مهدی سهرابی- قانونی نانوشته در فوتبال می‌گوید تیم برنده هزار صاحب و مدعی دارد اما تنها صاحب تیم بازنده مربی‌ست. حالا مرزهای این قانون در فوتبال زنجان کمی دست‌خوش تغییر شده است به این صورت که تیم زنده هیچ صاحبی ندارد اما وقتی از هم پاشید مدعیان آن صف می‌کشند.
حواشی و حرف‌های امروز فوتبال زنجان که هر کس، از اعضای شورای شهر گرفته تا خود فوتبالی‌ها خود را در امور آن صاحب‌نظر می‌دانند بی‌ارتباط به این قانون نانوشته نیست، به‌خصوص وقتی بحث‌ها و حواشی پشت سر تیمی باشد که دیگر وجود ندارد اما همه خود را صاحب خاطره این تیم می‌دانند.
اواسط سال 94 خبری در بین فوتبالی‌های زنجان پیچید با این وصف که بنا بر ادعای رئیس هیئت فوتبال استان به‌خاطر نبود حامی مالی، امتیاز تیم فوتبال شهرداری زنجان که از صعود به لیگ دسته یک کشور بازمانده بود، به هشتگرد کرج فروخته شد تا هم هیئت فوتبال خود را از شر مسئولیت این تیم خلاص کند و از طرف دیگر خوب یا بد، تکلیف تیم شهرداری هم پس از ماه‌ها کش‌مکش بین شهرداری و شورای چهارم برای اختصاص بودجه برای حمایت دوباره از تیم روشن شود.
تیمی که سال 93 برای توسعه فوتبال در استان از سوی فدراسیون فوتبال هدیه شده بود راه هشتگرد را در پیش گرفت و پس از این انتقال راه سقوط هموارتر شد تا آن‌جا که امروز اثری از آن تیم نیست اما زخم حاشیه‌های آن هر از گاهی سر باز می‌کند، به عبارت دیگر دعوا بر سر صاحب‌شدن تیمی‌ست که وجود ندارد.
 سهم شهرداری کجاست؟
این‌بار داستان از جلسه علنی شورای شهر در اواخر فروردین‌ماه امسال آغاز شد، طوری که تقریباً همه اعضای شورای 9 نفره پنجم زنجان بر مالکیت شهرداری بر این تیم تأکید داشتند و از هیئت فوتبال استان گله‌مند که چرا هنگام تصمیم‌گیری برای فروش تیم کسی سراغ شورای چهارم و شهردار سابق نرفت و در کل سهم شهرداری از این فروش چه می‌شود؟
سخنگوی شورای شهر در آخرین اظهار نظر خود در این مورد گفته که تحقیق و تفحص در مورد تیم فوتبال شهرداری جریان دارد و در این میان اختلاف نظر در تفسیر مدارک و صورت‌جلسه‌های موجود سبب شده که هر طرف نظر خود را داشته باشد و مالکیت را از آن خود بداند.
به گفته سجاد خدایی شواهد بیان‌گر این است که فدراسیون فوتبال در مکاتبات خود با این تیم، شهرداری زنجان را مورد خطاب قرار داده و این نشان می‌دهد که تیم فوتبال متعلق به شهرداری زنجان بوده و درباره اینکه گفته می‌شود شهرداری فقط در حد اسپانسر تیم بود باید گفت که اسپانسر فقط در بحث مالی و حمایت از تیم وارد عمل شده و هیچ‌گاه با بازیکن قرارداد امضا نمی‌کند، برای اسپانسر از سازمان لیگ اخطاریه صادر نمی‌شود و بازیکنان نیز مطالبات خود را از اسپانسر طلب نمی‌کنند. پس همه این‌ها حکایت از این دارد که مالکیت تیم از آن شهرداری‌ست.
دیگر عضو شورای شهر هم که از قضا در زمان انتقال تیم به زنجان نیز در شورا حضور داشت دلیل کلیدخوردن تحقیق و تفحص از تیم سابق شهرداری زنجان را بی‌جواب ماندن مکاتبه‌های شهردار فعلی با اداره‌کل ورزش و جوانان استان می‌داند و این‌که این میان چیزی به معنای واقعی باشگاه و انتقال آن به زنجان رخ نداد.
آن‌گونه که عباس راشاد می‌گوید منظور سازمان لیگ از واگذاری تیم و انتخاب باشگاه برای آن به‌منظور انتقال امتیاز باشگاهی بود که شامل همه اجزا از جمله هیئت‌مدیره، مدیرعامل، حسابرس و ... باشد. در پی همین موضوع برخی به دنبال گرفتن این تیم بودند و برای همین از تربیت بدنی مجوز یک باشگاه را گرفتند، مثل وقتی که شخصی می‌رود، سالنی را با عنوان بدنسازی می‌گیرد اما این وسط تیم فوتبال را به آن پیوست کردند که خود همین موضوع خلاف مقررات بود.
