این روزها در فضای مجازی معلمانی هستند که به شیوه‌های مختلف در فضای مجازی به تدریس می‌پردازند. «سیده لیلا حسینی» از آن دسته از معلمان دلسوزی است که با شیوع کرونا و تعطیلی مدارس اقدام به تدریس در شبکه اجتماعی پرداخته است.او و دانش‌آموزانش در این روزها با هم حروف الفبا را می‌آموزند.

نمی‌توان امر آموزش و تعلیم و تعلم را در زمان شیوع کرونا نادیده گرفت

به گزارش روزنامه صدای زنجان «سیده لیلا حسینی» با اشاره به اینکه با وجود پیشرفت‌های تکنولوژی و فراهم آمدن فضای آموزش‌های مجازی، همچنان برگزاری کلاس‌های حضوری و تعامل معلم و دانش‌آموز الزامی است، گفت: پل ارتباطی که بین معلم و دانش‌آموز وجود دارد در آموزش‌های مجازی کمرنگ‌تر است و این به نوعی آسیبزا است.

وی با اشاره به اینکه در شرایط شیوع کرونا و پدید آمدن بحران پیش روی جوامع مسلما نمی‌توان امر آموزش و تعلیم و تعلم را نادیده گرفت، افزود: از همین رو باید از تکنولوژی برای ایجاد ارتباط مجازی استفاده کرد هرچند که مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد.

اپلیکیشنهای مورد استفاده آپلود یک عکس را به سختی انجام می‌دهند

این معلم آموزش ابتدایی اظهار کرد: بستر نامناسب ارائه شده در نظام آموزشی و اپلیکیشن‌ها ونرم افزارهای در نظر گرفته برای آموزش مجازی به هیچ وجه آموزش مجازی را ساپورت نمی‌کنند و حتی نمی‌توان یک عکس ساده را  در این اپلیکیشن‌ها آپلود کرد.

وی ادامه داد: به دور از تمام غرض‌ورزی‌ها باید اذعان کنم تا هفته گذشته از اپلیکشین «ایتا» استفاده می‌کردم که ایتا کلا تعطیل شد و هیچ چیزی را ساپورت نمی‌کند و همین موضوع باعث شده است تا اکنون در نرم‌افزار «روبیکا» در حال فعالیت و برگزاری کلاس‌هایم به صورت مجازی باشم و متاسفانه اپلیکیشن‌های دیگری که به مراتب کار آدم را راه می‌اندازند، مورد حمایت نیستند و اجازه استفاده از این اپلیکیشن‌ها نیز داده نمی‌شود و همین موضوع کار ما را هم سخت می‌کند.

عدم دسترسی والدین به گوشی هوشمند و اینترنت از مشکلات پیش روی آموزش مجازی

وی ادامه داد: از طرفی دیگر همه دانش‌آموزان و اولیا به فضای مجازی دسترسی ندارند. من معلم روستا هستم و متاسفانه از تعداد 23 دانش‌آموز موجود در کلاسم در حال حاضر 14 دانش‌آموزدر این بستر فعال هستند و باقی دانش‌آموزان من به این بستر دسترسی ندارند.

حسینی خاطرنشان کرد: مورد دیگری که وجود دارد این است که علیرغم دسترسی برخی از خانواده‌ها به گوشی همراه و اینترنت، یکسان نبودن اپلیکیشین معرفی شده از سوی آموزش و پرورش نیز به دغدغه‌ والدین تبدیل شده است به گونهای که   خانواده‌ای  که دارای سه دانش‌آموز هستند باید در یک گوشی همراه نرم‌افزار و اپلیکیشینهای متفاوتی را نصب کنند چرا که اپلیکیشین‌های متفاوتی از سوی دبیران معرفی می‌شود که والدین برای اینکه شرایط را مهیا کنند مجبور به نصب هر سه نرم افزار هستند که این نیز خود مشکلاتی را برای آموزش مجازی ایجاد می‌کند.

