پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ با روشن شدن وضعیت کاندیداهای تأیید صلاحیت شده در انتخابات مجلس شورای اسلامی، بایستی اصلاح طلبان حداقل در استان زنجان یک راهبرد برای وضع موجود و در راستای بقای سیاسی جریانی خود در آینده نظام جمهوری اسلامی اتخاذ کنند که منشأ فکری آن زندان اوین نباشد. عدم مشارکت و قهر و تحریم لغت العجائز است، و این عبارت بی مایه و اساس گجستکی مبنی بر این که ما از آشی که شورای نگهبان پخته است نمی خوریم حکایت از فقدان پذیرش اجتماعی و عمومی آن جریان فکری در جامعه و یا در بهترین حالت نق و نوق سیاسی بوده، که چون افراد متبوع من که از جریانی قائم به یک شخص است تأیید نشده است، لذا انتخابات باید هوا شود.

بزرگواران یکمقدار واقع بین باشند، بدیل نظام جمهوری اسلامی در صورت تضعیف فرآیند های دموکراتیک مانند انتخابات، مشارکت و غیره، نظامی شدن محض، آنارشی محض، بنغازی شدن یا افتادن در دام اپوزیسیون حقیرِ خالی از درک و شعور، پروژه بگیر فاندی و باندی خارجی است که هدفی جز از بین بردن فیزیکی تمام عناصر هر دو جریان فکری اصلاح طلب و اصول گرا که آنها را به اصطلاح 57 ی ها می نامند، ندارند.

چه ما خوشمان بیاید چه نیاید، از دیدگاه واقع گرایانه بایستی اذعان داشت قدرت های بزرگ، موجودیت ایران فعلی را بعنوان یک قدرت منطقه ای موثر پذیرفته اند، گواه این مدعا پاسخ ایشان به کشته شدن سربازان شان در پنج ضلعی برج 22 اردن بود.  

کج اندیشی و یا رویا پردازی است، اگر قرار باشد جریانی فکر کند با تحریم و غیره خللی در فرآید برگزاری انتخابات خواهد افتاد و یا در صورت عدم مشارکت تغییری در رویه های جاریه مملکت صورت خواهد پذیرفت، تنها محصول اتخاذ این دست سیاست ها پر کردن صندلی های ذخیره ردصلاحیت شدگان در انتخابات های آتی می باشد.

 هر موجودیت سیاسی و جریانی که چهارچوب قانونی فعالیت سیاسی در جمهوری اسلامی را پذیرفته و برای فعالیت خود دارای مجوز از وزارت کشور می باشد و در اردوگاه اصلاح طلبان قرار می گیرد، بایستی برای وضع موجود راهبردی کلیدی و اساسی داشته باشد.

مگر نه این است که تا چند سال پیش کردها در ترکیه اجازه هیچ گونه فعالیت سیاسی را نداشتند، اما امروز معاون اول رئیس جمهور اردغان از طایفه اکراد می باشد و اقلیت پر نفوذ و موثری نیز از کردها در پارلمان آن کشور و در برخی مناصب کلیدی حضور دارند. آیا این موفقیت و دست آورد سیاسی محصول فعالیت مسلحانه عده ای تجزیه طلب لایعقل در کوهستان های دهوک و قندیل و تندروک بود؟

 خیر!!

تنها و تنها محصول سیاست ورزی عاقلانه و غیر منفعت طلبانه و بدور از رفتار های سلیقه ای برخی اشخاص که نوعی مرجعیت جریانی دارند بوده است.

فقدان انسجام تشکیلاتی، عافیت و سودجویی شخصی، قائمیت به اشخاص، عدم وجود برنامه و چشم انداز سیاسی و نبود تحلیل گران تیز هوش متخصص، و عدم وجود نظریه ای مدون برای اداره کشور، از یک جریان اصیل (اصلاح طلبان) که محصول روی کار آمدن آن در ادوار گذشته، برگزاری انتخاباتی بی مانند و مشارکتی بی سابقه در انتخابات بوده است، جریانی محفلی، حیران و مقهور حوادث و ابتلائات و عموماً نوحه خوان وضع موجود ساخته است.

آنچه مختصات تاریخی، فکری و سیاسی استان نشان می دهد، مطلوب است فعالین سیاسی اصلاح طلب زنجان به صفت حقیقی در صورت محدودیت حزبی و تشکیلاتی، از چشم انداز باینری مقداری فاصله گیری نموده و یک بار بدون توجه به رهنمون های مرکز در راستای توسعه همه جانبه استان از کاندیداهایی عاقل که بیشتر دانشگاهی، توسعه گرا و عدالت خواه شناخته می شوند و با بررسی سوابق ایشان، کارنامه ای قابل دفاع داشته اند؛ حمایت نمایند.

با بیان عبارات مهمی همچون براندازی نه ممکن است نه مطلوب از سوی چهره های شاخص جریان اصلاح طلبی، مناسب است عناصر استانی حساب کار دست شان باشد و نیز تلاش نمایند در داخل همین پارادایم (خود اصلاحی) بدنبال ایجاد بستری برای مشارکت در امور سیاسی باشند.

 به هر حال باید بنام یا به ننگ، با مردی و یا نامردی از کشور و منافع ملّی ایران دفاع نمود.