مورد دیگر از دید راشاد اسناد انتقال مالکیت تیم به شهرداری‌ست که کسی آن را ندیده و بعد هزینه‌هاست که لایحه‌ای به شورای چهارم رفته که باید 500 میلیون تومان به تیم کمک کنند اما با وجود مخالفت برخی از اعضای شورای چهارم به تأیید شورا رسیده است. در حالی که آن موقع اعلام شده شهرداری زنجان و اتاق بازرگانی استان هم‌زمان به این تیم کمک می‌کنند، موضوعی که در فرمانداری بر روی آن توافق شده بود.
به گفته این عضو شورا در نامه ارسالی از سازمان لیگ تأکید شده بود که واگذاری تیم‌ها به یک مجموعه مشخص و با واگذاری امتیاز انجام ‌شود. تیم‌ها نباید به صورت اجاره‌ای داده می‌شدند که در نامه سازمان لیگ صراحتاً اعلام شده بود و از نظر راشاد این یعنی انتقال مالکیت تیم به شهرداری.
از سویی دیگر شهرداری و شورا اطلاعی از سرنوشت تیم ندارند و این موضوع چندین بار از طریق ارسال نامه به ورزش و جوانان، توسط شهردار زنجان پیگیری شده و از آن‌جایی که ارسال نامه‌ها نتیجه‌ای نداشته، موضوع تحقیق و تفحص کلید خورده است.
در این میان یکی از بازیکنان سابق تیم شهرداری زنجان هم حق را به هیئت فوتبال می‌‌دهد و اعتقاد دارد اگر شورا و شهرداری ادعایی درباره تیم دارند باید همان موقع مالکیت تیم را به شهرداری منتقل می‌کردند که نکرده‌اند.
بهمن رضایی به اشاره به روزهای پایانی حضور تیم در زنجان می‌گوید که آن روزها به همراه کادر فنی تیم که بومی بود حدود 45 روز و حتی روزی 2 مرتبه تمرین می‌کردیم و به همراه چند بازیکن بومی و غیربومی دیگر تیم‌ را تشکیل دادیم، به امید اینکه شهرداری از این تیم حمایت می‌کند. بدون قرارداد و به خاطر تعصب و غیرت با تیم شهرمان همراه شدیم و اصلا فکر نمی‌کردیم که کار به جایی برسد که از این تیم حمایت نشود.
رضایی ادامه ‌می‌دهد که پس از 45 روز تمرین و یک هفته مانده به مسابقات اعضای شورای شهر و شهردار وقت تصمیم می‌گیرند که بحث حمایت را در شورا به رأی‌ بگذارند و در فاصله پنج روز مانده به مسابقات این موضوع رأی نیاورد و تنها فریدون اصفهانیان، فخرالدین رستمی، سعید امیدی و رزاق محمدی به حمایت تیم رأی دادند و دیگر اعضا سفت‌وسخت در مقابل آن ایستادند.
او به شرایط پس از واگذاری تیم هم اشاره دارد و از چک‌های برگشت خورده بازیکنان می‌گوید. به گفته رضایی او پس از انتقال امتیاز این تیم به هشتگرد، به این تیم می‌پیوندد و همان‌طور که در برنامه 90 آن سال نیز گفته، عدم حمایت موجب خرید امتیاز این تیم توسط یک فرد مجهول‌الهویه و با چک شد که در ادامه حتی برای پول قراردادهای بازیکنان نیز چک داده که پاس نشده و همچنان نیز آن چک را دارد.
بازیکن سابق تیم فوتبال شهرداری زنجان با اشاره به این نکته که برخی از اعضای امروز شورا آن زمان هم عضو شورا بودند این سؤال را مطرح می‌کند که چرا امروز به فکر فوتبال افتاده‌اند و هیئت تحقیق و تفحص تشکیل می‌دهند؟
 پول فروش تیم کجاست؟
سال 93 قبل از این‌که مسئولیت حمایت از تیم بر عهده شهرداری زنجان گذاشته شود تا آغازی برای حاشیه‌های امروز باشد، حسام ابراهیم‌خانی که سابقه روابط‌عمومی هیئت فوتبال را نیز داشت از سوی هیئت فوتبال استان مأمور می‌شود تا با توجه به مجوز اهدا شده از طرف فدراسیون، تیمی را برای حضور در لیگ دسته 2 فصل 94- 93 مهیا کند و جذب بازیکن و کادر فنی را در برنامه خود قرار دهد اما با این وجود پس از سپردن تیم به شهرداری کنار گذاشته می‌شود.
