«حال همه ما خوب است» نمایشی است به کارگردانی «علیرضا همتیان» که با موضوع جنگ، از یک تا ششم مهرماه هر روز در ساعت 19 در پلاتو ماندگارفرهنگسرای امام خمینی به روی صحنه میرود
زهره میرعیسی خانی- «حال همه
ما خوب است» نمایشی است به کارگردانی «علیرضا
همتیان» که با موضوع جنگ، از یک تا ششم
مهرماه هر روز در ساعت 19 در پلاتو ماندگارفرهنگسرای امام خمینی به روی صحنه میرود.
این نمایش به نویسندگی «باقر
سروش» است و رضا یاوری و پریسا دوستی و
نازنین رفیعی و محمد حسین محمدی در این نمایش به نقش آفرینی پرداختهاند.
علیرضا همتیان در خصوص موضوع این نمایش میگوید: نمایشنامه این کار از
آقای باقر سروش است که از دوستانی است که
در تهران کار میکنند و من پس از خوانش نمایشنامه ایشان با توجه به اینکه
کار را بسیار دوست داشتم، و با پس زمینه ذهنی من بسیار نزدیک بود تصمیم به اجرایش
گرفتم.
وی ادامه داد: فضای این
تئاتر مربوط به ماجرای بمباران سردشت است که
در دوره جنگ اتفاق افتاده است که
بسیاری از مردم این شهر طی بمباران شیمیایی این منطقه از بین رفتند و من زمانی که
این متن را خواندم نیتم اجرای عمومی بود و در حین کار دوستان و همکاران توصیه
کردند که این کار را در جشنواره فتح خرمشهر که در آبان ماه برگزار میشود، بفرستیم
که متن آن را برای این جشنواره فرستادیم و آنها از متن خوششان آمد و مهر قرار است
جواب قطعی بدهند که کار پذیرفته شده است یا خیر؟
این کارگردان افزود: این
نمایش در مورد مردی است به نام «ناصر» که کارش شکار کبک است و او روزی در صحرا در حال شکار کبک است که احساس میکند که کبکها
دارند از بین میروند و نمیتوانند نفس بکشند و این برای او خیلی
عجیب است و وقتی به شهرش برمیگردد میبیند که
کل مردم شهر از بین رفتهاند و در خانه نیز با جنازههای دختر و پسر و زنش
رو به رو میشود و چون در حال گرفتن عروسی
برای پسرش بوده است مرگ پسر و خانواده اش را باور نمیکند و در واقع به نوعی با
خانواده اش همچنان در حال زندگی است و در لحظاتی
با خانوادهاش حرف میزند.
وی افزود: در پایان نمایش با
توجه به شرایط و آب و هوای منطقه ای که ناصر سکونت دارد او هم کم کم سرفه میکند و
در پایان شهید میشود.
همتیان با اشاره به اینکه
طبق نظرات کارشناسان بازبینی این نمایش،
کار از خود متن بهتر از آب در آمده است، گفت:
در اصل متن این نمایش تک گویی است
و در واقع من به عنوان کارگردان این نمایش خانواده او را وارد این نمایش کردهام
تا کار چشمگیرتر شود.
وی در پاسخ به اینکه «فضای
تئاتر استان دارای چه مشکلاتی است؟» افزود: من بیشتر در زمینه کار کودک و تئاتر
عروسکی فعالیت داشتهام و لیسانس و فوق لیسانسم در زمینه تئاتر عروسکی
است اما در مدتی که در استان زنجان فعالیت
داشتهام شاهد برخی از کم لطفیها و مشکلات در این حوزه بودهام، چنانچه در چند روز پیش در جشنوارهای شاهد بودم که در
برخی از شهرستانها فرمانداران و مسئولان کشوری در جهت شاساندن تئاتر در فضای شهری و کشوری کوششهایی می کنند در
حالی که در استان بارها به شهرداری رفتهام
تا از بردهای شهری برای تبلیغات استفاده
کنیم ولی متاسفانه شاهد این بوده ام که در
قبال برد تبلیغاتی از ما 700 بلیت تئاتر خواستهاند
و در حالی که ما 300 بلیت را در اختیارشان قرار میدهیم جالب است که حتی یک نفر هم
برای تماشای تئاتر نمیآید تا تئاتر را
ببینند و این موارد جزو عجایب این استان
است.
این کارگردان با اشاره به اینکه با توجه به اینکه
خودم هم جزو کارکنان آموزش و پرورش هستم، بارها شده است برای اجرای تئاتر یکی از
سالنهای تئاتر آنها را در خواست دادهام که در این مورد با مشکلات زیادی روبه رو هستیم،
افزود: با وجود آشناییهایی که من با بدنه
آموزش و پرورش دارم شاهد هستم که برای یک سالن مجبور هستیم 70 درصد از هزینه اخذ شده را برای سالن پرداخت کنیم و تنها 30
درصد به کارگردان و عوامل اجرایی اختصاص
می یابد.