نظام آموزشی باید به فکر تمام اقشار باشد

این معلم با اشاره به اینکه باید امکانات به صورت یکسان هم برای معلمان و هم برای دانش آموزان فراهم شود، گفت: نظام آموزشی باید به فکر تمام اقشار جامعه باشد و امکانات را به صورت یکسان برای همه دانش‌آموزان اعم از مرفه و غیرمرفه تهیه کند و اگر نظام آموزش و پرورش توانست به همه افراد درگیر آموزش یک سیم کارت، تبلت و اینترنت  رایگان هدیه دهد در آن زمان می‌تواند مدعی این باشد که آموزش مجازی در سطح کشور به طور کامل رعایت می‌شود.

وی با اشاره به وجود مشکلات اینترنتی خاطرنشان کرد: سرعت پایین اینترنت  دغدغه‌های بسیاری را  برای معلمان و  دانش آموزان ایجاد می‌کند. سرعت اینترنت خانگی بسیار پایین است و نمی‌توان به راحتی در این شرایط از آن بهره برد. به مراتب سرعت دیتای گوشی‌های همراه بالاتر است ولی با این وجود زمان طولانی صرف آپلود کردن فیلم و عکس در زمینه آموزشی صرف می‌شود که این موضوع خود باعث کلافگی افراد است.

مدیریت دانش‌آموزان در این فضا به سختی صورت می‌گیرد

حسینی افزود: مدیریت دانش‌آموزان در این فضا نیز به مراتب سخت‌تر است به طوری که من به عنوان یک معلم به تک تک دانش آموزان تکلیف می‌فرستم و دانش‌آموزان پس از انجام این تکالیف، آنها را برای من ارسال می‌کنند و من باید همه این تکالیف را بررسی و رصد کنم که این کار در این شرایط به سختی رخ می‌دهد.

سواد فضای مجازی از نیازهای حرفه‌ای معلمان

وی افزود: سواد فضای مجازی نیز اهمیت به خصوصی دارد و معلمان باید  نسبت به آن آگاهی  و مهارت داشته باشند. در این میان همکارانی داریم که نسبت به این فضا از آگاهی کافی برخوردار نیستند و نمی‌توان به او خرده گرفت چرا که همه این موارد نیاز به زیرساخت و آموزش دارد و در این شرایط به کارگیری این افراد به سختی صورت خواهد گرفت. ضمن اینکه به صورت میانگین شاید از ده معلم یک نفر از سواد کافی فضای مجازی آگاهی داشته باشد.

آموزش از طریق رسانه ملی چندان طرفدار ندارد

این معلم خاطرنشان کرد: به نظر نمی‌رسد که آموزش از طریق رسانه ملی چندان بتواند مثمرثمر باشد چرا که دانش‌آموزان زمانی که در کلاس هستند و شرایط برای درس خواندن مهیاتر است و به دلیل حجب و حیا و خجالتی که از معلم دارند و یا احترامی که برای او قائل هستند به سختی درس گوش می‌دهند و در چنین موقعیتی چطور می توان انتظار داشت که دانش آموز در خانه که هر یک از افراد خانواده به کاری مشغول هستند، بتواند بر روی درس تمرکز کند و همین موضوع بر تمرکز دانش‌آموز بر روی درس به شدت تاثیرگذار است.

این معلم افزود: هیچ کدام از دانش‌آموزان من از آموزش‌های شبکه آموزش استقبال نکردند و از من می‌خواستند که خودم در این زمینه نسبت به تدریس مجدد اقدام کنم و بنا به اصرار آنها بود که تصمیم به آموزش مجازی آنها گرفتم.