  او در گفت‌وگو با صدای زنجان می‌گوید که سال 93 با توجه به این‌که فریدون اصفهانیان عضو هیئت رئیسه فدراسیون بود، مصوبه‌ای در فدراسیون تصویب شد که بر مبنای آن به استان‎هایی که ظرفیت لازم را داشتند تیمی در لیگ دسته 2 داده شود و بر این اساس تیمی به زنجان حبه شد و مسئولیت تیم در وهله اول با من بود و اصفهانیان این وظیفه را به من محول کرد. در این میان پس از بررسی‌ها و مشورت‌های لازم قرار شد محمدربیعی به‌عنوان سرمربی در تیم حضور داشته باشد.
به گفته ابراهیم‌خانی با همکاری ربیعی تیم کاملی برای رقابت‎های دسته دوم سال 93 آماده می‌شود گرچه آن زمان فردی به نام شهبازی به‌دنبال خرید تیم بوده و حدود 30 میلیون هم برای تیم هزینه می‌کند و حتی کار به ثبت تیمی به‌نام شهباز زنجان در اداره‌کل تربیت بدنی و چاپ لوگو و سربرگ هم می‌کشد و او را به‌عنوان قائم مقام باشگاه معرفی می‌کند.
او ادامه می‌دهد: چند روز مانده به آغاز مسابقات دسته 2 در سال 93 آقای شهبازی تیم را رها کرد و و دیگر خبری از او نشد و با توجه به شرایط و قول و قرارهایی که با بازیکنان و کادر فنی تیم داشتیم، اصفهانیان به‌عنوان رئیس هیئت فوتبال استان که در آن مقطع در شورای شهر هم حضور داشت با شورا برای حمایت از تیم رایزنی کرد.
بعد از این که شورای چهارم حمایت از تیم را تصویب کرد، سیدسعید صفوی که معاون وقت فرهنگی شهردار بود به‌عنوان مدیرعامل باشگاه فرهنگی و ورزشی شهرداری زنجان منصوب می‌شود و ابراهیم‌خانی به طور کامل کنار می‌رود.
 ابراهیم‌خانی با اعتقاد به این موضوع که تیم از مرحله نخست مسابقات صعود کرد اما در مرحله دوم سوءمدیریت سبب عدم صعود تیم شد، می‌‌گوید: مربی تیم وقتی دید خبری نیست، تیم را دور زد و به شهرداری اردبیل در دسته یک پیوست و به جای آن مربی دروازه‌بان‎های تیم به سرمربی‌گری انتخاب شد که در تاریخ فوتبال عجیب بود و نشان از سوءمدیریت شدید در تیم داشت. چون در هیچ جای دنیا مربیان رده دوم و سوم تیم را کنار نمی‌گذارند تا مربی رده چهارم را سرمربی کنند. این تیم صعود نکرد و همین اتفاقات بود که باعث شد اعضای شورا و شهرداری دیگر میلی به حمایت از تیم نداشته باشند. دست آخر بودجه 500 میلیونی که مصوب شده بود و 2 بار هم متمم گرفت و به بیش از یک میلیارد رسید خروجی جز عدم صعود نداشت.
به اعتقاد او صفوی یک فرد دانشگاهی بود که قصد کمک به فوتبال را داشت اما آن‌هایی که اطرافش بودند سمت و سوی منفی به عملکرد او دادند که نتیجه آن عدم صعود تیم بود. این شرایط باعث شد تیم فوتبال بانوان البرز شهرداری زنجان هم متضرر شد و حمایتی دریافت نکند.
ابراهیم‌خانی ادامه می‌دهد: بعد از پایان کار تیم در خردادماه سال 94 نامه‌ای به هیئت فوتبال استان نوشتم و طرحی با عنوان بومی‌پروری و استفاده از ظرفیت موجود ارائه دادم. برنامه‌ام این بود که در همه شهرستان‎های استان تست برگزار شود و با تلفیقی از بازیکنان تست شده بومی و بازیکنان فصل گذشته تیم جدیدی راهی مسابقات دسته 2 کنیم. هیئت با طرح موافقت کرد و قرار شد تیمی بومی را جمع‎آوری کنیم. تست‌هایی مورد نظر گرفته شد و بنا بود 75 درصد تیم جدید بومی باشد در کنار این که با برخی بازیکنان خوب فصل گذشته نیز برای حضور دوباره در تیم رایزنی شد. با وجود همه این کارها، شورا حمایت از تیم را تصویب نکرد و زمزمه فروش تیم به گوش رسید.
او تأکید می‌کند: اگر نگاه کارشناسی به موضوع داشته باشیم، موضوع فروش تیم در آن موقعیت، پیشنهاد بدی نبود چون این تیم سرمایه‌ای بود که با گذشت زمان ارزش خود را از دست می‌داد، هم‌چنین براساس اساسنامه فدراسیون هر تیمی تنها می‌تواند در 2 بازی غایب باشد و در غیر این صورت به 2 رده پایین‌تر سقوط می‌کند و استدلال هیئت فوتبال این بود که وقتی اسپانسری نیست نباید اجازه داد ارزش تیم کاهش یابد. از طرف دیگر استدلال من این است که خود هیئت هم مایل به این کار بود چون از این طریق پول به هیئت تزریق می‌شد و دردسر تیم‌داری هم از بین می‌رفت و در نتیجه من برای دومین سال متوالی ناکام ماندم.
ابراهیم‌خانی درباره داستان فروش تیم هم می‌گوید: در ابتدا فروش تیم به مس کرمان مطرح شد که قصد تیم‌داری در لیگ 2 به‌عنوان تیم دوم را داشت. سپس مجموعه‌ای با حضور آقای غلامعلی همیراد که داور بازنشسته فوتبال است و بیش‌تر دلالی می‌کند وارد میدان شد. نظر شخصی من آن موقع این بود که این مجموعه صلاحیت خرید تیم را ندارد اما تیم به آن مجموعه فروخته شد و نام شهدای غدیر هشتگرد را به خود گرفت.
بنا بر اظهارات او تیم با قیمت حدود 400 میلیون فروخته می‌شود و در مرحله اول 150 میلیون تومان نقد و بقیه مبلغ چک دریافت می‌شود. در قرارداد هم آورده شد که اگر چک‌ها نقد نشود تیم باید به زنجان برگردد. البته با فشار او با تعدادی از بازیکنان تیم هم قرارداد امضا شد.
ابراهیم‌خانی درباره پول دریافتی هیئت فوتبال هم می‌گوید: غیر از مبلغی که به صورت نقد دریافت شده بقیه پول وصول نشد و تیم هم برابر قرارداد به زنجان بازنگشت. از دسته 2 به دسته 3 و از آن‌جا به لیگ استانی البرز رفت و هنوز نمی‌دانم هیئت فوتبال استان در این باره چه کار کرده است. ان 150 میلیون تومان هنوز در حساب هیئت فوتبال است و استفاده‌ای از آن نشده در حالی که قرار بود آب باریکه‌ای برای حمایت از فوتبال زنجان و تیم‌های پایه آن باشد.
او تأکید می‌کند: هیئت فوتبال باید پاسخ دهد که چه بر سر باقیمانده مبلغ فروش تیم آمده و چرا از 150 میلیون تومان گرفته شده استفاده‌ای نمی‌شود؟ من اطلاع دارم که چک فروش تیم هنوز در هیئت فوتبال موجود است اما اعلام نمی‌شود که با آن چه کار خواهند کرد؟
این فعال فوتبالی تصریح می‌کند: هر کسی اعتقاد دارد که حال فوتبال زنجان خوب است یا از فوتبال چیزی نمی‌داند یا خود را به خواب زده است. فوتبال زنجان راه را برای کسب جایگاه برای شخصی هموار کرد که آن فرد به‌دنبال منافع شخصی بود تا عمومی. ما افتخار می‌کنیم که در فدراسیون عضو هیئت رئیسه داریم اما بهتر است بررسی کنیم خروجی این اتفاق برای استان چیست؟ غیر از شرایط نسبتاً خوب در بخش داوری، اتفاق دیگری در فوتبال استان رخ نداده است و هر کس حرفی می‌زند برخورد شدیدی را انتظار می‌کشد.
همه دلسوزان فوتبال استان کنار رفته‌اند و دیگر میلی برای پا گذاشتن در زمین امجدیه ندارند و سرمایه‌های‌مان را فراری داده‌ایم. ما ویترینی برای فوتبال‌مان نداریم و به تیم‌های دسته سه دلخوش کرده‌ایم. هیئت فوتبال امروز تنها تکاپوی کاغذبازی‌های فدراسیون را جواب می‌دهد و نیازمند تزریق تفکر و انگیزه جدید است و من و چند نفر دیگر مطمئنیم بعد از این مصاحبه به لیست سیاه می‌رویم.
