پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ زهره میرعیسی‌خانی: 19 آگوست ( مصادف با 28 مرداد ماه ) در تقویم بسیاری از کشورهای جهان به عنوان روز جهانی عکاسی نام‌گذاری شده است. این روز فرصتی است تا نگاهی به عکاسی خبری و عکاسان خبری فعال در این زمینه داشته باشیم.  

عکاسی خبری یکی از پرچالش‌ترین حوزه‌ها در هنرعکاسی است. هنری که به واسطه آن، قشر عظیمی از اجتماع با تصویری از وقوع یک اتفاق و یا رویداد واقعی نسبت به آن واقعه آگاهی می‌یابند.

این بخش از خبرنگاران همواره با مشکلات بسیاری رو به رو هستند و علاوه بر دغدغه‌های مالی و معیشتی که دارند، با خطر و استرس کاری بالا مواجه هستند. این مسئله در استان زنجان باعث شده است که بخش اعظمی از عکاسان خبری علاوه بر فعالیت خود در این حوزه، شغل و یا مشاغل دیگری را نیز برای امرار معاش داشته باشند.

عکاس خبری جدیدی در استان تربیت نمی‌شود

«رضا ولایی»، یکی از عکاسان خبری استان با اشاره به اینکه هیچ یکی از عکاسان خبری از سوی خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها حمایت و پشتیبانی نمی‌شوند، اظهار کرد: این عکاسان حقوق و بیمه خوبی ندارند و شغل پرخطری هم دارند چرا که برای اینکه یک عکس خبری خوبی را تهیه کنند، خود را به خطر می‌اندازند و این موضوع نسبت به هزینه‌ای که دریافت می‌کنند، قابل قیاس نیست.

وی ادامه داد: گرانی و افزایش قیمت تجهیزات و ابزار عکاسی، به حدی است که بسیاری از افراد دیگر نمی‌توانند در این زمینه کاری کنند و بسیاری از آنان از خبرگزاری‌ها جدا می‌شوند و یا فعالیت خود را کم می‌کنند.

 به گفته این عکاس؛ به صورت کلی از ابتدا تجهیزات عکاسی و فیلمبرداری  در کشور گران بود ولی با وضعیت دلاری که پیش آمد خیلی بیشتر شده است و قیمت‌ها تا چهار برابر بالاتر رفته ولی حقوق و در‌آمدی که عکاسان دارند بسیار کمتر از این حرف‌ها است.

وی افزود: یک عکاس خبری قبل از اینکه بخواهد برود و عکاسی کند، حتما برای خودش یک سناریو می‌چیند و ایده‌پردازی می‌کند و سپس برای عکاسی می‌رود. تجربه، بسیار در این زمینه موثر است چرا که وقتی تجربه بالا می‌رود، هیجان‌های صحنه برای فرد کمتر می‌شود وفرد دیگر درگیر صحنه نمی‌شود و می‌تواند با فکر بازتری عکس بگیرد و موضوعاتی مثل ترکیب‌بندی و نوربندی و تکنیک‌های عکاسی را پیاده کند و کارهای خلاقانه انجام بدهد.بسیاری از دوستان عکاس، در چینین موقعیت‌هایی بوده‌اند  و به مرور و با افزایش تجربه کاری دیگر درگیر محیط نشده‌اند.

این عکاس با بیان اینکه «موقعیت»؛ درعکاسی خبری بسیار مهم است، اظهار کرد: در حوادثی مثل سقوط هواپیما و یا ریزش ساختمانهایی که در تهران اتفاق افتاد، عکاسانی که  در نزدیکی محل وقوع حوادث بودند، خیلی بهتر توانستند از موقعیت استفاده کنند.

وی با بیان اینکه موقعیت زمانی به شانس بستگی دارد، گفت: منتهی نمی‌شود گفت یک عکاس خوب خبری حوادث را از دست نمی‌دهد، چرا که بنا نیست تنها در مورد حوادث حرف بزنیم، سوژه‌های اجتماعی هم جزو سوژه‌هایی هستند که همیشه در بطن جامعه وجود دارند و عکاس خبری می‌تواند با ورود به این موضوعات خود را نشان دهد.

