پایگاه خبری صدای زنجان/ زهره میرعیسی‌ خانی: مشکلات در حوزه دارو همچنان ادامه‌ دارد و کسی دیگر تصور نمی‌کند که این مشکلات به این زودی‌ها حل شود.

کمبود دارو و شلوغی داروخانه‌ها، خانواده‌هایی که به دنبال ساده‌ترین نوع دارو برای فرزند بیمارشان هستند و متصدیانی که ناامیدانه آن‌ها را به داروخانه دیگری ارجاع می‌دهند، همگی از چالش‌های پیش روی این مشکل دنباله‌دار است. آنتی‌بیوتیک و برخی از اقلام دیگر دارویی علیرغم خبرهایی که درزمینهٔ واردات و تأمین این اقلام از سایر کشورها وجود دارد، دچار کمبود است. به‌طوری‌که یکی از شهروندان در گفت‌وگو با صدای زنجان به مشکل کمبود دارو اشاره‌کرده و می‌گوید: برای تأمین یک آنتی‌بیوتیک ساده مجبور شدم به چندین داروخانه رجوع کنم تا بتوانم آن را تهیه کنم. در اخبار عنوان می‌شود که دولت برای جبران کمبود دارویی اقدام به واردات دارو کرده است! پس کجاست آنتی‌بیوتیک؟ چرا منِ بیمار باید برای تأمین یک دارو از این داروخانه به آن داروخانه بروم؟ بگذریم از اینکه به پزشکان گفته‌شده که تنها در موارد حاد آنتی‌بیوتیک تجویز کنند!

کمبود دارو همچنان ادامه دارد

 یکی از متصدیان داروخانه‌ای در زنجان نیز که نخواست نامی از او در این گزارش آورده شود در گفت‌وگو با صدای زنجان با اشاره به ادامه‌دار بودن مشکلات کمبود برخی از اقلام دارویی در استان اذعان می‌کند: کمبود دارو در برخی اقلام ازجمله آنتی‌بیوتیک همچنان ادامه دارد. تعداد محدودی دارو آنتی‌بیوتیک در اختیار داروخانه‌ قرار داده می‌شود و این تعداد خیلی زود به پایان می‌رسد.

به گفته این داروخانه‌دار؛ اگرچه در برخی از موارد ازجمله قطره‌های چشمی و بینی بهبود وضعیت داشتیم اما همچنان در برخی از موارد با کمبود دارو مواجه هستیم. این هم به‌هرحال طبیعی است یعنی تا زمانی که قیمت دارو افزایش نیابد نمی‌توان انتظار داشت که کمبود دارو برطرف شود.وضعیت تأمین دارو شاید در ماه‌های آینده به‌مراتب بغرنج‌تر شود، چراکه افزایش قیمت ارز و عدم توانایی تأمین مواد اولیه تولیدکنندگان شاید در ماه‌های آینده باعث مشکلاتی در این حیطه خواهد شد!

علیرضا حقیقت، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان در تاریخ 16 آذرماه 1401 در گفت‌وگو با رسانه‌ها با اشاره به اینکه مشکل کمبود دارو از دوران گذشته وجود داشته است، گفته است که مشکلات از قبل وجود داشت و اختصاصاً مربوط به استان زنجان نبود، بلکه موارد در سطح کلان است و باید از همان طریق نیز برطرف شود.

وی بابیان اینکه در رابطه با کمبود دارو مواردی مطرح می‌شود درحالی‌که در گام نخست باید پرسید در مجلس برای حل این مشکل چه تصمیماتی اتخاذ و چه راهکارهایی ارائه‌شده است، اذعان کرده بود که نمی‌شود فقط یک بخش را برای به وجود آمدن این وضعیت مقصر بدانیم. همه موارد مطرح‌شده را می‌توان واکاوی کرد. در ایران چند شرکت در حال تولید دارو است؟ آن‌ها باهمه توان در حال تولید دارو هستند و مشکلی در این بخش نیست ولی باید بپرسیم آیا واقعاً دارو برای ایران تحریم نشده است؟ در تبادل پول برای خرید دارو مشکل وجود دارد و باید این را پذیرفت. باید آگاه باشیم که مشکل سرم برای سه سال گذشته است و اتفاقی نیست که یک‌شبه شاهد بروز آن باشیم.

معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان افزوده بود: در سال‌های گذشته تلاش شده است قیمت دارو ثابت بماند درحالی‌که تعرفه همه‌چیز افزایش داشت. طبیعی است کارخانه‌های تولیدکننده دارو، رفته‌رفته به نقطه‌ای برسند که دخل‌وخرج باهم نخواند. در این وضعیت با برنامه‌ریزی مقرر شد طرح دارویار برای کمک به کارخانه‌های تولیدکننده دارو برای تأمین مناسب محصولات به مرحله اجرا درآید و در آن زمان مسئولان امر نتیجه‌گیری از این طرح را حدود 9 ماه اعلام کردند. سعی شد با اجرای این طرح یارانه ارز ترجیحی به بیمه‌ها تعلق گیرد و کارخانه محصول را باقیمت واقعی تولید و در اختیار داروخانه‌ها قرار دهد و مردم در زمان خرید قیمت را با همان نرخ قبلی پرداخت و شرکت‌های بیمه‌گر مابه‌التفاوت قیمت را پرداخت کنند.

او ادامه داده بود که واقعیت امر این است که مشکلات را باید هم از درون ماجرا و هم از بعد بیرونی بررسی کرد. البته در قبال افکار عمومی نیز باید پاسخ‌گو بود چون پاسخ‌گویی اگر به‌موقع نباشد باعث بدبینی می‌شود. در رابطه با وضعیت تأمین دارو از همان ابتدا گفتیم که این مشکل مربوط به ماه‌های قبل‌تر بود ولی با شروع فصل سرما بیشتر به چشم آمد این‌طور هم نیست که بگوییم می‌توانستیم از قبل دارو تهیه و انبار کنیم؛ چراکه بنا به شرایط، دارو بر اساس برنامه‌ریزی توزیع می‌شود.

حقیقت بابیان اینکه سهم زنجان از دارو در کشور بر اساس جمعیت 1.25 درصد است و این موارد تأمین می‌شود، اظهار کرده بود که در رابطه با آنفلوانزا هم تأکیددارم که درمان آن با آنتی‌بیوتیک نیست و نیاز چندانی هم به تزریق سرم وجود ندارد؛ ولی عده‌ای گمان می‌کنند به علت کمبود این موضوع مطرح می‌شود درحالی‌که این‌گونه نیست و منابع علمی این موارد را تائید می‌کنند. بیایید یاد بگیریم نسبت به هر چیزی بدبین نباشیم و واقعیت‌ها را درست بررسی کنیم.

در برخی از دارو وضعیت به‌مراتب بهتر شده است ولی وضعیت 80 درصد از داروها همان وضعیت قبلی است

 در این زمینه اما مهدی بیگدلی، رئیس انجمن داروسازان استان زنجان با اشاره به اینکه متأسفانه وضعیت دارو نسبت به چند ماه گذشته تغییری نداشته است، اظهار می‌کند: وضعیت برخی از داروها نسبت به گذشته بهتر شده است اما در کل می‌توان اذعان کرد که وضعیت 80 درصد از داروها همان وضعیت قبلی است. آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای عمومی نظیر داروهای مربوط به سرماخوردگی و آنفولانزا به‌صورت قطره‌چکانی به داروخانه‌ها داده می‌شود. وضعیت داروهایی مثل داروی «کورتون»، «داروهای مسکن» و«شیاف‌ها» همان وضعیت قبلی است و ما در تأمین این داروها با کمبود مواجه هستیم و وضعیت نسبت به گذشته چندان تفاوت ندارد.

وی در مورد ادعای «واردات دارو و بهبود کمبود دارو در کشور» اظهار کرد: ما که درزمینهٔ داروهای وارداتی که دولت اذعان کرده بود وارد کشور شده است چیزی را مشاهده نکردیم. شاید داروها آورده شده باشند منتهی این داروها را در پایتخت توزیع کرده‌اند. در زنجان غیرازآن داروهایی که هلال‌احمر آورد و اکثراً داروخانه‌ها آن دارو را مرجوع کردند هیچ‌چیز وارداتی برای جبران کمبود دارو ندیدیم.

بیگدلی اذعان می‌کند: متأسفانه مسئولین در این زمینه وعده پوشالی می‌دهند و مردم هم امیدوار می‌شوند و به داروخانه رجوع می‌کنند و از ما خواستار دارو هستند درحالی‌که دارویی نیست. در زنجان متأسفانه باوجود برخی از نگرش‌ها و نگاه‌های تنگ‌نظرانه مسئولین در بحث دارو عقب هستیم چراکه مسئولین هیچ برنامه‌ای برای بهبود وضعیت ندارند.

رئیس انجمن داروسازان استان زنجان مدعی است مشکل، مشکل قیمت دارو است و این مشکل هنوز که هنوز است حل‌نشده است و آنتی‌بیوتیک که باید 80 هزار تا 100 هزار تومان به فروش برسد، باقیمت 30 هزار تومان توزیع می‌شود. معلوم است که تولیدکننده در این وضعیت دارو تولید نمی‌کند!