او درباره ادعای شهرداری زنجان برای مالکیت بر این تیم نیز اظهار می‌کند: تیم‌هایی که به استان‌ها واگذار شده بودند از نظر مدیریتی در اختیار هیئت‎ها بودند و تا جایی که اطلاع دارم مدیریت و اسپانسری تیم به شهرداری واگذار شده بود نه امتیاز آن. هیئت فوتبال به راحتی می‌تواند این موضوع را مشخص کند اما این مسئله هم مطرح است که اگر شهرداری ادعای مالکیت بر تیم را دارد چرا به نامه‎های هیئت مبنی بر حمایت از تیم و درآوردن آن از بلاتکلیفی در آن مقطع جواب نداد؟
ابراهیم‌خانی تأکید می‌کند: حمایت‌های اخیر شورای شهر از تیم فوتبال بازی سیاسی اعضای شورا با افکار عمومی است. آن‌ها می‌خواهند خود را حامی فوتبال و ورزش نشان دهند که این طور نیست. اگر خلاف این نظر دارند از البرز شهرداری و بقیه باشگاه‎های بومی حمایت کنند.
 تیم کجاست؟
اما معاون سابق فرهنگی شهرداری زنجان و مدیرعامل سابق تیم شهرداری زنجان تأکید می‌کند که تنها 2 روز پس رسیدن به معاونت مسئولیت تیم بر عهده او گذاشته شده و در این شرایط نیز نتیجه قابل قبولی گرفته است، ضمن این‌که موضوع مالکیت تیم را، موضوع پیچیده حقوقی می‌داند که نیاز به بررسی دقیق دارد.
به گفته سیدسعید صفوی این تیم بر اساس صورت‌جلسه نوزدهم تیرماه سال 1393 با شرایطی در اختیار و اداره شهرداری زنجان، با همکاری و اسپانسری اتاق بازرگانی استان قرار گرفت و این موضوع که این تیم متعلق به شهرداری است یا هیئت فوتبال نیاز به بررسی دقیق حقوقی دارد.
صفوی درباره نتیجه‌گیری این تیم و طرح برخی مسائل در مورد مدیریت آن با اشاره به این نکته که «نمی‌توان حواشی را در نتیجه‌گیری تیم بی‌تأثیر دانست»، در گفت‌وگو با صدای زنجان اظهار می‌کند: این که گفته می‌شود انتصاب مربی دروازه‌بان‌ها به سمت سرمربی تیم پس از رفتن سرمربی اصلی دلیل عمده نتیجه نگرفتن تیم است نیاز به بحث دارد. منابع مالی تیم محدود بود و باید شرایط را مدیریت می‌کردم.
او تأکید می‌کند: اگر کسی تا حدودی به حساب و کتاب وارد باشد با مشاهده اعداد و ارقامی که موجود است به این نتیجه می‌رسد که این تیم با معجزه مدیریت شد و آن جایگاه را به دست آورد.
معاون فرهنگی سابق شهرداری زنجان ادامه می‌دهد: زمان حبه کردن تیم به زنجان من مسئولیتی نداشتم اما آن‌گونه که از رسانه‌ها متوجه شدم فدراسیون فوتبال در سال 93 برای رشد و توسعه این ورزش در استان‌هایی که تیمی در لیگ‌های کشور نداشتند، 10 تیم به 10 استان از جمله زنجان حبه می‌کند.
به گفته صفوی پس از این اتفاق جلسه‌ای در تاریخ نوزدهم تیرماه 1394 در دفتر فرماندار وقت زنجان با حضور معاون سیاسی وقت استاندار، رئیس وقت شورا، شهردار وقت و رئیس اتاق بازرگانی استان برگزار می‌شود تا برنامه‌ای برای حمایت از تیم تدوین شود.
در این جلسه مقرر می‌شود شهرداری و اتاق بازرگانی مسئولیت حمایت از تیم را بر عهده بگیرند و در صورت سقوط تیم به دسته پایین‌تر نیز تیمی در دسته2 خریداری و به آن‌ها داده شود.
مدیرعامل سابق تیم شهرداری زنجان در ادامه می‌گوید: پس از آن جلسه شورای چهارم تصویب کرد که 500 میلیون تومان برای حمایت از تیم هزینه کند. گرچه در این ایام اداره‌کل ورزش و جوانان و هیئت فوتبال استان به‌دنبال حامی دیگری هم بودند اما در نهایت حمایت از تیم به شهرداری رسید.
او ادامه می‌دهد: در آن روزها من به تازگی از دانشگاه به معاونت فرهنگی شهرداری آمده بودم و در کارتابلم حکم مدیرعاملی تیم را دیدم. هفتم مهرماه 1393 بود و تیم در اردوی آمادگی به سر می‌برد. بخش خصوصی که قرار بود مسئولیت تیم را بر عهده بگیرد به‌همراه اداره‌کل ورزش و جوانان و هیئت فوتبال استان بر سر مبلغ یک میلیارد و 200 میلیون تومان به‌عنوان حداقل هزینه تیم به توافق رسیده بودند اما مصوبه شورای شهر 500 میلیون تومان بود و باید با همین مبلغ سر می‌کردیم.
