پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ مهندس وجیه‌الله نوروزی، نه تنها یک مدیر برجسته و توانمند بود، بلکه انسانی والا با اخلاقی بی‌نظیر که یادش همیشه در دل‌ها و ذهن‌های کسانی که او را می‌شناختند، زنده خواهد ماند. او به راستی الگویی از مسئولیت‌پذیری، انسانیت و عدالت بود که در هر مقام و جایگاهی که حضور داشت، با رفتار شایسته و خدمت بی‌منت خود، تاثیرات عمیق و مثبتی به‌جا گذاشت.
آشنایی من با مهندس نوروزی به سال‌های نوجوانی بازمی‌گردد. در حدود ۱۳ سالگی، به واسطه دوستی و همکاری ایشان با ابوی بزرگوارم، افتخار آشنایی با ایشان را پیدا کردم. همان برخوردهای اولیه کافی بود تا شخصیت متین، وقار و حسن خلق او برایم آشکار شود. بعدها، در شهرستان آببر طارم، افتخار همسایگی دیواربه‌دیوار ایشان را داشتم. این همسایگی چهار ساله، فرصتی مغتنم بود تا از نزدیک، جنبه‌های انسانی و اخلاقی این بزرگ‌مرد را لمس کنم.
مهندس نوروزی، انسانی بود که جایگاه خود را در دل‌ها، نه با قدرت، بلکه با محبت، انصاف و رفتار انسانی تثبیت می‌کرد. او در زندگی شخصی و اجتماعی خود، الگویی بی‌نظیر از تعهد و مسئولیت‌پذیری بود. همسایگی با ایشان، برای من و خانواده‌ام تجربه‌ای شیرین و آموزنده بود. در روزهای سخت، همیشه یاوری دلسوز و مشاوری مطمئن بود و در لحظات شادی، حضوری گرم و دلگرم‌کننده داشت.
سال‌ها بعد، این آشنایی به تجربه‌ای حرفه‌ای تبدیل شد، زمانی که در بخشداری زنجان، افتخار همکاری مستقیم با ایشان را یافتم. مهندس نوروزی در مقام مدیر مستقیم من، برای من و سایر همکاران، الگوی مدیریتی عدالت‌محور و انسان‌مدار بود. او باور داشت که یک مدیر، پیش از هر چیز، باید در برابر خداوند و مردم پاسخگو باشد و این اعتقاد، در تمام تصمیم‌ها و اقداماتش تجلی می‌یافت.
رفتار ایشان با کارکنان، همواره توأم با احترام و محبت بود. او به توانمندی‌های انسان‌ها ایمان داشت و تلاش می‌کرد تا فضایی ایجاد کند که همگان بتوانند بهترین خود را نشان دهند. مهندس نوروزی مدیری بود که قدرت را نه برای اعمال نفوذ، بلکه برای خدمت به مردم و گشودن گره‌های مشکلات به کار می‌گرفت. در مواجهه با چالش‌ها، با خونسردی، خرد و انصاف، بهترین راه‌حل‌ها را می‌یافت و هیچ‌گاه از سختی‌ها هراس به دل راه نمی‌داد.
اما مهندس نوروزی تنها یک مدیر یا همسایه نبود؛ او نمادی از اخلاق، انسانیت و خدمت بی‌منت به مردم بود. فقدان چنین انسانی، ضایعه‌ای سنگین برای جامعه‌ای است که بیش از هر زمان دیگری به وجود انسان‌هایی از این دست نیاز دارد.
امروز، در کنار سوگ از دست دادن ایشان، به یاد فرزندان گرانقدرشان، آقایان مسعود، محمد و مصطفی نوروزی هستیم. این فرزندان عزیز، وارثان شایسته‌ای برای منش، اخلاق و راه پدر بزرگوارشان هستند. بی‌تردید، آنها نیز همچون پدر خود، چراغی روشن برای خدمت به مردم و ادامه‌دهنده میراث ارزشمند ایشان خواهند بود.
همدردی و تسلیت خود را به خانواده محترم نوروزی، به ویژه فرزندان گرامی ایشان، مسعود، محمد و مصطفی ابراز می‌دارم. این مصیبت بزرگ، قلب‌های ما را سوگوار کرده است، اما یاد و خاطره‌اش همواره در دل‌هایمان روشن خواهد ماند.
مهندس وجیه‌الله نوروزی، با زندگی و عملکرد خود، نشان داد که چگونه می‌توان میان قدرت و اخلاق تعادلی بی‌نقص برقرار کرد. او مدیری بود که خدمت به مردم را بر هر چیز دیگری مقدم می‌دانست و اخلاق را محور تمام تصمیم‌هایش قرار می‌داد.
امروز، در سوگ او، قلب‌هایمان سنگین است، اما باید به یاد داشته باشیم که انسان‌های بزرگ هرگز از میان ما نمی‌روند. خاطراتشان، تأثیراتشان و راهی که ترسیم کرده‌اند، همواره در ذهن‌ها و قلب‌ها زنده خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد.