزدیک به ۲۰ هزار نفر اشتغال ایجاد می‌کند .

علی ساطعی، ادامه می‌دهد: برنامه پیش‌بینی شده برای استخراج ماده معدنی ۸۵۰ هزار تن است که تاکنون ۸۰۰ هزار تن ماده معدنی از این معدن استخراج شده است و تا به امروز نزدیک به یک میلیون تن ماده معدنی از مجتمع سرب و روی انگوران به فروش رسیده است و پیش‌بینی می‌کنیم تا پایان امسال یک میلیون و ۱۰۰ هزار تن ماده معدنی به فروش برسد.

او می‌افزاید: این معدن سه میلیون تن ذخیره قطعی روباز و دو میلیون و ۶۰۰ هزار تن ذخیره قطعی زیرزمینی  دارد که با روند استخراجی معمول (۸۰۰ هزار تن در سال) چهار سال آینده ذخیره روباز این معدن به اتمام خواهد رسید و در جهت پیشگیری از تعطیلی معدن، برنامه اکتشافی معدن شروع شده است و طی مطالعاتی که امسال در این زمینه داشتیم نتایج خوبی به دست اوردیم و پیش‌بینی می‌کنیم سال آینده حفاری گمانه‌های زیرزمینی را دنبال کنیم.

پیت منحصر به فرد معدن انگوران

به تماشا نشستن پیت این معدن که یکی از منحصر به فردترین معادن در کشور است و از لحاظ عیاری، تک است، می‌تواند گردشگران را به وجد بیاورد. مسیر مارپیچ و کامیون‌هایی که در نیمه راه این مسیر خود را بالا می‌کشند برای دقایقی خبرنگاران را به خود مشغول می‌کند تا اینکه عباس اولیایی، مدیر روابط‌عمومی و مسئول گردشگری مجتمع سرب و روی انگوران، خبرنگاران را به دور خود فرا می‌خواند تا در خصوص این سفر علمی نکته‌هایی را یادآور شود.

او هدف از اجرای طرح گردشگری در این معدن را کمک به افزایش اشتغال بومیان منطقه و رونق اقتصادی می‌داند و می‌گوید: مشاهده معادن روباز و زیرزمینی، روش‌های اکتشاف و استخراج آن‌ها، تونل زیرزمینی و غیره می‌تواند ازجذابیت‌های این معدن باشد.

اولیایی از فراهم آمدن واحدهای اقامتی برای اسکان تورهای گردشگری می‌گوید و خاطرنشان می‌کند: به منظور رونق گردشگری و فراهم آوردن موقعیتی برای کسانی که به بازدید از این معدن می‌آیند، واحدهای اقامتی برای اسکان تورهای گردشگری فراهم آمده است.

او در بخشی از صحبت‌های خود به وزش بادهای شدید و یخبندان این معدن در روزهای زمستان  اشاره می‌کند و می‌گوید: در شرایطی که با ریزش آب بطری بر روی زمین، آب در کسری از ثانیه یخ می‌زند، معدنکاران در فضای باز و سرمای شدید همچنان در حال فعالیت هستند.

روزگار سیاه معدن

گردش در تونل‌های زیر زمینی معدن که برای بازدید خبرنگاران ایمن‌سازی و ضریب خطر آنها سنجیده شده است، یکی از جذابیت‌هایی است که خبرنگاران آن را با پوست و استخوان تجربه کرده‌اند، قدم زدن در معادن سرد و تاریک که به واسطه چراغ‌هایی در سقف روشن شده‌اند و شالاپ و شلوپ کردن گِل‌هایی که ممکن است حتی به کفش‌های رو بسته شما نفوذ کند، می‌تواند شما را با سختی کار معدن آشنا کند.

کارگران در این محوطه بسته و تاریک ساعت‌ها مشغول فعالیت هستند. تصور این موضوع می‌تواند برخی از خبرنگاران را به این باور برساند که کار در چنین شرایطی واقعا سخت است. با این وجود سختی کار، این دو گروه را به گونه‌ای ملموس با هم عجین کرده است تا این بار خبرنگاران با سختی کار در معدن آشنایی پیدا کنند.

زهره میرعیسی‌خانی

انتهای پیام/