امروز به آماری از بانک جهانی برخورد کردم که برایم بسیار غم انگیز و ناراحت کننده ونگران کننده بود «31هزار روستا در ایران خالی از سکنه شدند» چه کسی یا چه کسانی در کشور ما پاسخگوی این فاجعه بزرگ ملی هستند!
پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ امروز
به آماری از بانک جهانی برخورد کردم که برایم
بسیار غم انگیز و ناراحت کننده ونگران کننده بود «31هزار روستا در ایران
خالی از سکنه شدند» چه کسی یا چه کسانی در کشور ما پاسخگوی این فاجعه بزرگ ملی
هستند! چه سیاستهای غلطی این رخداد تلخ را رقم زد؟سهم سرانه این روستائیان از در
آمد ملی در کجاها هزینه شد؟ چرا اکثریت
روستائیان به دلیل نبود حداقل امکات و عدم
تامین نیازهای اولیه به حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ روی آورند و زادگاهشان را ترک
کردند.
آمارهای
بانک جهانی نشان میدهد،نسبت جمعیت روستایی
به جمعیت کل کشور«درایران از ۶۶درصددرسال۱۳۴۰به۵۱درصد درسال۱۳۵۷رسیده» وسیرنزولی
این رقم دردوران انقلاب اسلامی ادامه داشته وبه ۲۳درصددرسال*گذشته(1402) سقوط کرده
است به عبارتی،
هم اکنون از ۸۵ میلیون نفر جمعیت کشور تنها ۲۳
درصد در روستاها زندگی می‌کنند و ۷۷درصد شهرنشین هستند!
با
افزایش جمعیت امروزه مهمترین و اساسی ترین نیاز انسانها غذاست و تولید و تامین غذا در اولویت اول در
سراسر دنیاست و بیش از ۹۵ درصد مواد غذایی
هم در روستاها باید تولید و تامین شود.
با این
سرعت تحولات و کوچ کشاورزان و دامداران از روستاها به شهرها چرخه تامین مواد غذایی دوار اختلال جدی
شده و دورنمایی تاریکی را نشان میدهد.