پایگاه خبری صدای زنجان-
این روزها، تحلیلهای بسیاری با محوریت انتخابات ریاست جمهوری 1400 و با تکیه و
تاکید بر سرنوشت اصلاحطلبان و اصلاحطلبی، در رسانهها یافت میشود که عمده مطالب
به بودن یا نبودن اصلاحطلبان در بحث انتخابات مربوط است.
آن گونه که طی بررسیها دریافت
میشود؛ سردرگمی و تردید نقطه ی عطف و مشترک بسیاری از تحلیلها و تفسیرهای سیاسی
ـ انتخاباتی است و همین مسئله باعث میشود که ندانیم موضع اصلاحطلبان برای
انتخابات 1400 چیست؛ بالاخره میآیند؟ نمیآیند؟ با کاندیدا میآیند یا بدون کاندیدا
و...
انتخابات در ایران دقیقه نودی
است
احمد حکیمیپور معتقد است: «حالا
برای انتخاباتی که قرار است اردیبهشت یا خرداد 1400 برگزار شود خیلی زود است که
مواضع روشن شود.»
این فعال سیاسیِ اصلاحطلب
ادامه میدهد: «انتخابات در کشور ما دقیقه نودی است و چون ساختار حزبی ندارد فلذا
همه اتفاقات در یک بازه زمانی بسیار کوتاه رخ میدهد و اگر در نظر دارید که ساز و
کارها و رفتارها بر اساس تفکرات حزبی در جریان باشد باید بگویم از این خبرها نیست.»
دبیرکل حزب اراده ملت میگوید:
«سیاست، زمین سفت واقعیتها است! باید بسیاری از غیر ممکنها را پذیرفت زیرا هم
وجود دارد هم ممکن است.»
حکیمی پور در پاسخ به این پرسش
که برخی جریانات و نحلههای سیاسی میخواهند همه ی ناکامیهای دولت روحانی را به
پای اصلاحطلبان بنویسند پس اصلاحطلبان باید خط و مشیها و حد و مرزهای خود را
مشخصتر بیان کنند یا نه؟ میگوید:« کسی که بخواهد ناکامی و عدم موفقیتهای یک
دولت را یک جا به پای یک حزب سیاسی بنویسد قطعاً الفبای سیاست را نیز بلد نیست!
اصلا مگر ممکن است همه امور در اختیار رئیس جمهور باشد که به تبعِ آن هر مراد و
نامرادی به پای اصلاحطلبان نوشته شود چون حامی او بوده اند!؟»
این فعال سیاسی میافزاید:«قوای
سه گانه و قوای کوچکتر در شکلگیری رفتارهای یک نظام نقش دارند پس اگر ناکامی است
به پای همه است و اگر موفقیت است مرهون حضور همه.»
احمد حکیمی پور خاطرنشان میکند:
«اگرچه در پارهای مواقع میبینیم قوا به جای کمک به هم در تقابل با یکدیگر حرکت میکنند
اما در نهایت این نظام است که یک روی سکه را ازآنِ خود میکند یا کامروایی را یا
ناکامی را!»
امنیت ملی، وحدت ملی و منافع
ملی
دبیر کل حزب اراده ملت میگوید:
«آن چه از انتخابات ریاست جمهوری مهمتر است این که اصلاحطلبان نخست باید «مخرج
مشترک» سه مسئله را استخراج کنند؛ امنیت ملی، وحدت ملی و منافع ملی، این مسئله کمک
میکند تا مردم نسبت احزاب با حاکمیت و با امنیت ملی، وحدت ملی و منافع ملی را دقیق
متوجه شوند.»
حکیمی پور میگوید: «وقتی
مطالبات مردم مشخص است پس باید اهداف و برنامهها به وضوح، راهکارهایی که میتواند
به مردم برای رسیدن به مطالبات شان کمک میکند نیز مشخص باشد.» وی تاکید میکند:«نظر
درست وقتی توام با عمل درست نباشد قطعاً از سوی مردم پذیرفته نخواهد شد.»