ولایی با بیان اینکه من اکنون برای تهران کار می‌کنم و شاید یک میزان کارم برای شهرستان کمتر شده است، اظهار کرد: عکاسان زیادی در حال پرورش هستند؛ اما متاسفانه در میان آنها «عکاس خبری» کمتری وجود دارد که شاید یکی از دلایل کم بودن تعداد عکاسان خبری، عدم حمایت خبرگزاری‌ها و رسانه ها از آنها باشد.

به گفته وی، شاید سالیان سال است که عکاس جدیدی خبری در رسانه‌ها جذب نشده است. به نسبتی که دانشجوی عکاسی در استان داریم، عکاس خبری نداریم. به هر حال امیدوارم که شرایط روز به روز برای آنها فراهم شود.

مردم زنجان عکس را به عنوان یک تهدید میشناسند و با آن عجین نیستند

در ادامه «مهدی الماسی»، عکاس خبری با اشاره به اینکه از سال 86 عکاسی را شروع کرده اما از سال 91 در حوزه خبرعکاسی کردم، اظهار کرد: یکی از مشکلات پیرامون عکاسی خبری بحث‌های مالی و معیشتی آن است که همواره به آن اشاره می‌شود، اما متاسفانه در این راستا نیز اقدامی صورت نمی‌گیرد.

وی ادامه داد: تعدد لنزها و دوربین و حمل آنها و موقعیت‌های خطرناک نظیر سیل و یا زلزله که عکاس باید در آن حضور داشته باشد، از مشکلات دیگر پیرامون عکاسان خبری است. ضمن اینکه مسئولین و مدیران گاهی اوقات عکس خبری را به عنوان تهدید علیه خود می‌بینند و وقتی یک گزارش تصویری انتقادی از مدیری کار می‌شود، فکر می‌کنند که ما عکاسان مخالف آن‌ها هستیم و در جهت تخریب آن‌ها این تصاویر را عکاسی می‌کنیم، این در حالی است که تا مشکلات گفته و مطرح نشوند حل نمی‌شوند.

این عکاس افزود: از موضوعات پشتیبانی و حمایت خبرنگاران که بگذریم، مسئله نبود یک کتاب عکاسی منسجم که کار عکاسان خبری استان را گرد هم آورد، از چالش‌های دیگر عکاسان خبری است. موضوع این است که ادارات از عکاسان خبری عکس می‌خرند ولی هنوز پس از سال‌ها عکاسان یک کتاب عکس خوب از کارهایشان ندیده‌اند! حتی این عکس‌ها به صورت منسجم گردهم نیامده‌اند چرا که متولی در این زمینه وجود نداشته است.

الماسی با بیان اینکه مردم ما چندان با دوربین اخت و احساس نزدیکی ندارند، اظهار کرد: صرفا زمانی می‌توان از مردم عکاسی کرد که عکاس بتواند اعتماد دو سویه بین خود و مردم ایجاد کند. در شهرها و کشورهای دیگر شاید به مراتب راحت‌تر از زنجان بتوان عکس گرفت و شاید این مسئله به پیشینه مذهبی زنجان بازگردد.

وی با بیان اینکه افراد غالبا در زنجان اجازه عکس گرفتن از خود را به عکاس خبری نمی‌دهند، عنوان کرد: مردم ما با عکس قهر هستند و عکس را به نوعی ابزار تهدید می‌بینند؛ در حالی که مردم در شهرهای دیگر با دوربین میانه خوبی دارند و راحت می‌توان از آن‌ها عکاسی کرد و حل این مسئله در استان نیازمند فرهنگسازی است.

این عکاس خبری با بیان اینکه تجربه در این زمینه بسیار اهمیت دارد، افزود: در استان زنجان تعداد عکاسان خبری انگشت شمار است و افزایش تعداد آن‌ها مستلزم این است که همکاری بیشتری با این عکاسان شود؛ چرا که فعالیت‌های اقتصادی و سیاسی توسط لنز دوربین عکاسان خبری به سمع و نظر مردم می‌رسد پس نیاز است که ادارات و سازمان‌ها و نهادهای امنیتی از عکاسان حمایت کنند.

