در سال ۱۳۷۴ طبق مصوبه هیئت وزیران وقت و با موافقت
مجلس شورای اسلامی نطفه مؤسسه صندوق ذخیره فرهنگیان بسته می‌شود.
طبق این مصوبه دولت موظف می‌شود جهت بهبود حال
و روز فرهنگیان بازنشسته و از کارافتاده سالانه مبلغی معادل واریزی معلمان عضو صندوق
(حداکثر ۵ درصد حقوق و مزایا) را در بودجه پیش‌بینی کرده و به حساب صندوق واریز نماید
تا سهم‌الشرکت اعضا در هنگام بازنشستگی، از کار افتادگی و باز خرید به آنان و یا در
صورت فوت به وراث مسترد گردد.
* نحوه فعالیت صندوق ذخیره:
صندوق ذخیره یک بنگاه اقتصادی وابسته به آموزگاران
بوده و به صورت هیئت امنایی و البته کاملاً غیرشفاف اداره می‌شود.
قرار بود فعالیتهای صندوق عمدتاً در سرمایه‌گذاری
روی شرکت‌ها و صنایع بزرگ و سودآوری چون صنعت نفت، پتروشیمی، معادن، امور خدماتی و
... معطوف گردد تا سود حاصل از این فعالیتهای اقتصادی باعث بهبود معیشت و منزلت فرهنگیان
به‌ویژه در دوره بازنشستگی آن‌ها گردد.
تنوع دارایی‌ها و پراکندگی آن در گستره ملی، فراوانی
شرکتهای زیرمجموعه و ... اداره صندوق را بسیار سخت و پیچیده می‌نماید.
* صندوق ذخیره در چنبره اختلاس:
به دلیل شفاف نبودن فعالیتهای صندوق و چگونگی
انتخاب و چیدمان هیئت امنا و مهم‌تر از همه عدم اطلاع و نظارت معلمان عضو به‌عنوان
صاحبان اصلی این مؤسسه بی‌در و پیکر و نظارت ناپذیر موجبات سوءاستفاده دست‌اندرکاران
را فراهم نمود.
فقدان اطلاعات بهنگام و درست از اوضاع و احوال
فعالیتهای صندوق در قالب بانک سرمایه، پروژه کاج مشهد و شرکت سرمایه‌گذاری فرهنگیان
و ده‌ها شرکت وابسته منجر به وقوع اختلاس‌های مسلسل‌وار در تاریخ اقتصاد ایران در این حوزه گردید.
فساد 8 هزار میلیاردی در بانکسرمایه از بزرگ‌ترین
دزدی‌های تاریخ اقتصاد ایران به شمار می‌رود.
جالب‌تر آن که بیش از 4 هزار میلیارد تومان از
دارایی‌های صندوق ذخیره از سال ۸۶ تا ۹۲ در قالب وام‌های بی‌ضمانت معدوم‌الوصول گشته
است. متهم اختلاس 5 هزار میلیارد تومانی به راحتی آب خوردن از کشور گریخت و ...
اخباری از این دست باعث تشکیل هیئت‌های متعدد تحقیق
و تفحص در فعالیت این منظومه غبارآلود گردید. البته آن‌چه به جایی نرسد فریاد مظلومیت
فرهنگیان نجیب و شریف این مرز و بوم است.
* چشم‌انداز صندوق ذخیره:
بدیهی است که دستاوردهای احتمالی فعالیت بیست و
چند ساله صندوق به هیچ وجه در شأن جامعه فهیم فرهنگیان نیست.
قبل از هر اقدامی، کانونهای صنفی و فعالین متعدد
و متفرق فرهنگیان و همچنین مجموعه انرژیک و پویای پیرامون صدای معلم باید در قدم اول
با روشنگری و فشار افکار عمومی مسئولین صندوق
را مجبور به شفاف سازی فعالیتهای مات و کدر صندوق نمایند.
در گام دوم باید صندوق توسط نمایندگان منتخب و
واقعی معلمان نظارت‌پذیر باشد (فعالیت آکواریومی و قابل ارزیابی متخصصان)
در گام سوم باید نرخ بازدهی و بهره وری در جهت
توانمندسازی سبد درآمدی اعضا تنظیم گردد. کاوش نیازهای واقعی اعضای صندوق و تبدیل ایده
های نو به خلاقیت میتواند سبب اعتلای جامعه خموده و افسرده فرهنگیان گردد.
چابکسازی، تجمیع دارایی ها، دانش محور کردن فعالیتها،
تلاش برای تبدیل مؤسسه به هلدینگ سیاست گذاری های مؤثر برای شرکتهای زیر مجموعه، توجه
به حال فرهنگیان عضو در سایه مدیریت کارآمد و اثربخش میتواند در بازسازی اعتماد از
دست رفته جامعه بزرگ فرهنگیان به این مؤسسه مفید فایده قرار گیرد.
فقدان چشم انداز روشن و استراتژی منطبق با تحولات
روزافزون و پرسرعت دهکده جهانی باعث واگذاری عرصه به رقبای دیگر خواهد شد.
* سخن آخر:
برای شفاف سازی فعالیتها در گام اول بنابر نظر
وزیر آ.پ دو نفر در دو مرحله انتخابات برای نظارت اعضای صندوق به جمع هیأت امنا ملحق
خواهد شد. روز ۱۷ بهمن انقضاء ثبت نام علاقمندان به حضور در انتخابات سراسری هیأت امنای
صندوق ذخیره فرهنگیان میباشد. روزهای ۱۸ الی ۲۰ بهمن مرحله اول انتخابات به صورت الکترونیکی
در سراسر کشور برگزار میگردد. در مرحله دوم نیز از بین 83 نفر منتخب استانهای مختلف
دو نفر با انتخابات حضوری به جمع هیات امنا اضافه خواهد شد.
مسئولیت مدنی و تکلیف صنفی معلمان ایجاب میکند
که این انتخابات را با شکوه هرچه تمامتر برگزار کرده و افراد شجاع، مطلع و صاحب صلاحیت
را به عنوان نمایندگان استانها به مرحله دوم انتخابات راهی نمایند.
حضور گسترده فرهنگیان موجب افزایش سهم معلمان در
جمع هیات امنا و بازرسین موسسه و شرکتهای تابعه و نتیجتا نظارت بیشتر بر فعالیتهای
صندوق خواهد شد.
بدیهی است که دود ناشی از برخورد انفعالی همکاران
سهیم در صندوق، به چشم خودشان خواهد رفت.