در هزاره سوم «سرعت» به یکی از ارکان اساسی زندگی انسان ها بدل شده است و با وجود اینکه بی ارزش ترین چیز نزد افراد وقت محسوب می شود ولی همه دوست دارند کارها در اسرع وقت و به قولی سه سوته انجام شود. در واقع خلق الله چنان گرفتار جنون سرعت شده اند که گاهی اوقات «یک شبه ره صد ساله رفتن » را نیز بر نمی تابند و دوست دارند نیم ساعته ره صد ساله را گز کنند! این جنون سرعت در بسیاری از امورات روزمره دیده می شود. از رانندگی و آشپزی و قالیشویی گرفته تا کسب مدارج تحصیلی و علمی، ترک اعتیاد ، چاقی و لاغری و ...

«با ما یک سال زود تر دیپلم بگیرید»؛ «درمان طبیعی سردرد در عرض سی ثانیه، بدون دارو»؛ «ترک اعتیاد تضمینی، یک ماهه بدون درد»؛ «آموزش مکالمه، فوری با مدرس خارجی»؛ «آموزش سه زبان زنده دنیا در کمتر از شش ماه»، «تدریس آشپزی نوین در سه جلسه»، «لاغری تضمینی در 5 هفته»؛ «آموزش اصول فنگ شویی در یک جلسه»؛ «با ما شنا را در سه جلسه بیاموزید» و ...  انتشار این دست آگهی ها در سایت ها و جراید و کانال ها حاکی از آن است که مردم ترجیح می دهند سرعت را جایگزین کیفیت، دقت، مهارت و ... کنند. بی شک این قاعده و قانون در کسب مهارت های شغلی نیز صدق می کند و برای دست و پا کردن یک شغل کافی است فقط اراده کنید و از فردا کسب و کار مورد نظر را بیاندازید. حیطه خبرنگاری نیز از این امر مستثنی نیست. با این اوصاف انتظار مطالعه کتب علوم اجتماعی و ژورنالیستی، شرکت در دوره های خبرنگاری، تحصیلات دانشگاهی مرتبط، کسب تجربه، مطالعه آثار بزرگان، دست به قلم شدن، انتشار مطلب در جراید معتبر، ارتباط با اهالی رسانه و ... از فردی که به خبرنگاری علاقه مند است، انتظار بیهوده و نسنجیده ای است. چرا که اساساً خبرنگاری نوین و فعالیت های رسانه ای در این دوره و زمانه نیازی به این خرده کاری ها و جنگولک بازی ها ندارد!

در واقع برای نائل آمدن به کسوت خبرنگاری کافی است از همین الان که اراده فرمودید خود را خبرنگار بنامید و سابقه شغلی خود را نیز از همان دوران که برای ناظم مدرسه خبرکشی می کردید، لحاظ کنید! بعد هم یک چنلی ، کانالی، گروهی چیزی با 100 تا ممبر یا همان عضو در تلگرام دست و پا کنید و عکس و گیف و خبرهای دیگران کپی و فوروارد کنید و خود را یکی از اهالی رسانه شهرستان و یا حتی استان معرفی کنید. کانال های خبرنگاران استان هم درشان باز است و با عضویت در یکی از این کانال ها، می توانید ادعای فعالیت رسانه ای خود را قاطعانه اثبات کنید طوری که مو لای درزش نرود!

در ضمن به هیچ عنوان نگران این موضوع هم نباشید که اگر جایی از شما خواستند یک پاراگراف یا دو خط مطلب راجع به فلان موضوع بنویسید؛ چه گلی به سرتان بگیرید؟ چرا که بسیاری از سایت ها و پایگاه های خبری هم  مطالب و اخبارشان را از این طرف و آن طرف کپی برداری می کنند و تنها متن تولیدی شان همان چند خطی است که تحت عنوان «درباره ما» به رشته تحریر در آورده اند و لینکش را بالای سایت شان درج کرده اند! فقط ما متوجه نشدیم چرا زمانی که نویسنده ای برایشان مطلب می فرستد عنوان می کنند، این مطلب قبلاً منتشر شده است. ما فقط آثار تولیدی کار می کنیم؟!

در پایان ذکر این نکته ضروری است که در مملکتی که دکتر و مهندس شدن به طرف العینی صورت می گیرد و کافی است فقط رو به سمت دانشگاه آزاد بایستید و نیت کنید و کمی سر کیسه را شل کنید، دیگر خبرنگار شدن که نه جای کسی را تنگ می کند و نه پول و پله ای در آن پیدا می شود، جای خود دارد! موفق باشید...