صفوی اضافه می‌کند: در حالی که زمانی تا آغاز مسابقات لیگ باقی نمانده بود، بازیکنان و کادر فنی تیم با مبلغی کم‌تر از میزانی که در ابتدا وعده داده شده بود قرارداد امضا کردند و چهاردهم همان ماه نیز نخستین بازی تیم در لیگ برگزار شد و 2 هفته بعد از اغاز مسابقات ربیعی، سرمربی تیم درخواست استعفا داد اما با خواهش های من راضی شد تا نیم‌فصل کنار تیم باشد.
به اعتقاد صفوی تیم بعد از چند بازی نخست که نوسان داشت در بقیه بازی‌ها با قدرت ظاهر می‌شود و شرایط به‌گونه‌ای پیش می‌رود که کلیه مراحل را با صدرنشینی پشت سر می‌گذارد. تیمی که هفته‌ها بلاتکلیف بود و هیچ بخشی تمایلی به حمایت از ان نداشت و از طرفی اهالی فوتبال زنجان هم به‌خاطر غیربومی بودن تیم علاقه‌ای به آن نشان نمی‌دادند.
پس از هفته نهم مسابقات بالاخره سرمربی بنا به دلایلی از تیم جدا می‌شود و به‌دنبال آن سه بازیکن کلیدی تیم هم راه سرمربی را در پیش می‌گیرند. دراین شرایط آن‌طور که صفوی اعلام می‌کند به‌خاطر منابع مالی محدود تیم، مربی دروازه‌بان‌ها جایگزین سرمربی می‌شود و در همین ایام شورای چهارم مصوبه 250 میلیون تومانی دیگری برای حمایت از تیم را تصویب می‌کند.
معاون فرهنگی سابق شهرداری زنجان تصریح می‌کند: یک تیم حبه‌ای با کم‌ترین امکانات به جایگاه خوبی رسید و اگر کمکی هم از سوی بخش‌های دیگر می‌شد و اتاق بازرگانی به تعهد خود عمل می‌کرد، تیم توانایی صعود داشت. تیم تا هفته پایانی صدرنشین بود و اگر هفته اخر نتیجه لازم را می‌گرفت راهی دسته یک می‌شد و ارزش 3 و نیم میلیاردی پیدا می‌کرد. پس از پایان فصل هم شهرداری دوباره لایحه‌ای به مبلغ 300 یا 400 میلیون تومان برای ادامه حمایت از تیم به شورای چهارم داد که رأی نیاورد و تیم عملاً بدون اسپانسر ماند. پس از این داستان‌ها هم شهرداری از طریق اخبار منتشره شده در جریان تصمیم بر فروش تیم قرار گرفت.
تعهد کجاست؟
گرچه عباس راشاد، عضو شورای شهر و سیدسعید صفوی، مدیرعامل سابق تیم فوتبال شهرداری بر این اعتقادند که در جلسه فرمانداری زنجان بر سر حمایت هم‌زمان اتاق بازرگانی استان و شهرداری زنجان از تیم فوتبال توافق شده بود اما رئیس اتاق بازرگانی چنین اعتقادی ندارد و می‌گوید که کسی نمی‌تواند به اتاق بازرگانی، پرداخت پولی را دیکته کند و در رابطه با تیم فوتبال شهرداری زنجان تعهدی ندادیم که بابت آن پولی پرداخت کنیم.
غلامحسین جمیلی تأکید می‌کند که اتاق بازرگانی استان آئین‌نامه‌ها و انضباط مالی خود را برای پرداخت دارد و حتی اگر این تیم متعلق به اتاق بود هم 500 میلیون تومان برای آن هزینه نمی‌کرد.
بنا بر گفته جمیلی در جلسه فرمانداری پیشنهاد شد 500 میلیون تومان از همه صنایع استان جمع‌آوری شود و چون اتاق بازرگانی نماینده صنایع استان محسوب می‌شود، قرار بر این شد تا جمع‌آوری این مبلغ توسط اتاق انجام شود. در ادامه نیز هیچ نقشی در تیم برای اتاق و صنایع استان قائل نشدند و نظری از اتاق نگرفتند و همه امور مربوط به تیم بدون حضور اتاق انجام شد، ما هم هیچ مشارکتی انجام ندادیم.
