پایگاه خبری صدای زنجان- یک کارآفرین زنجانی اظهار کرد: توصیه‌ام به افرادی که در پی کار هستند این است که به سراغ کارهای هنری بروند چرا که فضای کارهای هنری بسیار وسیع است به طوری که می‌تواند به کمک آنها بیاید. کارهای دستی واقعال زیاد است و می‌توانند از این طریق وارد شوند و خوداشتغالی کنند.

«مریم جعفریان» متولد سال 63 است. او کارشناس ارشد روانشناسی دارد اما دست روزگار او را به سمت ساخت لوازم سرامیک برده است و به قول خودش تحصیلاتش چندان اربتاطی با کاری که اکنون انجام می‌دهد، ندارد. او می‌گوید: دوست داشتم که وارد حوزه هنری بشویم و از دوران راهنمایی بسیار به نقاشی علاقه داشتم. حدود 3 سال پیش علاقه‌مند به رشته مینا‌کاری شدم و در ابتدا وارد این حوزه شدم و سپس با هنر سرامیک آشنا شدم.

سه سال پیش فعالیتم را شروع کردم

وی ادامه می‌دهد: پیش از این اصلا با هنر سرامیک آشناییتی نداشتم اما 3 سال پیش با شروع به کارم در این حوزه، در طبقه پایین خانه‌مان یک کارگاه کوچک باز کردم و فعالیت‌هایم را در آنجا دنبال کردم.

به گفته این هنرمند، سرامیک یکی از شاخه‌های هنر سفالگری است که ظروف و اشیا با گِلی تحت عنوان« گل سفید» ساخته می‌شوند. شناخت مردم از سفالگری بیشتر به واسطه گل رس است اما در هنر سرامیک ما با گل سفید سر و کار داریم اگر چه تکنیک‌ها چندان متفاوت نیستند. فقط درصد فلزاتی که در گل سفید وجود دارد، کمتر از رس است !

وی اظهار می‌کند: پیشینه سفال ایران به 12 هزار قبل از میلاد برمی‌گردد و از همان سال مردم به صورت دستی و ابتدایی این هنر را انجام می‌دادند ولی به مرور یاد گرفتند که ظروف ساخته شده را در کوره قرار بدهند و لعاب بزنند.

جعفریان اظهار می‌کند: در استان ما آموزشگاهی وجود ندارد که این هنر را به هنرمندان بیاموزد. تنها فنی و حرفه‌ای، آموزش کار با چرخ سفالگری را می‌دهد ولی روش ریخته گری را آموزش نمی‌دهد (سرامیک را بیشتر با روش ریخته‌گری کار می‌کنند و در این کار از قالب‌های گچی استفاده می‌برند). من خود بیشتر به روش تجربی وارد این کار شدم، ضمن اینکه با اساتید این حوزه ارتباط گرفتم و یک چیزهایی را آموزش دیدم!

هیچ نهادی از هنرمندان اشتغال آفرین حمایت نمی‌کند

این هنرمند مدعی است که سفالگری و سرامیک سازی نیاز به یک سری تجهیزات ازجمله کوره و وسایل کارگاهی دارد و گاها افراد توان خرید این ابزارآلات را ندارند. ضمن اینکه هیچ نهادی نیز از این هنرمندان حمایت نمی‌کند تا کسی که همت کرده است و می‌خواهد مشاغل خانگی راه بیندازد، بتواند از حمایتهای موجود بهره ببرد از همین رو من در جواب بسیاری از افرادی که می‌خواهند آموزش ببینند در ابتدا مطرح میکنم که باید کوره و تجهیزات داشته باشند. من واقعا اگر ببینم کسی تجهیزات لازم را داشته باشد به او آموزش می‌دهم ولی افرادی هم هستند که آموزش می‌بینند و بعد تازه به نقطه ای میرسند که وقتی کوره نداریم چه کار باید بکنیم؟

برق و میزان مصرف آن یکی از مشکلات پیش روی فعالان حوزه سرامیک

وی با اشاره به اینکه متاسفانه به سختی وام خود اشتغالی در این زمینه داده می‌شود، می‌افزاید: اکنون سه سال هست که مجوز تولید انفرادی دارم ولی هنوز نتوانستم که یک وام بگیرم. و برای شروع این کار حدود 100 میلیون تومان لازم است. 30 تا 40 میلیون تومان برای کوره و باقی هزینه نیز برای تجهیزات دیگری که به هر حال برای شروع کار و ادامه آن لازم است. ولی یک نفر بخواهد این کار را شروع کند می‌تواند کارآفرینی هم کند و در زمینه تولید ورود پیدا کند. ضمن اینکه ما انتظار حمایتی هم نه از اداره میراث فرهنگی و صنایع دستی و نه از اداره برق داریم و فقط می‌گوییم که اجازه بدهید که ما تنها کار خودمان کنیم!

