فعالان اقتصادی: برای رونق سرمایهگذاری، زمینهای بلااستفاده شهرکهای صنعتی «علیآباد» و «نوآوران» تعیینتکلیف شوند/ رئیس اتاق بازرگانی استان: برای جلوگیری از بروکراسی اداری، فرآیندها باید اصلاح شود
پایگاه خبری صدای زنجان- فعالان اقتصادی معتقدند این روزها که بخشی از شهرکهای
صنعتی استان با مشکلات زیرساختی از جمله کمبود آب و زمین مواجهاند، شهرکهای
صنعتی «علیآباد» و «نوآوران» واقع در زنجان، «شهرک صنعتی شهید شهریاری» واقع در
روستای «درهلیک» و «منطقه ویژه اقتصادی» واقع در روستای «سارمساقلو» میتواند
پتانسیلی برای جذب سرمایهگذاران دارای طرحهای بزرگمقیاس داخلی و خارجی باشد بهشرطی
که بروکراسیهای اداری به حداقل رسیده و در برخی از این شهرکها زمینهای
بلااستفاده تعیین تکلیف شوند!
از مهمترین مؤلفههای سرمایهگذاری، فراهمکردن
بسترهای امنیت سرمایهگذاری است که مدیریت شهری و استانی، نقش بسزایی در ایجاد این
مهم ايفا میکند. اگر مجموعه مدیريت استانی بتواند در دنیای رقابتی، نقاط قوت و
ضعف شهر خود را شناخته و در صدد تقویت مزایای رقابتی آن برآید، از این مسیر شهرها
میتوانند جایگاه قابل اتکایی در نظام سرمایهداری ملی و بینالمللی کسب کنند.
بنا بر آخرین آمار ارائه شده از سوی سازمان صنعت، معدن و
تجارت استان زنجان که مربوط به اردیبهشتماه سال جاری است، سهم زنجان در سرمایهگذاری
واحدهای صنعتی بهرهبرداری شده به 3 درصد رسیده که این میزان حاکی از افزایش سهم
استان در سرمایهگذاریهای صنعتی کشور است.
به گفته ناصر فغفوری، رئیس سازمان صمت استان، زنجان در سال
گذشته در میزان جذب سرمایه گذاریهای خارجی در کشور با رقم ۱۶۰ میلیون دلار معادل
۱۸ درصد سرمایهگذاریهای خارجی محقق شده در کشور، رتبه نخست را کسب کرد و از نظر
نرخ رشد سرمایهگذاریها نیز در جایگاه دوم قرار گرفت.
زنجان از لحاظ حجم سرمایهگذاری صنعتی در سال ۹۲ بدون لحاظ
وسعت و جمعیت، هجدهمین استان کشور بود اما امروز رتبه دوازدهم را دارد و بنا بر
اظهارات مسئولان ارشد استانی به لحاظ امنیت سرمایهگذاری جزو استانهای نخست کشور
است.
موانع پیش روی سرمایهگذاری
برای بهبود فضای کسب و کار، ثبات اقتصادی مهمترین اصل در
سرمایه گذاری است تا فرد اطمینان یابد که حداقل در طول یک سال قیمتها ثابت میماند،
وجود قوانین تسهیلکننده تولید و سرمایهگذاری اعم از مشوقهای مالیاتی و در
اختیار قرار دادن زمین با ضوابط ویژه و نبود بازارهای موازی نقش تعیینکنندهای در
پا گرفتن رایزنیهای اقتصادی دارد.
سختگیریهای بیش از حد در صدور مجوز برخی صنایع، بروکراسی
اداری، کافی نبودن زیرساختها از جمله زمین، فاصله زمینهای صنعتی جهت استقرار
واحدها، از مرکز شهر از جمله موانع پیش روی سرمایهگذاری در زنجان هستند که از سوی
برخی از فعالان اقتصادی مطرح میشود که میتواند عاملی برای عدم رقابت سرمایهگذاری
باشد.
