پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ تعدادی از صاحب نظران و دلسوزان انقلاب و نظام از مدتها قبل، نشانه هایی از نابسامانی اوضاع در افق آینده تحولات جامعه را رصد کرده و نسبت به وقوع حوادث ناخوشایند، تحذیر و انذار داده بودند. خوشبختانه با پیشگامی و تدابیر رهبری معظم انقلاب، انتخابات دوره چهاردهم به گذرگاهی مطمئن تبدیل شد تا کشور، از طریق فرایندی دموکراتیک و مسالمت آمیز، مجالی برای بازآفرینی خود به مثابه دولت وفاق ملی بیابد و توانی برای مواجهه با بحرانهای فرساینده پیدا کند.

تکوین دولت وفاق ملی در شرایط کنونی، جز از مسیر بازگشت به آرمانهای انقلاب، روح قانون اساسی و گفتمان اصلاحی میسر نمی شد؛ و پر پیدا بود که فرایند ظهور چنین پدیداری در تقابل و تعارض با برنامه های مخالفان دولت وفاق ملی یعنی بنیاد گرایان داخلی و افراطیون خارجی همانند دولت صهیونیستی قرار داشت.

فارغ از ابعاد متنوع بین المللی حادثه هولناک ترور شهید اسماعیل هنیه، بی تردید طراحان این ترور در صدد بوده اند که طنین آن صدای واحدی که به تعبیر رهبری  از ایران بعد انتخابات و مراسم تنفیذ و برنامه تحلیف به گوش می رسید را خفه کنند. چرا که اهل ترور و خشونت نیک می دانند وقتی غول چراغ جادوی دولت وفاق ملی از شیشه تعاملات مدنی دولت و جامعه بیرون آید، برآورنده مطالبات نظام و مردم خواهد بود و دیگر نمی توان آن را درون شیشه توهمات، زندانی کرد.

از نگاه منافع ملی، دولت وفاق ملی دکتر پزشکیان، بزرگترین دستاورد عقلانیت فراچنگ آمده در ماجرای انتخابات دوره چهاردهم بود؛ عقلانیتی که از راس نظام جوشید و کلیت ساختار سیاسی و اجرایی را در بر گرفت. موشک هدایت شونده قاتل مهمان عزیز ما شهید هنیه، در واقع قرار بود خنجری در قلب این عقلانیت باشد و آن را به کالبدی بی جان بدل سازد.

اما به گمان من، صدای واحد مستتر و مضمر در سه متن مهم پیام رهبری انقلاب، پیام دکتر پزشکیان و بیانیه مهم و شماره ۲ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به وضوح نشان داد که عقلانیت زاینده دولت وفاق ملی نه تنها در اثر این ضربه موثر، خللی ندیده، بلکه با توانی افزونتر، در پی بازآفرینی ایرانی جدید است. ایرانی که حق و عدالت و آزادی را در داخل و تعامل و صلح را در خارج، رهگیری و دنبال می کند.

ظهور ایران مدرن مبتنی بر اسلام رحمانی و انسانی، دارای دولت ملی و دموکراسی پایدار و تامین کننده توسعه، عدالت و رفاه همگانی، قطعا مورد رضایت دشمنان آن نخواهد بود. اما به تجربه ثابت شده که در بزنگاههای تاریخ، ققنوس ایران قدرتمند و صلح طلب، مجددا از خاکستر بحرانهای پیاپی، سر بر خواهد آورد.

طبعا دولت محکوم به جنایات جنگی اسرائیل، بیش از پیش  در انظار جهانیان، منزوی تر و محکوم تر خواهد شد. چرا که درست زمانی تیر عنادش را روانه قلب ایران می کند که دولت پزشکیان به نمایندگی از کلیت نظام، در بهترین وضعیت انسجام و وفاق ملی طی یک دهه اخیر قرار دارد. عقل سلیم حاکم بر افکار عمومی بین المللی و جامعه مدنی جهانی، به نیکی می داند که این توحش و خشونت موجود در  ترور یک میهمان در سرزمین یک کشور، ادامه همان سبُعیتی است که چونان موجودی خون آشام، از مکیدن خون خردسالان نیز دریغ نمی کند. وحدت، انسجام و وفاق ملی موجود در کشور، مفصل بندی محکمی دارد و بعید است که جنگ طلبی اسرائیل و آدرس غلط دادن های داخلی بتواند در ارکان آن خللی ایجاد کند. این پدیدار تهدید گونه، به احتمال زیاد، به فرصت مجددی برای باز زایی ایرانِ تصویر شده در سند چشم انداز مبدل خواهد شد.

 در این شرایط سخت و خطیر، عقلانیت مبتنی بر دولت وفاق ملی حکم می کند که نه دولت تازه استقرار یافته دکتر پزشکیان مورد عتاب و خطاب رقبا قرار گرفته و آماج تهمت واقع شود و نه اینکه دستگاههای دفاعی و نظامی و امنیتی به مثابه سرمایه های بی بدیل کشور، تخطئه و تخریب شوند.