مسئولین باید نسبت به شرایط موجود تعیین تکلیف کنند

وی با اشاره به اینکه مسئولین باید نسبت به شرایط موجود و تشکیل کلاس‌های مجازی تعیین تکلیف کنند، افزود: مسئولین باید در این زمینه هر چه سریع‌تر به معلمان تعیین تکلیف کنند و مشخص کنند که کلاس‌های مجازی تا کجا و تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟ برفرض مثال اگر امتحانات خرداد ماه نیز به شیوه مجازی برگزار شود من معلم بر اساس چه استدلالی باید به دانش‌آموز نمره بدهم؟ البته در مقطع ابتدایی این موضوع چندان اهمیتی ندارد چرا که نمرات آن‌ها به صورت کیفی هست اما دانش‌آموزان کنکوری نمی‌توانند با چنین شرایطی خود را وفق بدهند و کار بسیار مشکلی است و یکی از نزدیکان من دبیر فیزیک است که واقعا نمی‌داند با آموزش مجازی چگونه به دانش آموزان خود تدریس کند.

وی ادامه داد: گفته می‌شود که به محض بازگشایی مدارس یک ماه به سال تحصیلی افزوده خواهد شد. اگر قرار است که یک ماه به سال تحصیلی اضافه شود پس من برای چه باید یک ماه از زمان تعطیلی را وقت و هزینه بگذارم و به دانش‌آموزان آموزش بدهم و در یک ماه اضافه شده من چگونه باید دانش‌آموز را در کلاس نگه دارم و آیا بنا است تا تدریس تکراری داشته باشم؟ ضمن اینکه یک سری از دانش‌آموزان من در کلاس حضور ندارند و من باز مجبور هستم پس از شروع مدارس برای آن‌ها وقت بگذارم. اگر قرار نیست تمدید شود و ما بنا است با همین فضای مجازی به دانش آموزان تدریس کنیم و دانش‌آموزان باید حتما در این فضا شرکت داشته باشند این نیز باید مشخص شود که من به عنوان یک معلم شرایط خود را بدانم و در این زمینه برنامه‌ریزی داشته باشم. ضمن اینکه در حال حاضر برخی از معلمان در این فضا تنها به تمرین و مرور می‌پردازند و اصلا نسبت به تدریس اقدام نمی‌کنند.

همکاری والدین در اصل آموزش مجازی ضروری است

وی با اشاره به اینکه به جرات می‌توان گفت که در آموزش مجازی اگر والدین همکاری نداشته باشند به هیچ عنوان نمی‌توان پیشرفت کرد، اظهار کرد: اگر اولیا امکانات را فراهم نکند و یا این موضوع را بی‌اهمیت بدانند و به هر دلیلی در این زمینه با معلمان همکاری نداشته باشد آموزش مجازی به درد نمی‌خورد چرا که در این شرایط دانش آموز در کنار معلم نیست تا معلم نسبت به پیشرفت او آگاهی یابد و بداند که آیا این دانش‌آموز مطلب را دریافت کرده یا خیر؟ و در این میان والدینی نیز داریم که خیلی راحت می‌گویند که با این شرایط من دوست دارم کودکم یک سال دیگر بماند و سال آینده دوباره همین مقطع را بخواند چرا که آموزش مجازی در کشور ما هنوز آن طور که باید معرفی نشده است و از سوی دیگر زیر ساخت‌ها و بستری مناسب برای آن فراهم نیست که بخواهد معرفی شود.

وی در پاسخ به اینکه «آیا دانش‌آموزان با فضای مجازی و آموزش به این طریق ارتباط برقرار می‌کنند»، گفت: به هرحال دانش‌ آموزان این دوره متولدین سال‌های 90 هستند و این دانش‌آ‌موزان نسبت به فضای مجازی اطلاعات خوبی دارند و کار کردن با آن را بلد هستند و برای من به راحتی فایل صوتی و تصویری می‌فرستند، اما می‌توان اذعان داشت که در این زمینه هیچ آموزشی نمی‌تواند جایگزین آموزش حضوری و تعاملی که یک معلم با دانش آموز خود در کلاس درس دارد، باشد.