تعرفه‌های انجمن عکاسان مطبوعاتی در رسانه‌ها نادیده گرفته می‌شود

 در ادامه «بهرام بیات»، از دیگر عکاسان خبری استان زنجان در این زمینه با اشاره به اینکه از سال 92 به صورت حرفه‌ای وارد عکاسی شده و از همان ابتدا با سبک کار مستنداجتماعی فعالیتش را شروع کرده است، اظهار کرد: دلیل این انتخاب من، این بود که دوست داشتم در جامعه باشم و آدم‌های مختلف را با مشاغل مختلف و فرهنگ‌های مختلف ببینم.

وی در پاسخ به سوالی در رابطه با سانسور و محدودیتهای موجود در رسانه‌ها، ادامه داد: محدودیت‌ها در رسانه‌ها بیشتر به صورت سلیقه‌ای است و عمدتا افرادی  که در آن حوزه کار می‌کنند می‌دانند که هر عکاس برای خود یک سری پارامترها را در نظر می‌گیرد و از این رو همه جوانب کار را می‌سنجد و بر اساس آن عکسهای خود را انتخاب می‌کند.

بیات افزود: در رسانه‌های مختلف محدودیت‌های متفاوتی وجود دارد و به نظر من آن نگاه عکاس خبری است که جسورانه با همه محدودیت‌ها موضوعی را انتخاب می‌کند و سعی می‌کند تا جایی که می‌تواند صادقانه به این موضوع ورود داشته باشد.

این عکاس افزود:  متاسفانه چون قیمت ابزارها و تجهیزات عکاسان با قیمت دلار بالا و پایین می‌شود، متاسفانه با گذر زمان آن قدری ابزارها گران شده است که عکاس‌ها به غیر از دغدغه‌ای که برای عکاسی دارند، باید دغدغه حفاظت و یا خرید تجهیزات برای خود را داشته باشند و از همین رو استرسی به غیر از استرس کاری متحمل می‌شوند.

وی افزود: انجمن عکاسان مطبوعاتی در کشور وجود دارد اما متاسفانه حمایت چندانی از عکاسان انجام نمی‌گیرد و صرفا انجمن‌ها عنوانی شده‌اند تا برای عکاسان تنها یک کارت صادر کنند. ضمن اینکه عکاس‌های خبری در شهرستان‌ها بیشتر به صورت حق‌التصویرفعالیت دارند و بیمه و حقوق ثابتی ندارند.

بیات با بیان اینکه هر ساله انجمن عکاسان مطبوعاتی تعرفه‌هایی را برای عکاسی در خبرگزاری‌ها در نظر می‌گیرد که رسانه‌ها موظف هستند که براساس تعرفه‌ها کار کنند، گفت: با توجه به اینکه عکاسان معمولا استخدام نمی‌شوند وبه صورت حق‌التصویری با خبرگزاری‌ها کار می‌کنند عمدتا این تعرفه‌ها لحاظ نمی‌شود و عکاس خبری شاید کمتر از 40 درصد آن تعرفه را دریافت می‌کند.

وی اظهار کرد: اگر هر خبرگزاری به این سمت حرکت کند که یک عکاس را به صورت ثابت برای خود در نظر بگیرد و بیمه و حقوق آن را لحاظ کند، خیلی از این عکاسان که حالا در ادارات و مکان‌های دیگر فعال هستند شاید بتوانند یک امنیت شغلی خوب داشته باشند و از چند شغله بودن فاصله بگیرند.

وی ادامه داد: بسیاری دوست دارند که عکاس خبری شوند چرا که عکاس خبری همه جا حضور دارد و همه مسئولین و مدیران او را می‌شناسند؛ اما مسئله ای که وجود دارد این است که موسسه و یا ارگانی به صورت حرفه‌ای به این موضوع ورود نکرده است. ضمن اینکه هر عکاسی نمی‌تواند عکاس خبری شود چرا که  عکاس خبری باید دیدگاه خاصی را به مسائل داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه عکاسان خبری باید در کیفیت عکسهای خود دقت داشته باشند، اظهار کرد: ممکن است تنها یک عکس یک عکاس خبری بازتاب گسترده‌ای داشته باشد، که خود این موضوع باعث می‌شود که تاثیرگذاری یک عکس چندین برابر شود. برخی از عکاسان خبری سی عکس می‌گیرند و کار را تحویل می‎دهند، ولی توجه به کیفیت عکس‌ها و اینکه عکاس بتواند یک عکسی را بگیرید که بازتاب گسترده‌ای را داشته باشد بسیار پراهمیت است.