تاریخ چه گروه گرایی کشور های
فرادست، بعد از جنگ جهانی دوم در سال 1975میلادی
برابر با 1353 بنام گروه 7 بنیان نهاد شد
بر می گردد. عجیب اینکه کشور های شکست خورده از جنگ جهانی دوم (آلمان و ایتالیا و ژاپن) در درون کشور های کشور متفق با تمام قدرت حضور پیدا کردند و این
کشورهای شکست خورده و سوخته هیچ موقع با
شعار نفرت از همدیگر دور نشدند هیچ، بلکه آغوش همدیگر را فشردند. با این همه، در
سال 2006 با ورود روسیه به این باشگاه به
گروه G8 تغییر نام پیدا کرد اما بحران اکراین باعث
شد روسیه خارج شود . اما در سال 1990 با رشد کشور های دیگری مانند هند و چین و برزیل
و ... گروه بزرگ اقتصادی بنام G20 در راستایی G7 با همراهی کمیسیون اروپا پایه گذاری شد.
گروهی که هم اکنون 90 درصد
درامد ناخالص ملی و 80 درصد تجارت جهانی را با دو سوم جمعیت جهان در زیر چتر خود
قرار داده است. که 82.3 درصد گاز گلخانه ای جهان
تولید می کنند.(ویکی پدیا)
با نگاه معکوس یعنی 30 درصد
جمعیت جهان، تنها در 20 درصد تجارت جهانی نقش دارند. یعنی کمتر از 17.7 درصد گاز
های گلخانه ای تولید می کنند.
حال از 17.7 درصد، 1.58 درصد به ایران اختصاص
دارد که رتبه سیزدهم جهان را یدک می کشد
با کاهش وزن ایران، 30 درصد جمعیت جهان، کمتر از 16.12 درصد گاز گلخانه ای تولید می
کنند.
«رتبه بالای ایران بخاطر توسعه
در دهه 40 و 50 است ماشین آلات سبک و سنگین
در همه حوزه های حمل و نقل و استخراج نفت و پالایشگاه ها و کارخانجات صنعتی
و کشاورزی ساختمان سازی شهری و روستایی
بدلیل تحریم نتوانسته خود را با فن آوری روز مطابقت نماید.»
منظور از این مقاله این هست آیا
سران کشورهای گروه 20 با هژمونی های که
دارند توانایی کنترل گاز های گلخانه ای را دارند؟
به نظر بنده، بعید به نظر می
رسد چون تا زمانی که رقابت ابزار جنگی و و جنگ های نیابتی در مانیفست کشورها وجود
دارد. هر روز دامنه لشکر کشی و انفجار
تانکر و نفتکش های سوخت و حمله به پالایشگاه و تاراج منابع زیست محیطی با خشک کردن
تالابها و بریدن درختان و دست اندازی به دریاها و دریاچه و اقیانوسها، با هدف منافع
ملی، راه خردی را مغلوب خواهد کرد.
با این فرایندها، مگر می شود از کنترل گاز های گلخانه صحبت کرد! هرچند انسان های
فرهیخته از رونمایی تفکرات انرژی پاک غافل
نشده باشد.
امریکا و اتحادیه اروپا و انگلیس
و فرانسه تازه به جنگ تسلیحاتی رو آوردند
در فروش زیر دریایی به استرالیا ماهیت خود را نشان داده اند . یا چین و روسیه و هند و پاکستان و ... تازه هژمونی نظامی و اقتصادی خود را شروع کرده
اند و عربستان و ایران و ترکیه نیز، سر ام القرای اسلام در حال نزاع نانوشته اند و
...
با این پیش فرض ها آیا محیط زیست
یاری انسانی دارد؟
بعید است چرا که تا زمانیکه اتوپیایی دینی و کلامی و فلسفی شرق و غرب در پی
ساختن آرمان شهری خود برای رسیدن به منافع
خود هستند این راه ها فقط به بی راهه ها
ختم خواهد شد بمب اتم ها ذهن معیوب جولان دار جهان بشریت خواهد شد.
امیدوارم راهی پیدا شود.
انتهای پیام/