پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ دکتر پزشکیان می گوید" برخی موارد به کسانی بودجه تعلق می گیرد، که نباید تعلق بگیرد" او معتقد است باید بودجه ریزی عملیاتی شده و روش فعلی در بودجه ریزی کارایی و اثربخشی لازم را ندارد.

حرف رئیس جمهور حرف تازه ای نیست ، اصلاح ساختار بودجه ریزی هم مبنای قانونی دارد و هم ضرورت نظام بودجه ریزی کشور است. اما چه چیزی باعث می شود بین آنچه قانون شده و آنچه گفته می شود فاصله ایجاد شود؟ ضرورت، معذوریت یا مصلحت؟

بودجه بنیادها و نهادها یکی از عوامل عدم تحقق بودجه ریزی عملیاتی است. سازمان هایی که در عداد دستگاههای اجرایی تعریف شده در قوانین مالی و محاسباتی نیستند، یعنی نمی توان آنها را وزارتخانه، موسسه دولتی، شرکت دولتی و موسسات و نهادهای عمومی غیردولتی نامید. سازمانهایی که وظایف، ماموریت ، تعهد و تکالیف دستگاههای اجرایی را ندارند، اما برخوردار از بودجه عمومی کشور هستند. 

اما حالا به هر دلیل این سازمان ها هستند، و تعدادشان نیز قابل توجه است، بودجه می گیرند بی آنکه نقشی در بهره وری و ایجاد ارزش افزوده داشته باشند. اگر وظایفی هم برای خود تعریف کرده اند با وجود دستگاه اجرایی اصلی و متولی نیازی به وابسته کردن آنها به بودجه عمومی کشور نیست و می توانند به صورت داوطلبانه و با تکیه بر منابع مالی مردمی و با ایجاد منابع پایدار غیر از منابع دولتی به فعالیت خود ادامه دهند.

برای نمونه به بودجه تعدادی از سازمان های مذکور در قانون بودجه سال 1404 اشاره می کنیم تا ضرروت، معذرویت یا مصلحت در تصویب بودجه برای ایشان مورد سنجش تحلیگران مالیه عمومی و دولت قرار بگیرد. 

جدول فوق تنها گوشه ا ی از بودجه بنیادها و نهادهایی است که بودجه می گیرند اما میشد که نگیرند. منصفانه هم نگاه کنیم نظیر موسسات و بنیادهای نامبرده در سراسر کشور وجود دارند اما نتوانسته اند وارد جدول فوق شوند که چرایی این موضوع سئوالی است که نظام بودجه ریزی باید به آن پاسخ دهد.

 طبق جدول فوق در مجموع 5.460.300.000.000 تومان بودجه صرف موسسات مذکور می شود و هر ساله هم تکرار یا کم و زیاد می شود. و مهمتر اینکه که مجموع اعتبارات مصوب در جدول شماره 9 قانون بودجه سال 1404 کل کشور (برآورد اعتبارات ردیف های متفرقه) با لحاظ مبلغ مندرج در جدول فوق در بخش هزینه ای بالغ بر 958 همت و در بخش تملک بیش از 103 همت مورد تصویب قرار گرفته است.

حالا تصویب بودجه این چنینی که در صورت تخصیص بهینه در ساختار بودجه ریزی عملیاتی، بهره وری کل نظام بودجه ای را به همراه خواهدداشت، نمی تواند ضرورت داشته باشد اما شاید معذرویت یا مصلحت سیاسیون را پشت سر داشته باشد.