بروکراسیهای اداری
علی یگانهفرد، رئیس اتاق بازرگانی استان زنجان با بیان
اینکه «من هرگز نمیگویم که در زنجان مانعی برای سرمایهگذاری وجود ندارد اما به
شخصه فرار سرمایهگذاران از استان را هم نمیپذیریم»، تاکید میکند: ایجاد جو روانی علیه سرمایهگذاری در زنجان درست نیست. ما
هم قبول داریم که «بروکراسی اداری» همانند سایر نقاط کشور در زنجان نیز وجود دارد
که ضروری است فرآیندها اصلاح شود.
یگانهفرد با تاکید بر اینکه مسئولان زنجان از سرمایهگذاران
استقبال کرده و حاضرند در چارچوب قانون موانع پیش روی آنها را در اسرع وقت بررسی
و حل کنند، عنوان میکند: متاسفانه برخی از سرمایهگذاران
که میگویند قصد سرمایهگذاری میلیاردی در زنجان دارند انتظار دارند ریالی برای
خرید زمین در مناطق صنعتی هزینه نکنند که منطقی نیست.
سختگیری در صدور مجوز صنایع رنگی
تعدادی از فعالان اقتصادی معتقدند سختگیریهای
بیش از حد مسئولان در صدور مجوز برای فلزات رنگی از جمله «سرب» و «روی» عامل فرار
سرمایهها از استان میتواند باشد اما علی یگانهفرد، رئیس اتاق بازرگانی استان
زنجان معتقد است وقتی 40 تا 50 واحد روی با ظرفیت 40 درصد فعالیت میکنند نشان از
تکمیل ظرفیت تولید در این حوزه است، در نتیجه صدور مجوز به متقاضیان فلزات رنگی
این چنینی که البته مشکلات زیست محیطی هم دارد، با توجه به تعدادشان صرفه اقتصادی ندارد و صدور مجوز فعالیت نه به
نفع استان است نه به نفع سرمایهگذار!
اما مهدی رنگرونا، از فعالان اقتصادی استان که معتقد است
سختگیریهای غیرمنطقی مسئولان در صدور مجوز در برخی صنایع عاملی برای خروج سرمایهگذاران
میتواند باشد، عنوان میکند: زنجان قطب صنعت سرب و
روی کشور است، کشورهای طرف قرارداد نیز به این موضوع واقف هستند، در حال حاضر 65
درصد محصولات تولیدی در این زمینه به ترکیه صادر میشود به نوعی برند زنجان، سرب و
روی است. با این حال مسئولان به دلیل مسائل زیست محیطی و آلایندگی اجازه احداث
واحد جدید و حتی توسعه به واحدهای فعلی را نمیدهند که درست نیست! چرا که بر همگان
آشکار است که صنعت آلودگی کم یا زیاد دارد اما ما میتوانیم میزان آلایندگی را با
استفاده از تجربیات گذشته و بکارگیری تجهیزات نوین و به روز این آلایندگیها را به
حداقل ممکن برسانیم.
به طور مثال در گذشته در کورههای ذوب، از فیلتر استفاده
نمیشد و بخشی از تولیدات در قالب بخار از دسترس خارج میشد که نتیجه آن آلایندگی
و از بین رفتن سرمایه در نتیجه بخار شدن بخشی از تولیدات بود اما هماکنون در
واحدهای مربوطه استفاده از فیلتر مرسوم شده که در کنار درآمدزایی عامل تاثیرگذاری
در کاهش دغدغههای زیستمحیطی است.
رنگرونا با بیان اینکه صاحبان صنایع و سرمایهگذاران بیشتر
از دولتیها دغدغه زیستمحیطی دارند چرا که خود آنها نیز در این شهر زندگی میکنند
و هر آنچه در توان دارند به دنبال بازیافت مواد هستند در مورد مشکلات تامین مواد
اولیه از سوی واحدهای روی که سبب شده آنها با کمترین ظرفیت فعال باشند به صدای زنجان میگوید:
مواد اولیه نسبت به سال گذشته کم شده و واحدها با نصف
ظرفیت فعالیت میکنند اما واحدی هم داریم که به هر طریقی شده مواد اولیه خود را
تامین کرده و واحدش را سرپا نگه داشته است در نتیجه عدم صدور مجوز جدید و یا
موافقت نکردن با طرح توسعه واحدهای مربوطه منطقی نیست و به نظرم باید بین محیط
زیست و صاحبان صنایع تعاملی ایجاد و موانع برطرف شود.
