هر چند مردی که قرار بود همه کارها را یک تنه انجام بدهد الان رفته ولی قرار نیست همه کارهای روی زمین مانده مثل ظرف شستن در خوابگاه‌های ‏دانشجویی، تا ابد روی زمین بمانند و کسی اجرای آن‌ها را گردن نگیرد. مثل همین داستان ریجستری که بعد از کلی سنگین و سبک کردن، امروز و فردا ‏و کردن و رایزنی‌های با عزیزان قاچاقچی بالاخره وارد فاز اجرا شد و قرار است گوشی‌های همراه بالاخره ریجستر شوند. آدم یاد حکایت خدا بیامرز ‏سعدی می‌افتد. سعدی در حکایت بیست و چهارم از باب سوم کتاب گلستان چنین نوشته است: «دست و پا بریده‌ای هزار پایی بکشت. صاحب دلی برو ‏گذر کرد و گفت: سبحان‌اله . . .  با هزار پای که داشت چون اجلش فرا رسید، از بی‌دست و پایی گریختن نتوانست!» حالا حکایت گوشی‌های همراه این ‏مملکت است. با وجود این‌که 95 درصد گوشی‌های موجود در بازار قاچاق هستند و به صورت ته لنجی، کول‌بری، اتوبوسی، مسافری و یا خیلی شیک و ‏مجلسی از مبادی «رسمی» به صورت «غیر رسمی» وارد مملکت شده‌اند، قرار است با طرح ریجستری سر و سامان بگیرند. هیچ راه گریزی هم نیست. ‏چانه هم نزنید. مگر کیسه هوای خودرو است که بتوان هی از پلیس راهور برای نصب نکردنش مهلت گرفت؟! البته شاید فکر کنید این خبر استوک شده ‏است و ملت دنبال خبرهای دسته اول هستند ولی قبول بفرمائید این داستان ریجستری حالا حالا‌ها ادامه دارد و اگر مثل قضیه ریز گرد‌ها، آلودگی ‏هوای تهران و کلان شهر‌ها، نصب کیسه هوای خودرو‌های وطنی و  ... چند سالی طول نکشید گردن شکسته حقیر... ‏

و اما ریجستری گوشی... حقیقت داستان این است که تا بحال 250 طرح در مقابله با ورود گوشی‌های قاچاق به کشور طراحی‌، تدوین، مصوب و حتی ‏اجرا شده است ولی تاکنون هیچ کدام از آن‌ها جواب نداده است. فلذا دوستان این بار تصمیم گرفتند دندان لق را یک بار برای همیشه بکنند و طرح ‏ریجستری را اجرایی کنند. این طرح مربوط به ثبت گوشی‌ها در سامانه گمرک قبل از ورود به کشور است. در واقع گوشی‌ها باید توسط واردکننده در ‏سامانه وزارت صنعت و معدن نیز به ثبت برسد تا زمانی که به مصرف کننده نهایی می‌رسد قابل رهگیری بر‌اساس کدفعال سازی در بازار باشد‎.‎در ‏ضمن بنا به فرموده وزیر ارتباطات «طرح رجیستری تاکنون هیچ هزینه‌ای برای بازار تلفن همراه نداشته و نباید ریال اضافه‌ای بیش از ارزش واقعی ‏گوشی به فرصت‌طلبان پرداخت نمایند.» البته عزیزان سود‌جو‌، اصلاً به باید‌ها و نباید‌های بازار اقتصادی و افاضات مدیران و مسئولان کشور کاری ‏ندارند و اضافه دریافتی را حق مسلم خودشان می‌دانند! تازه شانس آوردیم خیلی از ادارات مثل همین مخابرات خودمان در اجرای این طرح شک و تردید ‏داشتند وگرنه تابحال یک کیسه گل و گشاد و مَشتی، برای کسب درآمد از این بازار چرب و چیلی می‌دوختند! ‏

با این وجود طرح ریجستری فعلاً در مرحله اجرا قرار دارد. خدا را چه دیدید... شاید این طرح جواب داد و معضل سایر کالاهای قاچاق هم که به صورت فله‌‏ای، دبه‌ای، گالنی، واگنی و حتی کانتینری وارد مملکت می‌شوند با اجرای طرح‌های مشابه حل شد. فقط ذکر این نکته ضروری است عزیزان قاچاقچی ‏اساساً مثل ما به این آب باریکه کارمندی قانع نیستند و ممکن است در عوض قاچاق کالا، دست به اقدامات متهورانه پولساز دیگری بزنند و سرمایه‌، ‏سلامت و حتی جان مردم را به خطر بی‌اندازند. مثلاً به جای اختلاس مختصر از نظام بانکی مملکت، بانک را با خودشان ببرند؛ به جای جنگل‌خواری و ‏آتش زدن چهار تا درخت برای ساخت ویلا، جنگل را منفجر کنند و برج بسازند؛ به جای خمیر مرغ با گوشت خر، سوسیس و کالباس تولید کنند یا زبانم ‏لال با کشتی و قطار مواد مخدر و خاک بر سری وارد مملکت کنند و قس علی هذا ...! در ضمن از قدیم گفته‌اند «یک کالای قاچاق بی‌خطر» بهتر از ‏‏«یک کالای قاچاق پر خطر» است! از ما گفتن بود...‏

# ریجستری؛ قاچاق؛ ظرف شستن