پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ سالهاست که در برخی از ادارات ایران شاهدیم که کارمندان با تجربه و کارآمد به دلایل گوناگون که در ذیل بدان خواهم پرداخت کنار گذاشته می‌شوند که این امر تبعات عمیق و چند وجهی داشته که بدان اشاره خواهد شد.

پیامدها برای دولت: کاهش بهره وری و کارایی، افزایش هزینه ها، بی اعتمادی و نارضایتی عمومی و در نهایت گسترش اعتراضات ، فرار مغزها و سرمایه انسانی ، کاهش روحیه و انگیزه کارمندان و…

پیامدها برای کارمندان: آسیبهای روحی روانی، ازدست دادن مهارتها و بروز نبودن، احساس بی عدالتی و ناامیدی

پیامدها برای جامعه: کاهش توسعه و پیشرفت ، افزایش شکاف طبقاتی و نابرابری ، کاهش سرمایه اجتماعی و ناکارآمدی عمومی

ریشه یابی مسئله از بعد مدیریتی:

۱.مدیران کم تجربه یا ناآگاه،برخی مدیران ممکن است دانش یا تجربه کافی برای شناسایی و بهره گیری از توانمندی‌های کارکنان با تجربه خود را نداشته باشند

۲.ترس مدیر از به چالش کشیده شدن یا جایگزین وی شدن به دلیل پتانسیل بالا

۳.رابطه گرایی بجای شایسته سالاری توجه به روابط شخصی وجناحی بجای شایستگی فردی

۴.مقاومت در برابر تغییر نوآوری (کارکنان با تجربه اغلب ایده های نوآورانه دارند)

۵.مشکلات شخصی بین مدیر و کارمند ،گاهی وجود مشکل بین مدیر و کارمند منجر به حذف هدفمند کارمند از چرخه وظایف می‌شود این یک سو استفاده آشکار از قدرت است

چه باید کرد:

تقویت فرهنگ سازمانی حمایتگر و عادلانه ،در بسیاری از کشورهای موفق فرهنگ احترام به کارکنان ،ارزش گذاری به تجربه و دانش و تشویق به نوآوری تاکید میگردد

مدیران نیز براساس توانایی‌شان در رهبری توسعه تیم ارزیابی و انتخاب می‌شوند ودر واقع توجه ویژه به شایسته سالاری ،شفافیت ،پاسخگویی و آموزش مدیران وجود دارد

واما منظور از دومینوی تلخ:

یک مشکل به ظاهر کوچک به تدریج به مشکلات بزرگتر و بزرگتر و متعدد تبدیل شده ویک وضعیت ناگوار ایجاد می‌کند و باید این زنجیره تا دیر نشده قطع گردد.