رئیس اتاق بازرگانی استان با تصریح بر این‌که هیچ تعهدی را در هیچ جلسه یا جای دیگری برای حمایت از تیم قبول نکرده است، یادآور می‌شود که پول را که با صورت جلسه پرداخت نمی‌کنند و برای این قبیل موارد در عرف معمول تفاهم‌نامه‌ای امضا می‌شود و در جلسه فرمانداری تنها صورت‌جلسه مربوط به حضور در جلسه را امضا کردم.
 اصفهانیان کجاست؟
با اظهارنظرهای انجام شده شاید تنها فریدون اصفهانیان از عهده رمزگشایی برخی ابهامات داستان تیم فوتبال شهرداری زنجان برآید اما با وجود تلاش‌های خبرنگار صدای زنجان اصفهانیان در دسترس نبود تا بگوید چرا وقتی تصمیم به فروش تیم گرفته شد پیشنهاد مس کرمان که به نظر منتقی‌تر بود مورد قبول قرار نگرفت؟ چرا پیشنهاد گروهی قبول شد که نماینده آن داور بازنشسته فوتبال کشور بود که سابقه مشخصی در خرید و فروش تیم‌ها و نابود کردن آن‌ها دارد؟ آیا ارتباطی بین پیشینه اصفهانیان که یک داور است و نماینده گروه خریدار که از قضا او هم داور است وجود دارد؟ بنا بر برخی اظهارنظرها تیم‌های حبه شده در آن مقطع زمانی امکان فروش و انتقال به دیگر استان‌ها را نداشتند پس چرا این کار انجام شد و آیا ارتباطی به عضویت اصفهانیان در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال دارد؟ چه بر سر 150 میلیون تومانی می‌آید که در قبال فروش تیم در حساب فدراسیون است و تکلیف بقیه مبلغ چه می‌شود؟ بنا بر قرارداد در صورت وصول نشدن مبلغ کامل فروش تیم، تیم باید به زنجان بازگردانده می‌شد پس چرا با وجود عدم وصول 2 چک 130 میلیون تومانی خریدار پس از 3 سال هنوز تیم به زنجان بازگردانده نشده است؟ و چندین ابهام دیگر.
البته اصفهانیان فروردین‌ماه امسال با اوج گرفتن دوباره موضوع مالکیت تیم فوتبال شهرداری در گفت‌وگو با برخی خبرگزاری‌ها تأکید کرده که شهرداری زنجان تیم فوتبالی ندارد و تنها حمایت از آن تیم را بر عهده داشته و امتیاز تیم به هیئت فوتبال تعلق دارد.
 رئیس هیئت فوتبال استان با اشاره به نتایج تحقیق و تفحص از تیم فوتبال شهرداری زنجان و اعلام بی‌اطلاعی از سرنوشت تیم، می‌گوید که همه چیز روشن بوده و آماده مناظره با اعضای شورا در این رابطه است تا اذهان عمومی واقعیت را بدانند.
به گفته او چرا کسانی که ادعا دارند این تیم متعلق به شهرداری‌ست از تیم خودشان حمایت نکردند تا در مسابقات حضور داشته باشد. مردم باید این موارد را بدانند تا روشن شود که در سال‌های گذشته چه اتفاقی رخ داده است. اگر ادعا می‌شود تیم متعلق به شهرداری‌ست باید اعلام کنند که شهرداری چرا از سرمایه خود حمایت نکرد. این‌ها را باید مسئولان شهرداری و اعضای سابق شورای شهر جواب دهند که مخالف تیم‌داری بودند. برخی از اعضای شورای شهر مخالف هزینه‌کرد در حوزه ورزش بودند و همین موضوع باعث شد دیگر تمایلی به حمایت مالی از تیم فوتبال نکنند و با توجه به اینکه تیم آماده حضور در لیگ بود، مجبور شدیم تیم را به استان البرز منتقل کنیم و همه چیز در این رابطه روشن است.
عضو سابق شورای شهر با انتقاد از برخی صحبت‌های مطرح شده در رابطه با تیم فوتبال زنجان که با نام تیم فوتبال شهرداری در مسابقات حضور داشت، اضافه می‌کند که باید مشخص شود که طرح این موضوع در این برهه زمانی چه دلایلی دارد و آیا دوستان به دنبال این نیستند که بقیه بدهی شهرداری به تیم را پرداخت نکنند؟
به گفته اصفهانیان در انتقال تیم نیز همه مراحل کاملاً قانونی انجام شده و مشکلی در این رابطه وجود ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند در این رابطه اظهارنظر کند. اگر برخی مدعی هستند بیایند تیم را تحویل بگیرند و تیم‌داری کنند و ما از این کار استقبال می‌کنیم.
