بیش از چهار دهه از شهادت شهید بهشتی می‌گذرد. باوجود کم‌اعتنایی رسانه‌های رسمی و تریبون‌ها کماکان پژواک صدای بهشتی در فضای فکری سیاسی، اجتماعی و علمی جامعه شنیده و معیارها و نگاه‌های او در عرصه‌های گوناگون درخواست و تکرار می‌شود.

هفتم تیر سال 1360 یکی از تلخ‌ترین روزهای تاریخ  ایران است.

فاجعه‌ای که در هفتم تیر ۱۳۶۰ رخ داد ۷۲ تن از بهترین سرمایه‌های کشور و خدمتگزاران صدیق مردم زیر آوار کینه و نفاق جان باختند. بهشتی انسان فرهیخته، فهیم، صبور و متواضع، رفتارش با دیگران بسیار سنجیده بود. هرگز از او توهین شنیده نشد، او اهل درست‌گویی بود نه درشت‌گویی.

شهید بهشتی فقیه و روحانی برجسته و روشنفکری بود که علاوه بر ارتباط نزدیک و تأثیرگذار در میان روحانیون کشور، در بین دانشگاهیان، سیاسیون و نخبگان نیز همچون ستاره‌ای می‌درخشید. نگاه عمیق و کلام نافذ و قدرت بیان او کم‌نظیر و برای همگان قابل‌پذیرش و احترام بود.

شهید دکتر بهشتی علاوه بر تأثیرات معنوی، علمی و سیاسی در ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نقش بی‌بدیلی در شکل‌گیری ساختار سیاسی کشور، شورای انقلاب و انسجام بین نیروهای انقلابی داشت. شهید بهشتی عمیقاً به استقلال و آزادي و تأثیر نقش مردم در شکل‌گیری ساختار سیاسی و اداره امور داشت.

او که از جهان‌بینی بالا و بسیار روشنی برخوردار بود بسیاری از مشکلاتی که امروز با آن‌ها درگیر هستیم و گاهی موجب اختلافات داخلی می‌گردد به‌درستی تشخیص می‌داد و درک عمیقی از مسائل داخلی و خارجی کشور داشت. او به سیاست داخلی و خارجی مبتنی بر گفتگو و تعامل و در جهت حفظ منافع و منفعت ملی اعتقاد داشت.

او گفتگو در افکار عمومی را معیار و ملاک انتخاب مردم می‌دانست و خود در این روش و تحقق آن پیش‌قدم بود.

شهید بهشتی با این نگرش و درک صحیح از اداره کشور در تدوین قانون اساسی به حقوق شهروندی همه ایرانیان توجه ویژه‌ای داشت، به یکپارچگی و انسجام ملت بزرگ ایران با محوریت قانون اساسی تأکید می‌نمود و معتقد بود که یکپارچگی و همبستگی ملت آزاده و انقلابی ایران و همه ایرانیان می‌تواند به توسعه، پیشرفت، عزت و سربلندی ایران عزیز و جمهوری اسلامی کمک و یاری رساند.او هرگز راضی نبود سرمایه‌های انسانی و منافع و منفعت ملی را قربانی مسائل نفسانی و خودمحوری و خودخواهی کند. او به حدی بر خود مسلط بود که برای مناظره و گفتگو به استقبال مخالفین سرسخت خود می‌رفت.

بهشتی انسانی اخلاقمدار، متعبد، صادق و باصفا و از همه مهمتر انقلابی با سعه‌صدر بود. همه تهمت‌ها و توهین‌ها را می‌شنید ولی با سکوت و شکیبایی رد می‌شد. او به نظم و انضباط و حرکت در مسیر برنامه و توسعه و پیشرفت کشور به معنی واقعی باور قلبی داشت. شهید بهشتی با احترام به خرد جمعی بشدت به کار جمعی و حزبی اعتقاد و باور داشت و خود آغازگر این حرکت بود و بالاخره در مناظره و گفتگوی هفتم تیر به شهادت رسید.

امروز جای خالی شهید بهشتی در مناسبات داخلی و خارجی کشور بشدت احساس می‌شود.

فقدان چهره ارزشمند شهید بهشتی ضایعه‌ای دردناک و جبران‌ناپذیر برای ملت و کشور عزیزمان بود.

 یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

انتهای پیام/