جعفریان می‌گوید: ما از این مساله نگران هستیم که بیایند بگویند برق زیادی مصرف می‌کنید و کار را تعطیل کنند و متاسفانه شاهد هستیم که در برخی موارد همکاران خود اشتغالزایی کردند و اداره برق آمده آن را تعطیل کرده است. و به این افراد گفته که یا باید یک کارگاه مجزا بگیرید که آن هم واقعا هزینه زیادی میبرد و یا اینکه کلا جمع کنید و جریمه هم شدند که از مشکلات این حوزه هستند.

تنها به دنبال درآمدزایی از این کار نبودم

وی ادامه می‌دهد: در ساختن ظروف سرامیکی هم می‌توان ‌خلاقیت به خرج داد و هم می‌توان کپی از کار دیگران داشته باشیم اما آن کاری که درش خلاقیت و روح و عشق است بیشتر مورد پسند واقع می‌شود و موفقیت به دست می‌آورد و واقعا مشاهده می‌کنیم که با کارهای دیگر فرق می‌کند. از سوی دیگر نیز می‌توان دید که برخی از افراد تنها به دنبال کار بازاری هستند وبرخی از کارها تنها برای فروش ساخته می‌شوند که شاید چندان در آن خلاقیتی هم نیست. این است که وقتی کاری با عشق ساخته شود و از روح خودمان توی آن مایه بگذاریم متفاوت خواهد بود.

این هنرمند در رابطه با درآمدزایی این رشته می‌گوید: بسیاری از افراد می‌آیند می‌پرسند که من اگر هزینه کنم آیا این کار برای من صرفه  اقتصادی خواهد داشت و هزینه اولیه من از این کار نیز در می‌آید. من خودم وقتی به سراغ این کار می‌رفتم به درآمدزایی فکر نکردم و اصلا فکر نمی‌کردم که بشود از این طریق درآمدزایی کرد و بیشتر به خاطر این بود که به این کار علاقه و عشق داشتم و یک جورهایی احساس مفید بودن بکنم. بسیاری از افراد هستند که با داشتن مدرک تحصیلی، بیکار هستند و گاها احساس بیهودگی می‌کنند و برای خود من برای اینکه از این احساس در بیایم سراغ این کار رفتم و وقتی ظروف را به صورت محدود ساختم با استقبال اطرافیان رو به رو شدم و همه خوششان می‌آمد و این رویه لذت بردن اطرافیان آدم را خوشحال می‌کند و مشوقی برای ادامه کار با توان بیشتر می‌شود و این نیرویی که از درون آدم را برای ساختن برمی‌انگیزد. در واقع وقتی شما کاری را می‌سازید و استقبال می‌شود و برای شما در آمدزایی دارد این عوامل مشوق می‌شود تا کار خود را ادامه بدهید.

وقتی وارد این کار شدم احساس آرامش یافتم

این کارآفرین خاطرنشان کرد: وقتی وارد این کار شدم احساس آرامش پیدا کردم به طوری که گاهی اصلا متوجه گذر زمان نمی‌شدم یعنی این قدر زمان سریع می‌گذشت که من متوجه آن نبودم و این قدر که کار با دست لذتبخش است که کسی گذر زمان را حس نمی‌کند.

جعفریان در مورد نحوه ارائه فروش محصولات خود می‌گوید: در ابتدا از طریق فروش اطرافیان کارم را شروع کردم و سپس به من پیشنهاد نمایشگاه دادند و با همکاران یکی دو نمایشگاه زدیم و با همکاران فعالیت داشتیم و سپس وارد فضای مجازی شدیم و در فضای مجازی مجال بیشتری بود تا با آدمهای بیشتری بگیرم و در این زمان.چند گالری‌دار با من تماس گرفتند و از من کار خواستند تا کارهایم را برای آنها بفرستم و اکنون چند سالی است که در گالری‌ها کارهایم به فروش می‌رود. در خود زنجان نیز فروشگاه فرهنگی و هنری فرهنگان واقع در راه آهن کارهایم را عرضه  و به فروش می‌رساند.

وی در پایان اظهار می‌کند: توصیه‌ام به افرادی که در پی کار هستند این است که به سراغ کارهای هنری بروند چرا که فضای کارهای هنری بسیار وسیع است به طوری که می‌تواند به کمک آنها بیاید. کارهای دستی واقعا زیاد است و می‌توانند از این طریق وارد شوند و خود اشتغالی کنند.

انتهای پیام/

خبرنگار: زهره میرعیسی‌خانی