برخی از بیماران: کاش مسئولان به جای حرف زدن، مشکلی از مشکلات بیماران را حل کنند!/ مدیر عامل انجمن ام.اس استان: تجهیزات میلیاردی در حال خاک خوردن است/ معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی استان: با معرفی یک مسئول فنی که دانشجو نباشد، مشکلات مربوط به این موضوع حل خواهد شد
پایگاه
خبری صدای زنجان نیوز/ زهره میرعیسیخانی: موضوع
آغاز فعالیت مرکز فیزیوتراپی انجمن ام.اس و گلایه این مجموعه از سنگاندازی
مسئولان دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان در راهاندازی این مرکز موجب ناراحتی و
نگرانی جمعی از بیماران این مجموعه شده است و برخی معتقدند که سنگاندازی علوم
پزشکی به جهت این است که راهاندازی این مرکز ممکن است بار ترافیکی بیماران مراکز
فیزیوتراپی سطح شهر را کم کند، مراکزی که از نظر شهروندان و بیماران مشکلات زیادی
دارند این حواشی موجب شده است عدهای معتقد باشند عدم حمایت دانشگاه علوم پزشکی
استان زنجان از آغاز به کار این مجموعه موجب گلهمندی برخی از پزشکان و خارج شدن
موضوع فیزیوتراپی از انحصار تعداد معدودی از پزشکان شود به نحوی که با فعالیت این
مرکز مافیای فعالیت فیزیوتراپیها به صورت انحصاری از بین برود. در این میان بیماران
ام.اس که بسیاری از آنها نیاز به این مرکز دارند خود را قربانی اصلی عدم همراهی دو
ساله دانشگاه علوم پزشکی استان با انجمن ام.اس میدانند چرا که علاوه بر سختیهای
درمان در مراکز فیزیوتراپی مرکز شهر باید هزینه بالاتری را برای طی مراحل پزشکی
خود پرداخت کنند.
علیرغم پیگیری مسئولان انجمن خیریه
ام.اس برای اخذ پروانه بهرهبرداری مرکز فیزیوتراپی و گلایهمندی بیماران این
انجمن بخاطر خاک خوردن این تجهیزات در انجمن، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی
استان زنجان در پاسخی کوتاه عنوان میکند که نهایت همکاری را برای ساماندهی این
موضوع داشتیم، با معرفی یک مسئول فنی که دانشجو نباشد، مشکلات مربوط به این موضوع
حل خواهد شد.
یکی از مشکلاتی که انجمن خیریه
حمایت از بیماران ام اس استان زنجان در سالهای اخیر با آن رو به رو بوده، عدم
صدور مجوز پروانه بهرهبرداری مرکز فیزیوتراپی آن است، موضوعی که مدیرعامل انجمن
ام اس استان زنجان در این رابطه عنوان میکند که چند سالی است که پیگیر این موضوع
بوده است، ولی سنگاندازی مداوم علوم پزشکی مانع از افتتاح این مرکز میشود.
مسئولان دانشگاه علوم پزشکی استان در اظهاراتی که اخیرا در فضای مجازی داشتند، دلیل
عدم اعطای مجوز به این مجموعه را نداشتن حداقلهای لازم برای بهرهبرداری این مرکز
عنوان کردند، این در حالی است که با توجه به خیریه بودن این مرکز، انتظار میرود
مسئولان امر حمایتهای بیشتری در این زمینه داشته باشند، چرا که خیریهها بنا است
تا بخشی از وظایف این ارگانها را عهدهدار شوند. طبیعی است که هر چه قدر این خیریهها
قویتر عمل کنند، مشکلات در حیطه درمان کمتر و کمتر خواهد شد.
کاش مسئولان
به جای حرف زدن، تلاش کنند مشکلی از مشکلات بیماران حل کنند
در این زمینه یکی از بیماران انجمن ام اس زنجان
که از وضعیت موجود گلایه مند است در گفتوگو با صدای زنجان اظهار میکند: تجهیزات
فیزیوتراپی که شاید ارزش میلیاردی داشته باشد، اکنون در این مرکز به دلیل عدم صدور
پروانه بهرهبرداری از سوی علوم پزشکی خاک میخورد، این در حالی است که بیماران
مبتلا به ام اس به دلیل مشکلات حرکتی که دارند؛ علیرغم مشکلات متعدد مالی و معیشتی
هزینه گزافی را برای رفتن به فیزیوتراپی پرداخت میکنند.
