زهره میرعیسی خانی- فیلم کوتاه «مشتری» از تولیدات حوزه هنری زنجان با موضوع ایثار و فداکاری، در بخش کارگردانی دیپلم افتخار سومین جشنواره ملی فیلم ایثار را دریافت کرد.

فیلم کوتاه «مشتری» به همت واحد هنرهای تصویری حوزه هنری زنجان با موضوع ایثار و فداکاری به نویسندگی و کارگردانی «بهزاد شاهین‌پور» به تهیه‌کنندگی حوزه هنری استان تولید شده است.

این فیلم به مدت زمان صد ثانیه، محصول کارگاه سینما صد حوزه هنری استان در سال 97 است که در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه 100 در سال 97 نیز در بخش جنبی به نمایش درآمد.

تدوین و صداگذاری فیلم کوتاه «مشتری» توسط «رامین کریمی» و تصویربرداری آن را «امین دیزجی» بر عهده داشت.

«محمد حیدری»، «فرید مهدی‌خانی» و «مهدی غلام حسنی» در فیلم کوتاه «مشتری» به ایفای نقش پرداخته‌اند.

مراسم اختتامیه سومین جشنواره فیلم ایثار دوشنبه، بیست و دوم مهرماه، در تالار «ایوان شمس» در دو بخش «فیلم‌های 120 ثانیه‌ای» و «فیلم نامه» برگزار شد. در این دوره در مجموع ۲۸۴ اثر در بخش فیلم و ۴۹۰ اثر در بخش فیلمنامه به دبیرخانه این جشنواره رسیده بود که ۱۰۵ اثر در بخش فیلم و ۱۱۱ اثر در بخش فیلمنامه انتخاب شده و در مرحله نهایی ۸ فیلم و ۴ فیلمنامه برگزیده شدند.

در این خصوص شاهین پور، کارگردان فیلم کوتاه «مشتری» با اشاره به اینکه این فیلم در خصوص ایثار اجتماعی و فضائل اخلاقی است، گفت: فیلمنامه این اثر در کارگاه فیلمنامه‌نویسی حوزه هنری زنجان نوشته شد. در این کارگاه حدود 7 تا 9 نفربودیم و هر فرد روی فیلمنامه خود کار می‌کرد.

وی ادامه داد: پروسه فیلمنامه نوشتن این اثر حدود شش ماه به طول انجامید و حدود دوسه ماه نیز در گیر پروسه تولید و پیش تولید این بودیم

 این کارگردان در بیان درخواست خود از ارگان‌های فرهنگی، اظهار کرد: درخواستی که به عنوان یک کارگردان از ارگان‌های فرهنگی دارم این است که با قطعیت به فیلمساز بگویند که آیا این فیلمنامه برای ساخت و حمایت توسط آن ارگان تایید شده است یا خیر؟ چرا که من به شخصه برای تولید همین فیلم کوتاه اذیت شدم و یک روز به من می‌گفتند که کار تایید شده و روز دیگر از عدم تائید این اثر سخن به میان می‌آمد که همین مساله باعث شد که پایان ساخت فیلم من به زمان اتمام ارسال اثرها به جشنواره نزدیک شود و من مجبور شدم خیلی سریع فیلم را جمعش کنم و در واقع خروجی که من از فیلم خودم می‌خواستم این نبود و من توقع بیشتری در این زمینه از خودم داشتم و به نظرم این فیلم می‌توانست خیلی بهتر از این کار در بیاید.

وی با اشاره به اینکه این فیلم اولین کار رسمی من بود، افزود: خوشبختانه این فیلم توانست در اولین جشنواره خود بدرخشد و مقام اول کارگردانی را از آن خود کند. ضمن اینکه معتقدم اگر بیشتر به فیلم کوتاه در استان بها داده شود و ارگان‌ها بیشتر از فیلمسازان حمایت کنند، فیلم کوتاه در استان بهتر رشد می‌کند.

این کارگردان افزود: با توجه به اینکه فیلم کوتاه زمان کوتاهی هم دارد و تمام اقشار جامعه می‌توانند وقت بگذارند و از تماشای فیلم لذت ببرند و این طور نیست که بگوییم فیلم کوتاه مخاطب خاصی دارد همه افراد می‌توانند با این نوع فیلم به راحتی ارتباط برقرار کنند خصوصا در این دهه که چند فیلمساز فیلم کوتاه در مسابقات جهانی درخشیدند و در حال حاضر به فیلمسازان کوتاه نسبت به سابق بیشتر بها می‌دهند و معتقدم که در استان هم اگر فیلمسازان مطرح فیلم کوتاه را شناسایی کنند و از لحاظ تجهیزات مورد حمایت قرار بدهند می‌توانند در این حوزه بیشتر بدرخشند چرا که تهیه مانیتور و دوربین برای یک فیلمساز تازه کار بسیار سخت هست ضمن اینکه هزینه بالایی را در این زمینه می‌طلبد که اگر انجمن سینمای جوان و حوزه هنری بودجه‌ای داشته باشند که تجهیزات خود را ارتقا دهند برای فیلمسازان بسیار مفید خواهد بود.

این کارگردان با اشاره به اینکه از مسئولان انتظار می‌رود از کارگردانانی که در مسابقات دیده می‌شوند و به نوعی استعداد بالایی دارند، حمایت شود تا از استعداد آن‌ها به درستی بهره ببریم و اگر امکان داشته باشد از آن‌ها برای تولید کارهای دیگر حمایت شود . فیلم دوم من نیز توسط انجمن سیمای جوان ساخته شده است و در حال حاضر به دنبال ساخت فیلم سوم خودم هستم.

وی افزود: نکته‌ای که وجود دارد این است که در کلاس‌های فیلمسازی باید مربیان توجیه شوند که فیلمسازان را به سمت و سویی حرکت بدهند که روی موضوعات جهانی کار کنند و اینکه اگر فیلمساز، فیلمی را بسازد که به موضوعات جهانی اشاره نداشته باشد، تاریخ انقضای آن هم محدود خواهد بود اما اگر فیلمی ساخته شود که جهان بینی داشته باشد و مباحث کلان را به همه دنیا عرضه کندمسلما همه افراد، مخاطب او خواهند بود.

شاهین‌پور ادامه داد: فیلمساز باید فیلمی بسازد که در مقیاس جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد و مشکلات را به چالش بکشد. از شهر و روستای خود بگوید ولی بتواند یک حرف جهانی بزند چرا که جشنواره‌های خارجی خودشان به برخی از مسائل بهتر از ما پرداخته‌اند و در واقع آنها توقع دارند که در فیلم تولیدی ما مکان‌ها و آداب و رسومی را ببینند که خودشان ندیده اند. حالا فرض کنید فولکلور یک منطقه با بیان دغدغه‌ها در سطح جهانی مطرح شود مطمئنا خیلی بهتر خواهد بود. در واقع هر چه یک فیلم بومی‌تر باشد بهتر است منتهی باید دغدغه‌های جهانی را در آن مطرح کند.