 چک کجاست؟
گرچه رئیس هیئت فوتبال استان در دسترس نبود تا پاسخ ابهامات را بدهد اما معاون ورزش مدیرکل ورزش و جوانان استان در گفت‌وگو با صدای زنجان هرگونه ادعای مکاتبه شهردار زنجان با اداره‌کل ورزش و جوانان درباره تعیین تکلیف تیم را رد می‌کند و تأکید دارد که نامه‌ای به دبیرخانه از سوی شهرداری نیامده است.
محمد حمزه‌پور می‌گوید: من حتی با مدیرکل هم در این مورد صحبت کرده‌ام و نامه‌ای به اداره‌کل درباره تیم فوتبال شهرداری از سوی شهرداری ارسال نشده است.
حمزه‌پور با رد ادعای عباس راشاد، عضو شورای شهر درباره ابهام در انتقال تیم به زنجان و مشکلات حقوقی آن نیز تصریح می‌کند که چنین مسئله‌ای وجود ندارد. تیم به‌خاطر نبود حامی مالی و با اجبار فروخته شد تا به دسته سه سقوط نکند و حتی آقای انصاری استاندار وقت نیز حاضر به حمایت از آن نشد. در زمان فروش تیم هم تفاهم‌نامه‌ای امضا شد تا مبلغ فروش تیم در حسابی مسکوت بماند و با پیشنهاد هیئت فوتبال و تأیید مدیر کل ورزش و جوانان مبلغ فروش در جهت خرید تیمی دیگر یا سایر مصارف ورزشی هزینه شود که فعلاً خبری از ان پول نیست.
وی درباره مبلغ فروش تیم و نحوه وصول آن نیز اظهار می‌کند: قیمت فروش تیم 410 میلیون تومان بود که از این مبلغ 150 میلون تومان نقد پرداخت شد و در قبال بقیه ان دو فقره چک 130 میلیون تومانی به هیئت فوتبال دادند که هر 2 برگشت خورده است. ما هم از این وضعیت ناراضی هستیم و هیئت باید بیش از این‌ها پیگیری می‌کرد. این مسئول ورزشی درباره علت عدم پیگیری حقوقی چک‌های برگشتی هم می‌گوید که دستگاه قضایی برای تشکیل پرونده از هر کدام از چک‌ها 13 میلیون تومان می‌خواهد که هیئت ادعا می‌کند چنین امکانی ندارد اما اداره‌کل بر پیگیری موضوع به هر نحو تأکید دارد.  
حمزه‌پور در مورد اختلاف بر سر مالکیت تیم هم حق را به هیئت فوتبال می‌دهد و اظهار می‌کند که اگر قرار باشد هر بخشی که اسپانسر یک تیم می‌شود ادعای مالکیت آن را هم داشته باشد باید اسپانسر تیم فوتسال بانوان زنجان هم تیم را متعلق به خود بداند. چنین موضوعی مطرح نیست و تیم در سال 93 با تلاش اصفهانیان به زنجان آمد اما اگر شهرداری به دنبال تیم است می‌توانیم مقدمات حضور تیمی را در زنجان فراهم کنیم تا از آن حمایت کند.
 2 به‌علاوه 2 می‌شود 4
در عالم ریاضیات اصلی وجود دارد بر این مبنا که حاصل جمع دو عدد حتی با پس و پیش شدن اعداد هم تغییر نمی‌کند. در فوتبال زنجان هم این اصل قابل مشاهده است بدین ترتیب که حاصل جمع آدم‌های تکراری با مدیریت تکراری و فکرهای تکراری همینی می‌شود که فوتبال زنجان در آن دست‌وپا می‌زند و اگر غیر از این باشد باید به قوانین ریاضیات شک کرد. همه حرف و حدیث‌ها در 2 ماه گذشته بر سر تیمی است که دیگر وجود ندارد و حتی مبلغ فروش آن هم معلوم نیست چگونه وصول شده و کجا مصرف شده است و چرا موارد قرارداد فروش تیم نیز به درستی اجرا نمی‌شود. وقتی رئیس هیئت فوتبال نیازی به پاسخ درباره ابهامات فروش تیم نمی‌بیند، شهرداری و شورا بعد از سه سال به فکر تعیین تکلیف هزینه خود در تیم افتاده‌اند و ادراه‌کل ورزش و جوانان تنها تأکید می‌کند، فکر کردن درباره فوتبال این استان مصداق گریه کردن بر سر قبری‌ست که مرده‌ای ندارد. نه به خاطر این‌که فوتبال ارزش نوشتن ندارد بلکه به‌ این خاطر که فوتبال زنجان دیگر وجود ندارد.