مشکل «زمین» در زنجان برای سرمایهگذاری
شهرک صنعتی اشراق شماره ۱ زنجان، نوآوران یا شهرک صنعتی
شماره ۲ زنجان، شهرک صنعتی شهید شهریاری یا شهرک صنعتی شماره ۴ (درهلیک) واقع در
کیلومتر ۳۵ اتوبان زنجان-تبریز، شهرک صنعتی تخصصی روی زنجان، تخصصی برق، الکترونیک
و IT زنجان، شهرک صنعتی افق ابهر، شریف ابهر، هیدج، خرمدره،
سلطانیه، خدابنده، ماهنشان، انگوران، طارم، نواحی صنعتی طارم و ایجرود، شهرکها و
نواحی صنعتی در استان زنجان هستند.
نواحی صنعتی هم که در حال آماده سازی هستند، شامل ناحیه
صنعتی کارگاهی زنجان واقع در ضلع شمالی عوارضی زنجان- تهران و عوارضی زنجان- تبریز
است.
محسن عباسی، سرپرست شرکت شهرکهای صنعتی استان زنجان در گفتوگو
با صدای زنجان با
بیان اینکه ما از سرمایهگذاران برای حضور در زنجان استقبال میکنیم اما به هیچ
وجه نمیتوانیم از حقوق بیتالمال و دولت چشمپوشی کنیم، در مورد کمبود زمین در
زنجان تاکید میکند: برخی از سرمایهگذاران ترجیح میدهند واحد تولیدیشان نزدیک
به شهر باشد به همین دلیل علاقهمند به استقرار واحدشان در شهرک صنعتی شماره یک
(علیآباد) و شماره دو (نوآوران) هستند. ما طرح توسعه در شهرک صنعتی شماره یک را
در دستور کار قرار دادیم. در شرایطی که
شهرکهای صنعتی زنجان مشکل تامین آب دارند، در شهرک شهید شهریاری (شماره 4) به
مساحت 300 هکتار، امکانات زیرساختی از جمله آب و برق برای فعالیت مهیا شده است.
زمینهای بلااستفاده شهرکهای صنعتی «علیآباد» و «نوآوران»
تعیین تکلیف شوند
گفته میشود بخشی از زمینها در شهرکهای صنعتی نزدیک به
شهر زنجان (علیآباد و نوآوران) بلااستفاده ماندهاند که با توجه به کمبود زمین
ضروری است تا این اراضی تعیینتکلیف شده و به سرمایهگذاران متقاضی واگذار شود.
با وجود پیگیریهای مکرر امکان مصاحبه با محسن عباسی،
سرپرست شرکت شهرکهای صنعتی استان زنجان میسر نشد اما مهدی رنگرونا، از فعالان
اقتصادی به صدای زنجان میگوید: شهرک صنعتی شماره
یک (علیآباد) از شهرکهای صنعتی قدیمی زنجان محسوب میشود که حدود یک ماه قبل با
پیگیری بنیاد مستضعفان، بیش از 100 هکتار زمین در قالب طرح توسعه به مساحت این
شهرک افزوده شد. اما با توجه به اینکه در 2 شهرک مذکور زمینهای خالی بلااستفاده
وجود دارد از متولیان و مسئولان شرکت شهرکهای صنعتی درخواست داریم تا برای پیگیری
تقاضاهای جدید سرمایهگذاری، این اراضی را تعیین تکلیف کنند.
رنگرونا در مورد سرمایهگذاریهای بزرگ مقیاس که نیازمند
مساحت بالا هستند نیز تاکید میکند: یکی از وظایف بخش دولتی ایجاد زیرساخت برای
سرمایهگذاری است، خوشبختانه با پیگیریهای سازمان صنعت، معدن و تجارت و شرکت شهرکهای
صنعتی استان مشکلات تامین زیرساخت از زمین گرفته تا آب، برق و غیره جهت استقرار واحدهای بزرگ از جمله «صنایع غذایی
بهروز» در شهرک صنعتی شهید شهریاری (شماره 4) حل شده است.