وی ادامه داد: چرا نباید
مسئولان در این زمینه به فکر مشکلات این بیماران باشند؟ متاسفانه شاهد هستیم که علیرغم
پیگیریهایی که مسئولان این انجمن در سالهای گذشته داشتهاند، این مشکل حل نشده
است؟ خیرین آمدهاند و در این زمینه هزینه کردهاند اما بیماران متاسفانه از آن
بهرهای نمیبرند! کاش مسئولان به جای حرف زدن، تلاش کنند مشکلی از مشکلات بیماران
حل کنند.
تجهیزات میلیاردی
در حال خاک خوردن است
«کاظم صلاحی مقدم»، مدیر عامل
انجمن ام.اس استان زنجان اما در این زمینه با اشاره به برخی از مشکلات پیشروی
انجمن ام.اس استان در گفتوگو با صدای زنجان اظهار میکند: این انجمن دارای یک
مرکز فیزیوتراپی است که با داشتن تجهیزات کامل و بهروز متاسفانه به دلیل نداشتن
پروانه بهرهبرداری، وسایلش در حال خاک خوردن است.
وی با بیان اینکه متاسفانه
مسئولان علوم پزشکی در زمینه ارائه مجوز این مرکز سنگاندازی میکنند و علیرغم پیگیریهای
مستمر، هنوز نتوانستهایم در این زمینه مجوزی اخذ کنیم؛ میگوید: انجمن ام.اس دو
مجوز موافقت اصولی درمانگاه عمومی و اختصاصی دارد. هر کدام از این درمانگاهها زیر
مجموعههایی دارند که اجباری و الزامی است و علوم پزشکی عنوان میکند که زمانی
مجوز فعالیت این درمانگاهها داده میشود، که پارامترهای
مدنظر علوم پزشکی از جمله تامین تمام تجهیزات بصورت همزمان و یکجا را رعایت کنید.
صلاحی مقدم میافزاید: اما
مسئلهای که وجود دارد، وجود قوانین دست و پاگیری است که در جهت اخذ این مجوزها
وجود دارد. مرکز فیزیوتراپی انجمن بنا بود در بخش درمانگاه تخصصی این مرکز فعالیت
داشته باشد که 11 درمانگاه تخصصی از جمله مرکز جراحی مغز و اعصاب زیر مجموعه آن
بود.
قوانین دست و
پاگیر
وی اظهار میکند: زمانی که
بنده وارد این مجموعه شدم و به دنبال اخذ پروانه بهرهبرداری این مرکز رفتم؛
کارشناسان علوم پزشکی عنوان کردند که تجهیزات همه زیر مجموعههای درمانگاه تخصصی
شما باید آماده باشد تا ما از آنها بازدید کنیم و پروانه بهرهبرداری داده شود. ما
عنوان کردیم که تنها میخواهیم درمانگاه فیزیوتراپی را راه بینداریم و آنها این
موضوع را امکانپذیر ندانستند.
وی میافزاید: برای حل این
مشکلات و نبود اعتبار برای تکمیل بخشهای دیگر درمانگاه تخصصی، در آن زمان کارشناس
علوم پزشکی ما را راهنمایی کرد تا یک درمانگاه ویژه و تخصصی فیزیوتراپی درخواست
دهیم؛ نه مرکز فیزیوتراپی زیرمجموعه درمانگاه عمومی و یا تخصصی!
صلاحی مقدم اظهار میکند: ما
دوباره برای گرفتن پروانه بهرهبرداری درمانگاه فیزیوتراپی برنامهریزی کردیم.
مراحل طی شد، سپس گفته شد که باید در هیئت امنای این انجمن یک فیزیوتراپ داشته باشید،
ما اکنون حدود 65 نفر هیئت امناء داریم و یک نفر فیزیوتراپ در آن نیست. اما چندین
متخصص مغز و اعصاب در آن حضور دارند، باز هم قبول نکردند و گفتند نمیشود. در مورخ
29/07/1401 در جلسه مجمع فوقالعاده اعضای هیئت امناء طبق اساسنامه با سه چهارم
آرا خود به دلیل نیاز و درخواست علوم پزشکی به فرد فیزیوتراپ رای دادند و ایشان
جزو اعضای هیئت امناء قرار گرفتند ولی مشکل عضویت ایشان در هیئت مدیره همچنان
باقی بود.
