خطرهای تاب‌بازی در شورا و شهرداری

سعید مالکی

تا مدتی دیگر باید شاهد انتخاب شهردار منتحب شورای جدید باشیم. هر چند تا همین امروز که این یادداشت را می‌نویسم هیچ خبری از این شورا و اعضایش نیست. با این حال شنیده‌ها می‌گویند که شورای جدید 9 نفره، نیامده به سه دسته تقسیم شده‌اند و این، خبر از حاشیه‌های فراوانی می‌دهد که باید در انتظارش ماند. با این حال امیدوارم شورا دور از حاشیه‌های ناگریزش، موفق باشد. اما آنچه در دوران انتخابات دیدیم و شکست دوباره لیست‌ها و دور شدن از شاخص‌های مهم در انتخاب، امیدوار ماندن به چنین امیدی را اندکی سخت می‌کند! هرچند حضور نام‌هایی قابل اعتنا و اعتماد در شورا، راه امید را کاملا نمی‌بندد. بنابراین انتخاب شهردار ( فارغ از نام جدید یا تکراری ) اولین آزمون جدی برای نشان دادن کارآمدی شوراست و باید منتظر ماند و دید.

صندلی یک تاب در پارکی را در نظر بگیرید که در زمینی پر از سنگ و خاک ساحته شده و زیر صندلی‌های این تاب گود شده است و افتادن از آن مساوی‌ست با زخمی شدن و شاید شکستن دست و پا و بستری شدن در بیمارستان. ( بماند که بازی کودکان با این تاب چه  فاجعه‌ای می‌تواند بسازد ! ) شهردار انتخابی شهر زنجان بر چنین تابی سوار خواهد شد که می‌توانید نمونه‌اش را در پارک مجاور طرح بزرگ سیزه‌میدان مشاهده کنید!

روزی که طرح انتخابی سبزه‌میدان بزرگ را در موزه کارخانه  کبریت به نمایش گذاشتند با پسرم برای دیدنش رفتیم و پس از لذت بردن از نگاه کردن و شنیدن شرح پروژه از زبان طراح آن، پسرم خیلی ساده و آرام و با اعتماد به نفس زیر لب گفت: عمرا! این نگاهی‌ست که نسل جوان ما به مسئولان شهرشان دارند. لبته پر بی‌راه هم  نیست. هرگز جرات نکردم نظرش را تغییر دهم. با نگاهی به شهر و پروژه‌هایش،  باید حق را به آن‌ها دهیم.

انتخاب شهردار زنجان در سال‌های گذشته همواره محلی برای کشمکش‌های درونی شورا و عزل و نصب‌های ناگهانی و کاملا احساسی و بی‌برنامه و دورنما بوده است. از اولین شهردار منتخب تا امروز صندلی شهرداری زنجان همواره محلی برای نشان داده شدن ناهماهنگی‌های مطلق در شورا بوده است.

در زمان استیضاح دکتر مشکینی شهردار منتخب اولین شورای اسلامی شهر زنجان نوشتم که برای نتیجه دادن برنامه‌های یک شهردار در کلاس مشکینی که نگاهی تخصصی و کاملا علمی به مقوله مدیریت شهری داشت، باید زمان حداکثری در باره زمانی مشخص و با فرآیندی شفاف و روشن به وی داده شود ضمن این که حضور بهترین شهرداران دنیا و حتی کرباسچی خودمان در زنجان با شورایی منفعل و بی‌فایده و ناهماهنگ، جز اتلاف وقت و نیرو سوزی نتیجه‌ای دیگر نخواهد داشت. همان روزها مخاطبی انتقاد داشت که چزا نگارنده که از ناقدان عملکرد مشکینی بودم نسبت به استیضاح و عزل او واکنش نشام دادم؟!

پاسخم روشن بود. نقد عملکرد هیچ رابطه‌ای با حذف و عزل و پاک کردن صورت مسنله ندارد. برای عزل و تعویض یک مدیر در سطح شهردار یک شهر بزرگ و مرکز استان، بدون شک فاکتور و شاخص‌های مهم‌تر و بیشتری نیاز  است که در ماجرای عزل دکتر مشکینی و حتی شهرداران دیگر که برخی را با رنگ استعفا به ما نشان دادند، دیده نشد.

نکته جلب این داستان اما این است که تغییرات فراوان در شهرداری گویا تنها برای مرکز استان تعریف شده بود و سایر شهرهای بزرگ را شامل نمی‌شد! عجیب نیست اگر بدانیم که نگاهی به شهرهای بزرگ استان نشان از موفقیت شهرداران آن‌ها دارد. البته نه در حد معجره که با همان وسع و اختیاری که داشته‌اند. چیزی که در شهرزنجان دیده نشد. نگاهی به پروژه‌های بزرگ شهر بکنید. از پل روگذر ولیعصر که 4 سال زمان برد تا پل امام حسین( ع ) که روشن‌تر از خورشید در برابرمان است.

امروز و با نیم نگاهی به تغییرات پیش رو در مدیریت ارشد استان و حساسیت آن‌ها به موضوع عمران و توسعه و حضور پر رنگ‌تر رسانه‌ها، باید مطمئن بود که کار برای شورا و شهردار جدیدش سخت‌تر و طاقت‌فرساتر از همیشه خواهد بود. بنابراین توصیه می‌کنم با فکر و اندیشه و قابلیت‌های اجرایی پا به میدان بگذارند نه شعارهای دهان پرکنی که یک « عمرا » به تهش ببندند که راه دشوار و پر از طوفان و سنگ است!