فعال سیاسی اصلا طلب با ذکر این
بیت از میرزا حبیب خراسانی که گفت است:« چند میگویی سخن از درد و رنج دیگران/ خویش
را ز اول مداوا کن، کمال این است و بس» به این مسئله توجه نشان میدهد که وقتی از
زمان مشروطه تا به الآن میگوید:
«چند میگویی سخن از درد و رنج
دیگران» مقصود این بوده که تا نگاه این گونه باشد که تنها از درد و رنج دیگران و
معضلات و مشکلات دیگران گفته شود اما به درون توجهی نشان داده نشود اعتمادی نیز به
وجود نخواهد آمد پس کار درستی که اصلاحطلبان باید انجام دهند این است که:« خویش
را ز اول مداوا کن، کمال این است و بس» » و این گونه نتیجه میگیرد که:«اصلاحطلبی
یک منش است نه یک تئوری صرف سیاسی» پس بدیهی است اصلاحطلبان باید نخست از درون به
خود و مشکلاتی که دچار آن بودهاند نگاهی از سر دقت بیندازند و اگر در جایی دچار
خطا و انحراف شدهاند نخست خود را مداوا کنند.»
من هرچه میگویم از طرف حزب
اراده ملت است نه کل اصلاحطلبان
احمد حکیمی پور که اصرار
دارد:« من هرچه میگویم از طرف حزب اراده ملت است نه کل اصلاحطلبان!» استراتژیهایی
که در ادامه مد نظر دارند را این گونه تشریح میکند:« در حال و امروز که داریم با
هم صحبت میکنیم حزب اراده ملت تصمیم ندارد وارد بحث انتخابات ریاست جمهوری شود.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب
ادامه میدهد:« به این نتیجه رسیدهایم و همین مسیر را نیز دنبال خواهیم کرد که
مطالبات خُردِ سیاسی را هدف قرار دهیم، مطالبات محدود را پیگیری کنیم و نگاه محلی
و منطقهای داشته باشیم زیرا به این نتیجه رسیدهایم که دوره ی حرفهای کلان نگرانه
زدن و تئوری پردازی کردن دیگر گذشته است و مردم دیگر توجهی به نظر درست ندارند زیرا
با نظریه پردازی و تئوریسازی مطمئناً مشکلات مردم حل و رفع نمیشود!»
دبیر کل حزب اراده ملت در
واکنش به این مسئله که شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان مصمم هستند دیگر از نامزدهای
غیر اصلاحطلب حمایت نکنند آیا حزب اراده ملت نیز بر همین منوال حرکت خواهد کرد یا
نه؟ میگوید: «من از طرف حزب اراده ملت حرف میزنم و نه از سوی کل جریان اصلاحطلبی.
حرف ما نیز این است که اولا تمرکز خود را بر انتخابات شورها خواهیم گذاشت و ثانیاً
بسته به شرایط، اگر نامزدی به اهداف و برنامههای ما نزدیک بود با او حتما همکاری
کرده و از او حمایت خواهیم کرد.»
وقتی از او میپرسیم آیا فکر میکنید
اصلاحطلبان نیز تغییر رویه دهند و در نهایت پشت سر یک نامزد غیر اصلاحطلب بایستند؟
پاسخ میدهد: «عالم سیاست است همین ممکن شدن غیر ممکن ها!»
وی ادامه میدهد: «فعلاً باید
صبر کنیم و ببینیم از هر جناح چه کسانی خواهند آمد.» او معتقد است:«ایجاد محدودیت
در انتخابات با جمهوریت نظام زاویه دارد کما این که نمیتوان جشنواره فیلم برگزار
کرد و گفت فلان کارگردان نیاید یا فستیوال نویسندگی به راه انداخت اما مدعی شد برخی
نویسندگان حق شرکت ندارند! پس وقتی بحث انتخابات مطرح است محدود کردن فضا و محروم
کردن برخی احزاب و تفکرات سیاسی نمیتواند چندان مسموع و مطلوب باشد پس نخست باید
معلوم شود قرار است انتخاباتی با تمامی نیروهای سیاسی موجود برگزار شود یا تنها این
انتخابات بین جریانات خاص سیاسی در جریان خواهد بود و سپس تازه باید نشست برای شرایط
به وجود آورده شده تصمیم نهایی را اتخاذ کرد.
هدف محدود؛ تلاش نامحدود!
احمد حکیمی پور در پایان میگوید:«
اعتقاد دارم و به این نتیجه رسیدهام در هر جریان سیاسی حتی انتخابات باید این
شعار را سرلوحه ی تمامی امور قرار داد:« هدف محدود؛ تلاش نامحدود!» یعنی باید
اهداف محدود و قابل دسترسی و دستیابی مشخص شود و برای همان اهداف محدود باید تلاشی
نامحدود در دستور کار قرار گیرد.»
وی میافزاید:«دوره ی شعارهای
نامحدود دادن و شکل دهی جهان بینیهای ناپیدا و افسانهای گذشته و دیگر چنین روشهایی
نمیتواند برای مردم حائز اهمیت و قابل اعتماد و توجه باشد.»/ روزنامه آفتاب
یزد/ 940