بارش‌های اخیر بهانهای شد تا برای بهتر شدن هوای جنوب شهر کمی صبر کنیم. اما در عمل نه تنها اتفاق خاصی نیفتاد که در پارهای لحظه ها به نظر میرسید آن هوای آلوده مانع بارش ها هم میشود! شاید این نتیجهگیری مبتنی بر دادههای علمی نباشد که نیست اما روایتیست از نگاهی که عامه مردم به موضوع دارند.
در هفته گذشته مدیر کل حفاظت از محیط زیست استان اعلام کرد که درباره محل دپوی ضایعات کارخانههای شهرک صنعتی روی که در جنوب زنجان انباشته شده به توافق رسیدهاند. اما در عمل هنوز شاهد هیچ اتفاق چشمگیر دیگری در این خصوص نبودهایم و هنوز این ضایعات سمی و خطرناک بدون هیچ حفاظ امنیتی و بهداشتی هر روز با گردوخاک در همان مکان سابق دپو و انباشت میشود و میتوان نشانه آن را چون خطی سیاه و قهوهای در جنوب شهر و بلندیهای مشرف به جاده مسیر کردستان دید.
تفاوت در منظره جنوب و شمال زنجان نیز در عکس پیوست به روشنی و با چشمان غیر مسلح به راحتی قابل تشخیص است. حضور کارخانه‌های روی در زنجان شاید منافع خاصی چه در زمینه اشتغال و چه در خصوص رشد صنعت داشته باشد اما اگر برای حواشی بیماری‌زا و ضد محیط زیستی آن فکری اساسی‌تر از حرف زدن و شعار دادن نشود، فاجعه‌ای دربسته خواهد بود که گویا از خیلی وقت پیش گوشه‌هایی از در آن نیز گشوده شده است!
بارها و بارها در این خصوص نوشتیم و نوشتند و تذکر داده شد اما در عمل هیچ واکنش مثبت و عملیاتی و موثر دیده نشده است. تا دیروز کارخانه سرب و روی متهم اصلی آلودگی بود و امروز کار از اتهام گذشته. آن کارخانه سرپاست و تولید دارد و البته حداکثر تلاشش برای رعایت استانداردها را نیز می‌کند. اما آیا امروز در شهرک صنعتی روی که در سایه برجسته شدن نقش کارخانه  سرب و روی در آلودگی‌ها، با خیال آسوده نظاره‌گر بود، چنین توجهی دیده می‌شود؟! پاسخش را باید در آرشیوهای  سازمان حفاظت از محیط زیست استان جستجو کرد. اگر درباره محل دپوی ضایعات توافق شده هر چه سریع‌تر اجرایی شود و جزئیاتش برای آرامش افکار عمومی رسانه‌ای و اگر بار دیگر قرار است در گذشت زمان آن را فراموش کنند، بهتر همان که مردم را امیدوار نکنند.
آلودگی‌ها امروز دیگر پنهان نیست و روشن‌تر از آفتاب در برابر دیدگان غیر مسلح مردم عادی به وضوح قابل مشاهده است. پنهان کردن واضحات علاج درد نیست. همانطور که تعطیل کردن واحد‌های صنعتی نخواهد بود!