مسئولان علوم پزشکی عنوان کرد
که ایشان باید در هیئت مدیره هم باشند. به آنها گفتیم که این امکانپذیر نیست و
قوانین این اجازه را نمیدهد، اما قبول نکردند.
تجهیزات خاک
خورده؟
به گفته این مسئول، برای اینکه
یک نفر از هیئت امناء به هیئت مدیره بیاید، باید ایشان در ابتدا کاندیدا شوند و در
انتخابات انجمن شرکت کنند و سپس رای بیاورد. در عین اینکه خود این فرد باید از این
موضوع رضایت داشته باشد. از طرفی عمر فعالیت ایشان در هیئت مدیره نیز تنها دو سال
است و پس از دو سال، مدت زمان هیئت مدیره بودن ایشان نیز تمام میشود و دوباره باید
یک انتخابات دیگر صورت بگیرد و فیزیوتراپ دوباره انتخاب گردد، همین مسئله خود مشکلی
است (انتصابات به جای انتخابات)، اما مسئولان علوم پزشکی عنوان کرد که این مسئله
مشکل شما هست.
وی میافزاید: اعضای هیئت مدیره
انجمن اعلام کردند، متعهد میشویم که در انتخابات آینده فرد فیزیوتراپ را به هیئت
مدیره اضافه کنیم در این برهه یکی از اعضای هیئت مدیره قصد سفر به خارج کشور را
داشتند، وی در دفترخانه به صورت محضری موافقت خود را برای این موضوع اعلام کرد که
اگر مسئولان علوم پزشکی موافقت کند بقیه افراد نیز متعهد به این کار بشوند اما
علوم پزشکی قبول نکرد.
این مسئول خاطر نشان میکند: یکی
از خیرین شهر در حدود 500 میلیون تومان به انجمن کمک کرده بود و وسایل بخش فیزیوتراپی
را که با دلار 16 هزار تومانی خریداری کرده بودیم، داشت خاک میخورد. پیشنهاد
دادند که پروانه یکی از فیزیوتراپها را بگیرید و با آن کار کنید. در آن زمان خانمی
که دانشجوی دکترا بودند، اعلام آمادگی کرد که چون من اکنون نیازی ندارم، میتوانم
این پروانه را در اختیار شما قرار بدهم و شما از آن استفاده کنید. مدت مدیدی، پیگیر
این موضوع شدیم که از پروانه این خانم استفاده کنیم. در نهایت آمدند گیر دادند که
چون ساختمان و سند زمین به نام شما نیست و شما با راه و شهرسازی قرارداد دارید و
هر 6 ماه راه و شهرسازی قرارداد خود را تمدید میکند، شما مستاجر آنها هستید و نمیتوانید از پروانه شخص دیگری استفاده کنید.
صلاحی مقدم اظهار میکند: هر
چقدر به آنها گفتیم که فیزیوتراپ نمیخواهد خودش بیاید و ما
میخواهیم یک نفر پروانهاش را در اختیار ما قرار بدهد، تا ما استفاده کنیم، به
گوشش نرفت. بالاخره پس از مدتها، متوجه شدند که ما
چه میگوییم.
مسئله درب
ورودی
وی میافزاید: سپس گفتند ایشان
نمیتوانند از درب اصلی استفاده کند، چون شما ممکن است درب را ببیندید و ایشان بیرون
بمانند. مسئله دو تا سه ماه طول کشید تا آنها را توجیه کنیم که ما میخواهیم از
پروانه ایشان در این مرکز استفاده کنیم، ایشان خودشان فعلا نمیخواهند در این مرکز
حضور یابند. سه درب در انجمن وجود داشت! آنها را معرفی کردیم که بهانه آوردند یکی
دور است و دیگری هم سه پله دارد. سوال من این است که آیا تمام فیزیوتراپهای داخل
شهر بدون پله هستند؟
وی ادامه میدهد: خوشبختانه تک
دربی در کنار درب اصلی بود که بالاخره آن را قبول کردند. در این زمان فرد فیزیوتراپ
اعلام کرد واحدهای دکترایش را تمام کرده و میتواند به عنوان مسئول فنی مشغول بهکار
شود. اما آنها عنوان کردند که دانشجو نمیتواند به این موضوع ورود کند و باید
فارغ التحصیل باشد. طبق آییننامه موجود که گفته شده است فقط فارغ التحصیلان میتوانند
فعالیت داشته باشند، اعلام شد ایشان دردو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد فارغالتحصیل
هستند و در حال نوشتن پایان نامه دکترا هستند. در تهران هم این رویه وجود دارد؛ ولی
در نهایت اعلام کردند باید نفری را معرفی کنید که دانشجو نباشد و این خانم هم در
نهایت منصرف شد؛ چون وقت محدودی برای استفاده از پروانه خود داشتند.
