پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ برق رفته بود و خاموشی‌های پی در پی این روزها ناخودآگاه مرا به فکر سال‌های دهه 1380 انداخت که با چه شور و شوقی مجمع تشخیص مصلحت به فکر طراحی شرایط تمدنی کشور در دهه‌های آینده افتاده و برای تدوین آن کارگروه‌های متعددی را طراحی و دستگاه‌ها و سازمان‌های برنامه‌ریزی کشور را به خط کرده بود.
 آن روزها سال(1382) دو سالی از روی کار آمدن دولت دوم سیدمحمد خاتمی می‌گذشت. سند چشم انداز افق 1404 پس از گذر از مراحل مختلف قانونی و با تایید مقام رهبری، توسط ایشان ابلاغ می‌گردد که *متاسفانه آغاز آن همزمان می‌شود با حضور محمود احمدی‌نژاد که هیچ اعتقاد و باوری به اداره کشور مبتنی با برنامه‌ریزی نداشت و در همان آغازین سال‌های ریاست جمهوری خود سازمان مدیریت برنامه‌ریزی را منحل می‌کند.*
به هر تقدیر، 
از فرصت‌های از دست رفته چهار برنامه توسعه که براساس سیاست‌های کلی این سند طراحی و اجرا شده (برنامه چهارم تا برنامه هفتم) که بگذریم!!! به مردم بیچاره ایران بیندیشیم که چقدر دل خوش کرده بودند به سند چشم انداز ایران در افق 1404؛ فکر می‌کردند با اجرای این برنامه، با کشوری آباد، توسعه یافته و با رشد اقتصادی بالا روبرو خواهند شد و زندگی خوب و خوشی در انتظار آن‌ها خواهد بود. به خوبی یادم هست که این سند با چه هیاهو و تبلیغاتی در دستور کار قرار گرفت.
چرا که قرار بود جامعه ایرانی در افق این چشم‌انداز 20 ساله از چنین ویژگی‌هایی بهره‌مند شود و مردم به جایگاهی برسند که تا پیش از آن به مخیله‌شان هم خطور نکرده بود.
در اینجا لازم میدانم محض یاد آوری، به سرفصل‌های مهم سند چشم انداز اشاره ای نمایم:
- ایران کشوری توسعه‌ یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود و متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی با تأکید بر مردم‌ سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مند از امنیت اجتماعی و قضایی
•  برخوردار از دانش پیشرفته، توانا در تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی
•  امن، مستقل و مقتدر با سامانه دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه‌دجانبه و پیوستگی مردم و حکومت
•  برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، فساد، تبعیض و بهره‌مند از محیط‌زیست مطلوب
•  فعال، مسئولیت‌پذیر، ایثارگر، مؤمن، رضایت‌مند، برخوردار از وجدان کاری، انضباط، روحیه تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن
•  دست‌ یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل
•  الهام‌بخش، فعال و مؤثر در جهان اسلام با تحکیم الگوی مردم‌سالاری دینی، توسعه کارآمد، جامعه اخلاقی، نواندیشی و پویایی فکری و اجتماعی، تأثیرگذار بر همگرایی اسلامی و منطقه‌ای براساس تعالیم اسلامی و اندیشه‌های امام خمینی (ره)
•  دارای تعامل سازنده و مؤثر با جهان براساس اصول عزت، حکمت و مصلحت
و اما؟؟؟؟؟
در مقایسه با امروز که در سال پایان اجرای سند چشم انداز افق 1404هستیم، آرزو داریم ای کاش شرايط امروزمان در تمامی زمینه‌ها مثل قبل از سند چشم‌انداز بود. لااقل 20 سال قبل قطعی برق، گاز، آب، نداشتیم؛ 20 سال قبل گوشت کیلوی 1،000،000 تومان و مرغ کیلویی 100،000 تومان نبود. بیست سال قبل قیمت سکه از 86،000 تومان و قیمت دلار از مرز 800 تومان عبور نکرده بود و تورم 48٪ را هم نداشتیم. ثبات اقتصادی نسبی در جامعه حاکم بود. می‌توانستیم پراید 3/5 میلیون تومانی سوار شویم؛ در روابط بین‌المللی عزت و احترامی درخور داشتیم. اینقدر هم در منطقه ذلیل و خوار و سر شکسته نبودیم و...
راستی، خروجی و نتیجه عملکرد  سند چشم‌انداز 20 ساله ایران که 1404، سال پایانی آن است، چیست؟؟؟
مردم و نخبگان و دلسوزان به حق می‌پرسند که پس این همه هزینه، سر و صدا و هیاهو برای تصویب و ابلاغش برای چه بود؟
آیا کسی هست که برای عدم اجرا و تحقق آن به ملت پاسخگو باشد؟
به نظرم اگه به اطلاعات *جدول زیر* نگاهی کنیم تا حدی دستگیرمان می‌شود که در کجای کار هستیم و در جایگاه قدرت اول منطقه‌ای چه شاهکاری را خلق کرده‌ایم. آن زمان است که تکلیف میلیاردها دلار که در این دوره تلف کردیم بیشتر مشخص می‌شود. شاید پس از مرور این چند عدد بتوانیم علت‌العلل برخی از مهمترین ناترازی‌هایی که دولت، مرتب از آن دم می‌زند و قصد دارد هزینه‌های آن را از جیب مردم محنت زده پرداخت کند هم تا حدودی مشخص بشود.