در بحبوحه‌ی دگرگونی‌های راهبردی و بازترسیم سطوح تهدیدات ملی پس از جنگ دوازده‌روزه‌ی ایران و اسرائیل، انتصاب دکتر علی لاریجانی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مفهومی فراتر از یک جابه‌جایی اداری دارد. این انتصاب، نشانه‌ی ظهور یک «پارادایم جدید» در سیاست امنیتی جمهوری اسلامی ایران است؛ پارادایمی که در آن، نخبه‌گرایی فلسفی، عقلانیت استراتژیک و خرد حکمرانی، جانشین الگوهای امنیتی صرفاً فنی یا امنیت‌زده می‌شود