رعایت حداقلهای
لازم برای افتتاح این مرکز
صلاحی مقدم نسبت به اظهارات
علوم پزشکی در رابطه با بحث فیزیوتراپی مبنی بر رعایت حداقلهای لازم برای افتتاح
این مرکز، اظهار کرد: براساس این اظهارات آنها اذعان کردند که انجمن باید حداقلها
که شامل تجهیز تمامی بخشهای عمومی، داخلی، دندانپزشکی و مامایی هست را رعایت
کند. سوال اینجاست است که این موارد حداقل هستند؟
وی میافزاید: بخش عمده بیماران
این انجمن مشکل حرکتی دارند و نیاز به فیزیوتراپی دارند و هزینههای گزافی را
امروز برای درمان خود هزینه میکنند. متاسفانه هزینه فیزیوتراپی این قشر بسیار
بالا است و اغلب اعضا توان پرداخت این هزینهها را ندارند و شاید اینکه ما انتخاب
کردیم که این بخش را زودتر از سایر بخشهای درمانی افتتاح کنیم، ناشی از همین نیاز
است. در این زمینه دچار مشکل هستیم و متاسفانه علیرغم تهیه تجهیزات، پروانه بهرهبرداری
این مرکز داده نمیشود! اگرچه هلال احمر کمکهایی در این زمینه به اعضای ما میکند
ولی داشتن یک مرکز فیزیوتراپی میتواند بخش عمدهای از مشکلات این بیماران را حل
کند.
این مسئول خاطر نشان میکند: این
خیریه بنا است که بخشی از وظایف دولت را متحمل شود و باری از دوش آنها بردارد،
اما متاسفانه آنها خود در این زمینه مانعتراشی میکنند
و اجازه نمیدهند که 900 بیمار تحت پوشش ما، از خدمات فیزیوتراپی بهرهمند شود.
وی با اشاره به اینکه برای حل
این مسئله از طریق نمایندگان مجلس نیز کمک گرفتهایم، اظهار کرد: نماینده مجلس
(مصطفی طاهری) از این انجمن بازدید کردند و با طرح این مسائل، معاون درمان را
فراخواندند وعنوان کردند که کارها را سر و سامان بدهند، اما هیچ اتفاقی در این زمینه
نیفتاد.
وظیفه داریم
تا زمانی که بیمار درد می کشد، فریاد بکشیم
وی اظهار میکند: مسئولان علوم
پزشکی زنجان عنوان میکند شما اگر درمانگاه عمومی میخواهید باید تجهیزات تمامی
بخشها را همزمان بیاورید ولی مشکلمان بحث تامین تمامی این تجهیزات است. چون ما
بودجه دولتی نداریم و خیرین بزرگوار باید به این موضوعات ورود داشته باشند تا
بتوان در این زمینه کاری کرد. اما وقتی خیری هم میآید و میبیند که دستگاههای خریداری
شده اینجا خاک میخورند، انگیزه خود را برای کمک از دست میدهد. این موضوع برای ما
بسیار سخت است. طبق فرمایش مقام معظم رهبری که تاکید دارند باید کاری کنیم که بیماران
جز رنج بیماری درد و دغدغه دیگری نداشته باشند ما مسئولان انجمن وظیفه داریم تا
زمانی که بیمار درد می کشد، فریاد بکشیم.
پاسخ چند
کلمهای
در این زمینه «وحید توپچی
خسروشاهی»، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، با اشاره به اینکه ما نهایت
همکاری را برای ساماندهی این موضوع داشتیم، به گفتن همین جمله بسنده کرد که با
معرفی یک مسئول فنی که دانشجو نباشد، مشکلات مربوط به این موضوع حل خواهد شد.
انتهای
پیام/