وی افزود: جالب است که این
مبلغ بسیار تر از هزینه اجاره سالن در تهران
است و در تهران سالنهای خصوصی 70 ، 30
است و 70 درصد برای کارگردان و عوامل آن و 30 درصد برای اختصاص سالن است در حالی که بیشترین سنگینی کار بر روی کارگردان و عوامل اجرایی است و این فضاها بسیار
اذیت کننده است.
همتیان افزود: بیشتر
تماشاگران تئاتر استان از همان اهالی تئاتر است و در واقع کمتر کسی را میبینیم
که برای تماشای تئاتر با خانواده خود بیاید. از طرف دیگر هنوز فرهنگ سازی نشده است
که هر کسی که برای تئاتر میآید باید هزینه بلیط خود را پرداخت کند و همه به دنبال
دریافت بلیط رایگان هستند حتی برخی از اهالی تئاتر هم در این زمره قرار دارند.
وی با اشاره به عدم حمایتها
از تئاتر استان اظهار کرد: چند مدت پیش آقای حسین نجفی مسئول انجمن تئاتر استان با توجه به اینکه این
کار من در حوزه دفاع مقدس قرار دارد با مرکز حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس صحبت کرده
بودند تا در این زمینه به ما کمکی کنند و بخشی از هزینهها را متقبل شوند که حفظ
آثار و ارزشهای دفاع مقدس تنها 500 هزار تومان را متقبل شده بود و آن هم باید برای
دریافت این هزینه نامه نگاری و دوندگیهای بسیاری انجام میدادیم که همین موضوع باعث دلسردی اهالی تئاتر در استان
میشود.
این کارگردان افزود: متاسفانه
کارها در زنجان خیلی عقب افتاده است و اهالی تئاتر خود را به روز نمیکنند و یک
عده هم هستند که متاسفانه چوب پیش کسوت بودن را دست گرفتند و در سر و صورت بچههای
جوان میزنند در حالی که خودشان هم راه
درستی را نمیروند و گاها شاهد هستیم که مسائلی که در برخی از ورکشاپهای آنها مطرح
میشود مباحثی هستند که اشتباه هستند و این موارد جزو مشکلات فضای تئاتر استان است.
وی با اشاره به مشکل دیگری
که در این زمینه وجود دارد ، گفت: یکی دیگر از مشکلات دیگری که در این زمینه وجود
دارد این است که برخی از افرادی که به هر نحو در برخی از جشنوارهها مقام می آورند
و یا در برخی از کلاسها شرکت میکنند دچار یک خود بزرگ بینی میشوند و حتی سلام
پیشکسوتان این حوزه را نمی دهند که
امید است به بلوغی در تئاتر برسیم که این
مشکلات کمتردیده شود.
همتیان در پاسخ به اینکه
برخی از افراد موضوعاتی مثل جنگ را موضوعات مناسبتی میدادند و فکر میکنند که افرادی که وارد تئاتر حرفهای
میشوند نباید وارد این حوزه شوند، نظر شما در این خصوص چیست؟ افزود: من نه آدم
چندان سیاسی هستم و نه آدمی هستم که
موضوعات این چنینی را نادیده بگیرم . من خودم بچه دوران جبهه و جنگ هستم و بیشتر
ین اثاری که دارم مربوط به دفاع مقدس است و نمی خواهم شعار بدهم ولی حس و حالی که
در آن دوران بود به هیچ عنوان قابل تکرار نیست و برای خیلی افراد این موضوعات هم
قابل باور نیست مخصوصا کودکان این دوران
که حتی جنگ را به چشم ندیده اند .از جنگ و شعار های آن اگر بیرون بیاییم می توانیم ببینیم که مادری در خانه مشغول شیر دادن کودک خود بوده
است و در این زمان خانه بر سرش خراب شده
است . من کاری ندارم که چه کسی با چه نیتی به جبهه رفته است و چه اتفاق هایی پس از
جنگ رخ داده است ، اما آنچه برای من اهمیت دارد این است که تصویری از وقایع
آن دوران قابل لمس برای افراد این دوران
بسازم .
وی افزود: به هیچ عنوان نمیشود
از فضای جنگ و آنچه پشت سر گذاشتهایم
گذشت و اگر پنج نفر هم از این فضا چیزی بیاموزد، بد نیست گاهی مردم تلنگری به مردم
بزند و به دنبال این نیستم که جامعه را
عوض کنم و مردم را تغییر بدهم و به نظر من این احمقانهترین نوع تفکر است و در واقع قرار نیست همچین اتفاقی هم بیفتد و
من تنها دارم حرف میزنم و ممکن است پنج نفر خوشش بیاید و پنج نفر دیگر خوشش نیاید.