علی یگانهفرد، رئیس اتاق بازرگانی استان زنجان هم با بیان
اینکه اتاق، در امر رفع موانع سرمایهگذاران جلسات متعددی برگزار کرده که نتایج
قابل قبولی هم داشته است در رابطه با «کمبود زمین» در استان نیز میگوید: قرار هست
به شهرک صنعتی «علیآباد» حدود 200 هکتار اضافه شود بعلاوه این که مقرر شده در
1000 هکتار از زمین منطقه ویژه واقع در روستای سارمساقلو نیز واحدها مستقر شوند که
در صورت تحقق آن، مشکل زمین برای سرمایهگذاری تا حدود زیادی حل میشود.
تلاش برای جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی در منطقه ویژه
اقتصادی
در آخرین جلسه، مجمع تشخیص در جلسه پانزدهم اردیبهشتماه سال
جاری با ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در استان زنجان و ایجاد ۷ منطقه آزاد تجاری
صنعتی و ۱۳ منطقه ویژه اقتصادی، مورد تصویب قرار گرفت و به این ترتیب ایجاد منطقه
ویژه اقتصادی در استان زنجان پس از 15 سال تصویب شد که این امر روند سرمایهگذاری
داخلی و خارجی را سرعت بخشیده و میتواند مشکلات «زمین» در زنجان را رفع کند.
مزایای ایجاد منطقه ویژه اقتصادی، معافیت گمرکی تا سقف ارزشافزوده
و پرداخت عوارض گمرکی مازاد بر ارزش افزوده قطعات خارجی در تولیدات، ورود ماشینآلات
خط تولید و ابزار و اثاثیه اداری بدون عوارض گمرکی، تبعیت از قانون کار مناطق آزاد
تجاری و صنعتی در مناطق ویژه، صدور مجوز ساخت و پایان کار بهصورت رایگان و نبود
محدودیت زمانی متروکه شدن کالا است.
خردادماه سال جاری، محمدرضا آبیپور، معاون هماهنگی امور
اقتصادی استاندار زنجان در گفتوگو با رسانهها با اشاره به اینکه پس از مشخص شدن
متولی منطقه ویژه فاز نخست ایجاد این منطقه انجام خواهد شد، گفت: احداث فاز نخست
این منطقه ویژه در 300 هکتار از اراضی آغاز میشود.
الحاق «فرودگاه» زنجان به منطقه ویژه اقتصادی
مهدی رنگرونا از فعالان اقتصادی نیز در گفتوگو با صدای زنجان ضمن استقبال از تصمیم مسئولان در الحاق
«فرودگاه زنجان» به منطقه ویژه اقتصادی عنوان میکند: اختصاص زمین یک هزار هکتاری
برای این منطقه، زمینه را برای جذب سرمایهگذاران خارجی و داخلی فراهم کرده است که
برای به ثمر نشستن این مهم بخش خصوصی و دولتی با یکدیگر تعامل داشته باشند چرا که
عمده سرمایهگذاریها مربوط به بخش خصوصی است.
به گزارش خبرگزاریها، اواخر سال 98، فتحاله حقیقی،
استاندار زنجان از رتبه سوم زنجان در امنیت سرمایهگذاری در کشور خبر داد. مهدی
رنگرونا، رئیس اتحادیه صادرکنندگان استان زنجان با بیان اینکه رتبه اعلامی
مسئولان ارشد استانی در رابطه با امنیت سرمایهگذاری در زنجان، در حضور میدانی
مدیران مرکز سرمایهگذاری و اداره کل امور اقتصاد داریی استان و پیگیریهای مجدانه
آنها به وضوح قابل مشاهده است که قطعا نتیجهای جز رونق اقتصادی ندارد.
انتهای پیام/
خبرنگار: لیلا محمدی