پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ شاید هرگز کسی به سندروم پیری نیندیشد و پیری و از کارافتادگی و تنهایی آن را باور نداشته باشد. معمولاً سندروم ها بیماری جسمی محسوب می شدند، ولی سندروم پیری روان آدم ها را تحت تاثیر قرار می دهد. روانشناسان آن را سندرم آشیانه خالی می نامند. مفهوم این سندروم بزرگ شدن فرزندان و رفتن به دنبال سرنوشت خود است و والدین با بالا رفتن سن، رسیدن به میانسالی و کهنسالی کم کم شاهد خروج فرزندان خود از خانه میشوند سالمندان در خانه خود احساس افسردگی و اندوه میکنند وقتی کسی آنان را مخاطب قرار نمیدهد و حرفهای آنها را گوش نمی دهد کیفیت زندگی آنان به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد. این سندروم به گفته متخصصان روانشناسی در واقع سلامت روان خانواده را نشانه میگیرد و هر قدر بیشتر ادامه یابد به مشکلات جسمی نیزدچارشان می کند. این سندروم در مورد آقایان که علاوه بر فرزندان به دلایلی همچون ازدواج، ادامه تحصیل یا مهاجرت شغلی همسر خود را هم از دست میدهند چندان لاینحل نیست، زیرا بلافاصله ازدواج میکنند ولی خانمهای سالمند به سختی میتوانند ازدواج کنند لذا خانه و آشیانه آنها کاملاً خالی می ماند.آمار جمعیتی ایران میگوید کشور ما وارد مرحله سالمندی شده است این امر را به وضوح در جامعه مشاهده می کنیم به دنبال آن تبعات جامعۀ سالمند رخ مینماید. از آن جمله کاهش نیروی کار، کاهش آمار نخبگان به ویژه هزینه نگهداری سالمند است. آمار به وضوح نشان میدهد که کشور وارد مرحله سالمندی شده است به طوری که ۷۰ درصد با کاهش باروری روبرو هست.

ایران ششمین کشوری است که با سرعت به سمت سالمندی می رود؛ اگر حدود ۷ تا ۱۴ درصد جمعیت جامعه در سنین بالای ۶۰ سال قرار داشته باشد آن جامعه در مرحله سالمندی قرار دارد جا دارد که کمی به دلایل افزوده شدن سالمندان نگاهی داشته باشیم. در درجه اول تورم و بیم از آینده تمایل خانواده ها را به سمت تک فرزندی سوق میدهد این است که ازدواج کننده ها هم به جهت مشکلات معیشتی و اغلب به خاطر نیافتن شغل از فرزندآوری خودداری میکنند و یا به یک فرزند اکتفا می کنند. بنابراین این طور که پیش میرود، تورم روز افزون شده و بسیاری از نداشتن مسکن و شغل و عدم تامین آینده شغلی نه به سراغ ازدواج می روند نه فرزندآوری ، ایران مجبور است در آینده نه چندان دور تعداد زیادی خانه سالمند احداث کند. در صورتی که با سالمند شدن جمعیت فشار اقتصادی زیادی به جامعه وارد خواهد شد. زیرا هزینه های سالمندان به صورت تصاعدی افزایش می یابد. مخارج درمانی ،هزینه نگهداری خدمات دارویی و بهداشتی فشار زیادی به سیستم اقتصادی کشور وارد می کند. از طرفی کاهش نیروی کاری موجب کاهش ۴۰ درصدی  رشد اقتصادی در جامعه خواهد شد. مطمئنا با کاهش نیروی کار مجبور به وارد کردن نیروی کار از کشورهای دیگر خواهیم شد کاهش جمعیت جوان باعث کاهش نخبگان کشوری هم خواهد شد. چون هرچه جمعیت به سمت سالمندی برود همانطور از آمار نخبگان و جوانان کاسته میشود هر چند کاهش سن باروری نیز مزید بر این علت شده است این چنین است که با کاهش جمعیت سندرم سالمندی که روان آدمها را تحت تاثیر قرار میدهد و خانه هایی که زمانی مملو از افراد خرد و جوان بود به یک آشیانه تهی از مهر و محبت تبدیل میشود زن سالمندی میگفت از پس با عکسها صحبت کرده ام و جوابی نشنیده ام به ستوه آمده ام این جاست نقش فرزندان در مقابل سالمندی والدین مطرح میشود در حالیکه این انتظار از دولت بیشتر از فرزندان است.

انتهای پیام/