در شرایط عادی با کمبود دارو مواجه هستیم

این مسئول با اشاره به اینکه ما هم در داروخانه مشکل‌داریم، اظهار کرد: به هر داروخانه 10 عدد آنتی‌بیوتیک می‌دهند و روزی برایش 40 تا 50 نسخه می‌آید که باید به آن‌ها آنتی‌بیوتیک بدهد. داروخانه چه‌کار باید بکند؟ بین بیماران انتخاب کند که به کدام بیمار دارو بدهد و به کدام بیمار دارو ندهد؟ واقعیت این است که ما در شرایط عادی با کمبود دارو مواجه هستیم و اگر خدایی نکرده با یک پیک بیماری مواجه شویم و ویروس داشته باشیم وضعیت به هم می‌ریزد.

به گفته بیگدلی ما اکنون درزمینهٔ داروهای عمومی دچار مشکل هستیم و در داروهای عمومی اصلاً وضعیت خوبی نداریم و هیچ سالی در این چندین و چند سال وضعیت به این شکل نبوده است و بعید هم می‌دانم که با شرایط پیش رو و  موضوعاتی که درزمینهٔ ارز و غیره پیش‌آمده است اتفاق خاصی درزمینهٔ بهبود وضعیت دارو پیش بیاید.

این مسئول افزود: دولت به‌خوبی واقف است که مشکل کمبود دارو از کجا آب می‌خورد ولی به خاطر اینکه اجازه افزایش قیمت دارو را نمی‌دهند این مشکلات ادامه‌دار می‌شود، برای تولیدکننده نیز صرف نمی‌کند. ارز 4 هزار و 200 کجا و. با ارز 40 هزار تومان کجا و هرروز هم دارد وضعیت بهتر می‌شود. متأسفانه هیچ امیدی نمی‌توان به اقتصادی داروخانه داشت آن‌هم درزمانی که انتظار هم داریم که به بیماران خدمات مطلوب بدهیم.

وی بابیان اینکه مالیات بر ارزش‌افزوده دارویی حذف شد، اذعان کرد: این موضوع مگر تا چه میزان می‌تواند بر روی قیمت دارو تأثیر بگذارد؟ و مواد اولیه‌ای که در ابتدا با 4 هزار و 200 خریداری می‌شد اکنون به 40 هزار تومان رسیده است و دولت هم که  به تولیدکننده دلار نمی‌دهد چراکه اگر ارز پرداخت می‌کرد، این وضعیت پیش نمی‌آمد. حتی زمانی که دلار 4 و 200 تومان بود  دارو در اولویت آخر دولت بود، درحالی‌که دارو باید در اولویت قرار می‌گرفت.

این مسئول بابیان اینکه مشکل ما خود وزارت بهداشت است، گفت:  در مجلس هم درزمینهٔ دارو حمایت چندانی وجود ندارد و مشکلات عموماً مشکلات ریشه‌ای هست! وضعیت صنعت دارو در کشور اصلاً وضعیت جالبی نیست، متأسفانه اکنون نیز نه‌تنها تحریم بانک جهانی هستیم بلکه تحریم‌های کشور را هم داریم مواد اولیه را نهایتاً می‌توان از چین و باواسطه وارد کنیم.

به ادعای بیگدلی قطعاً اگر این موضوع مدیریت شود و برایش برنامه‌ریزی صورت گیرد و بخش خصوصی را هم کمک کنند مشکلات حل خواهد شد! بنا بود چندین هزار میلیارد تومان در بحث تولید تسهیلات بدهند، ولی هنوز وام ندارند که بدهند که تولیدکننده مواد اولیه بگیرد و تولیدات داشته باشد و شاید کمتر از 10 درصد این مبلغ محقق شده باشد و وضعیت در این زمینه خیلی مبهم است.از طرفی هم باید قبول کنیم که بیشتر داروها در تهران در حال توزیع است، هرچند که در آنجا هم کمبودهایی دیده می‌شود.

تعهدات بیمه‌ها در طی این مدت 2 تا 3 برابر افزایش‌یافته است

وی بابیان اینکه دارویی که قیمت تمام‌شده آن، یک‌میلیون تومان است باقیمت 100 هزار تومان به دست مردم می‌رسد (اگرچه از این بابت خوشحال هستیم که مردم در تنگنا قرار نمی‌گیرند) باید توجه داشت که این وضع تا چه زمانی ادامه خواهد یافت ؟و باید وضعیت بیمه‌ها را در نظر بگیریم! تعهدات بیمه‌ها در طی این مدت 2 تا 3 برابر افزایش‌یافته است! چاره‌ی دیگری باید اندیشیده شود و باید این موضوع را به شکل دیگری مدیریت کرد تا این وضعیت پیش نیاید. ضمن اینکه معمولاً در بحث دارو تأمین ارز و تسهیلات و نقدینگی آخرین موضوعی است که به فکر دولت می‌رسد و آن موقع هم کار از کار می‌گذرد!

انتهای پیام/